Starla var Langver była księżną Kirlańską w czasach II Wojny Arauleńskiej, rządząc wyspiarskim księstwem znanym z żeglarzy. Po inwazji króla Ecberta Zdobywcy, Kirlan zostało wcielone do Araulenu, a Starla utraciła tytuł księżnej, stając się hrabiną wasalną. Mimo utraty niezależności, zachowała pewne przywileje dzięki sprytnej dyplomacji i lojalności wobec nowego władcy.
Starla miała dwóch synów: Rydera i młodszego Lancela. Aby zabezpieczyć lojalność Kirlan, Ecbert wziął Rydera jako zakładnika, wychowując go na arauleńskim dworze. Choć Starla pragnęła odzyskać niepodległość, obawa o życie syna powstrzymywała ją przed otwartym buntem. Po jej śmierci wybór młodszego syna, Lancela, na spadkobiercę wywołał konflikt, gdyż Ryder, wychowany wśród Arauleńczyków, był postrzegany jako obcy przez kirlańską szlachtę. Decyzja ta zapoczątkowała późniejszą Wojnę Dwóch Langverów, dzieląc kraj między zwolenników braci.
Rządy Starly były naznaczone trudną równowagą między lojalnością wobec Araulenu a pragnieniem zachowania kirlańskiej tożsamości. Choć podporządkowała się Ecbertowi, jej dziedzictwo przetrwało w pamięci Kirlańczyków jako symbol oporu i poświęcenia dla dobra księstwa.
