Aspin

W Aspin panuje oparty na Radzie Magnackiej, ustrój oligarchicznych rządów, który jest esencją potęgi i wpływu najbogatszych elit społecznych. Rada Magnacka, złożona z dwustu najbogatszych obywateli państwa, pełni funkcję demokratycznego ciała ustawodawczego. Każdego roku skład Rady zmienia się, zawsze zasiadają w niej najbogatsi obywatele, co zapewnia ciągłą reprezentację interesów finansowych i ekonomicznych.

Przewodniczącym Rady Magnackiej jest Kanclerz, którego wybiera się co dziesięć lat. Jest on nie tylko administratorem obrad, lecz także reprezentantem Rady Magnackiej na arenie międzynarodowej. Posiada on specjalny głos, który jest równy czterdziestu głosom innych członków Rady, co czyni go niekwestionowanym liderem i decydentem w wielu kwestiach.

Niewątpliwie władza w Radzie Magnackiej jest silnie scentralizowana, a dominacja jednej rodziny nad urzędem Kanclerza jest symbolem tego faktu. Jednak, pomimo tego, w samej Radzie Magnackiej istnieje złożona struktura władzy, oparta głównie na rodowych sojuszach i hierarchii społecznej. Warto zaznaczyć, że od utworzenia tej funkcji pełni ją ta sama osoba.

W Rządzie Magnackiej istnieje niewielka liczba magnatów, którzy nie są związani z większymi rodzinami, lecz ich wpływ jest ograniczony, a osiągnięcie czegokolwiek bez sojuszu z jedną z magnackich rodzin jest praktycznie niemożliwe.

W ten sposób, ustrój Aspin opiera się na elitarnym kolektywie, w którym władza i wpływy koncentrują się w rękach najbogatszych i najwpływowszych rodów, co może prowadzić do stagnacji politycznej oraz dalszego wzrostu nierówności społecznych.

Taki system władzy przez lata pozwalał bogatym ustanawiać prawo, doprowadzając do sytuacji, w której biedniejsi płacili podatkiem najbogatszym. Sytuacja znacznie się polepszyła, kiedy Volkmar Reitz opracował plan zwany Aspińskim Nowym Ładem, który był realizowane przez niego, a następnie syna, Revana Reitz, obecnego kanclerza.

Rodziny obecnie zasiadające w Radzie Magnackiej:

• rodzina Reitz, rodzina ludzka z grupy aspińczyków hintervoldzkich, posiadają w radzie 62 członków rodziny oraz kanclerza, co razem daje im 102 głosy;

• rodzina Hochland, rodzina gnomów, posiadają w radzie 81 członków rodziny, co przykłada się na taką samą liczbę głosów. Rodzina zarządza oraz jest głównym udziałowcem Aspińskiego Banku Narodowego;

• rodzina Dhillon, rodzina ludzka z grupy aspińczyków sulmerskich, posiadają w radzie 23 członków rodziny, co przykłada się na taką samą liczbę głosów;

• rodzina Lorenz, rodzina ludzka z grupy aspińczyków awerskich, posiadają w radzie 14 członków rodziny, co przykłada się na taką samą liczbę głosów;

• rodzina Herzfeld, rodzina ludzka z grupy aspińczyków dalmerowskich, posiadają w radzie 17 członków rodziny, co przykłada się na taką samą liczbę głosów;

• Guruthiel Tuiw

• Gilbert Albrecht

• Arnolda Heisig

Społeczeństwo Aspin jest jednym z najbardziej nierównych w całym znanym świecie. System stworzony na tym terytorium faworyzuje bogatych, umożliwiając im dalsze bogacenie się kosztem biedniejszych warstw społecznych, które są skazane na trudne życie w biedzie i braku perspektyw.

Nierówność społeczna na Aspin manifestuje się w wielu obszarach życia, ale szczególnie widoczna jest w edukacji. Choć bezpłatne szkoły istnieją od niedawna, większość niższych klas społecznych wciąż pozostaje niepiśmienna. Brak dostępu do edukacji sprawia, że biedni mieszkańcy Aspin są skazani na życie w niewiedzy i biedzie, z ograniczonymi możliwościami awansu społecznego.

Aspin kładzie ogromny nacisk na przedsiębiorczość i pomysłowość, ale równocześnie stygmatyzuje pracę fizyczną, uznając ją za coś poniżającego. Jednakże osoby z niższych warstw społecznych często nie mają szans na awans, gdyż bariera społeczna jest trudna do przekroczenia bez wsparcia lub koneksji z wyższymi sferami.

W ten sposób społeczeństwo Aspin jest podzielone na dwie skrajnie różne klasy społeczne: elitę bogatych, której wpływy i bogactwa stale rosną, oraz biedotę, która pozostaje uwięziona w biegu na przetrwanie, pozbawiona szans na poprawę swojego losu. Ta nierówność stanowi istotny element struktury społecznej Aspin, kształtując codzienne życie jego mieszkańców i determinując ich szanse na przyszłość.

System tytułu Magnata na Aspin jest niezwykle elastyczny i oparty głównie na społecznej percepcji i akceptacji. Każdy, kto posiada ziemię lub prowadzi własny interes, może zostać uznany za Magnata, niezależnie od tego, czy jest to formalnie uregulowane prawnie. Brak jasno określonych kryteriów sprawia, że tytuł ten staje się narzędziem segregacji społecznej, umożliwiając bogatym wywyższenie się nad innymi.

Warto zaznaczyć, że na Aspin istnieje wielu osób, które tytułują się magnatami, choć nie posiadają żadnego rzeczywistego majątku. Ta praktyka jest tolerowana w społeczeństwie, co sprawia, że tytuł Magnata często traci swoją wartość jako wskaźnik rzeczywistego bogactwa czy wpływów.

Kultura łapówek również jest powszechnie akceptowana na Aspin. Choć formalnie nielegalne, łapówki są powszechnie praktykowane i niekwestionowane, często pod przykrywką "prezentów" czy "upominków". W rzeczywistości nie da się załatwić wielu spraw na Aspin bez użycia takich "prezentów", co wpływa na dalsze zwiększanie się nierówności społecznych i wzmacnianie pozycji bogatych. Ta praktyka jest głęboko zakorzeniona w kulturze Aspin, stając się niemal nieodłącznym elementem codziennego życia.

Rdzenni mieszańcy Aspin nazywani są Aspińczykami lub potocznie wyspiarzami i dzielą się na kilka grup:

• aspińczyków dalmerowskich - jest to najstrasza pierwotna grupa apsińczyków z zachodu wyspy. Do czasu powstania nowej grupy hintervoldzkiej, byli uznawani za najbardziej wpływowych. Uważani są za takich, którzy mają smykałkę do interesów i są świetnymi żeglarzami;

• aspińczyków awerskich - jest to pierwotna grupa ze wschodu. Jako jedyna nie weszła z żaden konflikt z pozostałymi dwoma pierwotnymi grupami. Uważani są za najmądrzejszych. To oni stworzyli Uniwersytet Aspiński;

• aspińczyków sulmerskich - jest to pierwotna grupa ze południa, która była w stanie wojny z grupą dalmerowską. W wyniku jej przegrania grupa była przez wiele lat dyskryminowana systemowo. Zmienił to dopiero Tybrius Reitz; Uznawani są za wypośrodkowanie zalet pozostałych pierwotnych grup;

• aspińczyków hintervoldzkich - najmłodsza grupa, która powstała w powodu licznych hintervoldzkich migracji do Aspin. Hintervoldzkie oraz aspińskie rody dalmerów łączyły się ze sobą tworząc nowe. Obecnie są najbardziej wpływową grupą. Uosabia się ich jako połączenie najlepszych cech wszystkich grup.

Poza odmiennych pochodzeniem grupy różnią się między sobą akcentem, dialektem oraz w poszczególnych przypadkach kolorem skóry, gdzie aspińczycy awescy posiadają najciemniejszy odcień skóry, a hintervoldcy najjaśniejszy. Kiedy Tybrius Reitz zniósł prawne zakazy dla aspińczyków sulmerskich podział na grupy stał się mało widoczny.

Ogólnie rzecz ujmując aspińczycy za granicą uchodzą za bardzo dobrze wyedukowanych, potrafiących zarabiać pieniądze żeglarzy, którzy nie mają skrupułów podczas robienia interesów.

Gnomy, po upadku Wyspy Yosmin, rozproszyli się po świecie w poszukiwaniu nowego domu. Wiele z nich znalazło schronienie na Aspin, gdzie odkryli, że ich zdolności do interesów doskonale wpasowują się w lokalną kulturę. Ich dokładność i skrupulatność szybko przyciągnęły uwagę aspińczyków, szczególnie w obszarze finansów.

Gnomy szybko zaczęli pracować jako uczeni i bankierzy, zdobywając uznanie jako osoby odpowiedzialne za zarządzanie finansami. Wkrótce większość banków na Aspin miała gnomów na swoich czele. Przykładem może być Aspiński Bank Narodowy, który początkowo został założony przez gnomijską rodzinę Hochland i stał się najpotężniejszą instytucją finansową na świecie.

Co więcej, gnomy charakteryzują się silnym poczuciem wspólnoty i zawsze trzymają się razem, co przyczyniło się do ich sukcesu na Aspin. Dzięki temu zdolni są do wspólnego działania i wzajemnej pomocy, co umożliwia im osiągnięcie wspólnych celów i przetrwanie w nowym środowisku.

W pozostałych znaczących grup zaliczamy:

• Däl’hrän'nel, Leśne Elfy - na Aspin żyją głównie przedstawiciele rodowodu Yorvinärë oraz Miejskie Elfy. Wsród nich znajduje się trochę magnatów, ale większość z nich żyje jako pracownicy lub w odosobnieniu.

• Orkowie - na Aspin najczęściej trudnią się najemnictwem oraz trudną pracą fizyczną. W obu przypadkach uchodzą za bardzo profesjonalnych, lecz trochę nierozgarniętych. Orkowy najemnik służący u Magnata jest symbolem władzy oraz pieniędzy, ze względu na ich skuteczność oraz sporą cenę.

• Powierzchniowcy - na Aspin pracują głównie jako rzemieślnicy oraz górnicy. Niemniej preferują życie w mniejszych miastach oraz na farmach, jak najdalej od wielkich aspińskich metropolii.

Aspin, jako najstarsze ludzkie królestwo, które miało szczęście współpracować ze starożytnymi elfami, rzeczywiście miało dużo łatwiejszy start w porównaniu do innych obecnych państw. Ich potęga wyrosła na pięciu kluczowych aspektach: handlu, nauce, surowcach, podróżach oraz pożyczkach.

Aspin to prawdziwa kraina skarbów naturalnych, gdzie bogactwo surowców sprawia, że jest niepowtarzalnym miejscem na mapie świata.

Na samym wstępie nie sposób pominąć bogactwa przypraw, które wydobywane są tu od setek lat. Kardamon, goździki, pieprz, cynamon i kurkuma to tylko niektóre z nich, których aromat i smak zdobią potrawy na całym świecie. Aspin zasłynęło jako kraina przypraw, gdzie w naturalnych warunkach rosną najwyższej jakości aromatyczne składniki, nadające wyjątkowy charakter każdej kuchni.

Jedzenie zbiera się tu aż cztery razy w roku dzięki sprzyjającemu klimatowi, żyzności gleb i zaawansowanej technologii rolniczej, czyniąc Aspin największym producentem żywności na świecie. Konkurować mogą z nimi jedynie Odrodzone Elfy.

Jedwab z Aspin, znany jako Aspiński Jedwab, jest uznawany za jedną z najlepszych tkanin na świecie, dzięki swojej delikatności i trwałości.

Aspin słynie także z bogactwa roślin leczniczych, które pozwalają na produkcję mikstur o niezrównanej jakości na skalę hurtową.

W regionie tym rośnie najwięcej gatunków herbaty na świecie, a także uprawia się bawełnę, kawę oraz wydobywa złoto i kamienie szlachetne. Te skarby Aspin czynią go niezastąpionym ośrodkiem dla wielu dziedzin gospodarki i kultury na całym świecie.

Interesy Aspińczyków to biznesowe imperia zbudowane na fundamencie kupieckiego geniuszu i wnikliwych spostrzeżeniach na temat potencjału unikatowych towarów.

Rodziny magnackie Aspin, zaczynając jako kupcy korzenni, szybko dostrzegły, że w podróżach tkwi potężny potencjał. Ich eksploracje poza granicami kraju pozwoliły im na zdobycie lub wykup ziemi, dostępu do zasobów i złóż w innych państwach, co stanowiło klucz do ich sukcesu handlowego.

Jednakże praktyki handlowe Aspinczyków często budziły kontrowersje. Ich silnie monopolistyczne podejście na terenach innych państw spotykało się z niechęcią rdzennej ludności, co czasami prowadziło do konfliktów.

Mimo to, Aspinczycy nieustannie rozszerzali swoje interesy, inwestując zarówno w różnorodne gałęzie przemysłu, jak i interesy za granicą, często przejmując je jako udziałowcy lub poprzez wykupywanie. Ich wpływ na światowy handel i gospodarkę był ogromny. Warto zaznaczyć, że takie inwestycje pozwoliły rozwinąć się wielu regionom świata.

W samym Aspin można znaleźć wszystko, co serce zapragnie, co czyniło to miasto nie tylko centrum handlu, ale także miejscem, gdzie spełniały się najśmielsze marzenia konsumenckie.

Dzięki temu, że na Aspin znajduje się największa ilość klientów, zarówno pojedynczych, jak całych rodzin czy nawet państw, handel Aspinczyków rozwijał się dynamicznie, cementując ich pozycję jako potężnych graczy na światowej scenie biznesowej.

Pomimo że Aspinczycy bywają kojarzeni z chciwością i samolubstwem, ich wkład w rozwój nauki jest nieoceniony. Po upadku elfów Eldëvir, który cofnął świat w rozwoju, Aspińczycy zainicjowali serię działań mających zminimalizować negatywne skutki tego procesu, znanych obecnie jako Aspiński Ład.

Jeszcze za czasów elfów na Aspin powstał Uniwersytet Aspiński, który przez lata był uważany za najlepszy na świecie i nadal cieszy się ogromnym prestiżem. To na Aspin dokonywały się najważniejsze odkrycia, a także kształciła się elita naukowa i magów.

Mimo wysokich opłat, Uniwersytet prowadził program stypendialny, mający na celu odkrycie i rozwój talentów z różnych zakątków świata. Hojne dofinansowanie badań przez Radę Magnacką dodatkowo wspierało postęp naukowy i technologiczny. Aspińczycy, choć często mieli pierwszeństwo do tych odkryć, chętnie dzielili się nimi ze światem.

Kongres Alchemiczny Aspin stanowi kolejny przykład aspińskiej nauki. Do dziś jest wiodącą organizacją, która łączy alchemików z całego świata, umożliwiając wymianę wiedzy i doświadczeń.

W ten sposób Aspińczycy odgrywają kluczową rolę w globalnym rozwoju naukowym i technologicznym, zapewniając stabilność i postęp w dziedzinie nauki.

Podróże odgrywały kluczową rolę w sukcesie Aspińczyków, stanowiąc fundament ich bogactwa i wpływu na światową arenę gospodarczą.

Po pierwsze, podróże często odbywały się w ramach inwestycji, co pozwalało Aspińczykom na zdobycie różnorodnych bogactw z różnych części świata. Dzięki temu mogli pozyskiwać surowce, przyprawy, materiały do produkcji i inne cenne zasoby, które stanowiły podstawę ich potęgi ekonomicznej.

Po drugie, podróże umożliwiały Aspińczykom zdobycie wiedzy i doświadczenia z innych państw. Kontakty z innymi kulturami i narodami pozwalały im na zgłębianie różnych sposobów prowadzenia interesów, co stanowiło kluczowy element w rozwoju ich strategii handlowych i biznesowych.

Niestety, często dochodziło też do nieuczciwych praktyk. Aspińczycy niejednokrotnie kradli technologię i pomysły innych państw, które następnie ulepszali i wykorzystywali w celu osiągnięcia własnych korzyści finansowych. Mimo że ta praktyka była moralnie wątpliwa, pozwalała im na szybszy rozwój i umocnienie ich pozycji na rynku.

Podróże były zatem nieodłącznym elementem sukcesu Aspińczyków, umożliwiającym im zdobycie bogactw, wiedzy i technologii, które przyczyniły się do ich potęgi gospodarczej i wpływu na światową scenę handlową. Jednakże należy pamiętać, że ich sukces nie zawsze był oparty na uczciwych praktykach handlowych.

Aspińskie banki stanowiły istotny element sukcesu Aspińczyków, umożliwiając im skuteczne zarządzanie ich nadmiarem kapitału oraz wykorzystanie wpływu na arenie międzynarodowej.

Jako najbogatsze państwo, Aspinczycy zaczęli otwierać banki, gdyż nie mieli co zrobić z nadmiarem pieniędzy. Szczególnie popularne stały się te, które oferowały pożyczki szlachcie oraz władcom innych państw, co umożliwiało Aspińczykom jeszcze większy wpływ na globalne wydarzenia.

Pożyczki udzielane były oczywiście na odpowiedni procent, co zapewniało bankom stały przepływ dochodów. Jednak, to, co wyróżniało aspińskie banki, to ich skuteczna technika odzyskiwania długów. Jeśli państwo nie spłacało pożyczki, banki inwestowały w jego wrogów, uzyskując w zamian udział w łupach zyskanych w wyniku konfliktu. Dodatkowo, Aspińczycy korzystali z armii najemników, którzy zgłaszali się do banków z propozycją odzyskiwania długów.

W przypadku, gdy zapożyczone państwo nie było w stanie spłacić długu, banki często umarzały część zobowiązania w zamian za otrzymane urzędy, ziemię, dostęp do surowców lub ulgi podatkowe dla powiązanych z nimi magnatów. To wszystko pozwoliło Aspińczykom jeszcze bardziej umocnić swoją pozycję jako potęgi finansowej i politycznej na arenie międzynarodowej.

• Aspiński Bank Narodowy
• Widma Rady

• Arno Jean Stoneblade
• Gul'Zul
• Maxymilian Reitz
• Revan Reitz
• Volkmar Reitz

• Rodzina Hochland
• Rodzina Reitz

• Wojna Złotego Szlaku

• Aspiński Ład
• Aspiński Nowy Ład
• Sprzedaż Drabove