Witenagemot

Witenagemot Księstwa Birchton stanowi kluczowy filar ustrojowy księstwa, łącząc w sobie funkcje rady doradczej, sądowniczej i sukcesyjnej. Jego struktura odzwierciedla feudalny charakter birchtońskiego społeczeństwa, opierając się na zasadzie reprezentacji regionalnej i religijnej.

Podstawowymi członkami Witenagemotu są earlowie zarządzający pięcioma głównymi regionami Birchton: Złotym Wybrzeżem, Doliną Zbożową, Doliną Altwid, Rzeczna Puszcza i Zachodnim Brzegiem. Każdy earl posiada równy głos w podejmowaniu decyzji, niezależnie od bogactwa czy znaczenia swojego regionu. Ta zasada gwarantuje zachowanie równowagi politycznej w księstwie.

Oprócz earlów, stałym członkiem rady jest Hierarcha Kościoła Aglosa w Birchton, który cieszy się równymi prawami co świeccy zarządcy. Obecność przedstawiciela kościoła podkreśla religijny charakter księstwa i zapewnia duchownym wpływ na kluczowe decyzje państwowe.

Zebrania Witenagemotu odbywają się tradycyjnie w stolicy Birchton, Mieście Książęcym Kinlaig, choć książę może wyznaczyć inne miejsce obrad. Spotkania zwoływane są dwa razy do roku w stałych terminach, z możliwością nadzwyczajnych zgromadzeń w sytuacjach kryzysowych. Każde posiedzenie otwiera i zamyka aktualnie panujący książę, choć sam nie posiada prawa głosu w czasie obrad.

Specjalną rolę w strukturze Witenagemotu odgrywa delegacja z Królestwa Araulenu. Choć formalnie nie jest członkiem rady, na każde zgromadzenie zapraszany jest władca Araulenu lub jego przedstawiciel - zwykle Wicekról. Arauleńscy dostojnicy nie mają prawa głosu, ale mogą zabierać głos w dyskusjach i prowadzić negocjacje, co podkreśla wasalny status Birchton.

Decyzje Witenagemotu zapadają zwykłą większością głosów, przy czym wymagane jest kworum wszystkich earlów i hierarcha. W sprawach szczególnej wagi, takich jak wybór nowej dynastii, konieczna może być większość kwalifikowana. Procedury głosowania i debaty reguluje starożytny kodeks zwyczajowy, przekazywany ustnie przez kolejne pokolenia earlów.

Witenagemot pełni kluczową rolę w funkcjonowaniu Księstwa Birchton, będąc najwyższym organem doradczym oraz decyzyjnym w sprawach sukcesji dynastii książęcych. Jego głównym obowiązkiem jest zapewnienie ciągłości władzy w przypadku wygaśnięcia męskiej linii panującego rodu. Earlowie zbierający się na Witenagemocie mają prawo wyboru nowej dynastii spośród birchtońskich rodów szlacheckich, przy czym żaden z earlów nie może głosować na własną rodzinę, co ma zapobiegać konfliktom interesów.

Oprócz funkcji sukcesyjnej, Witenagemot służy księciu jako ciało doradcze w najważniejszych sprawach państwowych. Książę może zwołać radę, by zasięgnąć opinii w kwestiach prawa, polityki zagranicznej, wojny czy religii. Decyzje zapadają większością głosów, a każdy z earlów reprezentujących pięć regionów Birchton ma równy głos. Zebrania odbywają się tradycyjnie w stolicy księstwa lub innym miejscu wyznaczonym przez władcę.

Witenagemot odgrywa również istotną rolę w utrzymaniu równowagi politycznej między rodami szlacheckimi. Jego decyzje historycznie wpływały na kształtowanie się birchtońskiej państwowości, jak choćby w przypadku zatwierdzenia rodu Ainsley po Kinsleyeach czy wyboru dynastii Fyre. Obecność Hierarchy Kościoła Aglosa oraz delegacji z Królestwa Araulenu nadaje obradom dodatkowego prestiżu i znaczenia, podkreślając religijne i wasalne więzi księstwa.

Witenagemot odgrywa kluczową rolę w historii Księstwa Birchton, będąc instytucją zapewniającą ciągłość władzy i stabilność polityczną. Jego powstanie w czasach dynastii Kinsleye stanowiło odpowiedź na potrzebę uregulowania kwestii sukcesji, szczególnie po okresie tyranicznych rządów Dunstanów. Od tamtej pory rada earlów stała się nieodłącznym elementem birchtońskiego systemu władzy.

Jednym z najważniejszych momentów w dziejach Witenagemotu było zatwierdzenie rodu Ainsley jako nowej dynastii książęcej. Decyzja ta, podjęta na mocy testamentu ostatniego władcy z rodu Kinsleye, pokazała, że rada potrafi szanować wolę zmarłych monarchów, jednocześnie dbając o interesy księstwa. Podobnie znaczące było późniejsze wybranie rodu Fyre po wymarciu Ainsleyów, co zapobiegło potencjalnej wojnie domowej i utrzymało Birchton w orbicie wpływów Araulenu.

Obecność przedstawiciela Kościoła Aglosa w Witenagemocie odzwierciedla głębokie powiązania między władzą świecką a religijną w Birchton. Hierarcha kościelny, mający równe prawa z earlami, zapewnia, że decyzje rady pozostają w zgodzie z doktryną Aglosa, co jest szczególnie ważne w tym głęboko religijnym społeczeństwie.

Udział władców Araulenu lub ich przedstawicieli w obradach Witenagemotu podkreśla złożoną naturę relacji wasalnych między Birchton a jego seniorem. Choć arauleńscy delegaci nie mają prawa głosu, ich obecność i możliwość wypowiadania się stanowią ważny element utrzymania lojalności księstwa wobec korony, jednocześnie pozwalając na zachowanie pewnej autonomii w decyzjach sukcesyjnych.

• Aston var Ainsley
• Edda var Winfielde
• Hildred var Fyre
• Leofsige var Ainsley
• Marce var Fyre
• Mäthedir Vel’väriis
• Sawyer var Waye
• Valora var Graemes
• Wymond var Hathwaye