Hintervold

Hintervold to państwo, które początkowo powstało jako federacja kilku frakcji handlowych działających na terytoriach Cieśniny Mew. W wyniku wielu konfliktów, zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych, frakcje utraciły władzę nad państwem i część swoich wpływów - to właśnie wtedy Hintervold przeistoczył się w monarchię absolutną pod przywództwem silnego władcy, od którego poczynań zwykle zależało funkcjonowanie królestwa.

Hintervoldem rządzi król, który sprawuje pieczę nad całym państwem. Wszyscy urzędnicy, pełniący istotne funkcje państwowe, którzy znajdują się pod nim, działają za zgodą oraz zgodnie z rozkazami króla - zarządcy poszczególnych regionów, chociaż cieszą się pewną swobodą działania, są jedynie przedłużeniem woli głowy państwa. Cała ziemia w Hintervoldzie należy więc do Korony, podczas gdy urzędnicy państwowi są wykonawcami jej woli.

Hintervold jest podzielony na landy - każdym z landów zarządza jeden z Wysokich Rodów, którego członkowie pełnią różne funkcje władzy wykonawczej.

Diuk to najwyższy rangą przedstawiciel władzy w danym landzie Hintervoldu, wyznaczony bezpośrednio przez Koronę. Jest odpowiedzialny za zarządzanie wszystkimi aspektami funkcjonowania swojego landu, a jego rola jest kluczowa zarówno dla utrzymania porządku, jak i zapewnienia stabilności gospodarczej oraz społecznej. Jego zadaniem jest nadzór nad realizacją celów, które zostały wyznaczone przez Koronę, w tym wypełnianie zobowiązań fiskalnych, dbanie o rozwój gospodarczy, utrzymanie infrastruktury i egzekwowanie prawa.

Diukowie pełnią także funkcję reprezentantów władzy królewskiej na swoim terenie, co oznacza, że wszelkie decyzje polityczne, inwestycje i działania na większą skalę, takie jak projekty budowlane, inicjatywy handlowe czy wojskowe, muszą uzyskać ich aprobatę. Jako przedstawiciele Korony, diukowie są odpowiedzialni za prowadzenie negocjacji z innymi landami oraz utrzymanie równowagi politycznej w regionie, zapewniając jednocześnie, że decyzje podejmowane na ich terenie są zgodne z interesami Hintervoldu jako całości.

Diuk jest zawsze członkiem jednego z hintervoldzkich Wysokich Rodów. Po otrzymaniu stanowiska jego zadaniem staje się obsadzanie Gubernatorów, wybierając odpowiednie osoby spośród członków swojego rodu. W praktyce więc każdym landem rządzi jeden z Wysokich Rodów.

Gubernator to kluczowa postać zarządzająca jednym z dużych miast w Hintervoldzie, mianowana przez diuka, który sprawuje pieczę nad danym landem. Gubernatorowie wywodzą się z członków Wysokiego Rodu rządzącego tym landem, czyli rodu diuka, i pełnią funkcję administracyjną, będąc odpowiedzialnymi za zarządzanie miastem oraz regionem przyległym do miasta. Region ten nazywany jest okręgiem miejskim i obejmuje zwykle kilka mniejszych miast oraz wsi - samo miasto urzędowania Gubernatora nosi natomiast nazwę miasta okręgowego.

Główne obowiązki gubernatora obejmują utrzymywanie porządku publicznego, co oznacza zarządzanie miejską strażą i rozwiązywanie problemów związanych z przestępczością czy konfliktami społecznymi. Gubernator odpowiedzialny jest także za zbieranie podatków oraz innych opłat lokalnych, co zapewnia płynność finansową miasta i pozwala na utrzymanie infrastruktury, wsparcie inicjatyw gospodarczych oraz opłacanie służb miejskich. Dba również o organizację targów, festiwali oraz innych wydarzeń, które przyciągają kupców i wzmacniają lokalną gospodarkę.

Oprócz spraw wewnętrznych, gubernator pełni także funkcję pośrednika między mieszkańcami a władzą landu, czyli diukiem. Gubernator musi również nadzorować wdrażanie rozporządzeń wydawanych przez diuka oraz Koronę, takich jak nowe prawo czy wojskowy pobór, i zapewniać ich sprawną realizację.

W stolicy landu, obowiązki gubernatora zazwyczaj przejmuje sam diuk, który bezpośrednio zarządza największym miastem w regionie, co podkreśla jego znaczenie strategiczne oraz gospodarcze.

Sędzia Koronny to najwyższy organ w systemie sądowniczym Hintervoldu, posiadający niemalże nieograniczone kompetencje w kwestiach prawnych - ponad Sędzią Koronnym stoi jedynie władca, który jako jedyny może podważyć wydane przez niego wyroki. Sędzia Koronny stoją na straży sprawiedliwości, a jego główną rolą jest rozstrzyganie spraw wymagających ostatecznego i bezstronnego wyroku, szczególnie w przypadkach, gdy wyrok wydany przez sędziów niższego szczebla budzi wątpliwości lub jest uznany za niesprawiedliwy. To właśnie do niego można wnieść apelację, jeśli strona postępowania uważa, że wyrok niższego sądu był błędny, co czyni go niezwykle ważnym ogniwem w systemie prawa Hintervoldu.

Sędzia Koronny zajmuje się przede wszystkim sprawami o szczególnym znaczeniu, które mają wpływ na cały land, królestwo, bądź dotyczą urzędników państwowych. Dotyczy to zarówno przypadków korupcji, zdrady stanu, jak i innych poważnych przestępstw na skalę ogólnokrajową. Ze względu na wagę swojego stanowiska, Sędzia Koronny bierze udział w rozprawach jedynie w wyjątkowych okolicznościach – najczęściej, gdy w grę wchodzą wysoko postawione osoby z warstw rządzących bądź wyższe urzędy, co sprawia, że jego rola często jest postrzegana jako symbol ostatecznej sprawiedliwości w kraju.

Mimo że Sędzia Koronny rzadko osobiście przewodniczy sprawom sądowym, ma nadzór nad systemem sądownictwa w całym kraju.

Wysoki Sędzia to najwyższy rangą przedstawiciel wymiaru sprawiedliwości w danym mieście, pełniący kluczową rolę w systemie sądowniczym Hintervoldu. Funkcja ta obsadzana jest jedynie w miastach okręgowych, a zadaniem Wysokiego Sędziego jest obsadzenie Sędziów Miejskich w mniejszych miastach okręgu. Wysoki Sędzia przewodniczy Zgromadzeniu Sędziowskiemu, które nadzoruje system sądowy w danym okręgu miejskim. W skład tego zgromadzenia wchodzą Sędziowie Miejscy oraz ich asystenci, którzy wspierają Wysokiego Sędziego w codziennych obowiązkach, rozpatrując mniej istotne sprawy i pomagając w prowadzeniu większych rozpraw.

Oprócz zarządzania strukturą sądów, Wysocy Sędziowie osobiście przewodniczą ważnym rozprawom w swoim mieście, zwłaszcza tym o dużym znaczeniu, które mogą wpływać na lokalną społeczność lub regionalną politykę. Są wspomagani przez Sędziów Miejskich, którzy zajmują się sprawami o mniejszej randze, aby odciążyć Wysokiego Sędziego w jego codziennych obowiązkach. Ta współpraca gwarantuje, że system sądownictwa działa sprawnie, a każda sprawa, niezależnie od jej znaczenia, jest rozpatrywana z należytą starannością.

Wysoki Sędzia pełni także funkcję autorytetu moralnego i prawnego, co sprawia, że jego decyzje są szczególnie szanowane i mają duży wpływ na opinię publiczną.

Oficer Korony to wojskowy przedstawiciel władzy centralnej, który pełni kluczową rolę w zarządzaniu siłami zbrojnymi w każdym landzie Hintervoldu. Jego głównym zadaniem jest nadzorowanie i organizowanie poboru wojskowego, zapewniając stały dopływ rekrutów zarówno do armii poszczególnych rodów szlacheckich, jak i do centralnych sił zbrojnych, czyli Wojska Korony. Każdy ród szlachecki, który chce powołać swoich poddanych do służby wojskowej, musi uzyskać pozwolenie od Oficera Korony, co gwarantuje, że działania militarne w regionie są zgodne z interesem całego królestwa.

Oficer Korony ma obowiązek zapewnienia, aby część rekrutów wywodzących się z poboru w landzie była oddelegowana bezpośrednio do Wojska Korony, co jest kluczowym mechanizmem zapewniającym równowagę sił między rodami a władzą centralną. Dzięki temu systemowi monarcha ma stałą kontrolę nad liczbą i jakością rekrutów, co pozwala na zapobieganie nadmiernemu rozrostowi prywatnych armii szlacheckich.

Dodatkowo Oficerowie Korony odgrywają istotną rolę w utrzymywaniu równowagi sił w landach, sprawdzając, aby rodowe wojska nie zyskały przewagi nad siłami królewskimi, co mogłoby zagrozić stabilności państwa. Mogą też monitorować działania wojskowe w danym regionie i raportować Koronie o potencjalnych niepokojach lub próbach uzurpacji. Jako reprezentanci monarchii, ich obecność jest gwarancją, że landy nie będą prowadzić działań zbrojnych bez kontroli władz centralnych, co zapobiega wewnętrznym konfliktom i utrzymuje porządek w królestwie.

Rada Ministrów Hintervoldu jest jednym z kluczowych organów administracyjnych królestwa, odpowiedzialnym za nadzór nad funkcjonowaniem państwa w najważniejszych aspektach. Składa się z niewielkiego grona najbliższych doradców Korony, wybranych osobiście przez panującego władcę. Członkowie Rady Ministrów to osoby, które cieszą się ogromnym zaufaniem monarchy, a ich pozycja zapewnia im znaczną autonomię w podejmowaniu decyzji. Każdy z ministrów odpowiada za odrębną sferę życia państwa, na przykład finanse, sprawy wewnętrzne, obronę, handel czy sprawiedliwość.

Ze względu na swoją wysoką rangę, Ministrowie mają możliwość prowadzenia działań i podejmowania decyzji bez konieczności konsultacji z Koroną, szczególnie w sytuacjach nagłych lub wymagających natychmiastowej interwencji. To zaufanie wynika z bliskiej relacji między Koroną a jej ministrami, którzy odgrywają kluczową rolę w zarządzaniu państwem i realizowaniu wizji władcy.

Rada Ministrów urzęduje na zamku królewskim w stolicy Hintervoldu, gdzie regularnie zbiera się, by omawiać bieżące sprawy królestwa oraz podejmować decyzje dotyczące jego przyszłości. Rada działa jako zespół ekspertów i doradców, których celem jest zapewnienie stabilności, bezpieczeństwa i rozwoju kraju. Ich autonomia pozwala na szybkie reagowanie na dynamicznie zmieniające się wyzwania polityczne, gospodarcze i militarne, a także sprawia, że są jednym z najbardziej wpływowych organów państwa.

Biała Rada to organów zarządzający Kościołem Goddejki w Hintervoldzie, pełniący ważną rolę w kształtowaniu królestwa oraz doradzaniu Koronie w kwestiach religijnych, ale również politycznych i gospodarczych. Rada składa się z najbardziej wpływowych w królestwie Białych Pań, słynących ze swoich talentów oraz poświęcenia wobec Kościoła. Przewodniczącą Białej Rady w Hintervoldzie jest matriarchini Évelyne Clair, która czuwa nad wszystkimi działaniami Rady i pilnuje jej interesów.

Mimo że w teorii Biała Rada pełni funkcję doradczą wobec Korony, jej wpływy wykraczają daleko poza czysto konsultacyjną rolę. W rzeczywistości Rada potrafiła wielokrotnie wywierać znaczny nacisk na decyzje władców Hintervoldu, pilnując interesów Kościoła - głowieni dzięki doskonałym zdolnościom manipulacyjnym, strategicznemu myśleniu oraz silnym powiązaniom z wpływowymi Wysokimi Rodami. Biała Rada urzęduje w Wysokiej Katedrze Donvauye, będącej główną siedzibą Kościoła w Hintervoldzie.

Hintervoldzki wywiad, noszący miano Nénuphar, to organizacja wywiadowcza działająca w Hintervoldzie, służąca Koronie i chroniąca interesy królestwa zarówno wewnątrz, jak i poza jego granicami. Nazwa organizacji pochodzi od symbolu lilii wodnej, który jest subtelnym znakiem rozpoznawczym agentów. Lilie wodne, jako dyskretny, lecz symboliczny element, są noszone przez agentów i służą jako dowód ich przynależności do wywiadu - symbol jest bardzo drobiazgowy, charakterystyczny i trudny do podrobienia, a jego znaczenie nie jest podane do publicznej informacji. Agenci nigdy nie noszą symbolu na widoku, ujawniając go jedynie w przypadku potrzeby udowodnienia swojej tożsamości.

Struktura wywiadu Nénuphar jest wyjątkowo mocno zdecentralizowana. Agenci rzadko kiedy znają się z imienia czy nazwiska. Większość operacji prowadzona jest samodzielnie, co minimalizuje ryzyko zdrady lub dekonspiracji. W Nénuphar istnieją dwa typy agentów – agenci uśpieni oraz ci realizujący konkretne misje. Agenci uśpieni żyją na co dzień jak zwykli mieszkańcy Hintervoldu lub innych krain, zdobywając informacje bez wzbudzania podejrzeń. Ich zadaniem jest obserwacja, gromadzenie danych oraz subtelne wpływanie na otoczenie, aż do momentu, gdy Korona zdecyduje się ich aktywować.

Drugi typ agentów to ci, którzy dostają konkretne misje od Korony. W zależności od zlecenia mogą podejmować się zadań szpiegowskich, sabotażu, infiltracji obcych struktur lub manipulacji politycznej. Działając niezależnie, mają pełną swobodę w realizacji celów, a informacje zwrotne przekazują wyłącznie do swoich tajnych kontaktów, co zapewnia maksymalną dyskrecję w ich operacjach.

Nénuphar to organizacja działająca w cieniu, na granicy prawa, lojalna wyłącznie Koronie Hintervoldu.

Rada Cechowa zajmuje się organizacją i nadzorem nad funkcjonowaniem Rycerstwa Hintervoldzkiego, będącego jedną z najważniejszych instytucji wojskowych w królestwie. Rada ta koordynuje działalność wszystkich Cechów Rycerskich, które pełnią kluczową rolę w utrzymaniu porządku, ochronie obywateli oraz obronie kraju. To właśnie Rada Cechowa odpowiada za rekrutację nowych rycerzy oraz ich wszechstronne szkolenie.

Rada ustala także wysokość żołdów dla rycerzy, których stawki są corocznie rewidowane i dopasowywane do aktualnych potrzeb. Rada monitoruje również działalność poszczególnych rycerzy i Cechów, kontrolując ich zaangażowanie w lokalne sprawy oraz współpracę z rodami szlacheckimi, które często zatrudniają rycerzy jako swoich osobistych obrońców i doradców wojskowych.

Na czele Rady stoi Królewski Namiestnik Cechu, będący głównym przedstawicielem rycerstwa na dworze królewskim. Jest on odpowiedzialny za utrzymywanie relacji między rycerstwem a Koroną oraz za przedstawianie królowi spraw związanych z działalnością Cechów Rycerskich. Królewski Namiestnik Cechu pełni także funkcję mediatora w konfliktach między rycerzami a szlachtą, dbając o to, aby honor rycerstwa pozostał nienaruszony, a decyzje związane z przydzielaniem zleceń i misji były sprawiedliwe.

Hintervold to królestwo o długiej i złożonej historii, której początki sięgają czasów Eldëvir, Starożytnych Elfów. To właśnie dzięki staroelfickim szlakom handlowym Hintervold zbudowało swoją potęgę i bogactwo. Na początku swojej historii państwo było federacją złożoną z wielu frakcji handlowych, które kontrolowały handel oraz lokalne polityki w różnych regionach królestwa. Frakcje te, skupione na handlu międzynarodowym oraz eksploatacji surowców, rozpoczęły drogę Hintervoldu do stania się potęgą handlową Amarantu.

W wyniku wielu wewnętrznych konfliktów i zewnętrznych wojen federacja kupiecka zaczęła jednak tracić na sile. Ostatecznie państwo przekształciło się w monarchię absolutną, którą po raz pierwszy poprowadziła dynastia de Volaille. Królowie z tej dynastii zapewnili państwu dobrobyt i wysoką pozycję na arenie międzynarodowej. Pod panowaniem de Volaille'ów królestwo kwitło i rozwijało się - budując pozycję na kontynencie, a także poza nim, zdobywając nowe terytoria i zakładając kolonie.

Upadek dynastii de Volaille przyniósł jednak kryzysy, które na wiele dekad zachwiały stabilnością królestwa. Konflikty wewnętrzne oraz inwazje zewnętrzne osłabiły Hintervold i pozbawiły go wielu dawnych wpływów. Mimo prób reform za panowania króla Adama Lamberta, królestwo nie zdołało na dłużej odbudować swojej dawnej potęgi. Kolejne wojny i niepokoje społeczne sprowadziły na Hintervold mroczne czasy.

Przełom nastąpił wraz z wstąpieniem na tron dynastii Clagonów, która przyniosła nową energię i determinację do odbudowy kraju. Król Cypher Clagon oraz jego potomkowie rozpoczęli szeroko zakrojone reformy, które przywróciły stabilność państwu i wzmocniły jego międzynarodową pozycję. Obecnie, pod rządami królowej Renée Clagon, Hintervold znowu rośnie w siłę. Jej ambitne plany polityczne i wojskowe, połączone z wewnętrznymi reformami, stawiają królestwo w roli jednego z najważniejszych międzynarodowych mocarstw w Amarancie. Ambicje królowej Renée, która skupia się zarówno na odbudowie wewnętrznej, jak i ekspansji wpływów za granicą, sięgają daleko, co zwiastuje dalsze wzrosty potęgi Hintervoldu.

Hintervold to królestwo, którego kultura i tradycje są bardzo silnie zakorzenione w jego fundamentach. Przez wieki hintervoldzka kultura czerpała inspirację z wielu kierunków, co sprawiło, że obecnie jest niezwykle różnorodna, a przy tym oryginalna. Hintervoldczycy znani są ze swojego mocnego przywiązania do swoich tradycji - są bardzo niechętni zmianom i są w stanie jej bronić, nawet jeśli oznacza to rewolucję z prawdziwego zdarzenia.

Hintervold to królestwo znane na Amarancie i poza nim ze swojej dworności oraz elegancji. Jego głównym znakiem rozpoznawalnym jest niezwykle widowiskowy styl zarówno prezencji Hintervoldczyków jak i ich zachowania, który dla osób spoza Hintervoldu czasami bywa niezrozumiały. Jest on szczególnie mocno widoczny wśród hintervoldzkiej szlachty, chociaż nawet przedstawiciele prostego ludu hintervoldziego często charakteryzują się silnym patriotyzmem oraz pragnieniem zachowania hintervoldzkich wartości. Nie można jednak zaprzeczyć temu, że znana na świecie hintervoldzka kultura jest przede wszystkim kulturą rodów.

Najistotniejszymi elementami kultury hintervoldzkiej jest Hintervoldzka Etykieta oraz styl La Relance. La Relance, czyli Odrodzenie, to odzwierciedlenie prezencji Hintervoldu - składa się na nią architektura, moda oraz sztuka królestwa, a także sposób bycia jego mieszkańców, zwłaszcza tych szlachetnie urodzonych. Styl ten powstał za czasów króla Adama Lamberta, jako odpowiedź na potrzebę zmian w Hintervoldzie i do dzisiaj jest głównym znakiem rozpoznawalnym królestwa. Równie ważna jest Etykieta Hintervoldzka, która stanowi istotny element codzienności hintervoldzkiej szlachty. Definiuje ona jej sposób bycia oraz zasady życia towarzyskiego. Etykieta Hintervoldzka jest niezwykle rozbudowana i najbardziej skomplikowana na całym Amarancie - wielu obywateli innych państw uważa ją za przesadzoną lub czasem wręcz śmieszną, jednak stanowi ona znak rozpoznawany hintervoldzkiej szlachty, czyniąc ją jedyną w swoim rodzaju.

Hintervold to społecznie zróżnicowane państwo, które przez wieki przyciągało przedstawicieli różnych ras i kultur. Największą różnorodność można zaobserwować w północno-wschodniej części kraju, szczególnie w rejonie Morza Perłowego. To region, w którym wpływy różnych cywilizacji przenikają się na każdym kroku. Wynika to głównie z faktu, że Hintervold przez wiele lat posiadał zamorskie kolonie, z których napływały grupy migrantów, przywożąc ze sobą swoje tradycje, obyczaje i języki.

Imigranci z kolonii przyczynili się do wzbogacenia kulturowego dziedzictwa Hintervoldu, wpływając na rozwój miejscowych sztuk, kuchni, a także stylów architektonicznych. Różnorodne grupy etniczne, które zamieszkały w Hintervoldzie, odcisnęły swoje piętno na wielu aspektach codziennego życia, zwłaszcza w portowych miastach, gdzie handel i kontakty z zamorskimi krainami odgrywały kluczową rolę. Ta wieloetniczność i złożoność kulturowa sprawia, że Hintervold jest królestwem, w którym różnorodność stanowi integralny element jego tożsamości.

W Hintervoldzie struktura społeczna opiera się na silnie zarysowanych różnicach pomiędzy szlachetnie urodzonymi a prostymi mieszkańcami miast oraz wsi. Jest to społeczeństwo hierarchiczne, w którym podział na klasy jest głęboki i wpływa na codzienne życie oraz układ sił w państwie. Najbardziej widoczne różnice to ogromne dysproporcje majątkowe i nierównomierny podział wpływów. Rody, które stanowią zaledwie niewielki procent społeczeństwa, kontrolują większość ziem, przedsiębiorstw oraz bogactw Hintervoldu, podczas gdy prosta ludność, czyli chłopi, rzemieślnicy oraz mieszkańcy miast, stanowią większość, ale mają ograniczone możliwości w zakresie kształtowania polityki i gospodarki.

Zdobycie tytułu szlacheckiego w Hintervoldzie jest niezwykle trudne. Większość szlachty dziedziczy swoje tytuły, a awans społeczny do tej grupy jest rzadki i wiąże się zazwyczaj z niezwykłymi zasługami na rzecz Korony lub Wysokich Rodów. Dzięki temu szlachta utrzymuje swoją elitarną pozycję i realny wpływ na gospodarkę, kulturę oraz politykę. Prosta ludność jest z kolei zmuszona dostosować się do decyzji i reguł narzucanych przez tę małą grupę, co jeszcze bardziej pogłębia istniejące nierówności.

Większość mieszkańców Hintervoldu, szczególnie na wsiach i w mniejszych miastach, pracuje dla jednego z Wysokich Rodów. Rody posiadają ogromną większość przedsiębiorstw, ziem oraz organizacji prywatnych, co sprawia, że lojalność prostego ludu częściej jest skierowana ku poszczególnym rodom, które zapewniają im pracę i bezpieczeństwo. Szlachcic, dla którego pracują, staje się niejako ich opiekunem, a choć w teorii w Hintervoldzie Korona posiada władze absolutną, to w praktyce wpływy szlachty pomiędzy prostym ludem często są większe niż samego władcy na lokalnym poziomie.

W przeszłości, za panowania dynastii de Volaille, Korona próbowała zmniejszyć tę zależność, zwiększając własność państwową i oferując pracę bezpośrednio od Korony. Było to częścią polityki mającej na celu wzmocnienie władzy królewskiej oraz zmniejszenie roli wielkich rodów. Jednak z czasem, gdy dynastia de Volaille upadła, a władza szlachty ponownie się umocniła, wpływy rodów znów zaczęły dominować w życiu codziennym Hintervoldu. Kolejne reformy podejmowane przez różne dynastie starały się znaleźć równowagę między interesami Korony a wpływami rodów, jednak do dziś rody szlacheckie mają silny wpływ na losy prostego ludu.

Powierzchniowcy stanowią istotną mniejszość w Hintervoldzie. Są znani z prowadzenia wędrownego trybu życia, ale ich główną ostoją w królestwie jest Valléed'or, czyli Złota Dolina. Valléed'or to lenno przyznane powierzchniowcom przez króla Matthiasa de Volaille jako gest przyjaźni i chęci współpracy handlowej. Dolina ta stała się ich duchową ojczyzną, a także centrum kultury Powierzchniowców, które łączy ich tradycje z życiem w królestwie Hintervoldu.

Choć wielu Powierzchniowców mieszka w Valléed'or na stałe, ich kultura, silnie oparta na podróżach, nadal wpływa na ich życie. Powierzchniowcy często wyruszają w wędrówki, prowadząc handel i rzemiosło, zachowując swój charakterystyczny styl życia. Mimo to cenią swoją więź z Hintervoldem – wielu z nich uważa się zarówno za Powierzchniowców, jak i pełnoprawnych Hintervoldczyków. W większych miastach, jak Veulettes, Powierzchniowcy mają swoje dzielnice, które stają się miejscem kontaktów handlowych i kulturowych, a także miejscem kultywowania ich własnych, unikalnych tradycji.

Pomimo swojej odrębności kulturowej Powierzchniowcy czują się częścią społeczeństwa Hintervoldu, dbając zarówno o swoje własne dziedzictwo, jak i współpracując z resztą królestwa.

Gospodarka Hintervoldu opiera się na kilku kluczowych filarach, z których najważniejszym jest produkcja wina. Królestwo słynie na całym świecie z wyśmienitych win, które stanowią symbol jego tożsamości i są głównym źródłem dochodu wielu rodów. Najlepsze winnice znajdują się w centralnym landzie Lorraine, zwłaszcza w regionie Dorzecza, gdzie uprawa winorośli kwitnie od wieków. Wina z Hintervoldu są pożądane na arenie międzynarodowej, a land Lorraine, rządzony przez ród Marceau, dominuje w tej dziedzinie. Wina są także produkowane w innych landach, co sprawia, że niemal każdy zakątek królestwa przyczynia się do winnej potęgi Hintervoldu.

Oprócz wina, Hintervold wyróżnia się w sektorze mody, perfum oraz tekstyliów, z landem Alsace będącym centrum tych branż. Stolica tego landu, Lévesque, jest uważana za amarantiańskie centrum mody - produkuje się tam zarówno ekskluzywne ubrania, jak i perfumy, które są eksportowane na cały kontynent. Z kolei przemysł stoczniowy koncentruje się w landzie Lorraine, gdzie w mieście Rivemar buduje się i konserwuje Hintervoldzką Armadę. Hintervold posiada również rozwiniętą gospodarkę morską, obejmującą rybołówstwo, połowy owoców morza, soli i pereł, zwłaszcza w landach Kervalioux i Charentes.

Na południu Hintervoldu, land Ablaincourt specjalizuje się w wydobyciu kopalin, takich jak złoto, brąz, nikiel oraz cenne ametysty, w tym unikalny Czarny Ametyst. Land ten jest także znany ze swojej pobożności, a jego gospodarka wspiera religijne instytucje. Gospodarka Hintervoldu jest zróżnicowana i rozbudowana, a jego międzynarodowa reputacja w sektorze wina, mody i perfum sprawia, że jest ważnym graczem na światowych rynkach.

Kult Goddejki to najpopularniejsze wyznanie w Hintervoldzie, które wiedzie prym od samych początków istnienia państwa. Hintervold, którego początku oparte są na gromadzeniu bogactw i wpływów poprzez handel, stał się doskonałym polem dla rozpowszechniania się ideologii Goddejki, bogini władzy oraz bogactwa.

W Hintervoldzie Goddejka jest narodowym wyznaniem, a jej Kościół ma w państwie sporo do powiedzenia.

Obok Goddejki w Hintervoldzie wyznawani są również inni Bogowie Amarantiańscy - głównie pośród prostych ludzi, którym nie jest po drodze z boginią bogactwa.

Harmonia Ashy w Hintervoldzie wyznawana jest głównie przez Leśne Elfy, które rozbite są po terytorium całe królestwa w wolnych klanach. Największym skupiskiem wyznawców tej religii jest Las Harmonii, który obecnie jednak stanowi enklawę, wydzieloną z terytorium Hintervoldu za decyzją królowej Renée Clagon - królestwo Leśnych Elfów, Hränil Cäel'i.

Kult Mulvara to religia popularna przede wszystkim pośród hintervoldzkiej biedoty i chłopów. Ustój Hintervoldu, choć w teorii praworządny, sprzyja faworyzowaniu wysoko urodzonych. Czasami więc Mulvaryści są jedynym narzędziem do walki ze szlachtą, która niesprawiedliwie traktuje swoich podwładnych. Mulvaryści w Hintervoldzie działają jednak nieoficjalnie, jako że kult Mulvara jest tam zakazany i intensywnie ścigany przez prawo.

Aglos, Bóg Sprawiedliwości, jest wyznawany głównie na południu królestwa, gdzie swojego czasu docierały wpływy Araulenu. Wyznanie to jest mało popularne - na dobrą sprawę Kościół Hintervoldzki jest dosyć mały i funkcjonuje głównie na południu. Pomimo różnic pomiędzy Kościołem Goddejki, a Kościołem Aglosa, religia ta jest tolerowana w Hintervoldzie, a Kościół Hintervoldzki, na mocy traktatów międzynarodowych, podlega pod Arauleński Kościół Aglosa.

Hintervold zlokalizowany jest na północnym-wschodzie Amarantu. W dużej mierze położony jest na wysuniętym na północ Półwyspie Hintervoldzkim, rozciągającym się wokół Morza Perłowego. Na południu ziemie Hintervoldu wchodzą jednak głębiej w kontynent - część jego terenów znajduje się również na wyspach wchodzących w skład Cieśniny Mew. Większość terenów pod jurysdykcją Hintervoldu to równiny - jedynie południe kraju jest mocno górzyste i składa się w większości z licznych dolin przecinających pasma górskie. Tereny te bogate są w surowce naturalne, natomiast centrum oraz północ kraju poszczycić się mogą żyznymi ziemiami, doskonałymi pod uprawę winorośli. Wody otaczające Hintervold bogate są w różne gatunki ryb, owoce morza, a także podwodne surowce.

Najbardziej znane krainy geograficzne Hintervoldu:

• Cieśnina Mew

• Morze Perłowe

• Górnicza Dolina

• Dolina Tysiąca Ścieżek

• Dorzecze

• Jezioro Różane

Kuchnia hintervoldzkich rodów wyróżnia się bogactwem smaków i wykwintnością. Szlachetnie urodzeni trzymają się z dala od prostych, tanich składników, takich jak ziemniaki czy marchew, które są popularne wśród niższych warstw społecznych - wyjątkiem są Ziemniaki Noron z Casterville, które uznawane są za rarytas. W kuchni rodów dominują dania mięsne, w szczególności dziczyzna i wysokiej jakości wołowina, podawane z gęstymi, aromatycznymi sosami, przyprawionymi dużą ilością drogich przypraw, które nadają potrawom intensywny, wyrazisty smak. Jako dodatki do mięsa podaje się różnego rodzaju makarony oraz wytrawne wypieki. Wino często używane jest zarówno jako składnik dań, jak i towarzysz posiłków.

Owoce morza również odgrywają ważną rolę w szlacheckiej kuchni, zwłaszcza takie luksusowe specjały jak ośmiornice, kraby, czy steki z rekina. Ryby natomiast podawane są rzadko, chyba że pochodzą z wyższej półki cenowej. Wśród kuchni rodów królują również różnorodne słodkie wypieki, takie jak bułeczki, babeczki i ciasteczka, które są stałym elementem stołów , będąc ulubionym dodatkiem do posiłków lub deserów. Bardzo popularne są również różnorodne potrawy sezonowe - rody cenią sobie bowiem świeżość spożywanego jedzenia. Do większości dań serwuje się wina z lokalnych winnic, choć popularne są również orzeźwiające lemoniady, przygotowywane z różnych owoców.

Kuchnia hintervoldzkiego pospólstwa opiera się głównie na prostych i łatwo dostępnych składnikach, takich jak warzywa ziemne – ziemniaki, marchew, buraki oraz kapusta. Hintervoldzkie ziemie bardziej sprzyjają hodowli warzyw niż uprawie zbóż, dlatego warzywa są podstawą codziennego pożywienia, częściej niż chleb czy inne wypieki. Popularne są jednak podpłomyki, które można przygotować z niewielkiej ilości mąki, co czyni je idealnym daniem dla biedniejszych warstw społecznych. Dieta pospólstwa jest skromna i bazuje na produktach, które są łatwe do uprawy i długotrwałego przechowywania.

Potrawy mięsne bazują na rybach, zwłaszcza słodkowodnych, chociaż występują w nich również małe, słonowodne ryby, takie jak śledzie lub sardynki. Kuchnia bogata jest również w drobne owoce morza, takie jak małże i krewetki - choć w innych częściach świata mogą one uchodzić za towar luksusowy, to w Hintervoldzie na wybrzeżach są one bardzo łatwo dostępne, co tłumaczy ich niskie ceny. Mięso zwierzęce, szczególnie to wysokiej jakości, jest rzadkością i luksusem, który pojawia się głównie podczas świąt lub ważnych uroczystości - popularny wśród pospólstwa jest jednak tak zwany Wdowi Gulasz, który przyrządza się zwykle przy użyciu podrobów oraz mięsnych odpadków z targów, które można kupić po bardzo niskiej cenie.

Duże nierówności społeczne w Hintervoldzie sprawiają, że pospólstwo ma ograniczony dostęp do wyrafinowanych przypraw i kosztownych składników, które są powszechne w kuchni rodów. Proste przyprawy, takie jak sól, zioła i cebula, dominują w ich kuchni, a metody gotowania są proste, skupione na zachowaniu sycących i pożywnych właściwości dań. Posiłki te, choć nie tak wykwintne jak te podawane na stołach arystokracji, odzwierciedlają surowe realia codziennego życia większości ludności Hintervoldu.

• Białe Panie
• Hintervoldzkie Rycerstwo
• Kościół Goddejki
• Krewniacy
• Lisy Zmroku
• Wolne Miecze

• Cypher Clagon
• Daranis Clagon
• Guillaume z Veulettes
• Jarre Léger
• Leah var Flagelan
• Quintin Paquet

• Ród Flagelan
• Rodzina Barlow

• I Wojna Amarantu
• I Wojna Handlowa
• II Wojna Amarantu
• II Wojna Handlowa
• III Wojna Amarantu
• III Wojna Handlowa
• Vuldarska Burza
• Wojna Białego Jelenia
• Wojna Domowa Casterville
• Wojny Drakarańskie

• Czystka Stanowicieli
• Drugi Szczyt Amarantu w Silmaaroonie
• Hintervoldyzacja
• Hintervoldzki Kolonializm
• Pierwszy Szczyt Amarantu w Silmaaroonie
• Pokój Amarancki
• Vuldarska Burza