Południowcy

Południowcy, jako odłam Amarantian, mają zazwyczaj jasną skórę w różnych odcieniach, często przybierających ciepły, złocisty ton, nadany im przez długotrwałe wystawienie na południowe słońce i morskie wiatry. Cechują ich wysokie kości policzkowe i wyraźne, często lekko zarysowane szczęki. Nosy Południowców są przeważnie proste lub lekko zakrzywione, a usta – wąskie, podkreślające ich surowy wyspiarski charakter. Kolory oczu i włosów są różnorodne, od jasnych odcieni blond i niebieskich oczu po ciemniejsze tonacje brązów i czerni.

Budowa ciała Południowców jest przeważnie smukła i umięśniona, co wynika z aktywnego trybu życia, w tym dawnej tradycji żeglarskiej. Wysokość jest zróżnicowana, jednak dominują wzrosty przeciętne, przy czym cechy dziedziczne sprzyjają zachowaniu umiarkowanej budowy ciała. Mężczyźni często noszą dłuższe, związane włosy jako ukłon w stronę tradycji, a kobiety wybierają praktyczne, luźne fryzury.

Kultura Południowców silnie opiera się na poczuciu wspólnoty i wzajemnym wsparciu. Społeczność ta traktuje swoich członków jak rodzinę – sąsiadów uważa się za bliskich, a życie lokalnej społeczności jest nierozerwalnie związane z codziennymi decyzjami i działaniami każdego z jej członków. Wszelkie inicjatywy są podejmowane z myślą o wspólnym dobru, co kształtuje społeczne i gospodarcze więzi Południowców. Są bardzo otwarci na różnorodność i wielokulturowość; ich społeczności tworzą nie tylko Amarantianie, ale także Leśne Elfy, Gnomy, Powierzchniowcy i Orkowie, którzy współtworzą lokalne tradycje i zwyczaje, wzbogacając kulturę wyspiarską o własne elementy.

Wolność osobista i niezależność to wartości kluczowe dla Południowców. Choć blisko współpracują, nie akceptują żadnych form zniewolenia ani dominacji nad jednostką. Większość Południowców silnie sprzeciwia się niewolnictwu oraz tyranii, co znajduje swoje odzwierciedlenie w ich historii, zwłaszcza gdy stawali w opozycji wobec takich praktyk. Ich społeczeństwo jest zorganizowane w sposób elastyczny, a decyzje często podejmowane są wspólnie przez starszyznę lub lokalne zgromadzenia, które są ściśle związane z tradycją wspólnotowej odpowiedzialności.

Większość Południowców, poza mieszkańcami Riggë, wyznaje Barahira – boga równowagi i wolności z religii Świętej Trójcy, którego wiara idealnie odzwierciedla ich zamiłowanie do niezależności i swobody wyboru. Kult Barahira jest autonomiczny i dopasowany do lokalnych tradycji, co podkreśla wartości wolności i samodzielności. Na wyspach istnieje także obecność religii Ashy, głównie wśród Leśnych Elfów oraz części Gnomów, którzy wzbogacają społeczność Południowców.

Południowcy od wieków związani są z morzem, a ich kultura żeglarska stanowi kluczowy element ich tożsamości. Przez stulecia słynęli z biegłości w nawigacji oraz odwagi podczas wypraw morskich, a ich śmiałe najazdy i umiejętności w plądrowaniu portów były szeroko znane na całym Morzu Południowym. Dawniej Południowcy wyprawiali się na długie rejzy, podczas których rabowali wybrzeża i wracali z bogactwami, co budowało ich reputację jako zaprawionych marynarzy i nieustraszonych wojowników. Obecnie większość tych tradycji zanika, jednak na Wyspach Południowych wciąż kultywuje się organizację łupieżczych wypraw. Lokalne społeczności na południu, wierne dawnym zwyczajom, z zapałem przygotowują rejzy, które stały się unikalnym symbolem tej wyspiarskiej kultury.

Mimo zmieniających się czasów, Południowcy zachowują wielką wiedzę o sztuce morskiej oraz naturze morza, a ich umiejętności nawigacyjne i głęboki szacunek dla przyrody są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Morze pozostaje dla nich czymś więcej niż miejscem pracy – jest także dziedzictwem, duchowym przewodnikiem i wyrazem nieograniczonej wolności, która leży u podstaw ich kultury.

Kuchnia Południowców odzwierciedla ich wyspiarskie korzenie i bliską więź z Morzem Południowym. Bogata w ryby, owoce morza, warzywa korzeniowe i lokalne zioła, jest prosta, a zarazem pełna wyrazistych smaków. Cydr, narodowy napój Południowców, produkowany na całym Morzu Południowym i spożywany przez wszystkie warstwy społeczne, symbolizuje ich jedność i jest serwowany do każdego posiłku. Na święta i uroczystości pojawiają się bardziej wyrafinowane dania, jak pieczone ryby, faszerowana dziczyzna i słodkie tarty owocowe, które odzwierciedlają bogactwo tradycji Południowców oraz ich szacunek do natury i wspólnoty.