Rebelia Cyphera Clagona

Rebelia Cyphera Clagona wybuchła w czasach kiedy Hintervold pogrążony był w głębokim kryzysie społecznym i politycznym. Kilka lat wcześniej miała miejsce Rebelia Emmanuela Meserve, która wyniosła na tron władcę całkowicie zależnego od Federacji Kupieckiej. Rządy Meserve charakteryzowały się ogromnym rozwarstwieniem społecznym - podczas gdy szlachta i kupcy bogacili się, pospólstwo żyło w skrajnej nędzy, dotknięte biedą i szalejącą Plagą Galahada.

Federacja Kupiecka, która zyskała ogromne wpływy za czasów Meserve, celowo sabotowała prace nad lekarstwem na Plagę Galahada, gdyż czerpała ogromne zyski z luksusowych Azylów Galahadzkich, dostępnych tylko dla najbogatszych. Król Grégory Fay, poprzednik Meserve, prowadził badania nad powszechnie dostępnym lekiem, jednak po jego obaleniu Meserve rozkazał zabić cały sztab badawczy - przetrwał jedynie Régis Gauthier, który zbiegł z częścią notatek badawczych do Silmaaroonu.

Cypher Clagon, pochodzący z hintervoldzkiej szlachty koronnej, doświadczył w życiu wielu niesprawiedliwości związanych z hierarchią społeczną Hintervoldu. Jego matka, Frigga Clagon, zmarła na Plagę Galahada, gdy miał zaledwie pięć lat. Trzy lata później jego ojciec, Cenric Clagon, ożenił się ponownie z Arabellą Moulin, która, jak tylko narodził im się wspólny syn, Luthen, dążyła do wydziedziczenia Cyphera i jego młodszego brata Daranisa na jego rzecz. W końcu Cenric poddał się naciskom żony - w wieku dziewięciu lat Cypher został oddany do Krewniaków, organizacji wojowników, co wiązało się z utratą praw do dziedziczenia.

Kolejną osobistą tragedią Cyphera był związek z Lysą Dupont, przedstawicielką jednego z hintervoldzkich Wysokich Rodów. Ojciec Lysy, gardzący szlachtą koronną, odmówił zgody na małżeństwo Lysy i Cyphera. Gdy mimo to Lysa zaszła w ciążę z Cypherem, została uwięziona przez ojca w rodzinnej posiadłości. Cypher, próbując ją uwolnić, w szale zabił rodziców Lysy, co wywołało u niej przedwczesny poród i śmierć. Ich córka, Aurelia, przeżyła, ale Cypher nigdy nie pogodził się z utratą ukochanej obwiniając o to równie mocno siebie co szlacheckie przesądy i hierarchię społeczną.

Cypher wiele lat spędził poza Hintervoldem, aż w pewnym momencie spotkał w Silmaaroonie Régisa Gauthiera, ostatniego ocalałego członka zespołu badawczego nad lekarstwem na Plagę Galahada. Régis wyjawił mu, jak król Meserve celowo sabotował prace nad lekiem, skazując tysiące ludzi na śmierć, by chronić interesy Federacji Kupieckiej. Ta informacja stała się punktem zwrotnym w życiu Cyphera, który postanowił wrócić do Hintervoldu i obalić skorumpowany system.

Cypher, doświadczony przez życie niesprawiedliwością i widząc cierpienie zwykłych ludzi, zapragnął nie tylko zemsty, ale i fundamentalnej zmiany porządku społecznego w Hintervoldzie. Jego osobiste tragedie - śmierć matki na Plagę Galahada, wydziedziczenie, utrata ukochanej - stały się motorem do walki z systemem, który uważał za zepsuty do szpiku kości.

Po latach spędzonych poza Hintervoldem, Cypher Clagon powrócił do królestwa, kierowany gniewem wobec króla Emmanuela Meserve i jego sabotażu prac nad lekarstwem na Plagę Galahada. Co ciekawe, po powrocie król Emmanuel Meserve zwrócił mu rodzinny majątek w dowód wdzięczności za pomoc, jaką brat Cyphera, Daranis Clagon, okazał mu podczas jego własnej rebelii. Mimo odzyskania rodzinnego majątku i tytułu szlacheckiego, Cypher nie dysponował wystarczającymi środkami, by samodzielnie wystąpić przeciwko królowi.

Cypher skupił się więc na planowaniu, w międzyczasie przyzwyczajając się na nowo do hintervoldzkiej rzeczywistości. W tamtym okresie na nowo rozgorzał jego dawny romans z Éliane z rodu Frère, które teraz była jednak żoną Emmanuela Meserve. To jednak nie powstrzymało Cyphera, który regularnie spotykał się z królową-żoną Choć Éliane wielokrotnie wyrażała chęć zostawienia Meserve dla Cyphera, to ten nie był zainteresowany - nigdy jej nie kochał, a związek z nią był jedynie przypomnieniem dawnych lat i wypełnieniem pustki po Lysie.

Brak własnej armii skłonił Cyphera do poszukiwania sojuszników poza granicami Hintervoldu. Jego wybór padł na Normanów z klanu Anmärr, zamieszkujących Archipelag Bénédicta, dawną kolonię Hintervoldu, która po upadku kolonializmu znalazła się pod ich kontrolą. Normanowie ci, wygnani niegdyś z Hazardu, słynęli z waleczności i bezwzględności w boju, co czyniło ich idealnymi kandydatami do wsparcia militarnego.

Cypher, znający hazardzkie tradycje z czasów swoich podróży po Amarancie, wykorzystał miejscowy zwyczaj, który pozwalał wojownikowi wyzwać Ard-Rígha, najwyższego wodza, na pojedynek. Zwycięzca takiego starcia zyskiwał prawo do objęcia przywództwa. Choć Cypher nie zamierzał przejmować władzy nad klanem Anmärr, postanowił wykorzystać tę tradycję, by zyskać ich lojalność. Udał się na Wyspę Króla Alfreda, gdzie stanął do walki z Ard-Ríghem Rollo. Pojedynek zakończył się jego zwycięstwem, co w oczach Normanów uczyniło go godnym szacunku i posłuchu. Cypher zażądał pomocy Normanów w walce przeciwko Meserve, a Rollo, uznając siłę i honor Cyphera, przystał na tę propozycję, oddając mu pod dowództwo armię Normanów pod przywództwem swojego syna, Sigurda. W ten sposób Cypher zyskał potężnych sojuszników, którzy wkrótce mieli stać się kluczowym elementem jego rebelii.

Pierwszym strategicznym posunięciem Cyphera było uderzenie na portowe miasto Veulettes, znajdujące się niedaleko jego rodowej posiadłości. Normanowie, znani z brutalnej taktyki wojennej, szybko opanowali miasto, czyniąc je centrum dowodzenia rebeliantów. Następnie Cypher wysłał część floty pod dowództwem Sigurda, by zdobyli Rivemar – kluczowe miasto stoczniowe, gdzie budowano i konserwowano okręty Armady Hintervoldzkiej.

Zdobycie Rivemar pozbawiło króla Meserve floty, co znacząco osłabiło jego pozycję. W międzyczasie Normanowie zajmowali kolejne tereny w landzie Lorraine, choć ich metody – grabieże, podpalenia i gwałty – budziły przerażenie wśród ludności. Brutalne działania wojska Cyphera nie przeszły jednak bez echa - zwróciły uwagę szlachcica z Wysokiego Rodu, Rainiera Marceau, który udał się na spotkanie z Clagonem.

Rainier, który niedawno stracił jedynego syna na Plagę Galahada, miał osobiste powody, by nienawidzić króla Meserve. Nie przyszedł jednak do Cyphera z pochwałami - zamiast tego stanął przed nim i ostro skrytykował jego metody.

Rainier nie przebierał w słowach, nazywając Cyphera głupcem i pytając, kto będzie rządził zgliszczami, jakie pozostawią po sobie Normanowie. To brutalne, ale szczere starcie zmusiło Cyphera do głębokiej refleksji. Do tej pory jego celem było jedynie zniszczenie skorumpowanego systemu – zemsta na Meserve i szlachcie, która doprowadziła do śmierci jego matki i ukochanej. Słowa Rainiera uświadomiły mu jednak, że burząc stary porządek, musi być gotowy na stworzenie nowego. To w tym momencie Cypher po raz pierwszy poważnie zastanowił się nad objęciem tronu i wzięciem odpowiedzialności za przyszłość Hintervoldu. Jego decyzja o zakazie plądrowania i krzywdzenia cywilów przez Normanów była pierwszym krokiem w kierunku zmiany wizerunku z krwawego rebelianta na potencjalnego władcę.

Zaskakująco, zamiast ukarać Rainiera za jego słowa, Cypher przyznał mu rację i poprosił, by został jego doradcą. Ta decyzja zdefiniowała dalszy przebieg rebelii. Rainier, doświadczony w politycznych intrygach, stał się nieocenionym sojusznikiem, wprowadzając Cyphera w świat szlacheckich sojuszy i dyplomacji. Dzięki niemu rebeliant zyskał poparcie części szlachty, co było kluczowe dla ostatecznego zwycięstwa. Rainier był też jedyną osobą, która nie bała się mówić Cypherowi prawdy, nawet gdy była gorzka – a ten, mimo swojej porywczości, nauczył się słuchać jego rad. To spotkanie nie tylko zmieniło strategię rebelii, ale też samego Cyphera, który z krnąbrnego wojownika zaczął przekształcać się w męża stanu.

W trakcie rebelii na jaw wyszedł również romans Cyphera z Éliane. Wściekły Meserve chciał zabić żonę za zdradę, jednak ta zdołała uciec od niego i ukryć się u swojego ojca, diuka Kervalioux Geoffroy'a Frère. Geoffroy, wściekły na Meserve za próbę zamordowania jego córki, natychmiast zerwał sojusz z królem, pozbawiając go wsparcia jednego z najpotężniejszych rodów w Hintervoldzie. To posunięcie miało efekt domina – Federacja Kupiecka, która dotąd lojalnie wspierała Meserve, zaczęła stopniowo wycofywała swoje poparcie. W ten sposób król stracił zarówno militarne zaplecze szlachty, jak i finansowe wsparcie kupców, co znacząco osłabiło jego pozycję w toczącej się rebelii.

Frère'owie, wykorzystując powstały chaos i postrzegając Cyphera jako słabego przeciwnika, sami zaczęli zabiegać o tron, tworząc trzecie stronnictwo w wojnie domowej. Federacja Kupiecka szybko podłapała ich działania, popierając ich, aby móc liczyć na względy nowego władcy.

Gdy siły rebeliantów były gotowe, Cypher wyruszył na stolicę – Auvet. Meserve, świadomy przewagi liczebnej wroga, zaproponował rozstrzygnięcie konfliktu w pojedynku reprezentantów przed obliczem Bojmira, boga wojny i sprawiedliwości - powołując się na Chwalebny Sąd. Cypher, mimo początkowych wątpliwości, zgodził się, by uniknąć długiego i krwawego oblężenia.

Meserve wystawił swojego najlepszego rycerza, sir Constantina Charrona zwanego Rycerzem Kwiatów. Cypher wybrał zaś Achillé'a, ucznia swojego zmarłego brata, Daranisa. Achillé, znany z niezwykłej siły i umiejętności, bez trudu pokonał przeciwnika, zmuszając Meserve do poddania Auvet.

Cypher wkroczył do stolicy jako zwycięzca i jeszcze tego samego dnia publicznie ściął Meserve, kończąc jego rządy. Jednak prawdziwa walka o Hintervold dopiero się zaczynała – Frère'owie i Federacja Kupiecka wciąż stanowili zagrożenie, a wkrótce miało się okazać, że Vuldar szykuje się do inwazji.

W trakcie rebelii z Cypherem skontaktował się arauleński król, Henry Wielki. Henry, od dawna dążący do zjednoczenia sił Amarantu przeciwko ekspansji Imperium Kalladańskiego, początkowo próbował negocjować z królem Emmanuelem Meserve. Jednak Meserve, związany lukratywnymi umowami handlowymi z Imperium, odrzucił propozycję Henry'ego, widząc w niej zagrożenie dla gospodarki Hintervoldu.

Kiedy jednak Cypher zaczął zyskiwać znaczące wpływy podczas rebelii, Henry Wielki dostrzegł w nim potencjalnego sojusznika i nowego władcę, który mógłby zmienić politykę królestwa. Henry, widząc w Cypherze nie tylko buntownika, ale i przyszłego króla zdolnego do honorowego wypełnienia sojuszniczych zobowiązań, zaproponował Cypherowi wsparcie militarne pod jednym warunkiem - gdy ten już zasiądzie na tronie, przystąpi do II Wojny Amarantu po stronie koalicji antykalladańskiej. Umowa ta została przypieczętowana jeszcze przed pojedynkiem o Auvet.

Zanim Cypher zdążył skonsolidować władzę i uporządkować sytuację w królestwie, jego plany pokrzyżowała niespodziewana inwazja Vuldaru. Vuldar, będący sojusznikiem Imperium Kalladańskiego w toczącej się II Wojnie Amarantu, miał strategiczny plan – zająć osłabiony Hintervold, a następnie połączyć siły z Imperium, by wspólnie uderzyć na pozostałe państwa kontynentu. Cypher, który dopiero co zdobył Auvet i pokonał króla Meserve, musiał natychmiast zmienić priorytety – zamiast rozprawiać się z Frère'ami i Federacją Kupiecką, musiał skupić się na obronie kraju przed zewnętrznym zagrożeniem.

Armia Vuldaru przewyższała liczebnie siły Cyphera, jednak hintervoldzcy żołnierze, zmotywowani wiarą w słuszność sprawy swojego przywódcy, stawili zacięty opór. Kluczową rolę odegrało również lepsze wyposażenie wojsk Cyphera, które pozwoliło im zniwelować przewagę wroga. Mimo że walki były zacięte, a straty po obu stronach wysokie, Cypherowi udało się odeprzeć najeźdźców, uniemożliwiając im realizację planu podboju Hintervoldu. To zwycięstwo miało jednak swoją cenę – armia rebeliancka została poważnie osłabiona, co nie uszło uwadze Frère'ów, którzy czekali na dogodny moment, by uderzyć na wykrwawione siły Cyphera i przejąć kontrolę nad królestwem.

Po odparciu inwazji Vuldaru, Cypher stanął przed koniecznością rozstrzygnięcia konfliktu z rodem Frère, który wraz z Federacją Kupiecką stworzył trzecie stronnictwo w wojnie domowej. Geoffroy Frère, diuk Kervalioux i ojciec byłej królowej-żony Éliane, dążył do przejęcia tronu dla siebie.

Decydująca bitwa rozegrała się w rejonie Złotych Sadów, niedaleko miasta Forêtdorée. Cypher, świadomy swojej osłabionej pozycji, postawił wszystko na jedną kartę. Kluczowym elementem jego strategii było wykorzystanie sojuszu z arauleńskim królem Henrym Wielkim, który wysłał na pomoc swojego wasala, Williama var Lustinna.

Bitwa przebiegała zgodnie z planem Cyphera. W momencie, gdy siły Frère'ów zaangażowane były w walkę z jego wojskami, na ich tyły uderzyły oddziały Lustinna. Ten manewr okazał się decydujący - armia Frère'ów została rozbita, a ich marzenia o tronie rozwiane. Zwycięstwo to przypieczętowało sukces rebelii Cyphera Clagona.

Po pokonaniu wszystkich znaczących przeciwników, Cypher Clagon mógł wreszcie skupić się na budowaniu nowego porządku w Hintervoldzie. Zniszczone w walkach z Vuldarem Auvet nie nadawało się już na stolicę, dlatego Cypher podjął decyzję o przeniesieniu jej do Veulettes.

Uroczysta koronacja odbyła się w Veulettes, gdzie Cypher został oficjalnie namaszczony na króla Hintervoldu przez Matriarchinię Kościoła Goddejki. Akt ten symbolizował nie tylko osobisty triumf Cyphera, ale także początek nowej ery w historii królestwa. Veulettes zyskało status stolicy i zaczęło dynamicznie się rozwijać jako nowe centrum polityczne i kulturalne kraju.

Warto zauważyć, że koronacja Cyphera nie oznaczała jeszcze końca wszystkich problemów. Hintervold wciąż był osłabiony długotrwałym konfliktem, a nowy król musiał zmierzyć się z wyzwaniami odbudowy kraju i wypełnienia zobowiązań sojuszniczych wobec Araulenu w trwającej II Wojnie Amarantu.

Rebelia Cyphera Clagona przyniosła głębokie i trwałe zmiany w strukturze politycznej i społecznej Hintervoldu. Najbardziej oczywistym skutkiem było obalenie króla Emmanuela Meserve, którego rządy opierały się na korupcji i współpracy z Federacją Kupiecką. Egzekucja Meserve symbolicznie zamknęła okres dominacji kupieckich elit, które przez lata dyktowały warunki władzy królewskiej. Cypher, jako nowy król, nie tylko usunął skorumpowanego władcę, ale także rozprawił się z jego sojusznikami, likwidując cały ród Frère oraz wiele innych rodów szlacheckich wiernych dawnemu porządkowi. Ta krwawa czystka miała na celu wyeliminowanie opozycji i stworzenie przestrzeni dla nowego systemu, w którym władza królewska miała być silniejsza niż wpływy poszczególnych rodów.

Jednym z najważniejszych politycznych skutków rebelii było zaangażowanie Hintervoldu w II Wojnę Amarantu. Cypher, wypełniając umowę z królem Henrym Wielkim z Araulenu, wprowadził królestwo do koalicji przeciwko Imperium Kalladańskiemu. To strategiczne posunięcie nie tylko wzmocniło pozycję Hintervoldu na arenie międzynarodowej, ale także pozwoliło na późniejszy podbój Vuldaru, który wspierał Imperium. Po zwycięstwie w wojnie, Hintervold i Hazard podzielili terytorium Vuldaru między siebie, rozpoczynając okupację tego państwa. W hintervoldzkiej części rozpoczęto proces Hintervoldyzacji, mający na celu wymazanie vuldarskiej tożsamości narodowej i zastąpienie jej kulturą oraz wartościami hintervoldzkimi.

Cypher wyraził również wdzięczność swoim normańskim sojusznikom, przekazując im jako lenno land Kervalioux, który wcześniej należał do rodu Frère. Sigurd, syn Ard-Rígha Rollo, otrzymał tytuł diuka i przyjął nazwisko Anamarueux, stając się częścią szlachty koronnej. Ten gest nie tylko umocnił sojusz z Normanami, ale także wprowadził nowy element do struktury władzy w Hintervoldzie, łącząc tradycje normańskie z hintervoldzkimi.

Ostatnie lata rządów Cyphera były okresem stabilizacji, choć sam król, będąc już w podeszłym wieku, rządził samodzielnie zaledwie przez rok po zakończeniu II Wojny Amarantu. Władzę przejął jego wnuk, Bearton, który objął tron jako król-regent. Bearton kontynuował dzieło dziadka, wprowadzając szeroko zakrojone reformy znane jako Dekret Clagonów. Dokument ten miał na celu dalszą poprawę jakości życia prostych ludzi.

Na prośbę Cyphera Bearton wznowił również prace nad lekarstwem na Plagę Galahada, którym przewodził Régis Gauthier. Badania trwały kolejne trzy lata, ale Plaga Galahada została ostatecznie pokonana, a lek stał się dostępny dla wszystkich mieszkańców Hintervoldu, kończąc jeden z najczarniejszych rozdziałów w historii królestwa - niestety Cypherowi nie było dane zobaczyć tego na własne oczy, jako że zmarł kilka miesięcy wcześniej.