Międzyświat

Międzyświat stanowi metafizyczne centrum Bezkresu, pełniąc rolę unikalnego archiwum wszystkich istniejących płaszczyzn. Nie jest to zwyczajna przestrzeń, lecz żywe odbicie całej rzeczywistości, gdzie zapisana jest każda istotna chwila z dziejów innych płaszczyzn. Jego natura sprawia, że funkcjonuje jako doskonała kronika, przechowująca niezliczone warianty wydarzeń, miejsc i osób w formie dynamicznych wspomnień.

W przeciwieństwie do materialnych płaszczyzn, gdzie czas płynie linearnie, Międzyświat przechowuje wszystkie momenty równocześnie. Pozwala to obserwatorowi zobaczyć daną postać zarówno w chwili jej narodzin, jak i śmierci, a także w każdym innym kluczowym momencie jej istnienia. Ta właściwość czyni go nieocenionym źródłem wiedzy dla badaczy przeszłości, choć dostęp do tych informacji wymaga pokonania licznych niebezpieczeństw.

Płaszczyzna ta nie podlega zwykłym prawom fizyki - jej struktura jest plastyczna i reaguje na obecność podróżników. Międzyświat intuicyjnie dostosowuje swoje odbicia do pragnień i obaw tych, którzy się po nim poruszają, co sprawia, że każda wyprawa jest doświadczeniem wyjątkowym i niepowtarzalnym. Ta cecha utrudnia jednak systematyczne badanie jego zasobów, gdyż nie istnieją stałe punkty odniesienia.

Dla mieszkańców Angvalionu Międzyświat pozostaje w większości niezbadany. Choć jego potencjał jako źródła historycznej wiedzy jest ogromny, niewielu śmiałków decyduje się na jego eksplorację. Nieprzewidywalność środowiska, brak stabilnych praw przyrody oraz obecność niematerialnych bytów sprawiają, że podróż przez tę płaszczyznę wymaga niezwykłego przygotowania i siły woli.

Międzyświat to płaszczyzna metafizyczny, tj. niematerialna. Fizyczne aspekty przestają mieć w nim swoją standardową rolę, ustępując umysłowi - nie da się egzystować w Międzyświecie w sposób fizyczny. To siła woli pozwala nadawać Międzyświatowi oraz rzeczom w nim jakichkolwiek cech. Oznacza to, że Międzyświat można modyfikować z pomocą silnego umysłu: przykładowo mieszkańcy Międzyświata, którzy są bytami niematerialnymi, o sile woli niespotykanej w innych płaszczyznach, są w nim w stanie tworzyć oraz niszczyć.

Międzyświat jako płaszczyzna jest odporny na niszczenie - po jakimś czasie płaszczyzna przywraca się do swojej "naturalnej" formy. Wyjątkiem od tej zasady są Iskry, Demony oraz Duchy, które nie są częścią formy Międzyświata.

Z racji tego, że w Międzyświecie nie istnieje aspekt fizyczny, przebywając w nim nie można odczuwać głodu, potrzeb fizjologicznych oraz zmęczenia ciała. Co ciekawe w przypadku potrzeb fizjologicznych sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana jeśli są to fizyczne potrzeby wywołane psychiką, np. zjedzenie czegoś słodkiego na poprawę humoru.

W Międzyświecie, tak jak w każdej płaszczyźnie, czas płynie inaczej - w porównaniu z płaszczyzną Angvalion jest on wielokrotnie szybszy.

Unikalna natura Międzyświata sprawia, że dotarcie do niego z dowolnej płaszczyzny jest znacznie łatwiejsze niż bezpośrednie podróże między płaszczyznami, które wymagają pokonania licznych barier i niosą ze sobą ogromne ryzyko. Ta właściwość czyni Międzyświat wyjątkowym miejscem, gdzie mogą się spotkać istoty, które w normalnych warunkach nigdy nie miałyby szans się ze sobą zetknąć.

W przeszłości zdarzały się przypadki, gdy podróżnicy z Angvalionu, przemierzający Bezdroża Międzyświata, natrafiali na istoty pochodzące z zupełnie obcych płaszczyzn. Spotkania te były jednak niezwykle rzadkie i krótkotrwałe - kończyły się również z różnym efektem, niekiedy prowadząc do walki. Ze względu na obecne ograniczenia technologiczne i magiczne, nie ma możliwości sprowadzenia istot z innych płaszczyzn z Międzyświata do Angvalionu w celu dokładniejszych badań, co sprawia, że relacje z tych spotkań są traktowane w kręgach naukowych z dużą rezerwą i ostrożnością.

Międzyświat to płaszczyzna zbudowana z kilku powtarzający się segmentów. Pierwszy z nich to Wspomnienia, które stanowią fundamentalny element struktury Międzyświata, będąc odbiciami innych płaszczyzn istniejących w Bezkresie. Przejawiają się jako dynamiczne, niematerialne reprezentacje miejsc, wydarzeń i osób, zachowujące wielowariantowość czasową. Każde Wspomnienie może ukazywać różne etapy istnienia swojego źródła, od momentów przełomowych po codzienne zdarzenia, układając się w sekwencje logiczne lub całkowicie chaotyczne.

Niezwykłą formą Wspomnień są Istoty Wspomnień - skondensowane byty złożone z informacji dotyczących konkretnego tematu. Przyjmują one postać upodabniającą je do osoby, choć ich forma pozostaje płynna i zmienna. Interakcja z nimi, choć potencjalnie bogata w wiedzę, jest ryzykowna, gdyż Istoty te mogą nieoczekiwanie reagować na obecność intruzów.

Samo czytanie Wspomnień oraz Istot Wspomnień to bardzo skomplikowana sztuka, która wymaga silnej woli oraz dobrej znajomości praw rządzących Międzyświatem - a nawet najlepszym może się ona nie udać, gdyż płaszczyzna tak jest zmienna i kapryśna.

Pomiędzy segmentami wspomnień rozciągają się Bezdroża Międzyświata. Jest to miejsce, w którym obserwować można czysty, nieukształtowany Międzyświat. Bezdroża są płynne i nieustannie się zmieniają, dlatego bardzo łatwo się na nich zgubić. Podczas gdy w segmentach Wspomnień Międzyświat zwykle naśladuje prawa fizyki odpowiednie dla płaszczyzny, którą przedstawia, na Bezdrożach w zasadzie one nie istnieją - nie ma tam zastosowania grawitacja, a wielkość, gęstość lub położenie obiektów może zmienić się w przeciągu sekund.

Ze względu na ich naturę Bezdroża mogą być kształtowane przez osobę z wystarczająco silną wolą. Ktoś taki jest w stanie w zasadzie w stanie budować swoją drogę przez Międzyświat, aby skłonić go do pokazania mu Wspomnień, na których mu zależy lub stworzyć dogodne dla siebie warunki, których nigdy nie mógłby osiągnąć na innej płaszczyźnie - sztuka ta jest jednak bardzo trudna, a same Bezdroża mogą łatwo wyrwać się spod kontroli.

Metasfery to rzadkie, względnie stabilne enklawy w morzu płynnych Bezdroży. W przeciwieństwie do reszty Międzyświata, zachowują one pewną stałość formy i właściwości, choć każda Metasfera rządzi się własnymi, unikalnymi prawami. Granice między Bezdrożami a Metasferami bywają zarówno ostre jak i płynne, często zacierając się w sposób niedostrzegalny dla podróżnika.

Wspólną cechą wszystkich Metasfer jest ich zdolność do oddziaływania na umysły istot w nich przebywających. Mechanizmy tej manipulacji różnią się w zależności od konkretnej Metasfery - od subtelnych sugestii po bezpośrednie przejęcie kontroli nad percepcją.

Międzyświat, jako metafizyczna płaszczyzna odbijająca wszystkie inne światy, pozostaje trudno dostępny dla istot materialnych. Przejście do niego wymaga pokonania bariery zwanej Aurelonem - granicy oddzielającej płaszczyzny. Istnieje kilka znanych metod przekroczenia tej bariery, z których każda wiąże się z unikalnymi wyzwaniami i niebezpieczeństwami.

Rozdarcia to naturalne anomalie powstające wskutek błędów w strukturze Międzyświata. Powodują one miejscowe osłabienie Aurelonu, tworząc tymczasowe przejście między płaszczyznami. Przejście takie jest niewidoczne gołym okiem dla istot z obydwu płaszczyzn, jednak może być wykryte jako nienaturalna anomalia magiczna. Sprawia to, że istoty z jednej płaszczyzny mogą nieświadomie przechodzić na drugą.

Rozdarcie to niebezpieczne zjawisko, stanowiące zagrożenie zarówno dla Międzyświata jak i płaszczyzny, którą z nim łączy. Zamknięcie Rozdarcia wymaga naprawy pierwotnej usterki w Międzyświecie, co często wiąże się z niebezpieczną podróżą w głąb tej płaszczyzny.

Wyrwy w swojej naturze są nieco podobne do Rozdarć, jednak są one otwierane i kontrolowane przez maga z pomocą Rytuału Wyrwy. Wykonanie tego rytuału pozwala na celowe osłabienie Aurelonu i stworzenie przejścia do Międzyświata. W przeciwieństwie do naturalnych Rozdarć, Wyrwy są stabilniejsze i można je zabezpieczyć przed nieautoryzowanym użyciem.

Pomimo że Wyrwy dużo łatwiej kontrolować, to nadal stanowią one zaburzenie działania obydwu płaszczyzn i nie powinny być nadużywane.

Rytuał Transferu Płaszczyznowego to teoretyczna koncepcja wśród badaczy Międzyświata. W przeciwieństwie do Rozdarć i Wyrw, które wymuszają przejście przez Aurelon, ten rytuał miałby na celu harmonijne współdziałanie z barierą między płaszczyznami, pozwalając na swobodne podróżowanie.

Dotychczas nikomu nie udało się skutecznie przeprowadzić tego rytuału. Głównym wyzwaniem jest zrozumienie natury Aurelonu w stopniu wystarczającym do nawiązania z nim współpracy, a nie konfrontacji. Wielu uczonych uważa, że opanowanie tej techniki otworzyłoby nową erę w badaniach międzyświatowych, eliminując większość zagrożeń związanych z tradycyjnymi metodami podróży.

Nawigacja po Międzyświecie stanowi wyzwanie nawet dla najbardziej doświadczonych podróżników. Płaszczyzna ta, będąca w ciągłym ruchu i nieustannie przekształcająca swoją strukturę, uniemożliwia stworzenie jakichkolwiek stałych map czy przewodników. Każda próba kartografii Międzyświata skazana jest na niepowodzenie, gdyż jego segmenty - Wspomnienia, Bezdroża i Metasfery - nieustannie zmieniają swoje położenie względem siebie, a ich układ zależy od niezliczonej ilości czynników związanych z innymi płaszczyznami, których odbiciem jest Międzyświat.

Podróżnik przemierzający Międzyświat nigdy nie może być pewien, dokąd zaprowadzi go kolejny krok. Idąc przed siebie, może nagle znaleźć się w zupełnie innym segmencie, niż się spodziewał, a droga powrotna często okazuje się być już niedostępna. Co więcej, sama obecność istoty w Międzyświecie wpływa na jego strukturę - płaszczyzna ta w subtelny sposób dostosowuje się do podróżnika, układając swoje segmenty w odpowiedzi na jego myśli, pragnienia i obawy. To sprawia, że każda podróż przez Międzyświat jest doświadczeniem wyjątkowym i niepowtarzalnym.

Jedyną skuteczną metodą poruszania się po Międzyświecie jest wykorzystanie siły woli. Doświadczeni magowie potrafią w ograniczonym stopniu kształtować otaczającą ich rzeczywistość. Poprzez koncentrację i żelazną dyscyplinę umysłu są w stanie wpływać na układ segmentów, skłaniając Międzyświat do ukazania im tych Wspomnień, które pragną zbadać, lub tworząc bezpieczne przejścia przez Bezdroża. Ta sztuka wymaga jednak niezwykłego opanowania i samokontroli, gdyż każdy moment słabości może spowodować utratę kontroli nad kształtowaną rzeczywistością.

Międzyświat nie jest pustą płaszczyzną. Zamieszkuje go kilka rodzajów istot, które, tak samo jak cała płaszczyzna, są niematerialne. Nie posiadają one swojej fizycznej formy - z tego powodu nie są w stanie istnieć zbyt długo poza Międzyświatem. Wyjątkiem od tego są istoty zamieszkujące Metasfery, które mogą mieć bardzo różnorodną charakterystykę. Najpopularniej występujących w Międzyświecie istot są trzy rodzaje i prezentują się one następująco.

Iskry to najbardziej podstawowe i zarazem najbardziej tajemnicze istoty zamieszkujące Bezdroża Międzyświata. Są one niematerialnymi bytami o łagodnej, spokojnej naturze, które stanowią metafizyczne odbicie każdej rozumnej istoty zamieszkującej inne płaszczyzny. Każda Iskra powstaje w momencie narodzin nowej świadomej istoty w świecie materialnym, stając się jej unikalnym odpowiednikiem w Międzyświecie.

Z wyglądu Iskry przypominają migoczące, eteryczne płomyki światła o delikatnej, półprzezroczystej strukturze. Choć nie posiadają wyraźnych cech osobowości ani złożonej świadomości, przejawiają pewną formę ciekawości wobec istot materialnych odwiedzających Międzyświat. Niestety, pomimo tej fascynacji, komunikacja między Iskrami a istotami fizycznymi jest niemożliwa, jako że osoby spoza Międzyświata nie są w stanie wchodzić z nimi w interakcję.

Życie Iskry jest ściśle powiązane z rozwojem jej materialnego odpowiednika. Proces ten osiąga punkt kulminacyjny w momencie wykształcenia się tak zwanej Cechy Pierwotnej u istoty materialnej. Cecha Pierwotna to dominujący aspekt osobowości, który definiuje sposób bycia i postrzegania świata - może to być zarówno prosta emocja jak smutek czy radość, jak i bardziej złożona dyspozycja psychiczna, na przykład upór, kreatywność czy zamiłowanie do magii.

To właśnie Cecha Pierwotna decyduje o ostatecznym przeznaczeniu Iskry. Jeśli dominująca cecha ma pozytywny charakter, Iskra przekształca się w Ducha - istotę ucieleśniającą tę konkretną wartość. W przypadku cech negatywnych następuje przemiana w Demona. Proces ten jest nieodwracalny i całkowicie zmienia naturę bytu - z nieświadomej Iskry powstaje istota o określonej osobowości, choć wciąż ograniczonej do jednej dominującej cechy. Co ciekawe, niektóre cechy mogą prowadzić do powstania zarówno Ducha, jak i Demona, w zależności od ich ukierunkowania - na przykład współczucie może stworzyć zarówno pełnego empatii Ducha, jak i manipulatorskiego Demona, w zależności od tego, jak było wykorzystywane przez materialny pierwowzór.

Duchy i Demony stanowią dwa przeciwstawne aspekty istot rozumnych zamrożone w formie niematerialnych bytów Międzyświata. Powstają one z przemiany Iskier, gdy te osiągną odpowiedni poziom rozwoju pod wpływem Cechy Pierwotnej swoich materialnych odpowiedników. Choć oba typy istot są mieszkańcami tej samej płaszczyzny, różnią się fundamentalnie zarówno pod względem natury, jak i zachowania, tworząc metafizyczną dychotomię dobra i zła w sercu Międzyświata.

Duchy to ucieleśnienia najszlachetniejszych aspektów osobowości istot rozumnych. Powstają z Iskier, których dominująca Cecha Pierwotna ma pozytywny charakter - mogą reprezentować takie wartości jak mądrość, poświęcenie, radość czy współczucie. Każdy Duch jest zredukowany do jednej podstawowej cechy, która determinuje wszystkie jego działania i sposób postrzegania rzeczywistości. Duch Poświęcenia będzie instynktownie dążył do pomagania innym, nawet kosztem siebie, podczas gdy Duch Mądrości nieustannie poszukiwać będzie wiedzy i dzielić się nią z napotkanymi istotami. Ich zachowania są całkowicie zgodne z ich naturą - nie potrafią działać wbrew swojej podstawowej cesze, co czasem prowadzi do sytuacji, gdy ich szlachetne intencje przynoszą nieoczekiwane konsekwencje z powodu braku szerszego zrozumienia kontekstu.

Demony są podobne do Duchów, lecz zawsze posiadają jedną tę samą cechę - chęć niszczenia. Całe ich życie podporządkowane jest sianiu zniszczenia. Dzielą się na dwa rodzaje - demony niższe oraz wyższe.

Demony niższe są dość słabe, lecz powszechne. Potrafią się socjalizować, głównie wokół demonów wyższych. Potrafią opętywać, lecz ich słaba siła woli sprawia, że opętuję głównie martwe ciała lub korzystają z pomocy demonów wyższych którym służą lub których woli się podporządkowują. Zniszczenie siane przez demony niższe jest bardzo proste i polega na jak najszybszej likwidacji.

Demony wyższe to najpotężniejsze byty Międzyświata oraz istoty o najwyższej sile woli w całym Bezkresie. Oprócz cechy niszczenia posiadają dodatkową negatywną cechę, która ich definiuje. W ten sposób każdy demon ma swój własny sposób na sianie zniszczenia, lecz w przeciwieństwie do demonów niższych są w tym bardziej wyrafinowane, potrafią tworzyć podstępy i planować długofalowo. Są nawet w stanie czynić dobro, jeśli przybliży ich to do celu. Międzyświat jest dla nich mało atrakcyjny - całe swoje życie spędzają na znalezieniu sposobu na przedostanie się do innych płaszczyzn poprzez rozdarcia, wyrwy oraz używając podstępów - na przykład wchodząc w układ z istotą z innej płaszczyzny.

Demony wyższe posiadają zdolność opętywania, której są świadomi i z której ochoczo korzystają. Dodatkowo są w stanie naginać inne istoty do swojej woli.

Najpotężniejsze demony wyższe, które znacząco odstają swoimi umiejętnościami od pozostałych zwane są Arcydemonami.

Ze względu na swoją niematerialną naturę, zarówno Duchy, jak i Demony nie są w stanie długo przetrwać poza Międzyświatem. Ich esencja szybko ulega rozpadowi w materialnych płaszczyznach. Jedynym sposobem na przedłużenie egzystencji poza rodzimą płaszczyzną jest opętanie żywej istoty.

W przypadku Demonów proces ten jest świadomy i celowy - aktywnie poszukują one odpowiednich ofiar, by móc realizować swoje destrukcyjne pragnienia. Duchy natomiast opętują nieświadomie, kierowane instynktem przetrwania, gdy przypadkowo znajdą się poza Międzyświatem. Podczas gdy demoniczne opętanie oznacza zwykle całkowite przejęcie kontroli nad ofiarą, opętanie przez Ducha przybiera formę współistnienia, w którym natura Ducha wzmacnia odpowiednie cechy u gospodarza, często prowadząc do braku równowagi psychicznej.

Goecja stanowi jedną z najbardziej enigmatycznych dziedzin naukowo-magicznych, poświęconą badaniu Międzyświata. Jej adepci, zwani goetami, dążą do zrozumienia struktury tej płaszczyzny, jej segmentów oraz praw, które nią rządzą. Ze względu na niematerialną i płynną naturę Międzyświata, większość teorii goetycznych opiera się na obserwacjach i dedukcji, często podważanych przez nowe odkrycia.

W ramach Goecji wyodrębnia się Demonologię, która skupia się na badaniu demonów – ich natury, zachowań oraz metod przeciwdziałania ich wpływom. Demonologowie opracowują techniki obrony przed opętaniem oraz sposoby na wypędzanie demonów ze świata materialnego. Ich wiedza jest nieoceniona w walce z tymi destrukcyjnymi istotami, zwłaszcza w przypadku Demonów Wyższych, które potrafią działać z przerażającą premedytacją.

Magia Międzyświata to jedna z dziedzin magicznych. Jej istotą jest manipulacja Esencją Międzyświata - niematerialną substancją stanowiącą budulec tej niezwykłej rzeczywistości. Praktykujący tę sztukę magowie muszą nie tylko posiadać ogromną wiedzę teoretyczną, ale przede wszystkim rozwijać żelazną siłę woli, która pozwala im kształtować płynną naturę Międzyświata według własnych potrzeb.

Podstawowym narzędziem w arsenale Maga Międzyświata jest zdolność tworzenia tak zwanych Tuneli - mikroskopijnych przejść łączących płaszczyznę materialną z Międzyświatem. W przeciwieństwie do Wyrw czy Rozdarć, Tunele są na tyle subtelne, że pozostają niewykrywalne dla czujnego Aurelonu, co pozwala uniknąć niebezpiecznych konsekwencji związanych z naruszaniem barier między płaszczyznami. Proces tworzenia Tunelu wymaga niezwykłej precyzji i skupienia.

Przez tak stworzone Tunele magowie są w stanie wydobywać niewielkie ilości Esencji Międzyświata - podstawowego budulca tej płaszczyzny. Esencja ta, choć niematerialna, zachowuje przez krótki czas swoją plastyczność po przeniesieniu do świata fizycznego. Dzięki temu doświadczony mag może kształtować ją siłą woli, nadając jej różnorodne formy i właściwości. Co ciekawe, Tunele mogą służyć nie tylko do transportu Esencji. Choć są zbyt małe, by umożliwić przejście istocie materialnej, stanowią idealną drogę dla bytów niematerialnych. Duchy i Demony mogą wykorzystywać Tunele jako furtkę do świata fizycznego.

• Duchy

• Caligoris
• Furaxis
• Ifryt
• Lysmareth
• Malverus
• Malvitius
• Meferat
• Mortivorax
• Obscurion
• Venefirum

• Nédrith

• Czupracze
• Iskry