Kompletna Historia Lynn Hailey

Lynn przyszła na świat w arauleńskim Casterville jako Lynn Hailey. Już pierwsze dni jej życia nie były łatwe - urodziła się bowiem ze schorzeniem pleców, które sprawiało, że była garbata. Rodzice Lynn porzucili ją, gdy była malutka - od tej pory musiała radzić sobie sama w nieprzyjaznym świecie. Mała Lynn wiele razy otarła się o śmierć, - to z głodu, to z zimna - jednak w takich chwilach życie ratowali jej ludzie, którzy zlitowali się nad ułomną dziewczynką.

Tak mijały jej kolejne lata - jadła to, co dostała na ulicy, a w trudniejszych chwilach kradła, aby przetrwać. Przez ten czas zdążyła poznać uliczki Casterville jak własną kieszeń. Mimo znajomości miasta nigdy nie udało jej się odnaleźć rodziców, aż w końcu porzuciła te starania. Im Lynn była starsza, tym bardziej widoczny stawał się jej garb, czyniąc ją obiektem drwin i szyderstw. Inni bezdomni pokazywali ją sobie palcami, pluli na nią, a czasem potrafili nawet ją uderzyć. Lynn nauczyła się schodzić im z drogi i w końcu stała się wyrzutkiem.

Pewnego dnia do Casterville przybył Starszy Magister Kapituły Ralph var Faqua wraz ze swoim uczniem Jimmym Cenwulfem. Wykonywali w mieście pewną misję, a Lynn okazała się niezwykle pomocna. Aby wynagrodzić dziewczynce pomoc, Ralph zabrał ją do karczmy na syty posiłek - w jego trakcie Lynn przez przypadek rozcięła sobie rękę nożem, jednak rana prawie natychmiast sama się zasklepiła. Okazało się, że Lynn ma duży talent magiczny - szczególnie do Magii Życia. Ralph, widząc to, zabrał ją ze sobą do siedziby Kapituły w Starym Armekcie i uczynił swoją drugą uczennicą.

W Kapitule Lynn rozpoczęła naukę Magii Życia, w której z każdym dniem stawała się coraz lepsza. Zaczęła także swoje nowe, lepsze życie. Niestety nie wszystko się zmieniło - dzieci w Kapitule potrafiły być tak samo okrutne jak bezdomni, a czasami nawet bardziej. Lynn starała się trzymać od nich z daleka, skupiając się na nauce i swoich obowiązkach. Z utęsknieniem czekała także aż dorośnie na tyle, aby móc przejść skomplikowaną operację, która pozwoli na usunięcie jej garbu.

Relacja Ralpha oraz Lynn bardzo mocno się zacieśniły i zaczęli traktować siebie jak rodzinę - mała Lynn widziała w nim ojca i zaczęła używać jego nazwiska.

W pewnym momencie Ralph i Jimmy zaczęli zabierać Lynn na wspólne wyprawy do Międzyświata - był on konikiem Jimmy'ego, który pragnął oprzeć na nim swoją Pracę Magisterką. Podczas jednej z wypraw na Bezdrożach Międzyświata znaleźli elfa, który przedstawił się jako Verisan - nie miał on zielonego pojęcia, skąd się tam wziął. Ralph zabrał go do Kapituły, gdzie okazało się, że cierpi on na amnezję oraz posiada nienaturalnie powiązaną z Międzyświatem dłoń - elf pozostał razem z nimi.

Lynn bardzo polubiła Verisana, z którym zaczęła spędzać dużo czasu. Zaprzyjaźnili się, a Verisan starał się dbać o dziewczynkę najlepiej, jak potrafił. Tak mijały im kolejne wspólne tygodnie.

Pewnego dnia Lynn, wracając z zajęć, została napadnięta przez dzieci, które chciały się z niej wyśmiewać. Te były jednak wyjątkowo brutalne - ciężko pobiły Lynn. Nie wiadomo, czy w ogóle by przeżyła, gdyby nie pojawił się Verisan, który ich przegonił. Zabrał Lynn do skrzydła szpitalnego, gdzie okazało się, że jej garb został uszkodzony do tego stopnie, iż jego usunięcie stało się niemożliwe. Lynn bardzo to złamało - nienawidziła swojej choroby i wstydziła się jej, a teraz utraciła jedyną nadzieję na normalne życie.

Sporo czasu zajęło jej pozbieranie się. Po pobiciu nie była już taka sama, chociaż nadal potrafiła rozświetlić dzień swoją obecnością. Zaczęła dużo rozmawiać z Verisanem o przyszłości - wymarzyli sobie swój własny domek w Silmaaroonie. Lynn chciała tam zamieszkać i otworzyć swoją klinikę, w której mogłaby pomagać ludziom.

Wszystko zmieniło się jednak pewnego dnia, w którym to Stary Armekt został zniszczony przez potężny wybuch, za którym nadeszła szalona, magiczna zamieć. Lynn i Ralph byli wtedy na wyprawie, z której wrócili dzień po tragedii. Kiedy zobaczyli Stary Armekt, nie mogli uwierzyć własnym oczom. Ralph zachował się wtedy nieodpowiedzialnie i zostawił Lynn samą pośród ruin i śniegu, pragnąc odnaleźć rodzinę, która została w mieście. Lynn nie wiedziała, co robić - kiedy nie dała rady odszukać Ralpha i zaczęła powoli słabnąć od zimna, samotnie wyruszyła w świat.

Lynn próbowała odnaleźć kogokolwiek z tych, których znała, jednak bezskutecznie. Szybko usłyszała plotki mówiące o tym, że Jimmy zebrał pod sobą ludzi po katastrofie, tworząc państwo Drakaria, i że być może to on sam jest odpowiedzialny za zniszczenie miasta - uwierzyła im i postanowiła trzymać się od niego z daleka. Lynn chciała znaleźć Verisana, jednak po nim nie było żadnego śladu. W końcu trafiła do pewnego miasta, w którym nieświadoma zagrożenia zdradziła ludziom, iż należy do Kapituły. Ci zaatakowali ją i próbowali zrobić z niej przykład - przerażona dziewczyna uciekła, zabijając kilkoro z nich w samoobronie. Od tej pory o jej obecności dowiedział się Smoczy Korpus, którego zadaniem było tropienie magów Kapituły. Lynn przez długi czas uciekała przed nimi od jednego miasta do drugiego, aż w końcu w pewnym porcie udało jej się dostać na statek płynący do Alasparu - miejsca, w którym Drakaria nie mogła jej dosięgnąć.

Po ucieczce z Drakarii Lynn dotarła do Alasparu, gdzie przyjęła tożsamość Emilii Jones, ukrywając się przed Smoczym Korpusem. Znalazła schronienie w jednej ze świątyń Aglosa, gdzie służyła jako wolontariuszka, pielęgnując swoją głęboką wiarę. Mimo pozornego spokoju, nie potrafiła pogodzić się z utratą rodziny i porzuceniem przez Ralpha, co tylko pogłębiło jej kompleksy. Stała się oschła i nieprzyjemna dla otoczenia, zamykając się w sobie. Pewnego dnia poznała Syriusza el-Salame, bogatego arystokratę, który zainteresował się nią szczerze, nie zwracając uwagi na jej chłodną postawę. Ich relacja rozwijała się powoli – początkowo odmawiała jego propozycji wspólnego życia w luksusie, w końcu jednak pozwoliła mu się zbliżyć. Zamieszkali razem, a Lynn, choć szczęśliwa, wciąż tęskniła za przeszłością. Gdy Syriusz zaoferował sfinansowanie jej kliniki magii estetycznej, wpadła w gniew, uznając to za próbę kupienia jej lojalności. Wyprowadziła się i samodzielnie założyła praktykę, specjalizującą się w korektach wyglądu.

Jako pierwsza usunęła własny garb, ryzykując życiem, by wreszcie poczuć się piękna. Jej klinika szybko zyskała sławę, a Lynn stała się pożądana przez arystokrację Alasparu. Stała się pionierką Magii Estetycznej. W końcu pogodziła się z Syriuszem, a nawet wzięli ślub, jednak ich związek stopniowo się rozluźnił. Lynn zaczęła romansować z innymi, traktując te przygody jako sposób na potwierdzenie własnej wartości. Gdy w końcu zaszła w ciążę, wydawało się, że odnalazła szczęście – aż do dnia, gdy Alaspar zaatakowała Drakaria. Schwytana i torturowana przez Varvossiego, zdradziła lokalizację kryształu z wiadomością od Ralpha, a w wyniku okrucieństw poroniła. Złamana, opuściła Syriusza i Alaspar, by wyruszyć na poszukiwanie dawnego mistrza - po latach w końcu zdecydowała się wrócić na Amarant, który przez ten czas zdążyła już zdominować Drakaria. Przez cały ten czas nikt w Alasparze nie poznał jej prawdziwej tożsamości – nawet Syriusz znał ją tylko jako Emilię Jones.

Niedługo po przybyciu do Drakarii, Lynn wyruszyła do Srebrnych Marchii, aby zgodnie z pierwszą wskazówką z wiadomości Ralpha rozpocząć poszukiwania krypt, które miały ją naprowadzić na jego obecną lokalizację. Szybko odkryła, że ktoś ją wyprzedził, więc zaczęła śledzić grupę działającą na zlecenie Nieśmiertelnych, pod dowództwem Generała Varvossiego.

Podczas tych poszukiwań Lynn została wytropiona przez Opiekuna Tharvena, który użył na niej potężnego zaklęcia, zamieniając jej ciało z ciałem wieśniaczki imieniem Julia. Zdezorientowana i schwytana przez Nieśmiertelnych i umieszczona na ich statku, Chimerze. Dopiero po odzyskaniu wspomnień Lynn udało się uciec z ich statku, odkrywając, że grupa pracująca na zlecenie Varvossiego była jego zakładnikami.

W poszukiwaniu schronienia Lynn postanowiła odnaleźć grupę, którą widziała wcześniej na statku Chimery, mając nadzieję na ich pomoc. W ten sposób poznała między innymi Josephine Silverflaw, hazorytkę, która z czasem stała się dla niej najważniejszą osobą w życiu. Razem z nowymi towarzyszami stoczyła bitwę z Varvossim i jego Nieśmiertelnymi na Wzgórzu Tarcz, gdzie udało im się ich pokonać

Lynn, po dotarciu do Morbergu, doświadczyła ogromnych emocji związanych ze spotkaniem z Verisanem, którego przez lata uważała za zaginionego. Mimo radości z jego odnalezienia, była zła i rozgoryczona, że przez cały ten czas nie próbował się z nią skontaktować. W Morbergu Lynn odnalazła również swoje martwe ciało, które Tharven, po zamianie ich ciał, po prostu porzucił w rowie. Widok jej niegdyś pięknego, teraz martwego ciała, złamał ją, uświadamiając, że straciła szansę na odzyskanie dawnej siebie i swojej mocy.

Drużyna odkryła, że Tharven, używając jej ciała, nawiązał kontakt z magiem Luciusem. Wraz z towarzyszami, w tym Verisanem i Josie, Lynn podążała za wskazówkami, które ostatecznie doprowadziły ich do konfrontacji z Tharvenem. W trakcie tej podróży, Lynn ponownie zbliżyła się do Verisana, co było dla niej ważnym krokiem w procesie odbudowy relacji z przeszłości. Z kolei Josie stała się dla Lynn kimś wyjątkowym, wzbudzając w niej matczyne uczucia, których wcześniej nie dopuszczała do siebie i po długim czasie dając jej w końcu nadzieję na posiadanie dziecka, o którym zawsze marzyła.

Ostateczna konfrontacja z Tharvenem miała miejsce w świątyni Bogów Gór. Chociaż początkowo zostali pokonani, to Lynn, wraz z drużyną, wrócili - lepiej przygotowani do walki. W trakcie starcia Tharven próbował zabić Lynn, ale Josie osłoniła ją własnym ciałem, co było kluczowym momentem ich relacji.

Po pokonaniu Tharvena wszystkich pochłonęła dziwna senność - wszystkich oprócz Lynn. Ona jako jedyna stanęła twarzą w twarz z niewidzianym od tak dawna Ralphem, który był dla niej nie tylko mistrzem, ale i ojcem. Ralph nie żył już jednak - rozmawiał z Lynn jedynie jako niezwykła iluzja. Opowiedział jej on wszystko, co wiedział o Opiekunach oraz przedstawił całą prawdę o tym, czego szukali - niezwykle potężnych Kamieniach Świata. Sam Ralph wszedł niegdyś w posiadanie Kamienia Przestrzeni, który teraz przekazał Lynn. Ralph dał Lynn jeszcze coś - swój talent magiczny, który z pomocą kamienia wydobył z własnego ciała przed śmiercią. Z ostatnim darem ojca Lynn odzyskała swoją moc.

Wkrótce potem Lynn wraz z towarzyszami opuściła Amarant, kierując się do Vendormu. Poznanie prawdy o śmierci ojca zdruzgotało Lynn, a bycie skazaną na życie w obcym ciele odebrało jej resztki nadziei. Spotkanie z własnym, zniszczonym poprzednim wcieleniem w Morbergu wstrząsa nią do głębi, wywołując falę starych kompleksów. Choć uczucie rozpaczy było przytłaczające, to bliskość Josie dała jej siłę, by iść naprzód. W międzyczasie Wulfrith, jeden z jej towarzyszy, zakochał się w niej, jednak Lynn, pogrążona w swoich zmaganiach i ścigana przez demony przeszłości, odrzuciła jego uczucia.

Pomimo okoliczności Lynn poświęciła się nauce wykorzystywania Kamienia Przestrzeni - była to niezwykle skomplikowana sztuka, która sprawiała jej wiele trudności, jeszcze wzmagając jej frustrację. Naukę posługiwania się kamieniem przerwała jej działająca w Vendromie sekta, której członkowie, pod wodzą szalonego Przeora, porwali Lynn, Wulfritha i Henry’ego. Przeor użył Kamienia Przestrzeni do zniszczenia miasta, a Lynn, choć nie była na to gotowa, została zmuszona do jego powstrzymania. Tak skomplikowana manipulacja Kamieniem doprowadziła ją na skraj śmierci, pozostawiając ją ciężko ranną i oszpeconą, z trwałym uszkodzeniem wzroku. Dzięki interwencji Verisana udało się zapobiec śmierci Lynn, jednak zapadła w śpiączkę.

Kiedy Lynn w końcu się obudziła, była zniekształcona i osłabiona. Świadomość minionych wydarzeń przygniotła ją, wzbudzając w niej przekonanie, że w pewnym sensie w Vendormie umarła i każdy kolejny dzień życia otrzymuje "na kredyt". Z oszpeconym ciałem i uszkodzonym wzrokiem postanowiła opuścić drużynę na jakiś czas, aby w samotności uczyć się posługiwania Kamieniem i walczyć ze swoimi wewnętrznymi demonami. Przed odejściem przekazała dowodzenie Josie, co stało się pierwszym krokiem do uczynienia z córki swojej następczyni. Wulfrithowi obiecała, że gdy będzie gotowa, da mu jasną odpowiedź na jego uczucia - choć sama nie była pewna, czego chce.

Podczas gdy reszta jej drużyny wraz z niedawno poznanym Barkką wyruszyła do Cesarstwa Midennhüten, gdzie miała pomóc mu odzyskać odebrany mu tron burgrabiego, aby mógł przeciwstawić się armii, która planuje inwazję na Cesarstwo na zlecenie tajemniczego Opiekuna Lanosa, Lynn w samotności oddała się intensywnemu treningowi, starając się lepiej poznać Kamień Przestrzeni, aby zapobiec powtórzeniu sytuacji z Vendormu.

Lynn postanowiła odłożyć na bok walkę ze swoimi wewnętrznymi demonami i kompleksami, aby skupić się w pełni na rodzinie oraz misji. Ta decyzja była dla niej trudna, zwłaszcza że jeszcze niedawno zastanawiała się nad przeprowadzeniem nowych operacji Magii Estetycznej, by jej nowe ciało również spełniało jej surowe standardy piękna. Gdy nadeszła pora na zmierzenie się z siłami Opiekunów, Lynn powróciła do drużyny i wspólnie stoczyli bitwę, z której wyszli zwycięsko.

Dzięki działaniom drużyny i zwycięstwu w bitwie udało im się zdobyć informacje, że Opiekunowie planują coś wielkiego na Wyspach Dwóch Braci, gdzie w tamtym czasie toczyła się wyniszczająca wojna domowa. Inwazja na Cesarstwo była tylko odwróceniem uwagi. Barkka przekonał cesarza do zbrojnej interwencji, co pozwoliło drużynie wyruszyć wraz z cesarską armią na Wyspy Dwóch Braci. Podczas gdy armia cesarska walczy o przywrócenie porządku, drużyna skupiła się na poszukiwaniach kolejnych tropów. Lynn, obawiając się śmierci, postanawia dać Wulfrithowi odpowiedź na jego uczucia. Z pomocą Josie i magii przygotowała romantyczne otoczenie i wyznała mu miłość. Po szczerej rozmowie spędzili razem noc pod gołym niebem, a Lynn po raz pierwszy poczuła się w pełni zaakceptowana.

Niestety, drużynie nie udało się w porę odkryć planów Opiekunów. Podczas pierwszej od 500 lat Koniunkcji Żywej Magii Opiekunowie otworzyli portal do nieznanej płaszczyzny, z której wkroczyły pokraczne istoty, niszcząc wszystko na swojej drodze. Drużyna zrozumiała, że właśnie zaczyna się inwazja. Kiedy dotarli do portalu, Opiekunowie opętali Henry'ego za pomocą Kamienia Imperium, zwracając go przeciwko drużynie. Barkka i Wulfrith postanowili zostać, aby powstrzymać Henry'ego, dając reszcie drużyny szansę na przejście przez portal. Po przejściu przez portal wywiązała się długa walka, w której zginął Opiekun Lanos oraz jeden z członków drużyny, Aryan, a portal się zamknął się, pozostawiając drużynę uwięzioną w nieznanym świecie.

W obcym, pustym i martwym świecie Lynn wraz z towarzyszami błąkała się przez kilka dni. Josie doświadczyła wizji, które pokazały jej losy przyjaciół, którzy zostali po drugiej stronie. Wulfrith bardzo cierpiał po stracie Lynn - wrócił do rodziny i został rycerzem, jednak wcześniej zabił Henry'ego, by skrócić jego cierpienia, po tym, jak się okazało, że to co zrobili mu Opiekunowie jest nieodwracalne. Barkka natomiast wrócił do Cesarstwa i zasiadł na należnym mu tronie.

Błąkającą się drużynę z opresji uratował nieznajomy mag Balthasar, który twierdził, że jest wujem Ralpha. Dzięki jego pomocy udało im się wrócić do Angvalionu, odkrywając, że choć dla nich minęło kilka dni, to w Angvalionie upłynęło kilka lat. Drużyna zdecydowała się wyruszyć do Silmaaroonu i wykorzystać przewagę, że wszyscy myślą, że nie żyją, aby zacząć poszukiwania pozostałych Kamieni Świata. Lynn zdecydowała się skupić się na misji, ale przede wszystkim spotkać się z Wulfrithem, wierząc, że ich miłość przetrwała.

Rozpoczyna się fabuła Sagi Kamieni Świata.