Powierzchniowcy

Powierzchniowcy to rasa charakteryzująca się dosyć niskim wzrostem - większość nie przekracza 130 cm, a najwyżsi, którzy osiągają wzrost do 150 cm, uważani są za prawdziwych gigantów wśród swoich. Pomimo małego wzrostu, Powierzchniowcy mogą się poszczycić szeroką i dobrze zbudowaną sylwetką - sprawia to, że te krasnoludy, choć niskie, wciąż wyglądają imponująco. Charakteryzują się również masywną posturą - ich budowa sprawia, że mają predyspozycje do otyłości, jednak przenosi się to na ich dużą tężyznę fizyczną.

Najbardziej charakterystyczną cechą krasnoludów są ich długie, gęste brody. Chociaż w społeczeństwie Powierzchniowców broda nie pełni tak znaczącej roli jak u Aurinów, to zachowali oni tradycje dbania o brody i dekorowania ich, co sprawia, że brody Powierzchniowców są równie piękne. Co ciekawe, u Powierzchniowców również kobiety przykładają dużą wagę do dekoracji bród, aczkolwiek ich brody są zwykle znacznie krótsze, co spowodowane jest genetycznymi uwarunkowaniami. Co ciekawe, krasnoludy rodzą się z brodą, która rośnie u nich całe życie, a różnice w długości pojawiają się dopiero kiedy krasnoludy w pełni dojrzeją, czyli około 25 roku życia.

U Powierzchniowców dominuje rudy kolor włosów, chociaż zdarzają się również różne odcienie brązu, a czasem czerni. Włosy Powierzchniowców są też często naturalnie kręcone. Skóra Powierzchniowców, ze względu na życie na powierzchni, przyjmuje zwykle gamę barw pomiędzy kolorem kremowym, a miodowo-brązowym - w zależności od regionu, w którym mieszkają.

Ze względu na słabo zarysowane typowo kobiece cechy u krasnoludek i wiele cech wspólnych, kobiety i mężczyzn wśród Powierzchniowców często trudno jest odróżnić innym rasom, co czasami może prowadzić do niekomfortowych sytuacji.

Powierzchniowcy wywodzą się z tradycji podziemnej kultury Aurinów, jednak aktywnie integrują się z innymi społecznościami, przyjmując ich zasady i obyczaje. Pomimo posiadania własnej unikatowej kultury, zawsze pozostają częścią większej społeczności. Dla nich najważniejsza jest wolność i radość, które zapewniają im liczne podróże i eksploracja świata. Podczas podróży organizują festyny oraz prowadzą handel różnorodnymi towarami. Dodatkowo, zajmują się rzemieślnictwem, które mogą praktykować nawet bez stałego miejsca zamieszkania, co jest niezwykle przydatne w ich życiu w trasie. Słyną z lekkiego podejścia do życia oraz zamiłowania do dobrej zabawy. Niemniej jednak, podobnie jak Aurinowie, od których się wywodzą, potrafią długo rozpamiętywać urazy.

Powierzchniowcy, podobnie jak inni przedstawiciele krasnoludów, wyróżniają się niezwykłą wytrzymałością zarówno fizyczną, jak i psychiczną. Ich szeroka, umięśniona budowa ciała sprawia, że są odporni na zmęczenie i trudne warunki, co czyni ich doskonałymi wędrowcami i pracownikami fizycznymi. Są także mniej podatni na obrażenia, szczególnie związane z ekstremalnymi temperaturami czy fizycznymi obrażeniami, co wynika z ich naturalnej odporności. Powierzchniowcy są znani z tego, że potrafią przetrwać w niesprzyjających warunkach dzięki swojej zaradności oraz doskonałym umiejętnościom przetrwania.

Ich zdolności rzemieślnicze są na wyjątkowo wysokim poziomie, a Powierzchniowcy szczególnie wyróżniają się w dziedzinach garbarstwa, stolarstwa, piwowarstwa i kuchni. Dzięki wrodzonemu talentowi do pracy z surowcami naturalnymi potrafią tworzyć trwałe i estetyczne przedmioty, które cieszą się dużym uznaniem w całym Angvalionie. Ich mobilny tryb życia pozwala im na wytwarzanie rzemiosła w każdych warunkach, co stanowi kluczowy element ich kultury.

Skóra krasnoludów posiada zdolność bardzo szybkiej adaptacji do warunków klimatycznych. Ma to również jednak swoje minusy - krasnoludy są niezwykle podatne na działanie promieni słonecznych, a długotrwałe przebywanie na otwartej przestrzeni w pełnym słońcu może prowadzić u nich do poważnych problemów zdrowotnych, a w ekstremalnych przypadkach nawet do śmierci.

Skóra Powierzchniowców, ze względu na ich długotrwałe wystawienie na promienie słoneczne, nie posiada już naturalnego dla krasnoludów, a obecnego u Aurinów, bladoszarego odcienia z subtelnym, srebrzystym połyskiem. Jej barwa waha się pomiędzy kremową, a miodowo-brązową - w zależności od temperatur w regionie, który zamieszkują. Kolor skóry krasnoludów, zmieniony przez oddziaływanie promieni słonecznych, nie wraca już do swojego początkowego stanu, co wiąże się z trwałym uszkodzeniem skóry przez promienie słoneczne - im większe uszkodzenia, a co za tym idzie ciemniejsza skóra, tym bardziej podatne krasnoludy stają się na różnorodne choroby skóry.

Zdolność ich skóry do adaptacji ma swoje praktyczne zastosowania – zapewnia im ochronę przed drobnymi urazami i pozwala lepiej przystosować się do różnorodnych środowisk. Jednak mimo tych zdolności ich podatność na intensywne działanie promieni słonecznych pozostaje jednym z powodów, dla których krasnoludy wolą życie w osłoniętych lub zacienionych obszarach.

Powierzchniowcy, podobnie jak inne krasnoludy, posiadają naturalną odporność na magię, która jest jednym z ich najbardziej rozpoznawalnych talentów. Od najmłodszych lat przejawiają zdolność do rozpraszania zaklęć i ochrony przed wpływami magicznymi. Jest to cecha wrodzona, wynikająca z ich unikalnej biologii, i choć utrudnia im samodzielne korzystanie z magii, zapewnia wyjątkową ochronę przed wrogimi czarami.

W odróżnieniu od Quarinów, którzy w przeszłości opracowali magię runiczną, Powierzchniowcy skupiają się na praktycznych zastosowaniach magicznych przedmiotów i zaklęć w codziennym życiu. Choć sami nie rzucają zaklęć z wykorzystaniem wewnętrznego talentu magicznego, potrafią korzystać ze zwojów, magicznych artefaktów oraz współpracować z magami w celu wzmacniania swoich działań. Ich pragmatyczne podejście do magii sprawia, że chętnie adoptują jej aspekty, które mogą usprawnić ich życie lub rzemiosło, lecz nie są zainteresowani jej dogłębnym zgłębianiem.

Ich talent magiczny, choć ograniczony w aktywnym użyciu, przejawia się w naturalnej odporności na manipulację magiczną i trudności w kontrolowaniu ich przez zewnętrzne siły. W związku z tym Powierzchniowcy często są wykorzystywani jako tarcze przeciwko magicznym zagrożeniom w drużynach podróżniczych i w armiach.

Krasnoludy żyją znacznie dłużej niż większość ras humanoidalnych, osiągając wiek nawet do 200 lat. Ich proces starzenia się przebiega wolniej, co pozwala im cieszyć się długim okresem dojrzałości. Do pełnej dorosłości dochodzą w wieku 25 lat, co w ich kulturze oznacza gotowość do przyjęcia odpowiedzialności rodzinnej, zawodowej i społecznej. W miarę starzenia się krasnoludy zachowują siłę i energię przez większość życia, jednak w przeciwieństwie do ras długowiecznych, takich jak elfy, umierają ze starości.

Krasnoludy dojrzewają w wieku 25 lat, co oznacza osiągnięcie pełnej dojrzałości fizycznej i społecznej. Od tego momentu są gotowi do zakładania rodzin. Proces rozmnażania przebiega typowo dla ras humanoidalnych, a ciąża trwa 9 miesięcy. Narodziny dziecka są dla krasnoludów wielkim wydarzeniem, celebrowanym z radością w gronie rodzinnym, jak również powodem do dumy dla społeczność. Powierzchniowcy mają w zwyczaju świętować narodziny nowego członka taboru, organizując z tego powodu huczne przyjęcia. Krasnoludy mają zazwyczaj niewielką liczbę dzieci, co pozwala im skoncentrować się na starannym wychowaniu potomstwa oraz przekazywaniu tradycji i wiedzy. Już od najmłodszych lat dzieci krasnoludzkie wykazują typowe cechy swojej rasy, w tym delikatne zarosty, które w późniejszym wieku stają się ich dumą.

Wśród krasnoludów sporadycznie rodzą się osobnicy, którzy nie wykazują cech charakterystycznych dla żadnej z płci. Te wyjątkowe jednostki, nazywane często neutralnymi dziedzicami, są biologicznie niezdolne do rozmnażania, ponieważ nie posiadają rozwiniętych gonad. Pomimo tego osoby te są pełnoprawnymi członkami krasnoludzkiej społeczności, darzonymi takim samym szacunkiem i prawami jak inni.

Nie mogą jednak przedłużać dziedzictwa swojego rodu, co w społecznościach krasnoludzkich, mocno przywiązanych do tradycji, bywa trudnym doświadczeniem zarówno dla nich, jak i ich rodzin. Starają się jednak oni wnosić istotny wkład w życie swojej społeczności - nawet jeśli nie mogą zostawić nic dla swoich dzieci, to wciąż mogą to zrobić dla swoich przyjaciół i bliskich z taboru.

Powierzchniowcy mogą tworzyć związki z innymi rasami, w tym z ludźmi oraz Ellerian. W przypadku związku Powierzchniowca z człowiekiem potomstwo zawsze dziedziczy cechy krasnoludzkie, co oznacza, że dziecko będzie krasnoludem. Natomiast w związkach z Ellerian zawsze rodzą się żeńskie Ellerian, co jest wyjątkowym zjawiskiem w świecie Angvalionu. Powierzchniowcy traktują dzieci innych Powierzchniowców zawsze jako swoje, niezależnie od ich pochodzenia, szanując różnorodność w swoich klanach.

Powierzchniowcy, zwani także wędrownymi krasnoludami, są społecznością, która ceni sobie wolność i radość życia. Ich kultura opiera się głównie na życiu w taborach, składających się z grup rodzinnych podróżujących razem przez świat. Każdy tabor prowadzony jest przez Guroma - przywódcę o wielkim autorytecie, który odpowiada za organizację podróży oraz rozstrzyganie sporów w społeczności.

Rodziny Powierzchniowców są niezwykle zżyte i silnie ze sobą związane. W taborze panuje atmosfera współpracy i solidarności, a więzi rodzinne są niezwykle ważne. Wspólne cele i wartości są przekazywane z pokolenia na pokolenie, a tradycje i obrzędy są celebrowane podczas podróży, budując więź między członkami społeczności.

Życie w taborze jest pełne ruchu i zmiany, co sprzyja adaptacji i elastyczności. Powierzchniowcy zajmują się handlem oraz rzemieślnictwem, tworząc przedmioty niezbędne do codziennego życia podczas podróży. Ich kultura opiera się również na sztuce przetrwania i znajomości terenu, co pozwala im przetrwać w różnorodnych warunkach.

Mimo że życie w taborze może być trudne i nieprzewidywalne, Powierzchniowcy cenią sobie swój styl życia jako wolny i pełen przygód. Wędrując przez świat, odkrywają nowe miejsca, poznają różnorodne kultury i nawiązują kontakty z innymi społecznościami, co wzbogaca ich doświadczenia i umacnia ich wspólnotę.

Powierzchniowcy żyjący w ludzkich miastach stanowią interesujący kontrast pomiędzy ich tradycjami wędrownymi a życiem miejskim. Mimo że przyjęli część obyczajów miejskich społeczności, wciąż zachowują swoją unikatową kulturę i więzi rodzinne. Znani są z bycia często widzianymi na ulicach, handlującymi swoimi wyrobami rzemieślniczymi i przyjmującymi gości w swoich barwnych i pełnych życia domach. Pomimo adaptacji do miejskiego stylu życia, wciąż tęsknią za wolnością i radością, jaką zapewnia im życie w taborze.

Powierzchniowcy dobrze odnaleźli się pośród społeczności Amarantu. Ich własna kraina, Valléed'or w Hintervoldzie, jest dla Powierzchniowców nie tylko miejscem pochodzenia, ale również źródłem dumy i tożsamości. Chociaż mieszkają też w miastach, wciąż silnie identyfikują się z kulturą i historią taboru, którego elementy wciąż są obecne w ich codziennym życiu. Wspomnienia z podróży oraz duch wędrownego życia wciąż kształtują ich spojrzenie na świat, nawet gdy żyją w nowych, miejskich środowiskach.

Powierzchniowcy w niektórych miastach mają swoje dzielnice, i poza Valléed'or, posiadają swoje miasto w Araulenie - Riverdale w prowincji Blackwood. W Tabory krasnoludów zazwyczaj podróżują między Valléed'or, Riverdale a pozostałymi miastami, w których krasnoludy mają swoje dzielnice, chociaż niejednokrotnie zbaczają z trasy, aby zwiedzić trochę świata. Czasami decydują się na podróż za morze lub ocean, do skupisk Powierzchniowców na innych kontynentach, lecz dzieje się to raczej sporadycznie.

Powierzchniowcy i Aurinowie otwarcie wyrażają wzajemną niechęć, wynikającą głównie z różnic w systemie wartości i kulturze. Powierzchniowcy promują otwartość i integrację, podczas gdy Aurinowie żyją w izolacji, przekonani o wyższości swojej cywilizacji. Główną przyczyną konfliktu jest różnica podejścia do autonomii jednostki oraz wartości wolności. Aurinowie postrzegają Powierzchniowców jako zdrajców dziedzictwa i cywilizacji, co prowadzi do rozpowszechniania nieprawdziwych plotek o nich jako złodziejach i przestępcach. Pomimo to, Powierzchniowcy, z kolei, nie szczędzą sobie drwin z sztywności i przekonań Aurinów, wytykając im ich zamknięte podejście do życia.

Wielu Powierzchniowców wywodzi się od Bezkastowców - Aurinów, którzy zostali wygnani ze swoich podziemnych miast i wzgardzeni przez aurińską społeczność. Na konflikt między Powierzchniowcami i Aurinami duży wpływ ma więc zła przeszłość, o której zwłaszcza Aurinowie nie pozwalają nikomu zapomnieć.

Powierzchniowcy na Amarancie żyją w harmonii z ludźmi, zachowując jednocześnie swoją niezależność i kulturę. Ich kraina, Valléed'or w Hintervoldzie oraz miasto Riverdale w Blackwood są świadectwem ich obecności na kontynencie. Chociaż rzadko wchodzą w konflikty z innymi mieszkańcami, starali się unikać miast leżących na dawnych terytoriach Zakonu Gregoriańskiego, z którym mieli wcześniejsze starcia. Pomimo nacisków isureańskiej władzy, nie zgadzają się na integrację z ich społecznością, protestując przeciwko oligarchii i wyzyskowi. Urągając poprzednim właścicielom ziem, utrzymują niechęć do poddania się pod isureańską jurysdykcję.

Powierzchniowcy stanowią istotną mniejszość w Hintervoldzie, a ich główną ostoją w tym królestwie jest Valléed’or, czyli Złota Dolina. Jest to lenno przyznane Powierzchniowcom przez króla Matthiasa de Volaille'a, który w ten sposób chciał wyrazić gest przyjaźni oraz nawiązać współpracę handlową. Valléed’or stała się duchową ojczyzną Powierzchniowców oraz centrum ich kultury w Hintervoldzie, gdzie łączą swoje tradycje z życiem w królestwie.

Chociaż część Powierzchniowców mieszka w Valléed’or na stałe, ich kultura, głęboko zakorzeniona w podróżach i odkrywaniu nowych miejsc, nadal silnie wpływa na ich życie. Wiele rodzin regularnie wyrusza w wędrówki, prowadząc handel oraz praktykując swoje rzemiosła. Tym samym Valléed’or stanowi dla nich zarówno przystań, do której mogą wracać, jak i miejsce, które wzmacnia ich więzi z królestwem Hintervoldu.

Dla wielu Powierzchniowców Złota Dolina jest symbolem ich przynależności do obu światów – pielęgnują swoje unikalne tradycje, jednocześnie będąc pełnoprawnymi obywatelami Hintervoldu. W większych miastach Hintervoldu, jak Veulettes, Powierzchniowcy posiadają swoje dzielnice, które stają się miejscem spotkań handlowych, kulturowych i miejscem celebracji ich tradycji.

Choć Powierzchniowcy zachowują swoją odrębność kulturową, są lojalnymi członkami społeczeństwa Hintervoldu, dbając zarówno o własne dziedzictwo, jak i o współpracę z pozostałymi obywatelami królestwa.

Riverdale, zarządzane przez lorda Nusora var Banmocka, jest miastem stołecznym i domeną w Blackwood w królestwie Araulenu, gdzie głównie zamieszkują krasnoludy. Pomimo podlegania hrabiemu i arauleńskiemu królowi, współpraca z obiema stronami przyniosła korzyści, a Powierzchniowcy cenią sobie życie w tym miejscu. Miasto słynie z potężnych warsztatów, napędzanych siłą rzeki, które przyciągają różnych rzemieślników, głównie specjalizujących się w inżynierii i konstrukcji machin oblężniczych. Pradziad Lorda Nusora, Thrurvem, był jednym z konstruktorów słynnego arauleńskiego trebusza, a inżynieria Powierzchniowców, choć nie dorównuje Aurinom, wniosła istotny wkład w rozwój technologiczny Araulenu. Oprócz tego, miasto posiada niewielki port rzeczny, malowniczy rynek, gdzie odbywają się festyny, oraz kilka piwowarni. Mimo surowego i ponurego otoczenia lasu Blackwood, Riverdale jest często odwiedzane przez tabory Powierzchniowców.

Na całym kontynencie znajduje się kilka miast, w których Powierzchniowcy mają własną dzielnicę:

• Rivenna (Nebrazza) - druga najmłodsza dzielnica, która powstała po tym jak Dominic Kieran przejął władzę w Czarnym Nurcie. Żyjący tutaj krasnoludy uciekły przez reżimem Lorda-Zarządcy, który nie był im przychylny.

• Silmaaroon - w zasadzie w mieście nie posiadają swojej dzielnicy, ale kilka położonych blisko siebie ulic. Żyjący tu Powierzchniowcy zajmują się głównie handlem bardzo często pośrednicząc w wymianie towarów między taborami a lokalnymi kupcami.

• Silveridge (Liga Srebrnomarchijska) - najmłodsza dzielnica, powstała po III Wojnie Amarantu. Mieszkający w nim Powierzchniowcy pracując w srebrnomarchijskich kopalniach pomagając rozwijać niezależność tego państwa, z którego mieszkańcami świetnie się dogadują ze względu na podobny system wartości.

• Whisperhout (Araulen) - najstarsza dzielnica oddana Powierzchniowcom. Tutejsze krasnoludy uczyniły ze swojej dzielnicy ważny punkt podróży dla taborów, ze względu na to, że miasto jest ścisłym centrum kontynentu. Parają się handlem, rzemieślnictwem i piwowarstwem. Mają też swój udział jako wykładowcy na Uniwersytecie Whisperhout, gdzie dochodzi do wymiany technologii oraz nauki między nimi z ludźmi.

• Veulettes (Hintervold) - wiekowa dzielnica, która na przestrzeni lat skurczyła się, jednak po III Wojnie Amarantu zaczyna wracać do czasów świetności. Ma w niej siedzibę Frakcja Handlowa Powierzchniowców, która jest ważnym łącznikiem pomiędzy taborami a Hintervoldzką Federacją Kupiecką, umożliwiając współpracę handlową.

Powierzchniowcy dobrze radzą sobie w współczesnym świecie, choć ich społeczność pozostaje podzielona między życie w taborach a osiedlenie w miastach. Mimo konfliktów z Aurinami, ich relacje z ludźmi i innymi rasami układają się harmonijnie, zwłaszcza dzięki ich otwartości i zaangażowaniu w handel. Powierzchniowcy cieszą się opinią niezastąpionych rzemieślników i kupców, co zapewnia im stabilność ekonomiczną. Ich kultura, łącząca wolność wędrownego życia z głębokim przywiązaniem do rodziny, pozwala im zachować tożsamość w szybko zmieniającym się świecie. Obecnie Powierzchniowcy rozszerzają swoje wpływy handlowe i kulturowe, podróżując nawet na odległe kontynenty.

Powierzchniowcy są wszystkożerni, co oznacza, że ich dieta obejmuje zarówno mięso, jak i produkty roślinne. Ich jadłospis różni się w zależności od regionu, w którym przebywają, oraz stylu życia – taborowego lub miejskiego. Wędrując, korzystają z lokalnych surowców, często handlując w zamian za unikalne produkty spożywcze, dzięki czemu ich kuchnia jest wyjątkowo różnorodna.

Powierzchniowcy są znani z zamiłowania do dobrze przyprawionych dań, zwłaszcza duszonych mięs, pieczonych warzyw i aromatycznych gulaszy. Zajmują się również piwowarstwem, słynąc z wyśmienitych piw i napojów fermentowanych. Na festynach serwują tradycyjne potrawy, takie jak pieczone jagnię, chleb orkiszowy i sery dojrzewające. Ich mobilność sprawia, że często eksperymentują z nowymi smakami, co czyni ich kuchnię jedną z najbardziej różnorodnych w świecie Angvalionu.

Powierzchniowcy mają pragmatyczne podejście do świata, które wyróżnia ich na tle innych ras. Cenią wolność, indywidualizm i zdolność do adaptacji, co znajduje odzwierciedlenie w ich elastycznym podejściu do nowych kultur, technologii i wyzwań. Choć szanują tradycje krasnoludzkie, ich życie na powierzchni sprawiło, że stali się bardziej otwarci na zmiany i różnorodność.

Nie są szczególnie związani z magią ani technologią, ale potrafią korzystać z obu, jeśli przynosi im to korzyści. Powierzchniowcy wierzą, że kluczem do przetrwania jest równowaga między innowacją a zachowaniem tradycji. Ich zamiłowanie do wędrownego stylu życia sprawia, że widzą świat jako miejsce pełne możliwości, które należy odkrywać i cenić. Przywiązują dużą wagę do rodziny i wspólnoty, co pomaga im zachować swoją tożsamość, nawet w obliczu zmian.

Powierzchniowcy zrezygnowali z pierwotnej religii Aurinów na rzecz wolności wyznaniowej, wierząc w różne bóstwa, których poznali w trakcie licznych podróży. Nie prowadzą zbyt wielu rozmów na temat religii, ale kiedy już to robią, wykazują sobie nawzajem szacunek. Jako społeczność przyjęli zasadę, że nie popierają żadnego konkretnego ugrupowania religijnego, pozostawiając jednostkom swobodę w wyborze własnych przekonań.

Powierzchniowcy, od najpopularniejszego, wyznają głównie:

• Ishatara, boga pracy, rodziny i kwiatów

• Aglosa, boga sprawiedliwości

• Kespiona, boga natury

• Topaza, boga handlu i pieniędzy

Kultura Powierzchniowców jest zdominowana przez wartości takie jak wolność, wspólnota i radość życia. Ich wędrowny tryb życia kształtuje silne więzi rodzinne i społeczne, a także zamiłowanie do podróży i poznawania nowych kultur. Tabory, w których podróżują, są organizowane w sposób hierarchiczny, a ich lider, Gurom, cieszy się szacunkiem i autorytetem. Podczas wędrówek organizują barwne festyny, które przyciągają uwagę zarówno miejscowych, jak i podróżnych.

Rzemiosło i handel są centralnym elementem ich kultury, a ich wyroby – od narzędzi i mebli po jedzenie i napoje – są cenione na całym kontynencie. Powierzchniowcy są także znani z zamiłowania do muzyki i opowieści, które umilają im życie w trasie. W miastach zachowują swoją unikalną tożsamość, tworząc barwne dzielnice, w których kultura taborowa łączy się z miejskim stylem życia. W ich społeczności kluczowe znaczenie ma współpraca i solidarność, co sprawia, że Powierzchniowcy, niezależnie od miejsca zamieszkania, pozostają wierni swoim korzeniom.

• Coinneach var Turnir
• Dubhghall var Banmock
• Gofrek Threrebar
• Maili var Mathanach
• Muireall Isgot
• Nusor var Banmock
• Thrunri Stuoki

• Powierzchniowcy są inspirowani Romami.