Bogowie Amarantiańscy

Na początku istniała tylko Próżnia. Próżnia nie miała początku ani końca, i nie dało się jej przebyć w całości. Była wypełniona wszelkiego rodzaju materią, która unosiła się i wirowała bez celu. W Próżni żyli bogowie: Ishatar, Kespion i Goddejka.

Ishatar stworzył świat, a na świecie narodzili się kolejni bogowie.

Goddejka jest potężną boginią władzy, porządku, bogactwa, piękna i manipulacji. Przedstawiana jako wysoka, szczupła kobieta o białych włosach i elfich rysach twarzy, emanuje boską aurą. Jej kult opiera się na przypominaniu o boskim pochodzeniu władzy i propaguje hierarchiczne społeczeństwo, w którym prosty lud służy władcom i szlachcie, uznanym za namaszczonych przez boginię.

Białe Panie są kapłankami Goddejki, znanymi ze swojej urody, inteligencji i często magicznego talentu. Szlacheckie rody często oddają swoje córki do służby w świątyni, widząc w tym szansę na podniesienie swojego prestiżu. Proces zostania Białą Panią wiąże się z wyrzeczeniem rodziny i pięcioletnim szkoleniem obejmującym naukę polityki, ekonomii oraz wszechstronną edukację. Rytuał Świętej Inicjacji, który kończy proces szkolenia, sprawia, że włosy stają się białe, ale wyniszcza organizm, przez co Białe Panie żyją bardzo krótko.

Kościół Goddejki, mający silne powiązania z bankami w Avenzio, znacząco wpływa na ekonomię i politykę Amarantu. Jako właściciel wielu banków i gildii kupieckich, może wpływać na decyzje gospodarcze, wspierając lojalnych i osłabiając przeciwników. Banki Avenzio, słynące z zasady anonimowości, przyciągają bogatych i wpływowych ludzi z całego świata. Kościół skutecznie, czasami brutalnie, zwalcza inne religie w państwach, gdzie ma wpływy, z wyjątkiem Avenzio, gdzie panuje wolność religijna. Kapłanki często angażują się w polityczne romanse i intrygi, manipulując decyzjami na królewskich dworach, co czyni Kościół Goddejki jedną z najbardziej wpływowych instytucji religijnych w historii.

Ishatar to bóstwo prawdopodobnie wywodzące się jeszcze z czasów, kiedy tereny Amarantu były zasiedlane przez prymitywne plemiona ludzi, a królestwo Starożytnych Elfów wciąż istniało i przeżywało rozkwit. Ishatar to bóg kwiatów, plonów, płodności, natury, urodzaju oraz domowego ogniska - niewykluczone, że kiedyś znany był pod postaciami kilku różniących się od siebie bogów, lecz w procesie rozwoju cywilizacyjnego wierzenie te zlały się w jedno.

Ishatar utożsamiany jest również z pracą - zarówno rzemieślniczą oraz umysłową. Hojnie obdarzał tych, którzy trudzili się dla dobra społeczności. Pochwalał tworzenie dóbr wszelakich oraz współpracę przy ich tworzeniu - od zwykłych wyrobów garncarskich po wielkie budynki. Szczególnie upodobał sobie tych, którzy pracują ciężko, ale mądrze.

Wyznawcy Ishatara są bardzo tolerancyjni oraz wolni od nienawiści do pozostałych kultów. Cechują się się mocnym naciskiem na rozwój rolnictwa oraz wsi.

W dawnych czasach wierzono, że podążając za doktryną miłowania oraz szanowania wszystkich istot można zapewnić sobie ochronę Ishatara, który dba o swoich wyznawców.

Kapłanami Ishatara są głównie młodzie mężczyźni i kobiety, którzy pełnią rolę zielarzy oraz nauczycieli. Budują szpitale oraz szkoły, do których mogą uczęszczać wszyscy, niezależnie od statusu, rasy, bądź wyznania. Ważnym natomiast jest fakt, iż kapłani nigdy nie mieszają się w politykę - jedynym odstępstwem od tego były momenty, kiedy władcy wysyłają ich razem z wojskiem, gdzie pełnią rolę sanitariuszy - kapłani nigdy nie odmawiały.

Kespion - bóg natury, dzikich zwierząt, lasów oraz gór. Stare podania prawią, jakoby miał władzę nad naturą, co czyni go najpotężniejszym ze wszystkich bogów. Przedstawiany jest jako stary, dobrze zbudowany mężczyzna z długą brodą oraz koroną splecioną z kory brzozy oraz liści buku. W swoich rękach trzyma włócznię oraz łuk. Potrafi też zmieniać swoją postać, przyjmując formy zwierząt wszelakiej maści. Najczęściej jego zmieniona forma utożsamiana jest z krukiem. Uchodzi za groźnego i humorzastego boga.

Kult Kespiona nie jest bardzo popularny, szczególnie po rozpowszechnieniu wiary w Ishatara, lecz wyznawcy obydwu bogów nigdy nie wchodzili ze sobą w konflikt. Wierni Kespiona byli natomiast, ze wzajemnością, agresywni wobec wyznawców Goddejki, którzy wycinali lasy, aby postawić na ich miejscu miasta, a drewnem zasilać huty.

Z Kespionem związane są dwa zabobony. Pierwszy mówi, że kiedy w progu domu pojawi się kruk jest to znak, że jego mieszkańcy rozgniewali Kespiona i jeśli go odpowiednia nie przeproszą wkrótce wydarzy się coś złego. Drugi zabobon mówi, że odmówienie nieznajomemu podróżnikowi gościny, sprowadzi na domostwo złe duchy, wysłane przez Kespiona, aby ukarać niegościnnym mieszkańców.

Myśliwi oddają Kespionowi w ofierze co dziesiątą zdobycz oraz sporadycznie rzadkie trofea, aby oddać mu w ten sposób szacunek, jako największemu z myśliwych. Brak odpowiedniej ofiary przyciągnie do myśliwego gniew dzikich zwierząt, których w Międzygórzu nie brakuje lub, co gorsza, złe duchy.

Kespion nie ma żadnych kapłanów, a jego wyznawcami byli głównie myśliwi, leśni samotnicy, drwale oraz inni członkowie społeczeństwa żyjący w zgodzie z naturą.

Bóg wojny i sprawiedliwości, bóg pokoju i kompromisu. Bóg o dwóch twarzach stworzony przez Kespiona, aby zaprowadzić pokój między Goddejką a Ishatarem.

Ostatnia Gwiazda. Bóg przemijającego czasu i śmierci - powstał z Próżni, kiedy nic już w niej nie zostało i ona jest jego domeną. Rozporządza duszami zmarłych, sądząc ich żywot i wybierając dla nich miejsce po śmierci. Dobrych wpuszcza do Skarbca, którego jest strażnikiem, podczas gdy złych skazuje na wieki błąkania się po Próżni. Kiedy nastąpi koniec wszystkiego, Blavek osądzi również pozostałych bogów. Jest patronem sędziów oraz katów, czuwa nad sprawiedliwym procesem. Składa się również do niego modły i ofiary za zmarłych, aby dopuścił ich do Skarbca.

Stworzyciel świata. Bóg rzemieślników oraz górników.

Bogini pożądania i płodności, bogini rzeki Midr, narodziła się z łez Goddejki płaczącej za pierwszą gwiazdą.

Bóg miłości i nieba, brat Midry, zrodził się z odbicia księżyców w rzece Midr i jest przeciwieństwem Midry.

Córka Ishatara, która wyłoniła się z ognia, gdy Ishatar po raz pierwszym pokazał go istotom rozumnym. Bogini życia, młodości i wiosny. Jest ona uosobieniem życia na świecie - to ona co roku sprowadza wiosnę, która pozwala istotom rozumnym obsadzić pola i podnieść się po zimie. Ona również jesienią pilnuje, aby zimna zbyt szybko nie zaskoczyła świata, który nie jest na nią gotowy. Jest także boginią młodości, zaślubin i nowo narodzonych dzieci oraz w imieniu Ishatara opiekuje się chorymi cierpiącymi, przynosząc im ulgę.

Córka Goddejki i Bojmira zrodzona z Iskry Próżni. Bogini magii.

Boginie snów i przeznaczenia. Są patronkami wróżbitów i zsyłają prorocze sny oraz wizje. Jeśli ktoś im się narazi, zsyłają na niego koszmary oraz szaleństwo. Modli się do nich za psychicznie chorych, jako że mają władzę nad umysłami.

• Goddejka przedstawiana jest jako białowłosa, bardzo szczupła, wąska oraz wysoka kobieta o niezwykle kobiecych, przypominających elfie, rysach twarzy. Miała też szpiczaste uszy. Podejrzewa się, że pierwsi wyznawcy tak naprawdę czcili Królową Starożytnych Elfów, które były znacznie bardziej ucywilizowane niż ludzie, a imię Goddejka zostało jej nadane wiele lat później;

• Wyznawcy Kespiona jako jedyni przeżyli czystkę religijną w państwach gregoriańskich.