Barahir

Barahir jest bogiem trudnym do pojęcia i często uznawanym za kapryśnego. Jego kult jest stosunkowo niszowy, głównie z powodu skomplikowanej i niejednoznacznej natury jego woli. Wyznawcy Barahira wierzą, że równowaga, którą reprezentuje, nie jest ani dobra, ani zła, lecz niezbędna do istnienia świata. Barahir nie jest bogiem, który domaga się czci, ofiar czy ślepego posłuszeństwa; ceni wolność wyboru ponad wszystko, nawet gdy prowadzi ona do chaosu lub destrukcji. To właśnie ta wolność, zdolność podejmowania decyzji i ponoszenia ich konsekwencji, jest jego największym darem dla ludzkości.

Kościół Barahira, nazywany również Kościołem Równowagi, to organizacja zrzeszająca jego wyznawców i kapłanów, znanych jako Błękitni Kapłani. Głównym ośrodkiem kultu jest klasztor na Wyspie Ullos, skąd Arcyprzeor, pełniący głównie funkcję reprezentacyjną, koordynuje działania Kościoła. Kościół nie ma jednej, centralnej hierarchii i działa raczej jako zbiór autonomicznych świątyń, z których każda może interpretować nauki Barahira według własnego uznania. Kult Barahira jest zróżnicowany i często zależny od lokalnych tradycji oraz preferencji kapłanów.

Barahir jest bogiem pełnym sprzeczności i dlatego jego wyznawcy często napotykają trudności w interpretacji jego woli. Pojęcie równowagi, choć na pierwszy rzut oka proste, kryje w sobie wiele złożoności. Dla jednych równowaga oznacza harmonię, dla innych — stałe napięcie między dobrem a złem. Barahir bywa surowy i nieprzewidywalny, co czyni go trudnym do zrozumienia nawet dla jego kapłanów. W przeciwieństwie do Aglosa i Elfrit, którzy mają jasno określone cele, Barahir stawia na zachowanie balansu, co oznacza, że nie opowiada się po żadnej ze stron konfliktu.

Wielu wyznawców uważa, że równowaga Barahira ma także swoje mroczne oblicze — potrafi być równie okrutna jak Elfrit i równie bezwzględna jak Aglos. Barahir nigdy nie ingeruje, by nagrodzić lub ukarać, a jego działania są zawsze skierowane ku utrzymaniu status quo. Dlatego też wielu ludzi woli unikać jego kultu, obawiając się, że równowaga, o którą dba, może przynieść cierpienie tak samo, jak ulgę.

W mitologii Barahir jest przedstawiany jako postać w niebieskiej szacie, z której jedynie głowa promieniuje oślepiającym światłem. Nikt nie zna jego oblicza, ponieważ jest ono zbyt jasne i niepojęte dla śmiertelnych. Jego nieliczne wystąpienia w legendach są zawsze związane z przywracaniem równowagi po wielkich konfliktach, jak potopy zesłane na świat w obliczu naruszenia harmonii. Jego niechęć do bezpośredniej ingerencji sprawia, że pozostaje on bardziej tajemniczy niż inne bóstwa, a jego natura wciąż pozostaje przedmiotem spekulacji kapłanów i wyznawców.