Rytuał Dojrzewania

Rytuał Dojrzewania rozpoczyna się w dniu szesnastych urodzin Leśnego Elfa - jest to dzień uznawany za wejście w dorosłość w kulturze leśnoelfickiej. Tego dnia Leśny Elf przestaje być dzieckiem i staje się pełnoprawnym członkiem społeczności, przyjmując na siebie obowiązki z tym związane.

W społecznościach leśnoelfickich każda osoba pełni jakąś rolę, aby wspólnie pracować na dobro ogółu. Elfy traktują to bardzo poważnie - każdy Leśny Elf chce być przydatnym dla swojego klanu i wnosić do niego jakąś wartość, a nie tylko czerpać z dóbr, które ten zapewnia.

W myśl zasad Elfickiej Wolności rola w społeczności nie jest nikomu narzucana i każdy elf wybiera ją samodzielnie - Leśne Elfy wierzą, że prawdziwie spełnić się w życiu można tylko idąc za tym, co wskazuje nam serce i nasze własne przeczucia. W dniu Rytuału Dojrzewania Leśny Elf, z pomocą Pramatki, wybiera więc rolę, którą będzie pełnił dla swojej społeczności tak długo, jak jest jej członkiem.

Rytuał Dojrzewania to bardzo radosne i podniosłe wydarzenie, które obchodzone jest przez cały klan. Towarzyszy mu zwykle huczne przyjęcie - zabawa, tańce i ucztowanie. Solenizant wystrojony jest w białe, przyozdobione kwiatami szaty - biały to święty kolor, na codzień zarezerwowany dla Opiekunek, jednak w dniu Rytuału Dojrzewania jest symbolem tego, że oczy Pramatki skupione są na wchodzącym w dorosłość elfie.

Zabawa rozpoczyna się zwykle z samego rana i trwa cały dzień, a sam rytuał ma miejsce o zachodzie słońca. Przy jego ostatnich promieniach rodzice, lub w razie ich braku inne bliskie osoby, odprowadzają solenizanta do Drzewa Dziedzictwa, gdzie ten w samotności modli się do Pramatki, prosząc ją o wskazanie mu drogi - roli, jaką powinien obrać w społeczności. Wtedy to Pramatka, poprzez Drzewo Dziedzictwa, zsyła mu wizję, która składa się z urywkowych wskazówek dotyczących jego przyszłości. Przebiega to różnie - czasami elfy przychodzą do Drzewa pewne tego, co chcą robić i proszą Pramatkę o aprobatę. Zdarza się jednak również, że elf nie jest pewien, kim powinien zostać i traktuje wskazówki od Pramatki jako swojego rodzaju przepowiednię dla siebie. Modlitwa ta jest szczególnie ważna przy wyborze roli Matki Opiekunki lub członka Rady Klanu - żaden elf nie rości sobie prawa do tego stanowiska dopóki podczas modlitwy Pramatka nie ukaże mu go, jako mu przeznaczonego.

Po zakończeniu modlitwy solenizant obwieszcza wszystkim zgromadzonym, jaką rolę zdecydował się przyjąć. Podchodzi do niego wtedy przedstawiciel profesji, którą zdecydował się przyjąć, który bierze go pod swoje skrzydła, od tej pory stając się jego nauczycielem i opiekunem. Leśne Elfy zwykle tworzą niezwykle zażyłe relacje ze swoimi nauczycielami - nazywają ich Eíed'giron, co oznacza przyjaciela otrzymanego od przeznaczenia.

Aetherel Vhendor, czyli Natchniona Wędrówka, to zwyczaj powiązany z Rytuałem Dojrzewania, praktykowany przez Wędrujące Elfy. W przeciwieństwie do Leśnych Elfów żyjących w osiadłych klanach, Wędrujące Elfy nie przyjmują swojej roli w dniu szesnastych urodzin. Zamiast tego Rytuał Dojrzewania jest początkiem ich Natchnionej Wędrówki - tego dnia elf opuszcza tabor Wędrujących Elfów i wyrusza w podróż po świecie.

Zadaniem takiego elfa jest odnalezienie czegoś, co przysłuży się Wędrującym Elfom. Kiedy mu się to uda, powraca do taboru, aby zaprezentować swoje znalezisko. Wydarzenie to określane jest jako Rytuał Powrotu - elf opowiada o swojej wędrówce, o tym, co widział i czego się nauczył. Następnie pokazuje, co znalazł i mówi o tym, dlaczego zdecydował się przynieść swojej społeczności właśnie taki dar - co ważne dar ten nie musi być czymś materialnym. Elfy wracają z różnymi przedmiotami, wynalazkami lub artefaktami, ale często przynoszą również wiedzę lub umiejętności, które zdobyli poza taborem.

Po zakończeniu prezentacji przed szereg występują przedstawiciele różnych profesji, których zainteresowała przemowa elfa - wtedy to wybiera on jednego z nich, przyjmuje swoją rolę wśród Wędrujących Elfów i otrzymuje nauczyciela. Jeśli elfowi nie odpowiada żadna z zaproponowanych mu profesji, może on spróbować przekonać innych przedstawicieli do przyjęcia go do siebie.