
Tytuł
Manifest Księżnej Lynnford

biblioteka uniwersum
Poniższy tekst stanowi część Uniwersum Angvalion, a jego autorem jest postać fikcyjna, której opinie są subiektywne.
Treść Manifestu Księżnej Lynnford

Tytuł
Manifest Księżnej Lynnford
Manifest Księżnej Lynnford to przemówienie wygłoszone przez
Shirley var Lynnford
Księżna Shirley var Lynnford to wpływowa księstwa Casterville, znana z determinacji i burzliwego życia osobistego. Walczy o przetrwanie swojego rodu w trudnych czasach, zmagając się z politycznymi intrygami i krytyką. Jej rządy naznaczone są zarówno sukcesami, jak i kontrowersjami.
Edgar var Langver
Edgar var Langver - osiemnasty król Araulenu, senior Kirlan i Casterville, protektor Birchton i Egaras, przyjaciel elfów. Pierwszy władca Araulenu po wieloletniej drakarańskiej okupacji. Znany ze swojego patriotyzmu, honoru, prawdomówności, prostoty oraz potknięć w polityce.
księżną Shirley var Lynnford
króla Edgara var Langvera
Dowiedz się więcej na ten temat, czytając poniższą stronę:
Manifest Księżnej Lynnford
Hintervold i Flagelanowie zdradzili nas, kiedy reszta Amarantu walczyła o wolność w bitwie o Dragmaaroon. Ich najazd na Casterville był aktem wojny wobec całego Araulenu. Twoja odmowa pomocy to wyrok śmierci dla mojego ludu, Edgarze. Casterville od lat było nieodłączną częścią twojego królestwa. Jako senior tych ziem, sam mianowałeś mnie księżną, a teraz odmawiasz mi należnej pomocy, o którą zwracam się do ciebie jako do seniora i protektora. Wojna spustoszyła Casterville, a Flagelanowie, wspierani przez królową Hintervoldu, masakrują niewinnych. Moi najbliżsi zostali brutalnie zamordowani, ich ciała leżą teraz w błocie, pozostawione na pastwę dzikich zwierząt.
Farmy płoną, domostwa są grabione. Flagelanowie i ich sojusznicy rabują, gwałcą, palą wszystko na swojej drodze. Mężczyźni są mordowani na oczach swoich rodzin, kobiety i dzieci są używane jako żywe tarcze. To jest piekło, Edgarze, a ty odwracasz wzrok, jakby to nie miało znaczenia.
Kiedy przybyłeś do Amarantu, byłeś nikim, ale ja od początku cię wspierałam i popierałam, bo wierzyłam w twoje dobre serce i w to, że będziesz kimś więcej niż zapatrzonym w siebie i swoje potrzeby tyranem. Żałuję jakichkolwiek słów poparcia, które kiedykolwiek wyraziłam.
Każde kolejne słowo, które wypowiadam, jest krwią na twoich rękach. Twoja obojętność zabija więcej ludzi niż miecze moich wrogów. Jesteś zbyt ślepy, by dostrzec, że to nie tylko mój problem – to problem całego królestwa. Twoje tchórzostwo i brak działania czynią cię współwinnym.
Nie jesteś godzien tej korony, Edgarze. Jesteś tylko pierdolonym bękartem, który znalazł się na tronie, ponieważ nie umiesz dostrzec, kiedy jesteś manipulowany. Jesteś tak żałosny, że nawet twój własny wuj, który cię poparł, teraz się od ciebie odwrócił. Twoja słaba polityka sprawiła, że straciłeś prawdziwych przyjaciół i musisz otaczać się ludźmi, którymi niegdyś gardziłeś. Nie widzisz, że jesteś marionetką, a twoje królestwo płonie przez twoją zasraną nieudolność. Jesteś żałosnym, bezwartościowym królem, a historia zapamięta cię jako tchórza, który zdradził swoich ludzi.