Bogowie Gór

Brihtnoth jest bogiem gór, który według wierzeń stworzył góry pełne surowców i bogactw, aby ludzie i jego synowie mogli je wydobywać i przetwarzać ku radości ludu. Brihtnoth to główna postać w panteonie Bogów Gór, uważany za pierwotnego stwórcę górskiego krajobrazu i opiekuna wszystkich, którzy żyją w harmonii z górami.

Unferth, syn Brihtnotha, jest bogiem-górnikiem, patronem wszystkich górników. Wyobrażany jako brodaty, zmęczony starzec z kilofem i łopatą, chroni i wspiera tych, którzy wydobywają bogactwa gór. Unferth odgrywa kluczową rolę w codziennym życiu Osmaerów, zapewniając bezpieczne i owocne wydobycie.

Bedhelm, młodszy syn Brihtnotha, jest bogiem-rzemieślnikiem, patronem rzemieślników. Przedstawiany jako młody, szeroki mężczyzna z kozią bródką, trzymający młot i kowadło, sprawuje pieczę nad wszystkimi, którzy trudnią się rzemiosłem. Przedmioty wytworzone ku jego czci cechują się wyjątkową trwałością i kunsztem.

Religia Bogów Gór jest silnie związana z Czarną Górą, największą górą w Araulenie i trzecim najwyższym szczytem całego Amarantu. To właśnie z tej góry zeszło plemię Osmaer, które założyło księstwo Morberg, przyjmując nazwisko rządzącego rodu od nazwy tej góry. Wierzy się, że w Czarnej Górze znajduje się portal do boskiego świata, przez który Bogowie Gór przybyli, by obdarować świat surowcami i górami.

Osmaerowie oddają cześć swoim bogom, budując im świątynie i kaplice, które przypominają przyozdobione kopalnie. W świątyniach tych znajdują się obsydianowe figury przedstawiające bogów. Na przesmykach stawiane są kapliczki: piramidy z kamieni z owalem z patyków dla Brihtnotha, osmolone sosnowe pale dla Unfertha oraz kaplice z kowadłem dla Bedhelma.

Religia Bogów Gór była popularna w Morbergu, dopóki król Ecbert Zdobywca nie zdelegalizował wszystkich innych wyznań poza kultem Świętej Trójcy. Arauleńska Inkwizycja rozpoczęła brutalne prześladowania wyznawców Bogów Gór, niszcząc ich świątynie i kaplice, a wyznawców paląc na stosach. Pomimo powrotu kultu Bogów Gór do Morbergu po zniszczeniu Kościoła Aglosa przez Drakarię, oraz późniejszych odtworzeniu kościoła po upadku Drakarii, religia ta nie odzyskała dawnej popularności i pozostaje niszowa, praktykowana tylko przez nielicznych.

Po latach prześladowań większość miejsc kultu Bogów Gór została zniszczona lub opuszczona. Jednakże niektóre świątynie, jak Czwarta Świątynia na granicy dawnych ziem morberskich, przetrwały. Ostatni Strażnik tej świątyni zapieczętował ją przed atakami Inkwizycji, a jej lokalizacja i historia stały się legendą wśród kolekcjonerów i badaczy przeszłości.

Współcześnie religia Bogów Gór jest bardzo niszowa, wyznawana głównie w arauleńskim Morbergu oraz na zachodzie Kresów. Jednakże jest to mało popularna religia, która została niemal całkowicie wyparta przez dominujący kult Świętej Trójcy. Pozostałości kultu Bogów Gór, takie jak świątynie, kaplice i inne artefakty, są cennymi reliktami przeszłości, budzącymi zainteresowanie kolekcjonerów i historyków.

Religia jest uznawana przez Kościół Arauleński za herezję po dziś dzień, niemniej jest to bardzo rzadko egzekwowane.