Uniwersytet Torragburh

Uniwersytet Torragburh swoje początki zawdzięcza czasom starożytnego Królestwa Eldëvir, kiedy na terenie dzisiejszego Torragburh istniało Alda Veanor – jedno z najważniejszych ośrodków naukowych i handlowych elfickiego świata. Centralnym punktem Alda Veanor była wieża Minas Ileív’iaíwë, wzniesiona z białego marmuru i znana jako jedna z największych bibliotek Eldëvir. Wieża ta, pełniąca zarówno funkcję archiwum, jak i akademii, stanowiła serce intelektualne Alda Veanor.

Wieżą zarządzał elf Illadelir’ta, mianowany przez najwyższą kapłankę Eldëvir, Tronis Aether’nel. Illadelir’ta nie tylko cieszył się zaufaniem Tronis jako uczony i zarządca, ale również był jej kochankiem, co dodatkowo podkreślało jego wyjątkową pozycję w elfickiej hierarchii. Ich relacja była zarówno symbolem współpracy intelektualnej, jak i głębokiego zaufania, które pozwalało Illadelir’ta prowadzić badania nad magią i kulturą Eldëvir w ścisłej współpracy z duchową przywódczynią swojego ludu.

Minas Ileív’iaíwë była miejscem, gdzie rozwijano najważniejsze technologie oparte na magii, w tym magiczne bariery ochronne, systemy oświetleniowe oraz innowacyjne formy transportu. Tronis Aether’nel często odwiedzała Alda Veanor, nadzorując prace i korzystając z wiedzy tam zgromadzonej do umacniania pozycji Królestwa Eldëvir.

Podczas Upadku Eldëvir Alda Veanor zostało niemal doszczętnie zniszczone, a wieża Minas Ileív’iaíwë obróciła się w ruinę. Illadelir’ta zginął w bohaterskiej obronie miasta. Ocalałe fragmenty Alda Veanor, w tym niektóre zapiski z wieży, przetrwały dzięki wysiłkom mieszkańców i późniejszych władców.

Wieki później ród Tower odbudował ruiny wieży i przywrócił dawną chwałę tego miejsca. Na fundamentach Alda Veanor powstało Torragburh, a Uniwersytet Torragburh kontynuuje tradycje elfickiego dziedzictwa, będąc dziś symbolem połączenia nauki i duchowości, które niegdyś wyróżniały elficką kulturę.

Dziś Uniwersytet Torragburh jest jednym z kluczowych ośrodków naukowych w Amarancie, znanym szczególnie z badań nad elficką kulturą Eldëvir oraz Quarinów. Chociaż nie dorównuje prestiżem Uniwersytetowi Silmaaroońskiemu czy Uniwersytetowi Whisperhout, jest ważnym punktem na mapie akademickiej, zwłaszcza dla mieszkańców Wysp Kirlańskich, Południowców oraz mniej zamożnej szlachty.

Rektorem uczelni jest obecnie Starszy Magister Einhard var Thatcher, lokalny szlachcic i wybitny naukowiec. Einhard jest znany z badań nad elficką architekturą i magią ochronną, a także jako osoba niezwykle zaangażowana w rozwój uczelni.

Wydział Historii i Kultury Eldëvir jest sercem Uniwersytetu Torragburh, oddanym badaniom nad historią, sztuką i osiągnięciami intelektualnymi starożytnych elfów. Na wydziale przechowywane są liczne manuskrypty i artefakty pochodzące z czasów Królestwa Eldëvir, które zostały uratowane podczas jego upadku. Wydział organizuje także ekspedycje archeologiczne do ruin elfickich miast, odkrywając kolejne elementy dziedzictwa Eldëvir. Program nauczania obejmuje studia nad elficką filozofią, magią i literaturą, a także analizę wpływu Eldëvir na współczesną kulturę Amarantu.

Wydział Historii i Kultury Quarinów specjalizuje się w badaniach nad tajemniczym ludem Quarinów, starożytnej rasy krasnoludów. Zbiory wydziału obejmują tłumaczenia starożytnych tekstów quarińskich oraz artefakty odkryte w miejscach związanych z tą kulturą. Program studiów skupia się na relacjach Quarinów z innymi rasami, ich systemie wierzeń oraz ich wpływie na magię i sztukę.

Ten wydział jest jednym z najważniejszych na Uniwersytecie Torragburh, oferując kompleksowe studia z zakresu magii teoretycznej i praktycznej. Współpracując z Kapitułą Amarantu, wydział prowadzi badania nad alchemią, magią ochronną oraz zaklęciami bojowymi. Uczniowie mają dostęp do laboratorium magicznego, w którym mogą eksperymentować pod okiem doświadczonych magów. Wydział jest także domem dla szkoły magicznej, która kształci przyszłych czarodziejów i badaczy magii.

Wydział Historii i Kultury Amarantu bada dzieje oraz różnorodność kulturową kontynentu, ze szczególnym uwzględnieniem historii Południowców i Księstwa Kirlańskiego. Jego badacze analizują wpływ Eldëvir i Quarinów na rozwój Amarantu oraz zajmują się dokumentowaniem lokalnych tradycji i folkloru. Studenci mają możliwość uczestniczenia w licznych seminariach i warsztatach, które łączą teorię z praktyką.

Na Wydziale Przyrody i Alchemii prowadzone są badania nad roślinnością i fauną Morza Południowego, ich alchemicznymi zastosowaniami oraz potencjałem w leczeniu i magii. Laboratoria wydziału są wyposażone w nowoczesne urządzenia, umożliwiające prowadzenie zaawansowanych eksperymentów. Specjalnością wydziału jest produkcja eliksirów oraz badania nad alternatywnymi źródłami energii magicznej.

Wydział Sztuki i Architektury Elfickiej koncentruje się na badaniu elfickiej estetyki oraz unikalnych technik budowlanych, takich jak zastosowanie białego marmuru. Organizuje wystawy oraz warsztaty artystyczne, a także prowadzi projekty rekonstrukcyjne mające na celu odtworzenie dawnych budowli Eldëvir. Studenci tego wydziału uczą się łączyć tradycyjne techniki elfickie z nowoczesnymi trendami w sztuce i architekturze.

Biblioteka Uniwersytetu Torragburh jest jednym z najważniejszych skarbów uczelni. Zawiera nie tylko elfickie manuskrypty, ale również prace współczesnych naukowców. Wiele z ocalałych tekstów Eldëvir jest dostępnych tylko tutaj. Biblioteka prowadzi także projekty kopiowania zbiorów, aby zabezpieczyć je dla przyszłych pokoleń.

Uniwersytet Torragburh od wieków pielęgnuje liczne tradycje związane z cydrem, odzwierciedlając fascynację Południowców tym trunkiem. Najstarszą tradycją jest Rytuał Pierwszego Kielicha, podczas którego nowi studenci symbolicznie piją cydr z lokalnych cydrowni, ślubując lojalność wiedzy i społeczności akademickiej.

Co roku organizowane jest również Święto Jabłka, kiedy to uczniowie i profesorowie wspólnie celebrują rozpoczęcie zbiorów jabłek, uczestnicząc w wykładach pod gołym niebem, konkursach wiedzy oraz degustacjach cydru. Najlepsze cydry roku są wyróżniane w prestiżowym konkursie, a zwycięskie cydrownie otrzymują honorowe miejsce na uczelnianym Marmurowym Rynku.

Nieformalnym symbolem uczelni jest Złoty Kielich, który tradycyjnie pojawia się na uroczystościach naukowych i służy do wznoszenia toastów za największe osiągnięcia studentów oraz wykładowców. Cydr jest tak integralną częścią życia uczelni, że mówi się, iż w Torragburh:

nie ma wykładu bez jabłoni w tle

Uniwersytet Torragburh współpracuje z wieloma innymi instytucjami:

• Kapituła Amarantu – w zakresie badań nad magią.

• Odrodzone Elfy z Inis Gäënor – wspólne badania nad kulturą Eldëvir.

• Uniwersytet Whisperhout – w zakresie badań nad historią Południowców.

Kampus uniwersytetu to połączenie nowoczesnych budynków z zachowanymi elementami elfickiej architektury. Centrum stanowi odnowiona wieża Minas Ileív’iaíwë, która pełni funkcję biblioteki oraz administracyjnego serca uczelni. Wokół niej znajdują się dziedzińce, ogrody i budynki wydziałowe, wykonane w stylu nawiązującym do estetyki Eldëvir.

• Alfred var Pyke
• Arthur var Pyke
• Einhard var Thatcher
• Leofsige var Halgver
• Lilith var Riggver
• Victor III var Langver
• Wyneue var Pyke

Uniwersytet Torragburh jest nie tylko ośrodkiem naukowym, ale także kulturowym i społecznym centrum regionu. Organizuje liczne wydarzenia, takie jak sympozja naukowe, festiwale kultury elfickiej oraz warsztaty artystyczne. Dzięki swojej otwartości i zaangażowaniu w edukację, odgrywa kluczową rolę w integracji różnorodnych kultur Południowców, elfów i innych ras zamieszkujących Morze Południowe.

• Cydr i Nauka
• Długowieczność Elfów Półkrwi