Czarny Druhir

Czarny Druhir narodził się w mrokach Nurry jako odłam Druhiru Czarnej Wody, jednego z klanów himrańskich. Początkowo stanowili jedynie niewielką grupę radykałów, którzy odrzucali tradycyjne wartości Himranów, szukając własnej drogi w ciemnościach. Przełomem stało się odkrycie kultu Elfrit i jej córki Fenmer, Córy Nienawiści, której ideologia idealnie odpowiadała ich własnym przekonaniom.

Wierzenia Czarnego Druhiru opierają się na przekonaniu, że świat powierzchni jest skażony światłem Aglosa, a jedynym wyjściem jest jego całkowite zniszczenie. Fenmer, jako bogini nienawiści i odrzucenia, stała się ich przewodniczką. To ona dała im siłę do odrzucenia kompromisów i walki z porządkiem narzuconym przez innych bogów. W przeciwieństwie do innych kultów Elfrit, Czarny Druhir odrzuca współpracę z demonami, uznając, że są w stanie poradzić sobie bez nich i samodzielnie w pełni wykorzystać swoje mroczne dziedzictwo.

Stosunek Czarnego Druhiru do innych religii jest jednoznacznie wrogi. Aglosa i jego wyznawców uważają za głównych wrogów, a każdy przejaw kultu światła jest dla nich powodem do natychmiastowej agresji. Nawet wobec innych kultów Elfrit zachowują dystans, uznając je za zbyt miękkie i skażone kompromisami. Jedynym wyjątkiem jest sam kult Elfrit, którą czczą jako matkę Fenmer, choć i tu ich oddanie jest ograniczone, skupiając się głównie na aspekcie destrukcji.

Wśród Himranów Czarny Druhir jest postrzegany jako heretycka sekta, a jego członkowie są wykluczani z większości społeczności. Szczególnie zacięta jest ich wojna z Druhirem Czarnej Wody, który uważa ich za zdrajców i odstępców. Pomimo tej wrogości, Czarny Druhir rośnie w siłę, ukrywając się w najgłębszych zakątkach Nurry, gdzie przygotowują się do ostatecznej inwazji na powierzchnię.

Fenmer, znana również jako Córa Nienawiści, jest jedną z sześciu Cór Nocy, mrocznych córek Elfrit. Jej domeną jest nienawiść w najczystszej postaci, wypaczająca wszelkie ludzkie emocje, takie jak pożądanie, strata, ból czy zawiść. Fenmer przekształca te uczucia w narzędzia destrukcji, które niszczą zarówno ofiary, jak i tych, którzy jej służą.

Jako ucieleśnienie nienawiści, Fenmer kieruje się niepohamowanym gniewem i pasją, nienawidząc całego istnienia, włącznie z samą sobą. Jej celem jest absolutna destrukcja, a każdy przejaw dobra postrzega jako słabość, którą stara się wypaczyć na swój obraz. Fenmer jest wyrzutkiem nawet wśród innych Cór Nocy – jej obecność powoduje obumieranie natury wokół niej. Rośliny czernieją i usychają, a żywe istoty zapadają na choroby i umierają.

Ze względu na swoją destrukcyjną naturę, Fenmer zamieszkała w najgłębszych czeluściach Krainy Nocy, miejscu zwanym Leżem Żałości. Jej wyznawcy to często istoty odrzucone przez świat, które znalazły w niej ucieczkę od własnego cierpienia. Fenmer oferuje im nie tylko poczucie przynależności, ale także moc, która pozwala im odwrócić swój ból przeciwko tym, którzy ich odrzucili.

Czarny Druhir wyznaje radykalną doktrynę opartą na kulcie Elfrit i jej córki Fenmer, Pani Nienawiści. Wierzą, że świat powierzchni jest skażony i pełen kłamstw, a jedynym słusznym celem jest jego całkowite zniszczenie. Ich wiara opiera się na przekonaniu, że Himranie są prawdziwymi dziećmi głębin, przeznaczonymi do oczyszczenia świata z wpływów światła i porządku.

Główną cnotą w oczach kultu jest nienawiść – zarówno do świata powierzchni, jak i do tych, którzy go bronią. Nienawiść jest postrzegana jako siła oczyszczająca, która pozwala wyrwać się z kajdan słabości i kompromisów. Każdy przejaw dobra jest uważany za zdradę i słabość, którą należy wykorzenić.

Wiara Czarnego Druhiru opiera się na wizji wiecznego konfliktu między światłem a mrokiem. Wierzą, że świat powierzchni jest tylko tymczasową aberracją, która musi zostać zniszczona, by mrok mógł zatriumfować. Fenmer, jako ucieleśnienie nienawiści, jest dla nich symbolem tego, że nawet najczystsza destrukcja jest święta, jeśli służy obaleniu porządku, który ich odrzuca.

Obietnicą dla wiernych jest udział w wielkiej inwazji na powierzchnię, która ma nastąpić, gdy nadejdzie właściwy czas. Ci, którzy oddają się nienawiści, mają zostać wyniesieni jako narzędzia zniszczenia, a ich gniew ma być nagrodzony mocą i zemstą. Wierzą, że tylko przez całkowite odrzucenie świata światła mogą osiągnąć prawdziwą wolność i spełnienie.

Struktura Czarnego Druhiru opiera się na ścisłej hierarchii, w której każdy członek ma określone miejsce i zadania. Na jej czele stoi Myrael Thornir, boski czempion Fenmer, obdarzony jej mocą i uznawany za żywe narzędzie woli Córy Nienawiści. Thornir sprawuje absolutną władzę nad Druhirem, a jego słowo jest prawem niepodlegającym dyskusji.

Relacje między członkami Czarnego Druhiru opierają się na połączeniu ślepego fanatyzmu i własnych pragnień. Lojalność jest wymuszana zarówno przez przysięgi, jak i kontrolowanie różnych aspektów życia Himran. Jednocześnie panuje wśród nich poczucie braterstwa oparte na wspólnym odrzuceniu przez świat i nienawiści do wszystkiego, co reprezentuje światło.

• Myrael Thornir