Harmonia Aspektów

Harmonia Aspektów oparta jest przede wszystkim na przestrzeganiu zasad Dziedzictwa. To w nim bowiem Leśne Elfy upatrują sposobu na życie w zgodzie z własną naturą. Odłam ten odzwierciedla również wyjątkowe połączenie Leśnych Elfów z naturą i światem - w nim również dostrzegają oni Harmonię i dlatego pragną żyć również w zgodzie z naturą, wszystkie żywe istoty uważając za swoich braci i siostry w Harmonii. Harmonia Aspektów kładzie duży nacisk na przestrzeganie naturalnego porządku rzeczy, jednocześnie stając przeciwko zadawaniu niepotrzebnego cierpienia - sprawia to, że wyznawcy tego odłamu stają w opozycji do tych, którzy zadają cierpienie ze złych i egoistycznych pobudek, a także tych stających w sprzeczności z naturą, m.in. nekromantów i wszystkich tych, którzy wypaczają naturalny porządek istnienia.

Wyznawców Harmonii Aspektów jest wielu i zamieszkują przeróżne zakątki świata, dlatego na przestrzeni czasu i pomiędzy nimi pojawiły się różnice co do tego, jaka jest najwłaściwsza droga do osiągniecia Harmonii. Nie są one na tyle duże, żeby uznać je za odrębny odłam, jednak spowodowały one powstanie Aspektów Harmonii. Są to różne perspektywy spojrzenia na Dziedzictwo i Harmonię - można powiedzieć więc, że jest połączenie religii oraz kultury Leśnych Elfów. Aspekty Harmonii stały się na tyle znaczącym elementem religii, że jeden z leśnoelfickich Strażników Harmonii, Glossëndir, zaproponował, aby nadać odłamowi nazwę właśnie od nich - do prośby tej przychyliła się ówczesna Najwyższa Opiekunka, Enúviel Ven'ta, po dziesiątkach lat nadając religii Leśnych Elfów pierwszą, oficjalną nazwę.

Poniżej opisane zostały wszystkie Aspekty Harmonii.

Asha jest pramatką wszelkiego istnienia - stworzycielką świata. Stworzyła ona świat i żywe istoty na skorupie smoczego jaja. Asha to matka stworzenia, która opiekuje się wszystkim, co istnieje. Pragnie, aby jej dzieci odnalazły wewnętrzny spokój i szczęście poprzez dążenie do Harmonii.

Pramatka jest centralnym punktem Harmonii Aspektów. Asha to kochająca bogini, która pełni rolę opiekunki i dobrotliwej matki. Leśne Elfy traktują ją dosłownie jak swoją matkę, u której zawsze szukają rady w istotnych dla siebie momentach i polegają na niej, wybierając swoje życiowe ścieżki.

Głównymi wartościami, które wnosi do wiary są wolność i jedność. Jako matka Asha jest patronką dla wszystkich swoich wyznawców, do której ci zwracają się w trudnych chwilach, szukając pomocy i zrozumienia.

Sol'Veanor to smocze dziecię Ashy. Jego imię, oznaczające Białe Słońce, jest odniesieniem do świętego blasku życia, z którego jest stworzony. Sol'Veanor to uśpiony smok - według mitologii śpi w sercu świata, który stworzony jest na skorupie jego jaja. Duchowe narodziny Sol'Veanor zwiastować będą nadejście pełnej Harmonii - dla niektórych wyznawców jest więc on symbolem zmian w świecie.

Sol'Veanor nie jest dobrym ani złym bóstwem. Jego motywy pozostają nieznane do momentu, aż nie opuści jaja. Wyznawcy Harmonii Ashy uznają, iż Sol'Veanor posiada płynną naturę, jak sama Pramatka - pochodzi on bowiem z krwi Ashy i jest jej pierworodnym dzieckiem. Dla Leśnych Elfów z odłamu Harmonii Aspektów Sol'Veanor jest przede wszystkim postacią legendarną i mistyczną - celem, do którego mają dążyć i obietnicą świata Harmonii.

Aspekt Wilka odzwierciedla najbardziej pierwotne podejście do życia Leśnych Elfów. U początków tej rasy, kiedy mierzyła się ona z wieloma trudnościami i zagrożeniami, Leśne Elfy uważały, że ufać mogą jedynie swoim. Takie podejście sprawiło, że większość leśnoelfickich społeczności powstawać zaczęła z dala od siedlisk innych ras - w dzikich, niedostępnych ostępach natury, które miały chronić elfy i ich dziedzictwo.

Te z Leśnych Elfów, które decydowały się choć trochę skrócić dystans między sobą a innymi rasami, zwykle spotykał marny los - elfy były intensywnie prześladowane najpierw w Imperium Kalladańskim, a później również w części Amarantu za sprawą działalności i propagandy Zakonu Gregoriańskiego. Te z elfów, które uniknęły przykrego losu, uznały swoich zniewolonych lub martwych pobratymców za dowód na to, że nie warto próbować asymilować się z resztą świata.

Właśnie w ten sposób powstała pierwsza leśnoelficka filozofia, która obecnie nazywana jest Aspektem Wilka. Nazwa aspektu wzięła się od szeroko kojarzonego z nim motta wyznających go elfów: "Alvar veri'san halda'mo, täashil girel'mo." - samotny wilk zginie, ale wataha przetrwa. Co ciekawe słowo täashil, oznaczające watahę, dosłownie tłumaczy się jako jedność - jest to niezwykle ważne dla podstaw tego aspektu.

Leśne Elfy żyjące według Aspektu Wilka wierzą, że zgodne z naturą elfa jest życie w jedności z tymi, z którymi łączy ich krew i wiara. Z tego powodu mają bardzo bliskie stosunki ze swoją społecznością, jednocześnie izolując się od reszty świata. Klany Aspektu Wilka żyją zwykle w odosobnieniu - są bardzo samowystarczalne i nie są zainteresowane handlem, relacjami, ani wymianą kulturową z otaczającymi je społecznościami. Często potrafią wręcz być wrogo nastawione do tych, którzy naruszają ich terytoria - posuwają się do agresji i rozlewu krwi, aby utrzymać obcych z dala od swojego domu.

Nieco przychylniej traktują Leśne Elfy z zewnątrz swojego klanu, ze względu na wyznawanie podobnych wartości i wspólną, elficką krew, jednak prawdziwie ufają tylko tym, z którymi żyją na co dzień.

Elfy Aspektu Wilka mają również mocno rygorystyczne podejście do Dziedzictwa, w przestrzeganiu którego widzą jedyną drogę na przetrwanie - ich styl życia sprawił, że wielu spośród nich nadal wierzy, że obcy czyhają na ich życia, pomimo tego, iż wiele prześladowań, których ofiarami byli ich przodkowie, dawno ustąpiło.

Choć Leśne Elfy Aspektu Wilka są najbardziej rygorystyczne, jeśli chodzi o Dziedzictwo, to mają również najbardziej otwarte podejście, jeśli chodzi o dzieci półkrwi. Elf Półkrwi, który rodzi się w ich klanie, pomimo swojego pochodzenia staje się jego częścią - krwią z ich krwi. Elfy Aspektu Wilka są znane z tego, że stają w obronie dzieci półkrwi i Dzieci Śniegu ze swojego klanu, jeśli te mierzą się z oceną społeczną. To samo tyczy się dzieci innych ras, które narodzą się w takim klanie - choć jest to bardzo rzadkie zjawisko, ze względu na izolację tych elfów, to przyjmują oni takie dziecko z otwartymi ramionami jako część ich rodziny.

Poniżej znajdują się przykłady społeczności leśnoelfickich, które żyją według Aspektu Wilka:

• Hränil Múr'i

Na przestrzeni lat potrzeba izolacji Leśnych Elfów coraz bardziej malała - zmieniająca się sytuacja na świecie sprzyjała ustawaniu prześladowań, pozwalając im bezpiecznie wychodzić na spotkanie innym rasom oraz cywilizacjom. Część Leśnych Elfów dostrzegła w tym szansę, naginając zasady związane z izolacją i otwierając się na zewnętrzny świat. Sytuacja ta wprowadziła lekki podział między Leśnymi Elfami - niektóre uważały, że jest to dla nich szansa, podczas gdy inne twardo trzymały się dawnych tradycji związanych z całkowitym odcinaniem się od innych ras. To właśnie wtedy pomiędzy potrzebami Leśnych Elfów powstał rozłam i wykształciły się Aspekty Harmonii - pierwotna filozofia przestała być jedną.

Jako pierwszy w wyniku podziału powstał Aspekt Jelenia - jego orędownikami stały się elfy, które pragnęły przestać żyć w strachu i zobaczyć, co ma im do zaoferowania reszta świata, która nie zawsze musi być zła.

Aspekt Jelenia to postawa, która przede wszystkim otwiera społeczności Leśnych Elfów na świat zewnętrzny. Klany Aspektu Jelenia, chociaż nadal cenią sobie swoją niezależną i życie w odosobnieniu, to pragną być częścią życia toczącego się wszędzie wokół. Z tego powodu wychodzą w kierunku innych ras - pragną nawiązywać z nimi relacje, prowadzić handel i wymieniać się wiedzą, ale przede wszystkim poznawać inne rasy oraz społeczności. Elfy Aspektu Jelenia chętnie odwiedzają okoliczne miasta oraz społeczności, aby sprzedawać tam swoje towary i uczestniczyć w życiu tamtejszej ludności. Wpuszczają oni także osoby z zewnątrz na swoje tereny - podchodzą jednak do tego rozważnie, pamiętając dawne krzywdy. Do siedzib klanów Aspektu Jelenia dopuszczane są osoby uznane przez elfy za godne zaufanie i takie, które przestrzegają ich zasad.

Paradoksalnie, elfy otwierając się na zewnętrzny świat, same sprawiły, że prześladowania skierowane w ich własną stronę zaczęły coraz bardziej słabnąć. Kiedy ludzie z zewnątrz zaczęli poznawać naturę elfów, przekonywanie ich do nieuzasadnionej nienawiści do nich zaczęło stawać się dużo trudniejsze.

Poza tym Aspekt Jelenia skupia się na zachowywaniu kultury Leśnych Elfów, przy jednoczesnym, ostrożnym dzieleniu się nią. Elfy Aspektu Jelenia przykładają dużą wagę do Dziedzictwa i żyją zgodnie z jego zasadami, jednak otwieranie się na inne rasy nieco zatarło w nich ich pierwotną potrzebę jedności między sobą - chociaż nadal jest ona bardzo duża, to znacząco różni się od tej prezentowanej przez elfy Aspektu Wilka. Ma to swoje plusy i minusy - z jednej strony taki styl życia jest prostszy, jednak z drugiej czasami doprowadza do problemów wewnętrznych elfickich społeczności. Elfy Aspektu Jelenia, pomimo że chcą być częścią świata, obawiają się, by świat nie odebrał za dużo z ich unikatowości - z tego powodu dużo poważniej traktują łamanie takich zasad Dziedzictwa jak na przykład niezachowywanie rodowód. W klanach Aspektu Jelenia chociażby dzieci półkrwi i ich rodziny są traktowane dużo mniej przychylnie niż u Aspektu Wilka.

Poniżej znajdują się przykłady społeczności leśnoelfickich, które żyją według Aspektu Jelenia:

• Hränil Nämari'nel

• Hranil Cäel'i

Aspekt Lisa to najnowsza postawa wśród Leśnych Elfów, która wykształciła się z Aspektu Jelenia - na Amarancie początkowo głównie w Araulenie. Dominuje on u miejskich elfów, które na co dzień żyją wewnątrz innej społeczności i siłą rzeczy muszą być jej częścią. Głównym powodem jego powstania były prześladowania jeszcze za czasów Zakonu Gregoriańskiego - elfy, które wybrały otworzenie się na innych, nie chciały wracać do izolacji, jednak jednocześnie wiedziały, że nie dadzą sobie rady same. W pewnym sensie zostały więc zmuszone do jeszcze większego zbliżenia się do obcych społeczności - aby zapewnić bezpieczeństwo sobie i swoim bliskim.

Nie zawsze miało to jednak takie podłoże - niektóre klany zawiązywały bardzo bliskie relacje z zewnętrznym światem, a wejście na ścieżkę Aspektu Lisa stało się dla nich sposobem na jeszcze większe zbliżenie się do tych, których zaczęli uważać za część swojej społeczności, pomimo dzielących ich różnić.

Aspekt Lisa to przede wszystkim postawa, która zakłada częściową lub znaczą asymilację z inną społecznością. Elfy Aspektu Lisa wykraczają daleko poza działania Aspektu Jelenia, znacznie rozszerzając swój pogląd na klan i ich najbliższe otoczenie. Na co dzień żyją w bliskości ze światem poza granicami swojego klanu, stając się jego częścią i dzieląc się z nim swoją kulturą - również dopuszczając zewnętrzną kulturę do wpływania na ich własną.

Z tego powodu pojęcie Dziedzictwa jest bardzo płynne wśród elfów Aspektu Lisa - wielu z nich uważa, że nie spełnia już ono obecnie swojej pierwotnej roli i ma tendencje to częściowego lub całkowitego odrzucania zasad Dziedzictwa. Najmocniej widać to w przypadku zasady zachowywania rodowodów - elfy Aspektu Lisa nie przykładają do tego takiej uwagi, mieszając się miedzy rodowodami, a często wchodząc w związki z ludźmi i rodząc dzieci półkrwi, co w ich mniemaniu jest lepsze z perspektywy przetrwania.

Chociaż występuje też w wolnych elfickich klanach, to Aspekt Lisa jest zdecydowanie najpopularniejszy wśród elfów żyjących w miastach oraz w ich bezpośrednich pobliżu. Elfy te musiały dostosować swój styl życia do cyklu życia miasta i jego mieszkańców. Elfy Aspektu Lisa widzą w tym jednak jedynie kolejny sposób na zachowanie ich tradycji - elfickie dzielnice w miastach są często arcydziełem kultury Leśnych Elfów i są podziwiane przez pozostałych mieszkańców. Co ciekawe fakt, że Leśne Elfy nawet w miastach decydują się, w miarę możliwości, tworzyć dzielnice, w których zbiera się cały klan, wskazuje na to, że pomimo pragnienia asymilacji nie porzuciły one swojego poczucia odrębności.

Poniżej znajdują się przykłady społeczności leśnoelfickich, które żyją według Aspektu Lisa:

• Księstwo Leśnych Elfów w Araulenie (przede wszystkim miejskie klany)

• Aíra-Ash’ëi Lämia In'nel