Morze Południowe

Morze Południowe rozciąga się na południe od Amarantu, rozdzielając wyspy Kirlan, Riggë, Wyspy Południowe i Wyspy Halrigra od kontynentalnych wybrzeży Araulenu, Ligi Srebrnomarchijskiej i Silmaaroonu. Na jego południowym krańcu znajduje się Półwysep Kości, najdalej wysunięty na południe region Amarantu, na którym znajdują się terytoria Hazardu, obejmujące półwysep oraz kilka wysp.

Na zachodzie Morze Południowe wpływa do Oceanu Wielkiego, skąd prowadzi do dalszych południowych rejonów Angvalionu. Morze Południowe jest znane z skomplikowanej linii brzegowej oraz licznych archipelagów, wysp i zatok, które przez wieki były schronieniem dla żeglarzy, kupców i piratów. Jest to jeden z najbardziej deszczowych regionów Amarantu, z niemal nieustającymi opadami przez cały rok. Latem występują tu gwałtowne sztormy, które potrafią zatopić statki i zniszczyć nadmorskie osady, czyniąc żeglugę szczególnie trudną i niebezpieczną.

Wyspy Południowe zamieszkują różnorodne społeczności, w tym Południowców, Normanów, Eldë’atan oraz mniejszościowe grupy rasowe, które kształtują unikalny charakter regionu. Każda z tych grup ma własną historię, tradycje oraz wpływ na rozwój i politykę wysp.

Południowcy stanowią główną grupę etniczną Wysp Południowych oraz Księstwa Kirlańskiego, są potomkami Amarantian, którzy od pokoleń żyją nad Morzem Południowym. Znani ze swojej niezależności, lojalności i wspólnotowego trybu życia, cenią wolność i solidarność, co ukształtowało ich społeczeństwo.

Życie codzienne Południowców to mieszanka rybołówstwa, handlu i rzemiosła. Przez wieki byli doskonałymi żeglarzami, a ich związki z morzem są nierozerwalne – zarówno pod względem kultury, jak i gospodarki. Choć kiedyś znani byli z łupieżczych wypraw, obecnie ich flota pełni funkcje głównie handlowe i obronne.

Południowcy są także silnie związani z kultem Barahira, który odzwierciedla ich umiłowanie równowagi i niezależności. Błękitni Kapłani cieszą się wśród nich dużym autorytetem i odgrywają ważną rolę w społeczności, zarówno jako duchowi przewodnicy, jak i mediatorzy.

Mimo formalnej przynależności do Araulenu, Południowcy zachowują odrębność kulturową, a ich społeczne więzi i wartości są silniejsze niż polityczna lojalność wobec władcy.

Południowcy zamieszkają również Riggë.

Normanowie to potomkowie Nordów i Amarantian, którzy od wieków zamieszkują Hazard. Stanowią wojowniczą i ekspansywną grupę, znaną z morskich rajdów oraz brutalnych podbojów. Na Morzu Południowym Normanowie przez stulecia rywalizowali z Południowcami o dominację, co prowadziło do nieustannych starć między ich flotami.

Normańskie klany z Hazardu słyną z doskonałych żeglarzy i nieustraszonych wojowników. Ich okręty – szybkie, lekkie i zwrotne – pozwalają im nękać wybrzeża kontynentu oraz kontrolować szlaki morskie. W sezonie letnim Normanowie prowadzą wyprawy łupieżcze, atakując nadmorskie osady i statki handlowe. Ich strategia opiera się na błyskawicznych uderzeniach i szybkim odwrocie, co czyni ich trudnym przeciwnikiem na morzu.

Chociaż Normanowie to głównie najeźdźcy i wojownicy, ich kultura jest silnie zakorzeniona w etosie honoru i siły. Społeczeństwo Hazardu opiera się na hierarchii, w której najsilniejsi wojownicy osiągają najwyższe pozycje. Wojna i podboje są dla nich sposobem życia, a zdolność przetrwania w surowych warunkach stanowi kluczową wartość.

W przeciwieństwie do innych ludów Morza Południowego, Normanowie mają ograniczoną zdolność do korzystania z magii, co zmusza ich do polegania na czystej sile, determinacji i umiejętnościach bojowych. Choć inne państwa coraz częściej korzystają z magii i technologii, Normanowie pozostają wierni tradycyjnym metodom walki, bazując na brutalnej sile i żeglarskiej zręczności.

Eldë’atan to półelfia szlachta zamieszkująca Protektorat Riggë, od pokoleń rządząca tym regionem w sposób oligarchiczny i feudalny. Ich korzenie sięgają upadku królestwa Eldëvir, kiedy to potomkowie starożytnych elfów związali się z lokalnymi ludzkimi rodami, tworząc unikalną kastę rządzącą.

Eldë’atan żyją dłużej niż zwykli ludzie, dożywając 150-200 lat, co pozwala im utrzymywać ciągłość polityczną i monopol na władzę w Riggë. Choć z wyglądu są podobni do ludzi, są wyżsi, smuklejsi i posiadają lekko zaostrzone uszy, zdradzające ich elfie pochodzenie.

W Riggë Eldë’atan zachowali system oparty na ścisłej hierarchii i podziale ziem. Wszelkie prawa własności należą do ich rodów, a zwykli mieszkańcy nie mają możliwości nabywania ziemi. Społeczeństwo Riggë jest jednym z najbardziej zamkniętych i oligarchicznych na Morzu Południowym, co sprawia, że napięcia między rządzącą szlachtą a resztą ludności są stałym elementem jego historii.

Choć Eldë’atan zostali podporządkowani Księstwu Kirlańskiemu, nadal zachowali znaczną autonomię i wciąż dominują w polityce oraz gospodarce Riggë.

Syreny to tajemnicze istoty zamieszkujące głębiny Morza Południowego. Choć przypominają ludzi lub elfy, ich charakterystyczne jasnozielone włosy, rybie ogony i hipnotyzujące oczy odróżniają je od innych ras. Żyją w podwodnych społecznościach, rzadko ujawniając swoje zwyczaje. Ich śpiew potrafi wpływać na umysły słuchaczy, budząc zarówno fascynację, jak i lęk. Południowcy widzą w nich duchy mórz, Normanowie zaś traktują je jako niebezpieczne stworzenia, które przyciągają żeglarzy ku zgubie.

Syreny wyróżniają się wyjątkową biegłością w Hydrozofii i Magii Umysłu. Potrafią kształtować prądy morskie, wzburzać fale i wpływać na pogodę, co czyni je groźnymi przeciwnikami na morzu. Choć potrafią oddychać na lądzie, długotrwałe życie poza wodą osłabia ich siły. Rozmnażają się wyłącznie z innymi rasami, co sprawia, że ich populacja jest niewielka i stale zagrożona wyginięciem.

Coraz częściej syreny nawiązują kontakty z mieszkańcami wysp, prowadząc wymianę handlową i dzieląc się rzadkimi dobrami z głębin. Niektórzy widzą w nich sojuszników, inni nadal traktują je z nieufnością. Niezależnie od opinii, syreny od wieków są częścią Morza Południowego, a ich obecność wciąż wpływa na losy regionu.

Wyspy Południowe są domem dla wielu mniejszościowych grup rasowych, które wzbogacają ich kulturę i gospodarkę. Choć nie posiadają dominującej pozycji politycznej, odgrywają istotną rolę w społeczeństwie.

• Leśne Elfy – żyją w małych wspólnotach, często zajmując się zielarstwem, rzemiosłem lub magią.

• Orkowie – najczęściej potomkowie najemników, którzy osiedlili się na wyspach po służbie dla lokalnych lordów. Tradycyjnie zajmują się handlem, żeglugą i rzemiosłem.

• Gnomy – znani z doskonałych umiejętności rzemieślniczych i alchemicznych. Wielu z nich prowadzi warsztaty w kirlańskich miastach lub pracuje jako handlarze.

• Powierzchniowcy – nieliczni, lecz wysoko cenieni rzemieślnicy i kupcy. Zasymilowali się w kulturze Południowców, zachowując jednak odrębne zwyczaje i strukturę społeczną.

Mimo różnic w pochodzeniu i tradycjach, mniejszości często odgrywają kluczową rolę w ekonomii i społeczeństwie Wysp Południowych, przyczyniając się do ich różnorodności i bogactwa kulturowego.

Morze Południowe to jedno z najważniejszych centrów handlowych Amarantu, przez które przebiega Aspiński Szlak Handlowy. Porty w Kirlan, Wyspach Południowych i Riggë pełnią kluczową rolę w wymianie towarów między kontynentem a odległymi krainami.

Najważniejsze towary eksportowe Morza Południowego to:

• Cydr – narodowy napój Południowców, który po odbudowie sadów i cydrowni osiągnął poziom produkcji przekraczający przedwojenne standardy.

• Magiczna ruda – wydobywana w Protektoracie Riggë, kluczowa dla zawodów magicznych i alchemicznych.

• Ryby i owoce morza – podstawa gospodarki wysp i popularny towar handlowy.

• Drewno, bursztyn i egzotyczne towary – pozyskiwane z wyspiarskich lasów i wyławiane przez miejscowych kupców.

Religia na Morzu Południowym jest ściśle związana z morzem, wolnością i cyklami natury. Najpopularniejsze wyznania to:

Kult Barahira, który jest częścią wiary w Świętą Trójcę, to dominująca religia Południowców, kładąca nacisk na równowagę i wolność. Błękitni Kapłani pełnią rolę doradców i mediatorów, a ich wpływy sięgają zarówno władców, jak i zwykłych ludzi.

Harmonia Ashy to popularna wśród Leśnych Elfów, Gnomów i Powierzchniowców, koncentrująca się na jedności z naturą.

Topaz to bóg handlu i losowości, czczony przez kupców i marynarzy, którzy wierzą w jego wpływ na szczęście i sukces w interesach.

Morze Południowe było i wciąż jest areną rywalizacji pomiędzy Południowcami a Normanami z Hazardu. Od stuleci żeglarze, kupcy i wojownicy z Araulenu oraz Hazardu ścierali się na tych wodach, próbując zdobyć dominację nad wyspiarskimi szlakami handlowymi.

Normanowie z Hazardu są uznawani za najlepszych żeglarzy w regionie, szczególnie w sztuce walki na morzu. Ich drakkary są szybkie, zwrotne i świetnie przystosowane do nagłych ataków. Jedynymi, którzy mogą się z nimi mierzyć, są Południowcy, choć nie dorównują Normanom pod względem agresji i brutalnej skuteczności w abordażach.

Południowcy, znani ze swoich slupów, od wieków rozwijali handlową i żeglarską potęgę Księstwa Kirlańskiego oraz Wysp Południowych, podczas gdy Normanowie stawiali na agresję i rajdy, napadając nadmorskie osady i konwoje kupieckie. Dawniej Normanowie regularnie najeżdżali Kirlan i Wyspy Południowe, plądrując osady i uprowadzając ludzi jako niewolników. Choć obecnie najazdy te osłabły, nadal organizują rajdy, zwłaszcza latem, gdy sztormy spowalniają arauleńską flotę patrolową.

Południowcy, choć dziś dominują na Morzu Południowym, sami wywodzą się z kultury żeglarskich wojowników – przed wiekami ich przodkowie także plądrowali i najeżdżali wybrzeża. Z czasem jednak ich tradycja łupieżcza ustąpiła miejsca handlowi i ekspansji gospodarczej. Kirlan i Wyspy Południowe są kluczowe dla morskiej potęgi Araulenu, lecz ich floty służą głównie do ochrony szlaków i kontaktów dyplomatycznych.

Obecnie Araulen, Kirlan i Silmaaroon posiadają flotę patrolową, chroniącą kluczowe trasy handlowe i ograniczającą działalność piracką. Mimo to najodważniejsi piraci i hazardzcy korsarze wciąż operują na otwartych wodach, wykorzystując burzliwy klimat i ukryte zatoki do organizowania ataków na statki kupieckie.

Morze Południowe to historyczne pole rywalizacji między Południowcami a Normanami z Hazardu. Od wieków te dwa narody próbowały przejąć kontrolę nad wyspiarskimi szlakami handlowymi, prowadząc wojny, rajdy i blokady.

Obecnie Araulen i jego sojusznicy dominują na Morzu Południowym, kontrolując cztery najważniejsze ośrodki władzy na akwenie:

• Księstwo Kirlańskie, będące formalnie wasalem Araulenu, ale w praktyce prowadzące autonomiczną politykę gospodarczą i militarną.

• Protektorat Riggë, który choć posiada własną administrację, znajduje się pod zwierzchnictwem Księstwa Kirlan.

• Wyspy Południowe, które są częścią Araulenu, choć zachowały odrębną kulturę i tradycje Południowców.

• Wyspy Halrigra, znajdujące się pod kontrolą Hazardu, z których Normanowie organizują rajdy na pozostałe wyspy oraz wybrzeża Amarantu.

Na kontynencie Araulen, Liga Srebrnomarchijska i Silmaaroon posiadają dostęp do Morza Południowego, ale nie kontrolują jego otwartych wód. Liga Srebrnomarchijska prowadzi handel, ale nie dysponuje silną flotą, a Silmaaroon, mimo swojej potęgi, skupia się na własnej polityce i relacjach handlowych.

Głównym przeciwnikiem Araulenu w regionie pozostaje Hazard, którego normańska flota składa się z szybkich, lekkich drakkarów przystosowanych do rajdów i nagłych ataków. Choć Normanowie nie są w stanie rzucić wyzwania całej arauleńskiej potędze, ich wojownicy regularnie organizują wyprawy łupieżcze, a w czasie większych konfliktów Morze Południowe może ponownie stać się polem bitewnym między obiema stronami.

Mimo tej stałej rywalizacji, Hazard utrzymuje ograniczone kontakty handlowe z Kirlanem i Wyspami Południowymi, a niektórzy Normanowie osiedlili się w portach Araulenu jako najemnicy, kupcy lub korsarze na usługach władców Południowców.

• Araulen
• Hazard
• Księstwo Kirlańskie
• Liga Srebrnomarchijska
• Protektorat Riggë

• Wyspa Seaxholm
• Wyspy Halrigra
• Wyspy Południowe

• Däl’hrän'nel, Leśne Elfy
• Eldë’atan
• Gnomy
• Normanowie
• Orkowie
• Południowcy
• Powierzchniowcy
• Syreny

• Kraken
• Pławuny
• Syreny

• Miasto Stołeczne Efenburh
• Miasto Studenckie Torragburh
• Pykeport
• Silveridge
• Stary Armekt