Wolne Miecze

Wolne Miecze powstały z inicjatywy Mariena Deniau w Hintervoldzie

Hintervold

Hintervold, królestwo na północno-wschodnim obszarze Amarantu, wyróżnia się swoją renomą w produkcji wina, modzie oraz handlu. Jest także znane z doskonałego rycerstwa oraz wyjątkowej dumni z tradycji i niezależności. Hintervoldzczycy są zwykle skłonni do sprzeciwu wobec słabej władzy.

Silmaaroonem

Silmaaroon

Silmaaroon to miasto-państwo w Dolinie Łabędzi, znane z największego portu w Amarancie. Słynie z tolerancji, innowacyjnego handlu i rozwoju magii. Przyciąga kupców i rzemieślników z całego świata, tworząc dynamiczną, wielokulturową społeczność.

Pierwszym pomysłem Wielkiej Czwórki było zatrudnienie najemników z Aspin

Aspin

Aspin to najbogatsze, najstarsze oraz według niektórych najpotężniejsze ludzkie królestwo na świecie. Słynie ze swojej potęgi ekonomicznej zbudowanej na nauce, handlu oraz podróżach. Państwo pełni rolę nieformalnej stolicy świata, gdzie poza handlem dochodzi do wymiany kulturowej.

Araulenu

Araulen

Araulen to ludzkie królestwo zlokalizowane w centralnej części kontynentu Amarant. Założone zostało w roku 0 kalendarza Arauleńskiego przez Henryego var Ecta, który zjednoczył kilka księstw przeciwko narastającej agresji ulokowanego na południu Hazardu, w trakcie I Wojny Arauleńskiej.

Vuldar

Tzarat Vuldarski

Tzarat Vuldarski to dawne państwo na półwyspie vuldarskim, znane z absolutnej władzy Tzarów, brutalnych rządów Kultu Nekromantów i licznych wojen. Jego upadek zapoczątkował Vuldarską Burzę – okres chaosu i podziałów, które do dziś kształtują losy regionu.

Bolgom

Bolgowie

Bolgowie to Eordiren zamieszkujący Vrudkaz w południowo-wschodniej części świata. Ich rasa powstała w wyniku skrzyżowania orków i gigantów, jako odpowiedź na drastyczne zmiany klimatyczne w regionie. Bolgowie wykazują znacznie wyższą inteligencję od orków, nie ustępując innym rasom pod tym względem.

Negocjacje zakończyły się sukcesem: Deniau zobowiązał się dostarczać Silmaaroonowi wyszkolonych najemników, których zadaniem było wspieranie straży miejskiej i utrzymanie porządku. W ramach umowy, Deniau zyskał pięcioletnie zwolnienie podatkowe na uruchomienie faktorii kowalskiej w porcie, co umożliwiło produkcję i serwisowanie wyposażenia na potrzeby Wolnych Mieczy i miejskiej obrony. Wkrótce na terenie miasta powstały pierwsze placówki szkoleniowe, a najemnicy Deniau szybko zyskali uznanie dzięki swojej skuteczności, utrzymując porządek w Silmaaroonie i stopniowo eliminując zagrożenie ze strony przestępców.

Po śmierci Mariena Deniau dowództwo przejął jego syn, Reynaud Deniau. Ambitny młody dowódca postanowił rozszerzyć współpracę z miastem i zwiększyć liczebność Wolnych Mieczy. Na mocy nowej umowy liczba najemników w Silmaaroonie wzrosła trzykrotnie, z czego jedna dziesiąta działała na rzecz lokalnych kupców. Dzięki temu Wolne Miecze w pełni wsparły lokalną straż, a ich rola w obronie miasta znacząco wzrosła.

Kolejnym wyzwaniem była ponowna krucjata Zakonu Gregoriańskiego. W obliczu zagrożenia, Wielka Czwórka oddała Reynaudowi Deniau pełne dowództwo nad obroną miasta. Dzięki strategicznemu dowodzeniu i doświadczeniu Wolnych Mieczy, armia Gregoriańska została skutecznie odparta, a ich oddziały rozbite. Zainspirowana sukcesem, Wielka Czwórka, za radą Deniau, zdecydowała się przeprowadzić kontratak, w wyniku którego Silmaaroon przejął kontrolę nad Brodem Silmaaroońskim, umacniając swoją pozycję strategiczną i terytorialną.

Po zwycięskiej kampanii i dowiedzeniu lojalności oraz umiejętności Wolnych Mieczy, Wielka Czwórka zaproponowała Deniau znaczące rozszerzenie współpracy. Zdecydowano, że straż miejska zostanie rozwiązana, a jej obowiązki przejmą w całości Wolne Miecze. Byłym strażnikom zaoferowano pierwszeństwo przyłączenia się do organizacji, dzięki czemu Wolne Miecze wzrosły liczebnie i jeszcze bardziej wrosły w życie miasta. Decyzja ta stała się fundamentem, na którym Wolne Miecze opierały swoje działania przez kolejne dekady, budując swoją pozycję jako główna siła obronna i porządkowa Silmaaroonu.

Wielka Bitwa o Silmaaroon, była jednym z najważniejszych wydarzeń w historii Wolnych Mieczy, poddając próbie ich lojalność, odwagę i umiejętności. Bitwa ta miała miejsce podczas II Wojny Amarantu

II Wojna Amarantu

II Wojna Amarantu to konflikt między Imperium Kalladańskim a królestwami Amarantu, rozpoczęty przez Imperatora Almadriusa Sestiusa. Wojna miała na celu zdobycie surowców i technologii Amarantu. Zakończyła się wielkimi zmianami terytorialnymi, upadkiem Zakonu Gregoriańskiego i rozbiorami Vuldaru.

Imperium Kalladańskim

Imperium Kalladańskie

Imperium Kalladańskie to związek państw południowej Eudarii rządzone przez Imperatora. Imperium przez wielu jest uważane za zbrodnicze - magowie są traktowani jak lepsi obywateli oraz są zachęcani do zgłębiania zakazanych sztuk magicznych.

Podczas tej batalii szczególną rolę odegrała Czarna Rota

Czarna Rota, Korpus Śledczy

Czarna Rota to elitarna jednostka śledcza Wolnych Mieczy w Silmaaroonie, zajmująca się najtrudniejszymi sprawami kryminalnymi miasta. Znana z niekonwencjonalnych metod i wysokiej skuteczności, budzi zarówno podziw, jak i kontrowersje wśród mieszkańców.

Choć miasto zostało w dużej mierze zniszczone podczas bitwy, sprawna organizacja i strategiczne działania Wolnych Mieczy pozwoliły ograniczyć skalę zniszczeń i ocalić wiele kluczowych dzielnic. Ich zaangażowanie i waleczność ocaliły Silmaaroon przed całkowitą ruiną, pozostawiając mieszkańcom nadzieję na odbudowę i przyszłość miasta. Po zakończeniu bitwy Wolne Miecze stały się nie tylko uznaną siłą najemniczą, ale także symbolem nieugiętej walki o wolność i przetrwanie Silmaaroonu.

Podczas drakarańskiej

Drakaria

Drakaria to potężne mocarstwo, które szybko zdominowało Amarant i Eudarię. Założone przez Jimmy’ego Cenwulfa po upadku Starego Armektu, Drakaria wyróżniała się różnorodnością kulturową i religijną, silną gospodarką i kontrowersyjnymi rządami, które łączyły różne narody pod jednym sztandarem.

Najwyższego Króla Drakarii

Jimmy Cenwulf

Jimmy Cenwulf to jedna z najważniejszych postaci w historii świata. Syn bohaterów bitwy pod Azmarin, Psionik, magister Arauleńskiej Kapituły, później Najwyższy Król Drakarii. Trudno go jednoznacznie ocenić - jedni widzą w nim wyzwoliciela, a inni tyrana, który nie cofnie się przed niczym.

Podporządkowanie Wolnych Mieczy drakarańskim służbom osłabiło ich struktury, znacząco ograniczyło ich liczebność i skuteczność, zmuszając część żołnierzy do podjęcia zadań sprzecznych z ich dotychczasowym kodeksem honorowym. Wiele jednostek, w tym Korpus Gwardii i Czarna Rota, które były dotąd nieodłącznym symbolem porządku, musiały przejść reorganizację i współpracować z okupacyjną administracją, co odbiło się na morale najemników oraz ich relacjach z mieszkańcami miasta.

Kiedy Drakaria ostatecznie upadła, a Silmaaroon odzyskał niezależność, nowa Wielka Czwórka postanowiła przywrócić dawny status Wolnych Mieczy jako niezależnych obrońców miasta. Odbudowa organizacji wymagała nowych rekrutacji, odbudowy zaufania mieszkańców oraz przywrócenia struktur organizacyjnych, które zostały osłabione w trakcie okupacji. W ramach nowej umowy, Wielka Czwórka przyznała Wolnym Mieczom pełną autonomię, przywracając im rolę strażników i symbolu bezpieczeństwa Łabędziej Przystani. Wolne Miecze powróciły do swojej pierwotnej funkcji, zyskując nowe zaufanie zarówno wśród ludności, jak i władz miasta.

Obecnie Wolne Miecze odpowiadają za codzienne bezpieczeństwo w Silmaaroonie, chroniąc miasto przed zagrożeniami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Prowadzą patrole, nadzorują targowiska, interweniują w przypadkach przestępstw i zajmują się ochroną murów oraz strategicznych punktów miasta. W czasach wojny są włączani pod komendę przedstawiciela Stanu Wojowników i odgrywają kluczową rolę w obronie Silmaaroonu, służąc nie tylko jako straż miejska, ale także jako armia najemna.

Wolne Miecze są podzielone na kilka wyspecjalizowanych korpusów, z których każdy odpowiada za inne kluczowe aspekty utrzymania porządku i obrony Silmaaroonu. Każdy korpus cieszy się dużą autonomią, co pozwala mu działać niezależnie i efektywnie realizować swoje zadania – od patroli miejskich po prowadzenie śledztw i zabezpieczanie granic miasta. W praktyce korpusy funkcjonują niemal jak osobne organizacje, posiadając własne struktury dowodzenia, procedury operacyjne oraz zaplecze logistyczne. Często to właśnie Czarna Rota, odpowiadająca za śledztwa, otrzymuje od Wielkiej Czwórki specjalne uprawnienia, takie jak możliwość pełnienia funkcji koronerów podczas kluczowych dochodzeń. Taki podział zapewnia sprawne funkcjonowanie Wolnych Mieczy w każdym aspekcie ochrony miasta.

Zajmuje się codziennym patrolowaniem i pilnowaniem porządku na ulicach miasta oraz kontrolą targowisk. Składa się głównie z młodszych najemników pod okiem bardziej doświadczonych starszych żołnierzy.

Specjalizuje się w obronie murów i bram miasta, szczególnie podczas oblężeń. Składa się z najemników dobrze obeznanych z technikami oblężniczymi i ochroną infrastruktury miejskiej.

Nieoficjalnie nazywany Czarną Rotą. Prowadzi śledztwa w sprawach przestępstw oraz zapewnia wewnętrzny wywiad, monitorując potencjalne zagrożenia i współpracując z sądami miejskimi.

Elitarna jednostka zajmująca się ochroną Wielkiej Czwórki, dyplomatów oraz kluczowych urzędników podczas ważnych wydarzeń i uroczystości.

Oddział przyjmujący drobne zlecenia od obywateli, realizujący zadania niezwiązane bezpośrednio z porządkiem publicznym, o ile są zgodne z prawem

Właściciel to najwyższa ranga w Wolnych Mieczach, będąca zwieńczeniem władzy nad całą organizacją. Choć początkowo właściciel pełnił również funkcję komendanta, z biegiem lat rola ta ewoluowała – właściciel zyskał pozycję nadzorczą i reprezentacyjną, oddając codzienne dowodzenie w ręce Komendanta. Właściciel ma ostatnie słowo we wszystkich decyzjach strategicznych i jest głównym beneficjentem finansowym organizacji. Jego rolą jest reprezentowanie Wolnych Mieczy na arenie politycznej, zwłaszcza w relacjach z miastem Silmaaroon

Silmaaroon

Silmaaroon to miasto-państwo w Dolinie Łabędzi, znane z największego portu w Amarancie. Słynie z tolerancji, innowacyjnego handlu i rozwoju magii. Przyciąga kupców i rzemieślników z całego świata, tworząc dynamiczną, wielokulturową społeczność.

Obecnym właścicielem Wolnych Mieczy jest Godard Deniau.

Obowiązki:

• Ostateczne zatwierdzanie decyzji podejmowanych przez Komendanta i kapitanów

• Reprezentowanie interesów Wolnych Mieczy w polityce i na zebraniach Rady Wojennej

• Nadzór nad finansami i strategicznymi inicjatywami organizacji

Najwyższy dowódca Wolnych Mieczy, będący ostatecznym autorytetem w organizacji. Komendant odpowiada za realizację zadań przyjętych od Wielkiej Czwórki, podejmuje decyzje strategiczne i koordynuje działania wszystkich korpusów. Komendant reprezentuje Wolne Miecze na zebraniach Rady Wojennej i uczestniczy w najważniejszych dyskusjach dotyczących obrony miasta.

Obecnym komendantem Wolnych Mieczy jest Tarkhan Obrońca.

Obowiązki:

• Ustalanie priorytetów działań organizacji

• Nadzór nad kapitanami korpusów

• Podejmowanie decyzji strategicznych w imieniu Wolnych Mieczy

Opis: Dowódca jednego z korpusów (Miejski, Obrońców, Śledczy, Gwardii), który bezpośrednio nadzoruje działania operacyjne na poziomie korpusu. Kapitanowie odpowiadają przed Komendantem, wydają rozkazy swoim podwładnym i koordynują codzienne operacje oraz szkolenia.

Obowiązki:

• Zarządzanie operacyjne w ramach korpusu

• Delegowanie zadań w terenie i raportowanie Komendantowi

• Kontrola nad szkoleniem i rozwojem zawodowym członków korpusu

Porucznicy wspierają kapitanów, nadzorując działania mniejszych jednostek w ramach korpusu i zajmując się szkoleniem młodszych członków. W trakcie misji i operacji porucznicy prowadzą oddziały taktyczne.

Obowiązki:

• Wspieranie kapitanów w dowodzeniu i realizacji operacji

• Szkolenie rekrutów i szeregowców

• Nadzór nad zespołami i dowodzenie na poziomie taktycznym

Starszy Sierżant to doświadczony wojownik i lider polowy, dbający o dyscyplinę i morale wśród szeregowych. Często pełni rolę mentora dla młodszych członków, będąc pierwszym punktem kontaktu w codziennych sprawach operacyjnych.

Obowiązki:

• Zarządzanie mniejszymi grupami taktycznymi i wsparcie dla sierżantów

• Utrzymanie dyscypliny i morale wśród żołnierzy

• Wspieranie szkolenia i wdrażanie nowych członków

Podstawowy szczebel dowództwa polowego, odpowiedzialny za dowodzenie grupami w terenie, szkolenie rekrutów i zarządzanie codziennymi obowiązkami szeregowców. Sierżanci dbają o dyscyplinę i skuteczność swoich oddziałów.

Obowiązki:

• Dowodzenie mniejszymi oddziałami podczas patroli i działań operacyjnych

• Kontrola nad rekrutami i wsparcie ich w rozwoju

• Zapewnienie porządku i organizacji w terenie

Szeregowy to podstawowy żołnierz Wolnych Mieczy, który ukończył szkolenie rekruta. Stanowi trzon sił operacyjnych, pełniąc codzienne obowiązki związane z patrolowaniem i ochroną.

Obowiązki:

• Realizacja zadań operacyjnych na polecenie dowództwa

• Patrolowanie miasta i reagowanie na przestępstwa

• Wsparcie w operacjach obronnych i misjach specjalnych

Nowy członek Wolnych Mieczy, który dopiero zdobywa pierwsze doświadczenie i umiejętności potrzebne do służby. Rekruci wykonują proste zadania i uczestniczą w intensywnych szkoleniach pod nadzorem doświadczonych żołnierzy.

Obowiązki:

• Udział w szkoleniach i treningach bojowych

• Wsparcie szeregowców w codziennych zadaniach

• Zdobywanie umiejętności wymaganych do dalszego awansu

Wolne Miecze są dla mieszkańców Silmaaroonu

Silmaaroon

Silmaaroon to miasto-państwo w Dolinie Łabędzi, znane z największego portu w Amarancie. Słynie z tolerancji, innowacyjnego handlu i rozwoju magii. Przyciąga kupców i rzemieślników z całego świata, tworząc dynamiczną, wielokulturową społeczność.

Umowa między Wolnymi Mieczami a miastem Silmaaroon

Silmaaroon

Silmaaroon to miasto-państwo w Dolinie Łabędzi, znane z największego portu w Amarancie. Słynie z tolerancji, innowacyjnego handlu i rozwoju magii. Przyciąga kupców i rzemieślników z całego świata, tworząc dynamiczną, wielokulturową społeczność.

Zgodnie z umową, Wolne Miecze nie mogą przyjmować innych klientów poza miastem Silmaaroon. Ich obowiązki skupiają się na służbie publicznej w Silmaaroonie, zapewniając bezpieczeństwo mieszkańcom i reagując na zagrożenia wewnętrzne oraz zewnętrzne. Wolne Miecze mogą jednak przyjmować zlecenia od indywidualnych obywateli miasta, pod warunkiem, że zlecenie jest zgodne z prawem miejskim. To ograniczenie chroni Wolne Miecze przed korupcją i konfliktami interesów, jednocześnie gwarantując, że ich usługi będą służyły dobru społeczności.

Umowa zawiera postanowienie o 30-letnim okresie wypowiedzenia, który obowiązuje w przypadku decyzji o nieprzedłużeniu umowy. Dzięki temu Wielka Czwórka ma czas na stworzenie alternatywnego systemu bezpieczeństwa, jeśli pojawi się konieczność reorganizacji służb miejskich. To długofalowe zabezpieczenie gwarantuje płynność przejścia odpowiedzialności na inne jednostki, zmniejszając ryzyko destabilizacji miasta.

W sytuacjach wojennych Wolne Miecze automatycznie przechodzą pod dowództwo przedstawiciela Stanu Wojowników, co zapewnia integrację działań obronnych miasta. Tradycyjnie jednak właściciel i Komendant Wolnych Mieczy zasiadają w Radzie Wojennej, dzięki czemu ich doświadczenie i znajomość miasta mogą być w pełni wykorzystane w procesie planowania i podejmowania decyzji. Umowa zakłada, że Wolne Miecze będą brać udział w działaniach bojowych, o ile zagrożenie dotyczy bezpośrednio bezpieczeństwa Silmaaroonu lub interesów miasta.

Umowa wymaga od Wolnych Mieczy prowadzenia stałych szkoleń i utrzymania swoich oddziałów w pełnej gotowości bojowej. Regularne ćwiczenia, patrolowanie miasta i szkolenia rekrutów są nadzorowane przez miasto, które wymaga określonych standardów i raportów dotyczących gotowości operacyjnej. Wolne Miecze muszą także dbać o najwyższą jakość swojego uzbrojenia i ekwipunku, co jest regularnie kontrolowane przez miejskich inspektorów.

Miasto zobowiązuje się do finansowania działalności Wolnych Mieczy, w tym zapewnienia środków na wynagrodzenia, uzbrojenie, utrzymanie placówek oraz koszty operacyjne. W zamian za to Wolne Miecze zgadzają się na okresowe obniżki płac, jeśli miasto znajdzie się w trudnej sytuacji finansowej. Wynagrodzenie Komendanta i właściciela ustalane jest osobno, zaś nadwyżki budżetowe mogą być dzielone między Wolne Miecze a miasto zgodnie z zapisami umowy.

Umowa przyznaje Wolnym Mieczom prawo do zarządzania częścią infrastruktury obronnej miasta, takiej jak wieże strażnicze, koszary i magazyny broni. Z drugiej strony nakłada na nich ograniczenia – np. nie mogą prowadzić prywatnych działalności w innych miastach ani zawierać kontraktów o charakterze wojennym poza Silmaaroonem. W zamian za te ograniczenia miasto przyznaje Wolnym Mieczom liczne przywileje, takie jak ulgi podatkowe i prawo do zakładania placówek szkoleniowych, które są częściowo finansowane z miejskich funduszy.

Umowa podkreśla wagę utrzymania dobrej relacji z mieszkańcami. Wolne Miecze zobowiązane są do zachowania szacunku wobec obywateli i przestrzegania etyki zawodowej, a ich członkowie podlegają wewnętrznym sądom honorowym. W przypadku naruszenia przez nich prawa miejskiego, członkowie Wolnych Mieczy podlegają dyscyplinarnemu postępowaniu wewnętrznemu oraz ewentualnym sankcjom narzuconym przez sądy miasta.

Umowa przewiduje możliwość renegocjacji kluczowych punktów co pięć lat, jeśli obie strony wyrażą na to zgodę. Każda zmiana wymaga zatwierdzenia przez Wielką Czwórkę oraz właściciela Wolnych Mieczy. Regularne inspekcje działalności najemników przez przedstawicieli miasta stanowią część procesu kontrolnego, który ma na celu zapewnienie, że Wolne Miecze spełniają swoje obowiązki zgodnie z warunkami umowy.

Ta umowa jest fundamentem relacji między Wolnymi Mieczami a Silmaaroonem, odzwierciedlając zaufanie miasta do najemników oraz ich rolę jako strażników porządku i obrony. Dzięki tej długoterminowej współpracy, miasto zyskuje wyszkolone oddziały lojalnych najemników, gotowych bronić jego murów i mieszkańców. Wolne Miecze stają się natomiast integralną częścią życia w Silmaaroonie, wpływając na kształt lokalnej polityki i bezpieczeństwo w wyjątkowo trwały i stabilny sposób.

• Godard Deniau
• Khatun Obrończyni
  

  Khatun Obrończyni

  Khatun Obrończyni to niezwykle zdolna orczyca, członkini elitarnego oddziału śledczego Trójgłowa Hydra, działająca w Korpusie Czarnej Roty Wolnych Mieczy. Jej życiowa historia jest pełna poświęcenia i trudnych wyzwań, zarówno osobistych, jak i zawodowych.
• Marien Deniau
• Reynaud Deniau
• Stanwyn Seasmoke
  

  Stanwyn Seasmoke

  Stanwyn Seasmoke, elita Czarnej Roty Wolnych Mieczy, to nieustępliwy detektyw z unikalnym talentem Bitewnej Medytacji. Znany z pragmatycznego kodeksu moralnego i kontrowersyjnych metod, walczy o sprawiedliwość, nawet gdy oznacza to balansowanie na granicy prawa.
• Tarkhan Obrońca
• Thrunri Stuoki
  

  Thrunri Stuoki

  Thrunri Stuoki to doświadczony krasnolud i ceniony śledczy w Wolnych Mieczach. Członek Trójgłowej Hydry, znany z niezłomnego spokoju, precyzji strzeleckiej i mądrości. Przez mieszkańców Silmaaroonu nazywany „Wujkiem Dobra Rada” za swoje wsparcie i życiowe porady.