Eldëvir, Starożytne Elfy

Starożytne Elfy wyróżniały się niezwykłym dla innych ras wzrostem, potrafiącym osiągać od 210 do 240 cm. Były przy tym przesadnie szczupłe, dzięki czemu ich figura prezentowała się jako smukła. W związku ze swoją sylwetką, większość osobników nie miała muskulatury, jaką mogli osiągać na przykład ludzie. Kobiety Starożytnych Elfów charakteryzowały się ponadto niewielkimi rozmiarami piersi, a u mężczyzn nie pojawiał się zarost. U obu płci w większości przypadków występował biały kolor włosów oraz jasna, niemal blada cera. Jak wszystkie elfy, posiadali również szpiczaste uszy.

Usposobienie Eldëvir to do dzisiaj dość kontrowersyjna kwestia ze względu na to, że prawdopodobnie nie przeżył żaden przedstawiciel tej rasy. Opierać się można jedynie na wszelakich zapisach, głównie aspińskich, które w tej kwestii są wyjątkowo wiarygodne i zawsze pokrywają się z badaniami prowadzonych przez inne instytuty. Co ciekawe w tej kwestii zapiski samych Eldëvir w większości uniwersytetach uchodzą za niewiarygodne - głównie dlatego że Starożytne Elfy miały niezdrową tendencję do przekoloryzowania rzeczywistości w swoim społeczeństwie, z oczywistym pominięciem wszystkich jego wad.

Eldëvir widzieli się w roli światowego lidera - ich główną misją było zapewnienie światu pokoju za wszelką cenę. Ochoczo dzielili się technologią z prymitywnymi, ludzkimi plemionami Amarantian

Amarantianie

Amarantianie to grupa etniczna wywodząca się z Amarantu. Znani są z dumy narodowej, gościnności oraz odwagi w obliczu trudności i wyzwań. Choć ich cywilizacja nie pozostaje bez wad charakteryzuje ich wysokie poczucie wspólnoty oraz wolności.

Aspin

Aspin

Aspin to najbogatsze, najstarsze oraz według niektórych najpotężniejsze ludzkie królestwo na świecie. Słynie ze swojej potęgi ekonomicznej zbudowanej na nauce, handlu oraz podróżach. Państwo pełni rolę nieformalnej stolicy świata, gdzie poza handlem dochodzi do wymiany kulturowej.

Elfy Eldëvir cechowało poczucie wyższości - choć starały się to ukryć, wiele razy rozmówcy innych nacji mogli to odczuć. Społeczeństwo Starożytnych Elfów skonstruowane było w taki sposób, że kulturowo dyskryminowało ze względu na rasę oraz płeć (więcej w sekcji Królestwo Eldëvir). Starożytne Elfy miały tendencję do okłamywania swoich rozmówców na temat realnej bieżącej sytuacji, np. w dyplomacji, aby w ten sposób osiągnąć pokój. Choć cel ich kłamstw zawsze był dobry to uwypuklały one kolejną wadą - Eldëvir nigdy nie przyznawali się do błędu i brnęli w raz powiedziane kłamstwo, nawet kiedy złapano ich za przysłowiową rękę. To właśnie ta wada była jedną z głównych przyczyn ich upadku.

Elfy dodatkowo cechowała rozwiązłość seksualna oraz bardzo luźne podejście do obcowania płciowego. Były bardzo otwarte na sypianie z wieloma partnerami, często różnych gatunków oraz płci. Podczas nocy Starożytne Elfy oddawały się cielesnym rozkoszom - kochały się pod gwieździstym niebem, kosztując wino oraz niezwykle skąpo się ubierając. Niektórzy z nich w nocy organizowali schadzki, podczas których kochali się z nieznajomymi oraz uczestniczyli w grupowych miłosnych spotkaniach, co sami nazywali Kultem Nocy

Kult Nocy Eldëvir

Kult Nocy jest wyjątkowym aspektem kultury elfów Eldëvir, opartym na głębokim zrozumieniu i szacunku dla nocy. Praktyki związane z Kultem Nocy odgrywały ważną rolę w życiu społecznym i duchowym Eldëvir, nadając ich życiu unikalny rytm i głębię.

Eldëvir charakteryzuje mądrość oraz potęga. Ze względu na długość swojego życia prowadzili bardzo nieśpieszne życie, lecz ta sama długowieczność

Długowieczność

Długowieczność w świecie Angvalion dotyczy wybranych ras, jak elfy czy wampiry, które nie umierają ze starości. Elfy żyją wiecznie, półelfy szybciej starzeją się przez ludzkie geny. Długowieczność to dar i przekleństwo zarazem.

płaszczyzn

Płaszczyzna

Płaszczyzny to fundamentalne elementy wielowymiarowej rzeczywistości Bezkresu. Każda płaszczyzna jest odrębną rzeczywistością, mogącą być podobną, całkowicie różną lub tylko częściowo zgodną z innymi płaszczyznami.

Aspińczycy

Aspińczycy

Aspińczycy to rdzenni mieszkańcy Aspin, najbogatszego państwa świata. Znani z przedsiębiorczości i dyplomacji, dzielą się na podgrupy jak dalmerowscy czy awerscy. Mieszkają głównie w Metropolii Aspin, centrum handlu i nauki. Ich społeczeństwo jest zhierarchizowane, z elitą magnacką i pospólstwem.

Starożytne Elfy jako pierwsze utworzyły magiczne akademie, w których nauczały magii innych - sam pomysł tworzenia uniwersytetów zaczerpnęli od Aspińczyków. Choć pod kątem umiejętności magicznych elfy były wyraźnie słabsze od Quarinów, ich magia stała na bardzo wysokim poziomie i była wszechobecna w ich życiu. Co ciekawe, mimo tak chętnego dzielenia się widzą sporo ich technologii do dzisiaj pozostaje tajemnicą.

Wszystkie elfy Eldëvir skupione były w swoim królestwie w centralnej części Amarantu

Amarant

Amarant to niezwykle bogaty kontynent, zasobny w różnorodne surowce naturalne, co sprawia, że wiele państw jest wysoce niezależnych gospodarczo. Historycznie był to obszar, gdzie istniało Królestwo Eldëvir i choć jego upadek miał negatywne skutki, otworzył też drzwi do rozwoju dla całego Amarantu.

Społeczeństwem elfów rządziła Päradisa - królowa o imieniu Lúvia'asana, która pełniła funkcję Matki Wszystkich Elfów. Elfy wierzyły, że jej władza pochodzi z boskiego nadania samej Pramatki

Pramatka Asha

Asha, znana jako Pramatka, to bogini czczona przez elfy, symbolizująca harmonię, wolność i jedność. Jej kult koncentruje się na dążeniu do pokoju i harmonii w świecie. Asha jest zmiennokształtną boginią, która rozumie swoich wyznawców dzięki zdolności do przyjmowania różnych form.

Gäl'ahadrze

Gäl'ahadr

Gäl'ahadr był stolicą elfów Eldëvir, położoną na południe od kontynentu Amarant, w centrum świata. Było to drugie co do wielkości miasto ówczesnego świata, ustępujące jedynie Aspin. Znane z estetyki, kultury i technologii, Gäl'ahadr było sercem cywilizacji elfów, przykładem doskonałej organizacji i porządku.

Razem z Aspińczykami

Aspińczycy

Aspińczycy to rdzenni mieszkańcy Aspin, najbogatszego państwa świata. Znani z przedsiębiorczości i dyplomacji, dzielą się na podgrupy jak dalmerowscy czy awerscy. Mieszkają głównie w Metropolii Aspin, centrum handlu i nauki. Ich społeczeństwo jest zhierarchizowane, z elitą magnacką i pospólstwem.

W Królestwie Eldëvir

Królestwo Eldëvir

Królestwo Eldëvir to starożytne elfickie mocarstwo, które od wieków pełniło rolę obrońcy i mediatora na świecie. Elfy Eldëvir są znane ze swojego piękna, elokwencji oraz światłych poglądów. Ich celem jest zbudowanie nowego, lepszego świata, pełnego harmonii i pokoju.

Na terenie królestwa znajdowały się ludzkie plemiona, które, choć były politycznie zależne od władzy Päradisy, posiadały sporo autonomii, a ich członkowie mogli swobodnie poruszać się po królestwie. Elfy stworzyły królestwo w taki sposób, aby każdy w nim był względem siebie równy. Przykładem może być wolność wyznaniowa oraz możliwość uczenia się na elfickich akademiach.

Niemniej ich społeczeństwo utworzone było w myśl Fyl'ibrissë

Fyl'ibrissë

Fyl'ibrissë, znane również jako Ustrój Dziedzictwa Kobiet, jest hierarchicznym ustrojem społecznym i politycznym stworzonym przez elfy Eldëvir. Ten unikalny system koncentruje władzę w rękach kobiet.

Chociaż inne nacje mogły bez ograniczeń mieszkać, pracować oraz uczyć się w królestwie Eldëvir, to wielu Aspińczyków w swoich pamiętnikach wspominało o cichej faworyzacji elfów. Władze Eldëvir wielokrotnie zmieniały prawo tak, aby utrzymywać elfki w uczelniach, spychając inne nacje oraz elfów do innych, mniej ambitnych, zazwyczaj mniej perspektywicznych zadań. Zawsze działo się to w imię pokoju oraz nauki.

Pomimo wyżej wypisanych wad warto wspomnieć, że w tamtym okresie istnienia świata Starożytne Elfy i tak były całkiem dobrze działającym społeczeństwem. Przyjaznym dla innych, w czasach, kiedy międzygatunkowa konkurencja była zażarta, a nie raz bardzo krwawa.

Kultura Eldëvir, Starożytnych Elfów, była wyrafinowaną mieszanką intelektualizmu, artystycznej ekspresji i rygorystycznej etykiety, zbudowaną na kulcie kobiet i systemie Fyl'ibrissë

Fyl'ibrissë

Fyl'ibrissë, znane również jako Ustrój Dziedzictwa Kobiet, jest hierarchicznym ustrojem społecznym i politycznym stworzonym przez elfy Eldëvir. Ten unikalny system koncentruje władzę w rękach kobiet.

Architektura Eldëvir, z charakterystycznymi świątyniami Harmonii i spiralnymi wieżami, odzwierciedlała ich filozofię życia. Jaśnie Oświecone

Jaśnie Oświecone

Jaśnie Oświecone to tytuł przyznawany wybitnym maginiom w systemie Fyl'ibrissë, który charakteryzuje elfy Eldëvir. Kobiety te, poprzez swoje badania magiczne i reformy, wprowadziły znaczące rewolucje w różnych dziedzinach życia elfickiego społeczeństwa.

Lomiis Elaíni

Lomiis Elaíni

Lomii jest językiem, którym posługiwały się niegdyś Starożytne Elfy, Eldëvir. Jego pełna nazwa to Lomiis Elaíni, co w wolnym przekładzie oznacza Piękną Mowę. Lomii znane jest również pod nazwą Języka Pierwotnych. Piękną Mową posługują się nadal niektóre z ras elfów.

długowieczności

Długowieczność

Długowieczność w świecie Angvalion dotyczy wybranych ras, jak elfy czy wampiry, które nie umierają ze starości. Elfy żyją wiecznie, półelfy szybciej starzeją się przez ludzkie geny. Długowieczność to dar i przekleństwo zarazem.

Starożytne elfy wierzyły w Fäí Illafeí', dzisiaj szerzej znaną jako Pramatka Asha

Pramatka Asha

Asha, znana jako Pramatka, to bogini czczona przez elfy, symbolizująca harmonię, wolność i jedność. Jej kult koncentruje się na dążeniu do pokoju i harmonii w świecie. Asha jest zmiennokształtną boginią, która rozumie swoich wyznawców dzięki zdolności do przyjmowania różnych form.

Dążenie do harmonii u Starożytnych Elfów objawiało się w nauce innych, wspieraniu słabszych oraz dążeniu do pokoju. Eldëvir dążyli do pokoju właśnie po to, aby wprowadzić świat w stan Harmonii, co było bardzo trudne, bowiem w okresie, w którym przyszło im żyć, międzygatunkowa rywalizacja była powszechna.

Eldëvir wierzyli, że ich przewodniczką z nadania samej Fäí Illafeí' jest Päradisa Lúvia'asana. Boskie pochodzenie jej władzy sprawiło, że elfy podchodziły bezkrytycznie do jej rządów, lojalnie wykonując kolejne kroki jej planu.

Upadek Eldëvir był niewątpliwie jedną z największych tragedii świata Angvalion

Angvalion

Angvalion to młoda płaszczyzna, w której toczy się fabuła Uniwersum oraz Trylogii Angvalion. Fundamentem jej istnienia i działania jest magia, która przenika każdy aspekt życia. Świat ten charakteryzuje się różnorodnością krain oraz bogatym ekosystemem, tworzącym dom dla wielu ras.

Leśne Elfy

Däl’hrän'nel, Leśne Elfy

Leśne Elfy to grupa elfów powstała w wyniku Elfickiej Schizmy - pragną one żyć w zgodzie z naturą i jedności ze światem. Odzwierciedleniem tego jest filozofia Dziedzictwa, która ma za zadanie chronić ich samych oraz elficką kulturę.

Pramatki

Pramatka Asha

Asha, znana jako Pramatka, to bogini czczona przez elfy, symbolizująca harmonię, wolność i jedność. Jej kult koncentruje się na dążeniu do pokoju i harmonii w świecie. Asha jest zmiennokształtną boginią, która rozumie swoich wyznawców dzięki zdolności do przyjmowania różnych form.

Leśne Elfy do dzisiaj w swojej kulturze posiadają wiele elementów, które wywodzą się bezpośrednio z kultury Eldëvir. Niestety upadek Starożytnych Elfów zabolał ich najmocniej, ponieważ stracili cennego sojusznika, a podczas swoich wędrówek natknęli się na wiele nieprzyjaznych nacji. Wiele rejonów świata po dziś dzień jest nieprzyjaznymi dla elfów, a one sami są ofiarami uprzedzeń.

Po upadku Królestwa Eldëvir

Królestwo Eldëvir

Królestwo Eldëvir to starożytne elfickie mocarstwo, które od wieków pełniło rolę obrońcy i mediatora na świecie. Elfy Eldëvir są znane ze swojego piękna, elokwencji oraz światłych poglądów. Ich celem jest zbudowanie nowego, lepszego świata, pełnego harmonii i pokoju.

Aspin

Aspin

Aspin to najbogatsze, najstarsze oraz według niektórych najpotężniejsze ludzkie królestwo na świecie. Słynie ze swojej potęgi ekonomicznej zbudowanej na nauce, handlu oraz podróżach. Państwo pełni rolę nieformalnej stolicy świata, gdzie poza handlem dochodzi do wymiany kulturowej.

Aspińczycy

Aspińczycy

Aspińczycy to rdzenni mieszkańcy Aspin, najbogatszego państwa świata. Znani z przedsiębiorczości i dyplomacji, dzielą się na podgrupy jak dalmerowscy czy awerscy. Mieszkają głównie w Metropolii Aspin, centrum handlu i nauki. Ich społeczeństwo jest zhierarchizowane, z elitą magnacką i pospólstwem.

Gäl'ahadru

Gäl'ahadr

Gäl'ahadr był stolicą elfów Eldëvir, położoną na południe od kontynentu Amarant, w centrum świata. Było to drugie co do wielkości miasto ówczesnego świata, ustępujące jedynie Aspin. Znane z estetyki, kultury i technologii, Gäl'ahadr było sercem cywilizacji elfów, przykładem doskonałej organizacji i porządku.

Na Amarancie

Amarant

Amarant to niezwykle bogaty kontynent, zasobny w różnorodne surowce naturalne, co sprawia, że wiele państw jest wysoce niezależnych gospodarczo. Historycznie był to obszar, gdzie istniało Królestwo Eldëvir i choć jego upadek miał negatywne skutki, otworzył też drzwi do rozwoju dla całego Amarantu.

Araulen

Araulen

Araulen to ludzkie królestwo zlokalizowane w centralnej części kontynentu Amarant. Założone zostało w roku 0 kalendarza Arauleńskiego przez Henryego var Ecta, który zjednoczył kilka księstw przeciwko narastającej agresji ulokowanego na południu Hazardu, w trakcie I Wojny Arauleńskiej.

Hintervold

Hintervold

Hintervold, królestwo na północno-wschodnim obszarze Amarantu, wyróżnia się swoją renomą w produkcji wina, modzie oraz handlu. Jest także znane z doskonałego rycerstwa oraz wyjątkowej dumni z tradycji i niezależności. Hintervoldzczycy są zwykle skłonni do sprzeciwu wobec słabej władzy.

Elfy, choć z wyglądu przypominają ludzi, mają unikalną dietę wynikającą z ich roślinożerności. Nie trawią mięsa, więc ich dieta opiera się głównie na trawach i ziołach. Najważniejszym składnikiem jest Elficka Trawa, która dostarcza im niezbędnych składników odżywczych i białka.

Choć mogą jeść owoce i warzywa, traktowane są one jako przysmaki, ponieważ owoce mają za dużo cukru, a niektóre warzywa mogą powodować problemy zdrowotne. Elficka kuchnia, pełna przypraw i chleba, jest pyszna i chętnie spożywana przez inne rasy. Elfy produkują także aromatyczne, niskoprocentowe wina, często spożywane przy specjalnych okazjach.

• Deanärë Múrnis
  

  Deanärë Múrnis

  Deanärë Múrnis, elfia księżniczka znana jako „Obrończyni Ludzi,” to symbol miłości i pojednania między elfami a ludźmi. Jej tragiczna historia, miłość do Royce’a i poświęcenie uczyniły ją legendą Amarantu, inspirującą pokolenia artystów i polityków.
• Ellisar
• Golion
• Illadelir’ta
• Múirë
• Múr’ahar’ta
• Päradisa Lúvia'asana
• Tronis Aether'nel
  

  Tronis Aether'nel

  Tronis Aether’nel, legendarna elficka kapłanka i siostra królowej Päradisy Lúvia’asany, była mistrzynią magii umysłu, magii bojowej i szermierki. Znana z politycznej potęgi, wizjonerskich reform i kontrowersji, wpłynęła na dzieje Eldëvir oraz ich relacje z innymi rasami.

• Jaśnie Oświecone
  

  Jaśnie Oświecone

  Jaśnie Oświecone to tytuł przyznawany wybitnym maginiom w systemie Fyl'ibrissë, który charakteryzuje elfy Eldëvir. Kobiety te, poprzez swoje badania magiczne i reformy, wprowadziły znaczące rewolucje w różnych dziedzinach życia elfickiego społeczeństwa.

• Długowieczność Elfów Półkrwi
  

  Długowieczność Elfów Półkrwi

  Analiza dziedziczenia długowieczności u elfów półkrwi, wskazująca na dominację ludzkich genów nad elfickimi. Tekst porusza wpływ adaptacji genetycznej na hybrydowe istoty oraz rozważania nad trwałością elfickiego dziedzictwa w starciu z genami ludzkimi.
• Legenda o Deanärë Múr'i
  

  Legenda o Deanärë Múr'i

  Legenda o Deanärë Múrnis i Royce’u to tragiczna opowieść o miłości między elfką i człowiekiem, której nie zdołały pokonać ani gniew, ani wojny. Jej ofiara, symbolizowana sercem zaklętym w klejnocie, stała się dziedzictwem rodu Sabelrot i symbolem nadziei na jedność ras.
• Przepowiednia o Dziecku Śniegu
  

  Przepowiednia o Dziecku Śniegu

  Przepowiednia Dziecka Śniegu, spisana przez elfy Eldëvir, opowiada o narodzinach istoty z włosami białymi, która zamrozi świat w wiecznym bezruchu. Tekst pełen ukrytych znaczeń sugeruje zagładę przez zatrzymanie życia.
• Przeznaczenie i Potencjał Dzieci Śniegu
  

  Przeznaczenie i Potencjał Dzieci Śniegu

  Dzieci Śniegu to elfy o białych włosach, postrzegane jako zagrożenie przez Leśne Elfy. Badania naukowe obalają mity, ujawniając ich dziedzictwo po Eldëvir. Przepowiednia Múirë, początkowo odrzucona, zyskała nowe znaczenie.
• Rozłam Angvalionu
  

  Rozłam Angvalionu

  Na wyspę w archipelagu Inis Gäënor spadł meteoryt, który zawierał nieznaną substancję Nahataul, wykorzystywaną przez cywilizację Gekkota jako śmiertelną broń chemiczną. Elfy Eldëvir zażądały unieszkodliwienia Nahataul, a po odmowie zaatakowały wyspy, co doprowadziło do eksterminacji rasy Gekkota.

• Jedyne istoty, które Eldëvir uznawały za tak samo potężne jak one same, były smoki - obiektywnie można stwierdzić jednak, że te były zdecydowanie potężniejsze od elfów.

• Ostatni znany Starożytny Elf, Elori’fäí Vär’ta, żył w Starym Armekcie w dzielnicy elfów. Był najlepszym elfickim kowalem w Araulenie

  

  Araulen

  Araulen to ludzkie królestwo zlokalizowane w centralnej części kontynentu Amarant. Założone zostało w roku 0 kalendarza Arauleńskiego przez Henryego var Ecta, który zjednoczył kilka księstw przeciwko narastającej agresji ulokowanego na południu Hazardu, w trakcie I Wojny Arauleńskiej.
  . Pramatka
  

  Pramatka Asha

  Asha, znana jako Pramatka, to bogini czczona przez elfy, symbolizująca harmonię, wolność i jedność. Jej kult koncentruje się na dążeniu do pokoju i harmonii w świecie. Asha jest zmiennokształtną boginią, która rozumie swoich wyznawców dzięki zdolności do przyjmowania różnych form.
  zsyłała mu wizje, w których pokazywała, jakie następne działo ma wykonać. Stworzone przedmioty czekały, aż przyjdzie osoba, której zostały one przeznaczone. Niestety elf krótko po zakończeniu II Wojny Amarantu
  

  II Wojna Amarantu

  II Wojna Amarantu to konflikt między Imperium Kalladańskim a królestwami Amarantu, rozpoczęty przez Imperatora Almadriusa Sestiusa. Wojna miała na celu zdobycie surowców i technologii Amarantu. Zakończyła się wielkimi zmianami terytorialnymi, upadkiem Zakonu Gregoriańskiego i rozbiorami Vuldaru.
  udał się w Ostatnią Podróż. Co ciekawe, choć był wielokrotnie pytany o upadek swojej rasy, zawsze milczał w tym temacie.

• Wyspą Riggë

  

  Protektorat Riggë

  Riggë to wyspiarskie królestwo półelfów Eldë’atan, słynące z bogatych złóż Magicznej Rudy i historii konfliktów. Obecnie pod protektoratem Księstwa Kirlańskiego, Riggë przeszło od systemu kolonii karnej i wojen domowych do nowej ery stabilizacji.
  po upadku Eldëvir przez długi czas rządziły rody Eld'atan
  

  Eldë’atan

  Rody Eldë’atan to elfy półkrwi rządzące Riggë, dawną monarchią feudalną, gdzie ziemia i władza należą wyłącznie do nich. Po Wojnie Riggijskiej utraciły suwerenność, lecz zachowały wpływy polityczne i gospodarcze, kształtując życie wyspy pod protektoratem Księstwa Kirlańskiego.
  , których członkowie są półelfami wywodzącymi się od Starożytnych Elfów, których krew nadal mają w żyłach. Niestety krew Eldëvir, którą noszą w sobie, powoli zanika, z racji tego że przedłużają swoje rody z Leśnymi Elfami.

• Ostatnim bastionem Eldëvir, który utrzymał się na długo po upadku ich królestwa, był Zakon Bellanär'i, choć przed swoim upadkiem uzupełniali swoje szeregi Leśnymi Elfami. Ostatecznie zakon został zniszczony oraz wybity.