Elfy

Wszystkie rasy elfów, mimo pewnych różnic, wykazują podobne cechy fizyczne, które nadają im charakterystyczny, elegancki wygląd. Najbardziej znamienną cechą jest ich niezwykłe piękno, które sprawia, że są powszechnie uważane za najurodziwszą rasę w całym świecie. To właśnie leśne elfy często są postrzegane jako szczytowe wyobrażenie urody, wydobywając z natury swoją naturalną elegancję. Jednakże, mimo swej urody, Läcri'Is'nel, choć również uznawane za piękne, mogą być dotknięte różnymi schorzeniami i chorobami, które niestety często odbijają się na ich ciałach. Leśne elfy są powszechnie uznawane za najpiękniejszą rasę świata.

Wspólną cechą wszystkich elfów jest ich drobna, smukła budowa ciała. Niezależnie od rasy, elfy są zazwyczaj delikatnie zbudowane, charakteryzują się subtelnymi rysami twarzy i szczupłą sylwetką. Jednakże, choć istnieją różnice w wysokości między poszczególnymi rasami elfów, nadal są one zauważalnie słabsze i chudsze w porównaniu do innych ras obecnych w świecie.

Wyjątkiem od tej reguły są Däl'sol'i, którzy wykazują większą muskulaturę w porównaniu do innych elfów. Choć nadal zachowują smukłą budowę, ich ciała są bardziej umięśnione i silniejsze, co wynika z ich preferencji dla siły fizycznej i militarnego wyszkolenia. Pomimo to, pozostają one nadal szczupłe i zwinne w porównaniu do innych ras, co stanowi odrębność elfów wśród innych istot świata.

Poszczególne rasy elfów różnią się też od siebie kolorem skóry prezentując całe spektrum, od bladych Eldëvir, po ciemnoskórych Värn’asan'i.

Usposobienie poszczególnych ras elfów, poza Läcri'Is'nel, może być zróżnicowane, ale istnieje między nimi ważny wspólny punkt - dążenie do harmonii. Harmonia to ideał, który w elfickiej kulturze oznacza stan pokoju i równowagi we wszechświecie, gdzie wszystkie istoty żyją w harmonii zarówno ze sobą, jak i z naturą. Jednak każda rasa elfów ma swoje własne wyobrażenie o tym, jak osiągnąć tę harmonię. Te różnice w podejściu do harmonii są jednym z głównych czynników determinujących różnice między elfimi kulturami.

W ten sposób, każda rasa elfów może mieć swoją unikalną wizję harmonii, która odzwierciedla ich relacje z otaczającym ich światem i ich głębokie wartości kulturowe.

Zdolności elfów różnią się w zależności od konkretnej rasy, ale wszystkie zapewniają im przetrwanie i lepsze wykorzystanie ich naturalnych predyspozycji. Wspólną cechą dla wszystkich elfów jest bliskość do magii oraz głębokie zrozumienie zasad działania świata.

• Däl’hrän'nel rodzą się z naturalnym darem rozmowy ze zwierząt, są też w stanie rozumieć potrzeby naturalnych kompleksów, jak lasy;

• Läcri'Is'nel, choć zbliżeni do leśnych elfów, nie posiadają takiego połączenia z naturą - dzięki rodzeniu się pod wpływem klątwy posiadają naturalnie wzmożoną odporność na kontrolę umysłu;

• Eldëvir oraz Värn’asan'i cechują się wysoką inteligencją oraz znacznie większym talentem magicznym niż pozostałe rasy świata;

• Däl'sol'i wyróżniają się większą wytrzymałością oraz siłą od pozostałych elfów.

Elfy, choć z wyglądu przypominają ludzi, mają unikalną dietę wynikającą z ich roślinożerności. Nie trawią mięsa, więc ich dieta opiera się głównie na trawach i ziołach. Najważniejszym składnikiem jest Elficka Trawa, która dostarcza im niezbędnych składników odżywczych i białka.

Choć mogą jeść owoce i warzywa, traktowane są one jako przysmaki, ponieważ owoce mają za dużo cukru, a niektóre warzywa mogą powodować problemy zdrowotne, jak problemy z tarczyca. Elficka kuchnia, pełna przypraw i chleba, jest pyszna i chętnie spożywana przez inne rasy. Elfy produkują także aromatyczne, niskoprocentowe wina, często spożywane przy specjalnych okazjach.

Kiedyś istniała tylko jedna rasa elfów - Eldëvir. Jednak w wyniku schizmy, która podzieliła ich społeczność, powstały dwie nowe rasy: Däl’hrän'nel i Däl'sol'i. Później, z Däl’hrän'nel wyłoniły się kolejne dwie grupy: Läcri'Is'nel oraz Värn’asan'i. Każde wyodrębnienie nowej rasy wiązało się ze zmianą dotychczasowego stylu życia i kultury. Z biegiem czasu, każda nowa grupa ewoluowała, zmieniając swój wygląd, dostosowując się do otaczającego świata oraz rozwijając nowe zdolności, kosztem poprzednich. To, co kiedyś stanowiło jednolitą społeczność, rozdzieliło się, tworząc różnorodność wśród elfów na całym świecie.

Eldëvir, obecnie znane jako starożytne lub pierwotne elfy to wymarła rasa, od której pochodzi większość elfów w świecie Angvalion. W dawnych wiekach jako pierwsi utworzyli państwo, stworzyli prawo oraz podstawowe dziedziny nauki oraz magii. W latach swojej świetności utworzyli Królestwo Eldëvir, które stało na straży światowego porządku. Z ich potęgą liczył się każdy, nawet prężnie rozwijające się Aspin oraz rozległe podziemne Krasnoludzkie Imperium.

Usposobienie Eldëvir budzi do dziś kontrowersje, gdyż brak żyjących przedstawicieli tej rasy sprawia, że informacje opierają się głównie na zapisach, szczególnie aspińskich, uznawanych za wiarygodne. Eldëvir widzieli się jako światowi liderzy, dążący do pokoju za wszelką cenę i dzielący się technologią z ludzkimi plemionami. Ich kultura cechowała się poczuciem wyższości i skłonnością do kłamstw w dyplomacji. Dodatkowo, elfy Eldëvir przejawiały swobodę w sprawach seksualnych, często uczestnicząc w wielu partnerstwach, także międzyrasowych.

Leśne Elfy oddzieliły się w wyniku Elfickiej Schizmy, pragną one żyć w zgodzie z naturą i jedności z otaczającym je światem. Odzwierciedleniem tego jest filozofia Dziedzictwa, która początkowo miała za zadanie ochronić wyjątkowe połączenie, jakie powstało między Leśnymi Elfami a naturą - później stała się również sposobem na ochronę kultury przed obcymi atakami. Ze względu na liczne podróże Leśne Elfy rozproszyły się znacznie po świecie, co wystawiło je na ataki liczebniejszych ras oraz cywilizacji.

Chociaż relacje Leśnych Elfów z innymi rasami oraz państwami zazwyczaj są bardzo dobre, to na przestrzeni historii nie zabrakło obcych sił, takich jak Zakon Gregoriański oraz Imperium Kalladańskie, które przez lata niszczyły ich kulturę oraz dziedzictwo.

Elfy podzieliły się na cztery rodowody odpowiadające żywiołom, lecz przynależność do jednego nie wyklucza uznania pozostałych. Łączą się w rodowodach, by zachować czystość krwi i dziedzictwo od Wszechmatki, dbając o harmonijne społeczeństwo. Krzyżowanie się z innymi rasami jest rzadkie, a Leśne Elfy patrzą na to niechętnie, nazywając mieszane potomstwo "mieszańcami", a rodzicom zarzucając porzucanie dziedzictwa.

Läcri'Is'nel to grupa leśnych elfów należących do rodowodu Dal’Arav'nel, którzy zdecydowali się opuścić tradycyjne dziedzictwo, zakładając pierwsze wielkie królestwo elfów na Naggathor. Pomimo groźnej zwierzyny, ten obszar był nietknięty przez inne rasy, co zapewniło elfom dobrobyt przez długie lata. Udało im się stworzyć utopijną społeczność, lecz niestety doprowadziło to do ich osłabienia. Przybycie orków, a potem bolgów, którzy zaczęli grabić królestwo, zburzyło tę idylliczną równowagę. Izolacja elfów sprawiła, że stali się podatni na choroby, które przywlekli ze sobą ich napastnicy.

Kryzys doprowadził do upadku królestwa, a elfy zaczęły obwiniać się wzajemnie, prowadząc do wewnętrznych konfliktów. W rezultacie uwolniono potężnego demona, który rzucił klątwę na elfy Kontynentu X, sprawiając, że stały się podatne na działanie księżyca. W efekcie przemieniły się w Księżycowe Elfy. Läcri'Is'nel są nieufne i często agresywne, a ich życie obfituje w trudności - zarówno z powodu klątwy, jak i ich słabej genetyki oraz podatności na choroby.

Värn’asan'i, rasa wywodząca się z inicjatywy elfki Cäel'Bläthan która, zebrała wiele klanów leśnych elfów z różnych stron świata, by osiedlić się na Szmaragdowych Wyspach. Tam powstały liczne księstwa pod władzą książąt. Elfy postanowiły kontynuować dzieło swoich przodków, Eldëvir, wychodząc z lasów, by budować wielką cywilizację i rezygnując z izolacji. Nastawione na studia zaawansowanej magii i dyplomacji, postawiły na otwarty dialog i szczerość, ucząc się na błędach przeszłości.

Podczas swojego powstania musiały stawić czoła nekromantom z Czarnego Kręgu, których ostatecznie pokonały. Nowy styl życia i trudności pozwoliły im ewoluować w Värn’asan'i, znanych dziś jako świetni magowie, uczniowie i dyplomaci, których główną misją jest zapobieganie konfliktom.

Däl'sol'i to grupa elfów wywodząca się z Elfickiej Schizmy, która miała dość kłamstw i nierówności w Królestwie Eldëvir. Po osiedleniu się na półwyspie Thadarskim, założyli własne imperium, tym razem oparte na patriarchacie, z uwagi na zawiedzenie matriarchatu. Odrzucili powszechnie stosowaną magię jako źródło nierówności społecznych, stawiając główny nacisk na siłę fizyczną i armię. Z biegiem czasu stali się wyjątkowo silnymi i wytrzymałymi wojownikami.

Ich dążenie do harmonii budzi kontrowersje, gdyż Imperium Däl'sol'i podbija inne państwa, absorbując elementy ich kultury. Wierzą, że w ten sposób tworzą idealną społeczność dla wszystkich. Wobec jednostek niezgodnych z ich ideologią stosują reedukację, która jest formą prania mózgu. Mimo to Imperium słynie z tolerancji wobec różnorodnych religii i kultur.

Elfy Półkrwi, zwane również półelfami, to hybrydowa rasa powstała ze związków ludzi z elfami dowolnej rasy. Ich cechy fizyczne i zdolności odzwierciedlają mieszankę genów obojga rodziców – dziedziczą urodę i magiczne zdolności od elfów, a od ludzi odporność fizyczną i większą wszechstronność. Choć ich długowieczność jest zazwyczaj krótsza niż u pełnokrwistych elfów, żyją znacznie dłużej niż ludzie.

W społeczeństwach elfickich Elfy Półkrwi bywają postrzegane z rezerwą, zwłaszcza w kulturach, które cenią elfickie Dziedzictwo, jak w przypadku Leśnych Elfów. W ludzkich społecznościach ich odbiór jest różnorodny – od podziwu po nieufność. Półelfy często utożsamiają się z kulturą jednego z rodziców, choć zdarzają się jednostki czerpiące z obu światów.

Elfy Półkrwi są niezwykle zdolne do adaptacji, dzięki czemu potrafią odnaleźć swoje miejsce zarówno w elfickich lasach, jak i w ludzkich miastach. Ta cecha czyni ich mostem między dwiema rasami, choć ich tożsamość często bywa źródłem wewnętrznych dylematów.

• Däl'amar'i "Dalia"
• Deanärë Múrnis
• Eíwen Fäí'eldi
• Gleí'fidel
• Hira'estel Nino Ileív'inärel
• Shil'iúthar var Alvaerion
• Tronis Aether'nel
• Verisan

• Długowieczność Elfów Półkrwi
• Jedność z Żywiołami
• Legenda o Deanärë Múr'i
• Necronomicon VI: Tarasha i Czarny Krąg
• Przepowiednia o Dziecku Śniegu
• Rozłam Angvalionu
• Zatrzymania w Minas Veanor