Dekret Clagonów

Dekret Clagonów stanowił zbiór reform wprowadzonych przez króla Beartona Odnowiciela, mających na celu poprawę sytuacji społecznej i gospodarczej w Hintervoldzie. Głównym założeniem było zmniejszenie nierówności społecznych oraz stworzenie szans dla zdolnych osób spoza stanu szlacheckiego. Bearton dążył do tego, by Hintervold stał się krajem bardziej samowystarczalnym i sprawiedliwym, gdzie talent i pracowitość miały większe znaczenie niż pochodzenie.

Inspiracją dla Dekretu Clagonów były idee jego dziadka, Cyphera Clagona, który już wcześniej zwracał uwagę na głębokie rozwarstwienie społeczne w królestwie. Cypher, prowadząc rebelię przeciwko królowi Meserve, walczył między innymi o poprawę losu zwykłych ludzi. Bearton, świadomy tego dziedzictwa, postanowił kontynuować dzieło dziadka, nadając reformom nazwę nawiązującą do rodu Clagonów. W ten sposób podkreślił, że Dekret jest kontynuacją walki o sprawiedliwość społeczną, którą rozpoczął Cypher.

Kolejnym ważnym założeniem Dekretu było zmniejszenie zależności Hintervoldu od importu towarów z innych państw. Bearton zdawał sobie sprawę, że długotrwały dobrobyt królestwa wymaga rozwinięcia lokalnego rzemiosła i przemysłu. Chciał również odbudować prestiż Federacji Kupieckiej, która po rebelii Cyphera była postrzegana negatywnie. Włączenie jej w proces reform miało na celu przekształcenie jej w siłę napędową gospodarki, a nie źródło wyzysku.

Ostatnim kluczowym elementem Dekretu była odbudowa potęgi militarnej Hintervoldu, osłabionej po rebelii Cyphera i II Wojnie Amarantu. Bearton zamierzał wzmocnić armię, zarówno poprzez rozwój rodzimego rzemiosła zbrojeniowego, jak i integrację obcokrajowców w ramach odtworzonego Legionu Nieznajomych. W ten sposób chciał zabezpieczyć królestwo przed przyszłymi zagrożeniami i jeszcze bardziej wzmocnić jego pozycję na arenie międzynarodowej.

Hintervoldzki Cech Rzemieślniczy, utworzony na mocy Dekretu Clagonów, stanowił jeden z filarów reform gospodarczych króla Beartona, mających na celu uniezależnienie królestwa od importu towarów. Przed wprowadzeniem tych zmian rzemiosło w Hintervoldzie było słabo rozwinięte, a większość dóbr sprowadzano z zagranicy. Bearton, zdając sobie sprawę z ryzyka takiej zależności, postanowił zrewolucjonizować lokalną produkcję, tworząc scentralizowaną strukturę nadzorującą i wspierającą rodzime gildie. Cech oferował liczne przywileje, w tym dofinansowania z królewskiego skarbca, ulgi podatkowe oraz dostęp do specjalnie wybudowanych pracowni, które gildie mogły najpierw wynajmować po preferencyjnych stawkach, a po pięciu latach – wykupić na własność. Ta polityka zachęciła nie tylko miejscowych mieszczan do zakładania własnych warsztatów, ale także przyciągnęła wykwalifikowanych rzemieślników z innych krajów, którzy przywozili ze sobą nowe techniki i wiedzę, znacznie wzbogacając hintervoldzkie rzemiosło.

Kluczowym elementem sukcesu reformy było strategiczne zaangażowanie Federacji Kupieckiej, która wcześniej kojarzona była głównie z importem i handlem zagranicznym, a także niestety wyzyskiem. Bearton przekonał kupców, że inwestycje w lokalne rzemiosło przyniosą im długoterminowe korzyści, zwłaszcza że Hintervold, uniezależniając się od zagranicznych dostawców, mógł stać się bardziej konkurencyjny na rynku międzynarodowym. Federacja, dysponująca znacznym kapitałem, zaczęła finansować reformy, a współpraca z królem, która miała realny wpływ na społeczeństwo, pozwoliła im odbudować wizerunek, który utracili w wyniku rebelii Cypher Clagona. Niektóre frakcje handlowe zajęły się wręcz zakładaniem własnych pracowni oraz tworzeniem stypendiów dla czeladników, aby jeszcze bardziej zyskać wizerunkowo. Dzięki temu kupcy nie tylko odzyskali zaufanie społeczeństwa, ale także zyskali nowe możliwości.

Reformy szkolnictwa wprowadzone przez Dekret Clagonów skupiały się przede wszystkim na zapewnieniu równych szans edukacyjnych dla zdolnej młodzieży spoza stanu szlacheckiego. Król Bearton ustanowił liczne stypendia na Uniwersytecie Rivemar, które pokrywały nie tylko koszty nauki, ale także utrzymanie dla najbardziej utalentowanych studentów pochodzących z uboższych rodzin. Była to rewolucyjna zmiana w hintervoldzkim systemie edukacji, który wcześniej zdominowany był przez dzieci arystokracji.

Kluczowym elementem reform było wybudowanie Miasta Akademickiego Savoir, położonego w pobliżu Rivemar. Pierwotnie przeznaczone wyłącznie dla stypendystów, szybko stało się modnym ośrodkiem akademickim, przyciągającym studentów z całego królestwa. Dochody z wynajmu apartamentów w dzielnicach komercyjnych przeznaczano na utrzymanie całego kompleksu i wsparcie uniwersytetu, tworząc samowystarczalny system finansowania edukacji.

Mimo że Savoir z czasem stał się popularnym miejscem zamieszkania dla wszystkich studentów, Bearton zadbał o to, by stypendyści mieli zagwarantowane miejsce w specjalnie wydzielonych dzielnicach. Ta polityka pozwoliła zachować pierwotny cel reform - umożliwienie nauki najzdolniejszym, niezależnie od ich statusu majątkowego, jednocześnie tworząc nowe źródło dochodów dla uczelni.

Reformy wojskowe wprowadzone przez Dekret Clagonów skupiały się przede wszystkim na odbudowie potencjału militarnego Hintervoldu, znacznie osłabionego po rebelii Cyphera i II Wojnie Amarantu. Kluczowym elementem tych zmian było odtworzenie Legionu Nieznajomych – elitarnej formacji z czasów kolonialnych, złożonej z ochotników obcego pochodzenia.

Bearton na nowo przywrócił tę formację do życia, budując wokół niej silne zaplecze kulturowe, budujące poczucie jedności między żołnierzami wchodzącymi w jej skład. Pod jego rządami nabrała ona nowe wydźwięku - domu dla wojowników, którzy takowego nie mają. Za czasów Beartona szczególnie aktywnie werbowano Vuldarczyków, co pozwoliło szybko uzupełnić straty w szeregach armii i poprawić stosunki między tymi dwoma narodowościami.

Drugim filarem reform była odbudowa Hintervoldzkiej Armady, możliwa dzięki dynamicznemu rozwojowi lokalnego rzemiosła wspieranego przez Dekret. Powstające gildie rzemieślnicze zapewniły niezbędne zaopatrzenie, od broni po materiały szkutnicze, pozwalając na modernizację floty. Bearton miał nadzieję wykorzystać odnowioną potęgę morską do odzyskania dawnych kolonii lub przynajmniej nawiązania z nimi korzystnych relacji - plany te zostały jednak przerwane przez wybuch Wojen Drakarańskich.

Realizacja ambitnych reform zawartych w Dekrecie Clagonów wymagała szerokiego wsparcia finansowego i organizacyjnego. Król Bearton, zdając sobie z tego sprawę, postanowił zaangażować w proces zmian Hintervoldzką Federację Kupiecką. Ta decyzja okazała się kluczowa dla powodzenia całego przedsięwzięcia.

Federacja Kupiecka, która wcześniej kojarzona była z korupcją i wyzyskiem za czasów króla Emmanuela Meserve, otrzymała szansę na odbudowanie swojego wizerunku. Bearton zaproponował kupcom udział w tworzeniu samowystarczalnego Hintervoldu, co miało przynieść im długoterminowe korzyści. W zamian za inwestycje w rozwój rzemiosła i edukacji, Federacja zyskiwała możliwość udziału w przyszłych zyskach z rozwijającej się gospodarki.

Federacja szybko podłapała pomysł Beartona. Poszczególne frakcje handlowe zaczęły fundować własne stypendia dla zdolnej młodzieży oraz finansować budowę pracowni rzemieślniczych. Działania te nie tylko przyczyniały się do realizacji celów Dekretu, ale także stopniowo zmieniały postrzeganie Federacji przez społeczeństwo. Z organizacji kojarzonej z uciskiem, przekształcała się w instytucję postrzeganą jako część narodowej dumy, podobnie jak za czasów rodu de Volaille.

Współpraca z Federacją Kupiecką pozwoliła Beartonowi na realizację jego wizji bez nadmiernego obciążania skarbca królewskiego. Jednocześnie kupcy, widząc korzyści płynące z inwestycji w rozwój Hintervoldu, chętniej angażowali się w kolejne projekty. Ta symbioza interesów królestwa i środowiska kupieckiego stała się jednym z filarów sukcesu reform Beartona.