Osmaerowie

Osmaerowie powstali w wyniku wymieszania się południowych Amarantian, którzy zamieszkiwali regiony na zachód od Gór Kamiennych, z vuldarów, ludem przybyłym ze wschodu, znanym ze swojej siły i wytrwałości. Proces mieszania tych dwóch kultur trwał przez wiele pokoleń, co doprowadziło do ukształtowania odrębnej tożsamości etnicznej Osmaerów, która przetrwała w Górach Kamiennych po dziś dzień.

Osmaerowie znani są ze swojej surowej kultury, która ściśle związana jest z życiem w górzystym i nieprzyjaznym terenie Gór Kamiennych. Tradycje przekazywane z pokolenia na pokolenie, silnie osadzone są w wierzeniach związanych z Bogami Gór, starożytnym panteonem bóstw, którym niegdyś oddawano cześć. Choć obecnie religia ta została w dużej mierze wyparta przez Świętą Trójcę, Bogowie Gór wciąż pozostają ważnym elementem kulturowego dziedzictwa Osmaerów.

W przeszłości religia Bogów Gór była dominującą wśród Osmaerów, co sprawiło, że byli oni utożsamiani przede wszystkim z tym kultem. Bogowie Gór, tacy jak Brihtnoth, Unferth i Bedhelm, odgrywali kluczową rolę w codziennym życiu Osmaerów, chroniąc ich w trudnych warunkach i zapewniając błogosławieństwo w pracy w kopalniach oraz rzemiośle. Mimo wypierania przez nową religię, w niektórych osadach wciąż można znaleźć kapliczki poświęcone starym bóstwom, a starsi członkowie społeczności kultywują stare rytuały.

Obecnie Osmaerowie stanowią większość etniczną w regionie Morbergu, gdzie ich kultura i tradycje są wciąż silnie obecne. Mimo że na terenie całego Araulenu są mniejszością, w Morbergu pozostają dominującą grupą, zachowując swoją odrębną tożsamość. Jedynie niewielka liczba Osmaerów zamieszkuje zachodnie Kresy, gdzie ich wpływy są znacznie mniejsze.

Choć religia Bogów Gór została w dużej mierze wyparta przez Świętą Trójcę, Osmaerowie wciąż pielęgnują swoje dziedzictwo kulturowe. W niektórych odległych osadach nadal kultywuje się dawne wierzenia, a kapliczki poświęcone Bogom Gór są starannie utrzymywane przez lokalne społeczności.

Osmaerowie są również znani ze swojej ciężkiej pracy i oddania w górnictwie oraz rzemiośle, co sprawia, że są cenionymi członkami arauleńskiego społeczeństwa. Ich umiejętności, zwłaszcza w obróbce metali i kamienia, są uważane za jedne z najlepszych w całym Amarancie.

Mimo że większość Osmaerów mówi obecnie po arauleńsku, w niektórych odległych osadach wciąż można usłyszeć archaiczne formy mowy, które są mieszanką języków amarantian i vuldarów. Język ten, choć rzadko używany, jest ważnym elementem tożsamości etnicznej Osmaerów i jednym z ostatnich śladów ich starożytnych korzeni.

Osmaerowie, choć zdominowani przez większe grupy etniczne i religijne na terenie całego Araulenu, wciąż zachowują swoją odrębną tożsamość w Morbergu, czerpiąc dumę ze swojego dziedzictwa oraz silnego związku z górami, które od zawsze stanowiły ich dom. Nie czują się częścią żadnej większej grupy, co objawiało się w licznych buntach.