Podstawy Wiary Gregoriańskiej

Stwórca to najwyższe bóstwo w wierzeniach Zakonu Gregoriańskiego, uosabiające ład, porządek i harmonię. Według doktryny gregoriańskiej jest on pasterzem ładu, który stworzył świat i ustanowił jego fundamentalne prawa, aby zapobiec triumfowi chaosu – jego wiecznego przeciwnika. W teologii zakonu świat istnieje w nieustannym napięciu między tymi dwiema siłami, gdzie ład reprezentuje sprawiedliwość, stabilność i boski zamysł, podczas gdy chaos jest siłą destrukcyjną, dążącą do rozpadu i zniszczenia wszelkiego porządku.

Stwórca, jako absolutny władca rzeczywistości, wyznaczył Zakon Gregoriański na swoje narzędzie, powierzając mu misję utrzymania ładu poprzez bezwzględne zwalczanie herezji, magii i wszelkich przejawów chaosu. Jego wola jest niepodważalna, a każdy, kto się jej sprzeciwia, staje się wrogiem porządku i musi zostać wyeliminowany. Dla Gregorian Stwórca nie jest jedynie bóstwem – to najwyższa racja istnienia, a służenie mu jest najważniejszym obowiązkiem każdego wiernego.

Wiara w Stwórcę jest fundamentem doktryny Zakonu Gregoriańskiego. Jego istnienie i boska wola są uważane za absolutną prawdę, a wszelkie wątpliwości co do jego natury lub zamysłów są traktowane jako herezja. Gregorianie wierzą, że Stwórca powróci, by zaprowadzić wieczny porządek, a tylko ci, którzy dochowali wierności Ładowi, przetrwają w nowym świecie.

Wiara Zakonu Gregoriańskiego opiera się na fundamentalnym przekonaniu o odwiecznej walce między dwoma przeciwstawnymi siłami: Ładem i Chaosem. Ład reprezentuje doskonały porządek ustanowiony przez Stwórcę, podczas gdy Chaos jest siłą destrukcyjną, dążącą do zniszczenia tej harmonii. Ta walka przenika każdy aspekt istnienia, od wielkich wydarzeń historycznych po najdrobniejsze decyzje jednostek.

Według doktryny gregoriańskiej Ład jest pierwotnym stanem świata, który Stwórca ukształtował z doskonałą precyzją. Chaos zaś wyłonił się jako nieunikniony skutek niedoskonałości młodej materii świata. Choć Stwórca utwardził strukturę rzeczywistości, Chaos wciąż przenika przez jej szczeliny, zanieczyszczając dzieło stworzenia. Ta nieustanna infiltracja jest źródłem wszelkiego zła, cierpienia i nieporządku w świecie.

Manifestacją Chaosu są przede wszystkim młodsze rasy, które jako pierwsze padły ofiarą jego wpływów. Ludzie, będący ostatnim dziełem Stwórcy, otrzymali szczególną misję strzeżenia Ładu i przewodzenia innym rasom. Jednak nawet w sercach ludzi Chaos znajduje słabe punkty, wykorzystując ich wolę do własnych celów. Dlatego gregorianie wierzą, że tylko poprzez ścisłe przestrzeganie zasad Ładu można oprzeć się tej korupcji.

Walka z Chaosem przybiera różne formy - od duchowej konfrontacji w sercach wiernych po fizyczne starcia z jawnymi przejawami nieporządku. Każdy akt sprzeciwu wobec Chaosu, nawet najmniejszy, przybliża świat do ostatecznego triumfu Ładu.

Wiara gregoriańska opiera się na trzech fundamentalnych zasadach, znanych jako Słowo, Miecz i Wola. Każda z tych zasad została szczegółowo opisana w świętych tekstach Zakonu Gregoriańskiego, stanowiących podstawę doktryny religijnej i filozoficznej tego zakonu. Te trzy elementy są ze sobą nierozerwalnie związane, tworząc spójny system wierzeń, który przez wieki kształtował działania Gregorian.

Słowo reprezentuje objawioną prawdę o początkach świata i przeznaczeniu istot rozumnych, spisaną w Księdze Słowa. Zgodnie z tą doktryną, Stwórca ukształtował świat jako doskonałe dzieło, jednak Chaos, który wyciekł z młodej materii, skaził młodsze rasy. Ludzie, jako ostatnie dzieło Stwórcy, mieli pozostać wolni od tego piętna i otrzymali misję strzeżenia Ładu oraz przewodzenia innym rasom.

Miecz symbolizuje świętą wojnę jako narzędzie szerzenia Ładu, co zostało szczegółowo opisane w Księdze Miecza. Tekst ten gloryfikuje Marsze Oczyszczenia jako konieczną metodę walki z przejawami Chaosu, gdy Słowo nie jest w stanie dotrzeć do zatwardziałych heretyków. Rudis, legendarny miecz wykuty z gwiazdy, stał się materialnym symbolem tej doktryny, a jego wydobycie przez Gregora Ridermarcha potwierdziło boskie namaszczenie Proroka.

Wola, opisana w Księdze Woli, przedstawia nieustanną walkę między Ładem a Chaosem, toczącą się zarówno w świecie zewnętrznym, jak i w sercach istot rozumnych. Ta część doktryny podkreśla znaczenie codziennych wyborów i ich wpływu na równowagę między porządkiem a chaosem. Wierni są wezwani do nieustannej czujności, aby ich czyny zawsze przybliżały świat do ostatecznego zwycięstwa Ładu.

• Księga Słowa

• Księga Miecza

• Księga Woli