Aspiński Nowy Ład

Volkmar, jako bliski współpracownik Arauleńskiej Kapituły, bardzo zazdrościł Królestwom Amarantu organizacji zrzeszającej magów z ideą rozpowszechniania magii tak, aby służyła ludziom. W tym celu zapoczątkował powstanie Aspińskich Kręgów Magii, które miały funkcjonować pod patronatem Uniwersytetu Aspińskiego - Volkmar planował jednak zmodyfikować część aspektów ich działania w stosunku do tego, jak wyglądało to w Kapitule Arauleńskiej.

Doprowadził również do zmian prawnych, które zalegalizowały Nekromancję oraz Magię Krwi. Wywołało to niemałe poruszenie - głównie ze strony Uniwersytetu, który objął stanowisko, że niekontrolowane Mroczne Arkana doprowadzały w przeszłości do upadku imperiów. W odpowiedzi na racjonalne obawy części społeczeństwa została powołana do życia organizacja Templariuszy złożona z wojowników, łotrzyków i magów stojących na straży prawa magicznego Aspin, dumnie je egzekwujących oraz zajmujących się apostatów.

Niestety tak spora liberalizacja przyczyniła się do znacznego wzrostu przestępczości z udziałem Mrocznych Arkan, nad czym pochylił się Revan - wprowadził obowiązkową certyfikację dla magów Mrocznych Arkan oraz obowiązkowe szkolenie dla młodych obywateli z talentem magicznym - z naciskiem na osoby, których rodziców nie stać było na opłacenie magicznego wykształcenia ich dzieci. Kanclerz wydzielił część Templariuszy do nowej organizacji, Czarnych Templariuszy, której zadaniem było zajmowanie się tylko i wyłącznie sprawami Mrocznych Arkan, co odciążyło organizację oraz zatrzymało przyrost przestępczości z udziałem tych magii.

Volkmar podczas swoich podróży poznał szereg utalentowanych osób, których sytuacja finansowa nie pozwoliła im nigdy rozwinąć skrzydeł. W Araulenie znany był właśnie z akcji, które miały na celu wyłanianie młodych talentów, które mogły rozwijać się pod okiem najlepszych mistrzów Starego Armektu. Kiedy został głową rodziny, przedstawił Radzie Magnackiej ideę wprowadzenia opłacanych przez nich szkół, w których każdy obywatel mógłby się kształcić za darmo.

Niedorzeczny, w mniemaniu reszty Rady, pomysł został odrzucony, więc Volkmar zaczął działać na własną rękę. Utworzenie szkół pod jego patronatem przysporzyło mu dużej popularności wśród ludzi, lecz samotne przedsięwzięcie okazało się dużo trudniejsze. Reitz sukcesywnie budował nowe szkoły oraz po paru latach zadowalających efektów, kiedy niektórzy członkowie Rady nieco przychylniej patrzyli na ten pomysł, rozpoczął zbieranie inwestorów. Ostatecznie zostało wprowadzone darmowe szkolnictwo dla biedniejszej magnaterii oraz wybranych osób z pospólstwa, które wykazały się wysokim potencjałem inteligencji.

Kiedy Revan został Kanclerzem, utworzył projekt, który został sfinansowany przez Radę Magnacką. Plan Revana zakładał budowę kolejnych szkół, do których uczęszczałyby dzieci najciężej i najefektywniej pracujących rodziców. Miało to poprawić nastroje społeczne, ocieplić wizerunek Rady oraz dać rodzicom lepsze możliwości zapewniania bytu swoim dzieciom.

Po swoich licznych podróżach Volkmar zauważył, że Aspin, mimo swojej potęgi, jest bardzo podzielone pomiędzy rządzące nim rody, które bardzo często wchodziły ze sobą w spory. Uważał, że brakuje silnego przywódcy, który wytyczyłby wspólną wizję oraz ścieżkę rozwoju mocarstwa, jakim jest Aspin. Wykorzystując ogromne wpływy swojej rodziny, bardzo dużą liczbę głosów w Radzie oraz ideę działania razem jako rodzina, próbował sforsować zmianę ustroju na monarchię parlamentarną, w której byłby głową państwa. Niestety projekt zostaje oddalony znaczącą liczbą przeciwnych głosów. Większość radnych, poza oczywistą niechęcią do oddania władzy w ręce innego rodu, za argument podawała przeszłość Volkmara oraz jego liczne koneksje z obcymi państwami, które według nich podważały jego intencje względem Aspin.

Projekt odżył, kiedy głową rodziny Reitz został Revan. Wiedział, że z pomocą tylko i wyłącznie swojej rodziny nie będzie w stanie wprowadzić zmian ustrojowych, dlatego zabrał się za ten temat z zupełnie innej strony. Do tej pory prawo Aspin było bardzo dyskryminujące dla grupy aspińczyków sulmerskich, którzy w dużym skrócie nie mogli zasiadać w Radzie Magnackiej. Revan porozumiał się magnatami i przeforsował zniesienie tego prawa, ale wcześniej porozumiał się z magnatami, którzy wejdą w skład rady dzięki tym zmianom. Zawarli sojusz - Revan przeforsuje zmiany w prawie, w zamian oni zagłosują za zmianami ustrojowymi, kiedy już zasiądą w Radzie.

Wtedy przedstawił pełen projekt zmiany ustroju, w którym jedna osoba miałaby objąć urząd Kanclerza - aspińskiego odpowiednika króla. Niemniej Kanclerz w założeniu nie miał mieć władzy absolutnej, a jedynie być reprezentacyjną głową państwa oraz wyjątkowo uprzywilejowanym radnym, którego głos niezależnie od majątku miałby wagę 40 głosów w Radzie, czyniąc Kanclerza najbardziej wpływową jednostką w historii Aspin. Jednocześnie Kanclerz mógłby zostać odwołany, jeśli zadecyduje o tym siedemdziesiąt procent obradujących. Sam urząd Kanclerza objąć można by było na dziesięć lat - po tym okresie następowałyby wybory w Radzie, które miałyby wyłonić nowego władcę. W przypadku zbyt dużej rozbieżności w liczbie głosów zgodnie z prawem wybory zostałyby odroczone na dwa lata, a w tym czasie Aspin wracałoby do starego biegu rzeczy. Na taką propozycję Rada przystała.

Nastąpiła zmiana ustroju, a pierwsze wybory wygrał pomysłodawca projektu, Revan Reitz. Dzięki posiadaniu w swojej rodzinie Kanclerza Borgowie oraz wsparciu Sulmerów stali się niekwestionowaną potęgą na Aspin.

Volkmar uważał, że Aspińczycy są zbyt zadufani w sobie, aby uwierzyć, że ktoś kiedyś mógłby ich zaatakować. Reitz doskonale wiedział, że takie podejście często prowadzi do katastrofy, dlatego opracował plan wybudowania warownych fortów w strategicznych miejscach archipelagu, co miałoby zwiększyć obronność w wypadku wojny. Prowadził nawet rozmowy z krasnoludami, których pragnął wynająć do budowy fortyfikacji. Udało mu się sfinalizować pierwszą fazę projektu oraz kosztorys. Niestety Volkmar nie dożył realizacji swoich planów.

Revan przedstawił Radzie gotowy do wdrożenia projekt, który zgodzili się sfinansować. Na początku wybudowanych zostało piętnaście fortów, a długoletni plan zakładał budowanie trzech fortów każdego roku, co każdego roku udawało się osiągnąć. Na pewnym etapie pojawił się problem z utrzymaniem fortów, dlatego część z nich została przekazana na własność lokalnym rodom magnackim, których obowiązkiem było utrzymywanie ich. Niestety forty poza zwiększaniem bezpieczeństwa mocarstwa stały się zarzewiem wielu konfliktów, zarówno politycznych jak i zbrojnych. Na wielu mniejszych wyspach rodzina, która posiadała fort, była w stanie zdominować pozostałe rody.

Idąc tym samym tokiem rozumowania co w przypadku reformy obronnej, Volkmar pragnął zwiększyć liczbę regularnego wojska Aspin - choć pozornie było duże, to składało się głównie z najemników, którzy jak powszechnie wiadomo służą temu, kto najwięcej zapłaci. Poza tym wojsko było nieproporcjonalnie małe do wielkości mocarstwa. Z inicjatywy Borgii zwiększono liczbę z dziesięciu do dwudziestu tysięcy. Została też utworzona tajna jednostka wywiadu Rady Magnackiej o nazwie Geheime Police.

Liczebność oraz struktura Geheime Police jest ściśle pilnowaną tajemnicą państwową, którą znają tylko najbogatsi i najdłużej zasiadający w Radzie Magnaci. Organizacja była tak mało widoczna, a ich działania tak dobrze ukryte, że ludzie mówili o niej "Widma Rady", co zrodziło potoczne określenie na jej członków - Widma. Mówi się, że po kilku latach sami Magnaci zaczęli tak na nich mówić, zmieniając ich nazwę.

Kiedy Revan zmienił ustrój, uchwalono, że zwierzchnikiem Widm jest Kanclerz. Oprócz tego nowy władca zwiększył liczbę wojsk o kolejne dziesięć tysięcy, utworzył listę rezerwową, szkolenia wojskowe dla wybranych ludzi z pospólstwa oraz szkolenia oficerskie dla niektórych biedniejszych magnatów.

Volkmar z ramienia Rady Magnackiej sukcesywnie zwiększał liczbę statków we flocie aspińskiej. W okresie jego zasiadania w Radzie był głównym inicjatorem wielu przetargów na nowe rodzaje statków, które po powstaniu tworzyły jednostki chroniące Aspiński Szlak Handlowy.

Revan jako Kanclerz powiększał aspińską flotę adekwatnie do armii. Została też powołana Straż Morska stworzona z małych oraz szybkich okrętów, których zadaniem było pilnowanie porządku na morzach. Głównym atutem jednostki jest wykorzystywany w niej rodzaj statku. Aspińskie Ścigacze to najszybsze na świecie statki produkowana na masową skalę. Jednocześnie wyposażenie statku oraz budowa jego pozwalają na łatwe pacyfikowanie dużo większych łajb, dając aspińczykom znaczną przewagę na morzu. Pod tym względem konkurować z nimi mogą jedynie hazardzkie oraz nordyckie drakkary.