Silmaaroońskie Podziemie

Podczas drakarańskiej okupacji, kiedy Silmaaroon przekształcono w Dragmaaroon, Silmaaroońskie Podziemie stanowiło główną siłę oporu przeciwko władzy narzuconej przez Drakarię. Organizacja przeprowadzała szereg działań mających na celu sabotowanie okupanta, wspieranie miejscowej ludności i podtrzymywanie ducha walki w mieście. Członkowie Podziemia zajmowali się organizowaniem zamachów na wysokich urzędników drakarańskich, niszczeniem zasobów wojskowych oraz podkopywaniem władzy okupanta poprzez dezinformację i szerzenie antydrakarańskiej propagandy.

Działalność Podziemia obejmowała również pomoc prześladowanym mieszkańcom Silmaaroonu — zwłaszcza tym, którzy otwarcie przeciwstawiali się nowej władzy. Organizacja zapewniała schronienie uchodźcom, wspierała rodziny represjonowanych, a także organizowała ucieczki i przerzuty poza miasto dla osób ściganych przez drakarańskie służby. Szczególnie cenną rolę odegrali informatorzy Podziemia, którzy zdobywali dane na temat działań Drakarii, przekazywane później sprzymierzonym siłom zewnętrznym.

Współpraca Podziemia z lokalnym ruchem oporu i sojusznikami spoza miasta okazała się kluczowa w osłabianiu drakarańskiej władzy w Silmaaroonie i w przygotowaniu gruntu pod przyszłe wyzwolenie miasta. Dzięki tym działaniom mieszkańcy Silmaaroonu zyskali nadzieję na odzyskanie wolności, a sam ruch wyzwoleńczy zyskał ogromne wsparcie społeczne i morale w walce z okupantem.

Podczas III Wojny Amarantu Silmaaroońskie Podziemie zacieśniło współpracę z arauleńskimi oraz innymi armiami wyzwoleńczymi, pomagając przygotować teren pod decydującą bitwę o miasto. Członkowie Podziemia przeprowadzali sabotaż, zbierali informacje wywiadowcze i utrzymywali kontakt z dowództwem sił wyzwoleńczych, torując im drogę do miasta. Dzięki ich działaniom Silmaaroon odzyskał swój status miasta-państwa, a wojna dobiegła końca. Po zakończeniu działań wojennych Podziemie oficjalnie się rozwiązało, choć wielu jego członków nie potrafiło odnaleźć się w nowych realiach.

Wielu byłych członków Podziemia, rozczarowanych nowym porządkiem, odtworzyło struktury organizacji, które szybko zostały przejęte przez Mulvarystów - wyznawców Mulvara, boga sprawiedliwości i zemsty. Mulvaryści uważają, że obecna władza jest zbyt łagodna wobec drakarańskich możnych, takich jak Donovan Kirkland, którzy uniknęli odpowiedzialności dzięki politycznym układom. Pod ich wpływem Podziemie przekształciło się w radykalną organizację, szerzącą chaos i anarchię pod pretekstem sprawiedliwości i obrony uciśnionych.

W wyniku radykalizacji Podziemie zaczęło stosować coraz bardziej kontrowersyjne metody, w tym groźby zamachów na świątynie i instytucje miejskie. Organizacja domaga się m.in. stworzenia kaplicy Mulvara w Domu Bogów — na co Wielka Czwórka stanowczo odmówiła. W odpowiedzi członkowie Podziemia grozili wysadzeniem innych świątyń, wzbudzając strach wśród mieszkańców i narażając dawną reputację organizacji na szwank. Silmaaroońskie Podziemie, niegdyś symbol oporu i walki o wolność, stało się obecnie nieprzewidywalną grupą fanatyków religijnych, którzy szerzą terror i destabilizują życie w mieście.

Struktura i Organizacja

W obecnych czasach, Silmaaroońskie Podziemie jest znacznie mniej zjednoczone niż w trakcie okupacji. Organizacja pozostała jednak zdecentralizowana, z wieloma autonomicznymi komórkami, które działają na własną rękę, często nawet nie znając siebie nawzajem. Nowa struktura charakteryzuje się tym, że nie posiada jednolitego dowództwa ani klarownego celu, co sprawia, że dawna rola Koordynatorów stała się zbędna. Zamiast nich, na czoło organizacji wysunęli się charyzmatyczni przywódcy komórek, często wyznawcy Mulvara, którzy nadali Podziemiu bardziej radykalny kierunek, przekształcając je z ruchu wyzwoleńczego w grupę o religijnym zabarwieniu.

Obecnie w strukturze dominują grupy fanatyków religijnych, dążących do szerzenia anarchii i walki z wszelką formą władzy, szczególnie z instytucjami uznawanymi za niesprawiedliwe. Większość działań podziemia ma na celu burzenie obecnego porządku społecznego, a jego członkowie często operują pod różnymi pseudonimami i zachowują daleko idącą ostrożność, aby uniknąć dekonspiracji. Mimo braku zorganizowanej hierarchii, komórki mulvarystów mają swoje wewnętrzne reguły i odpowiadają przed przywódcami, których darzą fanatycznym zaufaniem.

Dzisiejsza działalność Silmaaroońskiego Podziemia różni się od tej z czasów okupacji, gdy celem była walka o wolność miasta. Obecnie Podziemie koncentruje się głównie na wzbudzaniu strachu i chaosu w społeczeństwie. Grupy mulvarystów przeprowadzają zamachy bombowe, organizują sabotaże i akty przemocy wymierzone przeciwko urzędnikom, straży miejskiej oraz bogatszym mieszkańcom, których uważają za reprezentantów opresyjnego systemu.

Podziemie używa agresywnych metod nacisku, żądając między innymi miejsca na kaplicę Mulvara w Domu Bogów. Wielokrotnie grozili wysadzeniem innych świątyń, jeśli ich żądania nie zostaną spełnione. Organizacja często posługuje się zastraszaniem, wymuszaniem oraz ślepą zemstą jako narzędziami do osiągania swoich celów.

Metody stosowane przez Podziemie stały się surowe i bezkompromisowe, a ich działania wzbudzają coraz większy niepokój wśród mieszkańców Silmaaroonu. Ze względu na ekstremizm nowych przywódców, organizacja przeszła z niegdyś szanowanego ruchu oporu w grupę uznawaną za zagrożenie dla stabilności miasta, prowadzącą działania, które, choć prowadzone pod sztandarem “sprawiedliwości”, coraz częściej przybierają formę bezsensownego terroru.

• Baldwin Russel
• Khatun Obrończyni
• Stanwyn Seasmoke
• Thrunri Stuoki