Hintervoldzkie Wino

Winnice w Hintervoldzie istniały od zarania królestwa, jednak produkcja wina nie odgrywała wówczas znaczącej roli. Dopiero Wielki Kryzys i wprowadzony przez Ministra Handlu Antoine'a Nicollier'a Wielki Plan Odbudowy przyniosły przełom w tej dziedzinie. Aby sfinansować odbudowę, Korona sprzedała część ziemi państwowej, w tym region Dorzecze, który dotąd, z marnym skutkiem, służył pod uprawy zbóż.

Dorzecze, choć nieurodzajne dla zbóż, okazało się niezwykle cenne pod innym względem. Dwa potężne rody – Marceau i Frère – odkryły, że gleby te mają unikalny skład mineralny, będący pozostałością po dawnej obecności morza. Wykorzystując swoją wiedzę i środki, rody te zakupiły znaczną część Dorzecza, inwestując w założenie winnic. Wkrótce produkowane tam wina zyskały uznanie nie tylko w Hintervoldzie, ale i na całym Amarancie.

Sukces rodów Marceau i Frère zainspirował innych szlachciców i kupców do inwestycji w winnice, rozpoczynając w Hintervoldzie modę na produkcję wina. W krótkim czasie w całym królestwie zaczęły powstawać nowe winnice, a winiarze eksperymentowali z różnymi szczepami i metodami uprawy. Dzięki temu wykształciły się charakterystyczne dla Hintervoldu techniki produkcji wina, które do dziś są uważane za wyjątkowe.

Z czasem hintervoldzkie wina zyskały sławę najlepszych na świecie, stając się głównym źródłem dochodów królestwa. Przemysł winny nie tylko przyczynił się do odbudowy gospodarki po kryzysie, ale także wyniósł Hintervold na pozycję jednego z najbogatszych i najbardziej wpływowych państw Amarantu.

Tradycje winiarskie Hintervoldu są tak różnorodne, jak jego krajobrazy, a każdy region wypracował własne, unikalne metody produkcji, które nadają tutejszym winom niepowtarzalny charakter. W Dorzeczu, kolebce hintervoldzkiego winiarstwa, króluje Fermentacja Beczkowa – technika stosowana wyłącznie do szczepu Sombrelle. Proces ten, trwający nawet kilka miesięcy, odbywa się w małych dębowych beczkach, gdzie wino dojrzewa na osadzie po pierwszej fermentacji. Dzięki temu trunkom z Dorzecza udaje się osiągnąć głębię smaku, której nie sposób znaleźć w innych regionach.

Winnica Lefurgey, położona w północnej części landu Kervalioux, od wieków stosuje niezwykle skuteczną metodę częściowego suszenia winogron przed fermentacją. Szczegóły tej techniki pozostają pilnie strzeżoną tajemnicą rodu. Efektem natomiast są wina o wyjątkowej koncentracji aromatów. Pomimo że wina Lefurgey nie osiągają zawrotnych cen, ich niepowtarzalny profil smakowy zapewnił im stałe miejsce wśród trunków wymienianych na Karcie Win.

Land Kervalioux z zasady charakteryzuje nieco inne podejście do winiarstwa. Miejscowi winiarze, nie mogąc konkurować jakością szczepów ze względu na gorszą jakość gleby w regionie, postawili na śmiałe eksperymenty smakowe. Ich wina często przyprawiane są goździkami, cynamonem, czy ostrymi przyprawami, co nadaje im wyrazisty, niekiedy wręcz zaskakujący charakter. Choć niektórzy uważają to za profanację sztuki winiarskiej, w Kervalioux zbudowana jest wokół tego cała tradycja winiarska.

Land Ablaincourt słynie z produkcji słodkich win różowych, które zawdzięczają swój charakterystyczny smak Różanej Pleśni – naturalnemu zjawisku występującemu tylko w pobliżu Jeziora Różanego. Proces ich wytwarzania wymaga niemal chirurgicznej precyzji. Winogrona zbiera się w ściśle określonym momencie – na początku Septem, gdy pogoda zaczyna powoli się ochładzać i rozpoczyna się sezon porannych mgieł, które zapewniają winogronom odpowiednią wilgotność.

W górzystym landzie Charantes, gdzie drewno było zawsze towarem deficytowym, winiarze od wieków fermentują swoje wina w kamiennych kadziach uszczelnianych woskiem pszczelim. Ta unikalna technika, wymagająca niezwykłej precyzji, nadaje winom z Charantes charakterystyczną wielowymiarowość smaku. Kamień, w przeciwieństwie do drewna, nie oddaje trunkom żadnych dodatkowych aromatów, pozwalając w pełni wybrzmieć charakterowi winogron. Jednak to właśnie wosk, powoli uwalniający się do fermentującego moszczu, wprowadza nuty miodu i propolisu, tworząc zaskakujące połączenia z kwasowością i goryczką. Najlepsze wina z Charantes potrafią jednocześnie smakować słodko, kwaśno i gorzko.

Hodowla winorośli w Hintervoldzie podlega ścisłym regułom, mającym na celu uzyskanie winogron najwyższej jakości. Winnice są rozplanowane w sposób zapewniający optymalne warunki wzrostu - rzędowe nasadzenia uwzględniają ekspozycję na słońce, przewiewność i dostęp do składników odżywczych z gleby. Każdy szczep ma ściśle określone wymagania co do rodzaju podłoża, co decyduje o jego lokalizacji w konkretnym regionie królestwa.

Pola są regularnie monitorowane przez specjalistów zwanych Mistrzami Szczepiarzami, którzy specjalizują się w uprawie i pielegnowaniu konkretnych szczepów winorośli - ich wiedza pod tym względem jest ogromna i bardzo szczegółowa. Poza tym w winnicach pracuje jeszcze wielu innych specjalistów, którzy dbają o czystość winnic, jakość naturalnych nawozów oraz przebieg procesu hodowli. Szczególną uwagę zwraca się na fazę dojrzewania winogron - Szczepiarze potrafią określić idealny moment zbioru na podstawie zapachu, koloru i konsystencji owoców z dokładnością co do dnia. W okresie wegetacyjnym winorośle są chronione przed szkodnikami i chorobami przy użyciu tradycyjnych, sprawdzonych metod.

Zbiory winogron w Hintervoldzie odbywają się od późnego lata do wczesnej jesieni, w zależności od szczepu. Każda winnica jest gotowa do zbiorów przez cały ten okres, aby móc zebrać owoce w optymalnym momencie dojrzałości. Zbiory przeprowadza się ręcznie, z zachowaniem najwyższej staranności - tylko najlepsze, nienaruszone grona trafiają do dalszej obróbki.

Winogrona zbierane są do specjalnych wiklinowych koszy, które zapobiegają uszkodzeniom owoców. Po zbiorze grona są natychmiast transportowane do części przetwórczej winnicy, gdzie poddawane są wstępnej selekcji. W przypadku niektórych szczepów, jak Brumérose, szczególną uwagę zwraca się na obecność charakterystycznej Różanej Pleśni, która nadaje winu unikalny smak.

Po zbiorach winogrona trafiają do tłoczni, gdzie są delikatnie miażdżone w tradycyjnych drewnianych prasach. W zależności od rodzaju produkowanego wina, moszcz może fermentować razem z skórkami, w przypadku win czerwonych, lub bez nich, w przypadku win białych. Proces fermentacji odbywa się w specjalnie dobranych kadziach - drewnianych lub kamiennych, w zależności od tradycji danej winnicy.

Następnie wino musi jeszcze dojrzeć. Niektóre wina butelkuje się bezpośrednio po zakończeniu fermentacji, podczas gdy inne pozostają w piwnicach na długie lata, aby powolne leżakowanie nadało im niepowtarzalny nigdzie indziej na świecie smak i aromat. Każdy etap produkcji jest ściśle kontrolowany przez właściciela winnicy, który decyduje o ostatecznym charakterze trunku.

Fermentacja i leżakowanie to kluczowy proces w produkcji hintervoldzkiego wina, decydujący o jego charakterze, smaku i aromacie. W zależności od szczepu winorośli i pożądanego stylu wina, stosuje się różne metody fermentacji, z których każda nadaje trunkom unikalne cechy. W Hintervoldzie, gdzie winiarstwo ma długą tradycję, opracowano zaawansowane techniki fermentacyjne, pozwalające na uzyskanie wyjątkowych win, cenionych na całym Amarancie.

Fermentacja Winiarska to podstawowy i niezbędny proces, przez który przechodzi każde hintervoldzkie wino. Polega ona na przemianie cukrów zawartych w winogronach w alkohol pod wpływem działania drożdży. Proces ten może trwać od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od szczepu winorośli i zamierzonego stylu wina.

W przypadku win białych i słodkich, takich jak te produkowane ze szczepu Blanchant, najczęściej stosuje się fermentację pojedynczą. Pozwala ona zachować delikatny, owocowy charakter wina, podkreślając jego naturalną słodycz i świeżość. Wina czerwone, zwłaszcza te ze szczepów Sombrelle czy Selmarin, często poddawane są fermentacji podwójnej, która redukuje nadmiar cukrów i nadaje trunkom bardziej wyrazisty, głęboki smak - kolejny etap fermentacji opisany jest poniżej.

Fermentacja Wtórna to proces stosowany głównie w produkcji win czerwonych, mający na celu usunięcie z trunku słodkich i kwaśnych nut smakowych. W ich miejsce wprowadzane są bardziej korzenne i wytrawne akcenty, nadające winu wyrazistość i intensywność.

Proces ten polega na przeprowadzeniu dodatkowej fermentacji po zakończeniu Fermentacji Winiarskiej. W jego trakcie redukowane są resztkowe cukry, a wino zyskuje bardziej złożony profil smakowy. Fermentacja Wtórna to podstawa produkcji większości wytrawnych win w Hintervoldzie.

Fermentacja Beczkowa to specyficzna odmiana fermentacji wtórnej, charakterystyczna dla regionu Dorzecza w Hintervoldzie. Stosuje się ją głównie w przypadku win produkowanych ze szczepu Sombrelle, który wymaga szczególnej obróbki, aby uwydatnić swoje unikalne cechy.

Proces ten polega na pozostawieniu wina na osadzie drożdżowym w małych beczkach przez kilka miesięcy. Dzięki temu wino zyskuje intensywne, korzenne aromaty oraz mocny smak, charakterystyczny dla wytrawnych trunków z tego regionu. Po zakończeniu Fermentacji Beczkowej wino poddawane jest dekantacji, która usuwa osad i napowietrza trunek, eliminując ciężkie aromaty beczki i uwydatniając pełnię smaków. Ta metoda jest jednym z kluczowych elementów, które czynią hintervoldzkie wina tak wyjątkowymi i cenionymi.

Hintervold słynie z bogactwa unikalnych szczepów winorośli, które dzięki zróżnicowanym warunkom glebowym i klimatycznym królestwa, dają wina o wyjątkowych profilach smakowych. Każdy z tych szczepów ma swoją historię, charakterystyczne cechy i region uprawy, który nadaje mu niepowtarzalny charakter.

Sombrelle to ekskluzywny szczep uprawiany wyłącznie w Dorzeczu, gdzie niezwykle żyzne, wapienne gleby zapewniają idealne warunki dla jego wzrostu. Winogrona tego szczepu mają charakterystyczną ciemnofioletową, niemal atramentową barwę. Po pojedynczej fermentacji dają subtelne wina półwytrawne o słodko-cierpkim smaku, jednak najczęściej wykorzystuje się je do produkcji win wytrawnych Metodą Beczkową, co nadaje im głęboki, korzenny aromat i bogaty profil smakowy, czyniąc je najbardziej rozpoznawalnymi winami Hintervoldu.

To właśnie wina ze szczepu Sombrelle są najdroższe i najbardziej rozchwytywane na świecie.

Selmarin to szczep uprawiany na nadmorskich terenach, szczególnie w północnej części landu Lorraine. Jego winogrona mają niemal czarny kolor z czerwonawym odcieniem. Stała ekspozycja na słoną morską bryzę nadaje winom z Selmarin charakterystyczny słonawy posmak, który wyróżnia je na tle innych trunków. Ta mineralna nuta, połączona z głębokim, owocowym smakiem, czyni z nich ulubiony wybór tych, którzy poszukują win o niebanalnym charakterze.

Selmarin zwykle wykorzystywany jest do produkcji win wytrawnych oraz półwytrawnych.

Roséfeu to szczep, który wykształcił się na wulkanicznych glebach Doliny Brasieron w landzie Alsace. Jego winogrona mają białawy kolor z delikatnym różowym odcieniem, co przekłada się na jasnoróżową barwę produkowanych z nich win. Smak win z Roséfeu jest intensywny i ostry, z wyraźnymi nutami karmelowymi w tle. Ta niezwykła kombinacja sprawia, że wina te są wyjątkowo wyraziste i łatwo rozpoznawalne.

Ich produkcja ogranicza się wyłącznie do win wytrawnych, które cieszą się uznaniem koneserów na całym Amarancie.

Blanchant to szczep o prawie idealnie białych winogronach, charakteryzujący się intensywnie słodkim, rześkim smakiem, często porównywanym do czarnego bzu. Najlepsze jakościowo winogrona tego szczepu pochodzą z Dorzecza, gdzie wapienne gleby nadają im dodatkowe nuty czekoladowe.

Blanchant jest popularny w produkcji słodkich win, które zachwycają swoją lekkością i złożonością smaku.

Ormont to szczep uprawiany na suchych, gorących zboczach górskich, szczególnie w regionie Gór Ormont, gdzie zapuszcza głębokie korzenie, czerpiąc minerały z ubogiej gleby. Jego winogrona mają jasnopomarańczowy kolor, a produkowane z nich wina charakteryzują się subtelnym metalicznym posmakiem i cytrusowo-miodowym aromatem.

Wykorzystywany głównie do win półwytrawnych, Ormont daje wina o wyrazistej strukturze, lekkiej ostrości i niespotykanym nigdzie indziej profilu smakowym.

Brumérose to unikalny szczep czerwonych winogron uprawiany w rejonie Jeziora Różanego w landzie Ablaincourt. Jego ciemnoróżowe winogrona mają szczególną cechę - w odpowiednich warunkach pokrywają się Różaną Pleśnią, co objawia się ciemnofioletowymi plamami. To właśnie ta pleśń nadaje winom z Brumérose głęboki, złożony smak z orzechowo-miodowymi nutami.

Choć najczęściej wykorzystywany do produkcji win wytrawnych, to szczep ten niejednokrotnie staje się dodatkiem do win słodkich. Jest on prawdziwym rarytasem wśród hintervoldzkich win, docenianym przez najbardziej wymagających smakoszy.

Szczep Hintervoldzki to najbardziej powszechna odmiana winorośli w królestwie, uprawiana na różnych terenach, choć najlepiej rozwija się na glebach wapiennych. Jego winogrona mają ciemnoróżowy kolor, a wina produkowane z tego szczepu są podstawą hintervoldzkiego przemysłu winiarskiego.

Mimo swojej dostępności, najlepsze odmiany pochodzą z Dorzecza i służą do produkcji wysokiej jakości win wytrawnych i półsłodkich. Szczep ten ma liczne pomniejsze odmiany, różniące się profilem smakowym i prestiżem.

Dorzecze to prawdziwa perła w koronie hintervoldzkiego przemysłu winiarskiego. Ten rozległy region, położony na żyznych glebach wapiennych, słynie z produkcji najwyższej jakości win. Gleby te, będące pozostałością po dawnym morzu, są wyjątkowo bogate w minerały, co nadaje tutejszym winogronom unikalny charakter.

Winnice Dorzecza rozciągają się na setkach hektarów, tworząc malowniczy krajobraz uporządkowanych rzędów winorośli. Właściciele winnic często prześcigają się w innowacjach, aby uzyskać jak najlepsze plony. W regionie tym panuje specyficzny klimat, z łagodnymi zimami i długimi, słonecznymi latami, co sprzyja powolnej i równomiernej dojrzałości winogron.

Wschodnie Wybrzeże, położone w landzie Lorraine, to region gdzie winnice spotykają się z morską bryzą. Charakterystyczne dla tego obszaru są winnice rozrzucone pomiędzy nadmorskimi posiadłościami, tworząc jedne z najbardziej malowniczych krajobrazów w całym Hintervoldzie.

Stała ekspozycja na słone powietrze i słoną bryzę nadaje tutejszym winogronom unikalny, lekko słonawy posmak. Winnice często budowane są na tarasach, aby maksymalnie wykorzystać ograniczoną przestrzeń. Mieszkańcy regionu od wieków doskonalili techniki uprawy, aby dostosować je do specyficznych warunków nadmorskich.

Góry Ormont w landzie Charantes to surowy, górzysty teren, gdzie winnice wspinają się po stromych zboczach. Uprawa winorośli w takich warunkach wymaga niezwykłego poświęcenia i wiedzy, przekazywanej z pokolenia na pokolenie.

Winnice w tym regionie często zlewają się z okoliczną przyrodą, pnąc się ku górskim szczytom. Każdy krzew winorośli wymaga indywidualnej opieki. Suchy, gorący klimat i kamieniste gleby zmuszają korzenie winorośli do sięgania głęboko w poszukiwaniu wody i minerałów, co nadaje winogronom wyjątkowy, mineralny charakter.

Jezioro Różane w landzie Ablaincourt to miejsce, gdzie natura stworzyła wyjątkowe warunki dla produkcji wina. Wysoki poziom rzadkich minerałów w wodzie jeziora, a co za tym idzie specyficzny mikroklimat sprzyjają rozwojowi Różanej Pleśni, która pokrywa tutejsze winogrona.

Winnice rozciągają się wzdłuż brzegów jeziora, tworząc malowniczy pierścień zieleni wokół błękitnych wód. Miejscowi winiarze od wieków obserwowali wpływ jeziora na winogrona i wypracowali unikalne metody uprawy, które pozwalają kontrolować rozwój pleśni, aby uzyskać pożądany smak wina.

Dolina Brasieron na wyspie Alsace to region o wyjątkowym pochodzeniu geologicznym. Wulkaniczne gleby, pozostałość po dawnym wulkanie Brasieron, nadają tutejszym winogronom charakterystyczny, ostry smak z nutami karmelu.

Winnice w Dolinie Brasieron często są małe i rodzinne, a wiedza o uprawie winorośli przekazywana jest w ramach tradycji ustnej. Wulkaniczne podłoże, choć na pierwszy rzut oka nieprzyjazne, okazało się idealne dla specyficznego szczepu Roséfeu, który rozwija się tylko w tych warunkach.