Polityka Hintervoldu

Diuk to najwyższy rangą przedstawiciel władzy w danym landzie Hintervoldu, wyznaczony bezpośrednio przez Koronę. Jest odpowiedzialny za zarządzanie wszystkimi aspektami funkcjonowania swojego landu, a jego rola jest kluczowa zarówno dla utrzymania porządku, jak i zapewnienia stabilności gospodarczej oraz społecznej. Jego zadaniem jest nadzór nad realizacją celów, które zostały wyznaczone przez Koronę, w tym wypełnianie zobowiązań fiskalnych, dbanie o rozwój gospodarczy, utrzymanie infrastruktury i egzekwowanie prawa.

Diukowie pełnią także funkcję reprezentantów władzy królewskiej na swoim terenie, co oznacza, że wszelkie decyzje polityczne, inwestycje i działania na większą skalę, takie jak projekty budowlane, inicjatywy handlowe czy wojskowe, muszą uzyskać ich aprobatę. Jako przedstawiciele Korony, diukowie są odpowiedzialni za prowadzenie negocjacji z innymi landami oraz utrzymanie równowagi politycznej w regionie, zapewniając jednocześnie, że decyzje podejmowane na ich terenie są zgodne z interesami Hintervoldu jako całości.

Diuk jest zawsze członkiem jednego z hintervoldzkich Wysokich Rodów. Po otrzymaniu stanowiska jego zadaniem staje się obsadzanie Gubernatorów, wybierając odpowiednie osoby spośród członków swojego rodu. W praktyce więc każdym landem rządzi jeden z Wysokich Rodów.

Gubernator to kluczowa postać zarządzająca jednym z dużych miast w Hintervoldzie, mianowana przez diuka, który sprawuje pieczę nad danym landem. Gubernatorowie wywodzą się z członków Wysokiego Rodu rządzącego tym landem, czyli rodu diuka, i pełnią funkcję administracyjną, będąc odpowiedzialnymi za zarządzanie miastem oraz regionem przyległym do miasta. Region ten nazywany jest okręgiem miejskim i obejmuje zwykle kilka mniejszych miast oraz wsi - samo miasto urzędowania Gubernatora nosi natomiast nazwę miasta okręgowego.

Główne obowiązki gubernatora obejmują utrzymywanie porządku publicznego, co oznacza zarządzanie miejską strażą i rozwiązywanie problemów związanych z przestępczością czy konfliktami społecznymi. Gubernator odpowiedzialny jest także za zbieranie podatków oraz innych opłat lokalnych, co zapewnia płynność finansową miasta i pozwala na utrzymanie infrastruktury, wsparcie inicjatyw gospodarczych oraz opłacanie służb miejskich. Dba również o organizację targów, festiwali oraz innych wydarzeń, które przyciągają kupców i wzmacniają lokalną gospodarkę.

Oprócz spraw wewnętrznych, gubernator pełni także funkcję pośrednika między mieszkańcami a władzą landu, czyli diukiem. Gubernator musi również nadzorować wdrażanie rozporządzeń wydawanych przez diuka oraz Koronę, takich jak nowe prawo czy wojskowy pobór, i zapewniać ich sprawną realizację.

W stolicy landu, obowiązki gubernatora zazwyczaj przejmuje sam diuk, który bezpośrednio zarządza największym miastem w regionie, co podkreśla jego znaczenie strategiczne oraz gospodarcze.

Sędzia Koronny to najwyższy organ w systemie sądowniczym Hintervoldu, posiadający niemalże nieograniczone kompetencje w kwestiach prawnych - ponad Sędzią Koronnym stoi jedynie władca, który jako jedyny może podważyć wydane przez niego wyroki. Sędzia Koronny stoją na straży sprawiedliwości, a jego główną rolą jest rozstrzyganie spraw wymagających ostatecznego i bezstronnego wyroku, szczególnie w przypadkach, gdy wyrok wydany przez sędziów niższego szczebla budzi wątpliwości lub jest uznany za niesprawiedliwy. To właśnie do niego można wnieść apelację, jeśli strona postępowania uważa, że wyrok niższego sądu był błędny, co czyni go niezwykle ważnym ogniwem w systemie prawa Hintervoldu.

Sędzia Koronny zajmuje się przede wszystkim sprawami o szczególnym znaczeniu, które mają wpływ na cały land, królestwo, bądź dotyczą urzędników państwowych. Dotyczy to zarówno przypadków korupcji, zdrady stanu, jak i innych poważnych przestępstw na skalę ogólnokrajową. Ze względu na wagę swojego stanowiska, Sędzia Koronny bierze udział w rozprawach jedynie w wyjątkowych okolicznościach – najczęściej, gdy w grę wchodzą wysoko postawione osoby z warstw rządzących bądź wyższe urzędy, co sprawia, że jego rola często jest postrzegana jako symbol ostatecznej sprawiedliwości w kraju.

Mimo że Sędzia Koronny rzadko osobiście przewodniczy sprawom sądowym, ma nadzór nad systemem sądownictwa w całym kraju.

Wysoki Sędzia to najwyższy rangą przedstawiciel wymiaru sprawiedliwości w danym mieście, pełniący kluczową rolę w systemie sądowniczym Hintervoldu. Funkcja ta obsadzana jest jedynie w miastach okręgowych, a zadaniem Wysokiego Sędziego jest obsadzenie Sędziów Miejskich w mniejszych miastach okręgu. Wysoki Sędzia przewodniczy Zgromadzeniu Sędziowskiemu, które nadzoruje system sądowy w danym okręgu miejskim. W skład tego zgromadzenia wchodzą Sędziowie Miejscy oraz ich asystenci, którzy wspierają Wysokiego Sędziego w codziennych obowiązkach, rozpatrując mniej istotne sprawy i pomagając w prowadzeniu większych rozpraw.

Oprócz zarządzania strukturą sądów, Wysocy Sędziowie osobiście przewodniczą ważnym rozprawom w swoim mieście, zwłaszcza tym o dużym znaczeniu, które mogą wpływać na lokalną społeczność lub regionalną politykę. Są wspomagani przez Sędziów Miejskich, którzy zajmują się sprawami o mniejszej randze, aby odciążyć Wysokiego Sędziego w jego codziennych obowiązkach. Ta współpraca gwarantuje, że system sądownictwa działa sprawnie, a każda sprawa, niezależnie od jej znaczenia, jest rozpatrywana z należytą starannością.

Wysoki Sędzia pełni także funkcję autorytetu moralnego i prawnego, co sprawia, że jego decyzje są szczególnie szanowane i mają duży wpływ na opinię publiczną.

Oficer Korony to wojskowy przedstawiciel władzy centralnej, który pełni kluczową rolę w zarządzaniu siłami zbrojnymi w każdym landzie Hintervoldu. Jego głównym zadaniem jest nadzorowanie i organizowanie poboru wojskowego, zapewniając stały dopływ rekrutów zarówno do armii poszczególnych rodów szlacheckich, jak i do centralnych sił zbrojnych, czyli Wojska Korony. Każdy ród szlachecki, który chce powołać swoich poddanych do służby wojskowej, musi uzyskać pozwolenie od Oficera Korony, co gwarantuje, że działania militarne w regionie są zgodne z interesem całego królestwa.

Oficer Korony ma obowiązek zapewnienia, aby część rekrutów wywodzących się z poboru w landzie była oddelegowana bezpośrednio do Wojska Korony, co jest kluczowym mechanizmem zapewniającym równowagę sił między rodami a władzą centralną. Dzięki temu systemowi monarcha ma stałą kontrolę nad liczbą i jakością rekrutów, co pozwala na zapobieganie nadmiernemu rozrostowi prywatnych armii szlacheckich.

Dodatkowo Oficerowie Korony odgrywają istotną rolę w utrzymywaniu równowagi sił w landach, sprawdzając, aby rodowe wojska nie zyskały przewagi nad siłami królewskimi, co mogłoby zagrozić stabilności państwa. Mogą też monitorować działania wojskowe w danym regionie i raportować Koronie o potencjalnych niepokojach lub próbach uzurpacji. Jako reprezentanci monarchii, ich obecność jest gwarancją, że landy nie będą prowadzić działań zbrojnych bez kontroli władz centralnych, co zapobiega wewnętrznym konfliktom i utrzymuje porządek w królestwie.

Rada Ministrów Hintervoldu jest jednym z kluczowych organów administracyjnych królestwa, odpowiedzialnym za nadzór nad funkcjonowaniem państwa w najważniejszych aspektach. Składa się z niewielkiego grona najbliższych doradców Korony, wybranych osobiście przez panującego władcę. Członkowie Rady Ministrów to osoby, które cieszą się ogromnym zaufaniem monarchy, a ich pozycja zapewnia im znaczną autonomię w podejmowaniu decyzji. Każdy z ministrów odpowiada za odrębną sferę życia państwa, na przykład finanse, sprawy wewnętrzne, obronę, handel czy sprawiedliwość.

Ze względu na swoją wysoką rangę, Ministrowie mają możliwość prowadzenia działań i podejmowania decyzji bez konieczności konsultacji z Koroną, szczególnie w sytuacjach nagłych lub wymagających natychmiastowej interwencji. To zaufanie wynika z bliskiej relacji między Koroną a jej ministrami, którzy odgrywają kluczową rolę w zarządzaniu państwem i realizowaniu wizji władcy.

Rada Ministrów urzęduje na zamku królewskim w stolicy Hintervoldu, gdzie regularnie zbiera się, by omawiać bieżące sprawy królestwa oraz podejmować decyzje dotyczące jego przyszłości. Rada działa jako zespół ekspertów i doradców, których celem jest zapewnienie stabilności, bezpieczeństwa i rozwoju kraju. Ich autonomia pozwala na szybkie reagowanie na dynamicznie zmieniające się wyzwania polityczne, gospodarcze i militarne, a także sprawia, że są jednym z najbardziej wpływowych organów państwa.

Biała Rada to organów zarządzający Kościołem Goddejki w Hintervoldzie, pełniący ważną rolę w kształtowaniu królestwa oraz doradzaniu Koronie w kwestiach religijnych, ale również politycznych i gospodarczych. Rada składa się z najbardziej wpływowych w królestwie Białych Pań, słynących ze swoich talentów oraz poświęcenia wobec Kościoła. Przewodniczącą Białej Rady w Hintervoldzie jest matriarchini Évelyne Clair, która czuwa nad wszystkimi działaniami Rady i pilnuje jej interesów.

Mimo że w teorii Biała Rada pełni funkcję doradczą wobec Korony, jej wpływy wykraczają daleko poza czysto konsultacyjną rolę. W rzeczywistości Rada potrafiła wielokrotnie wywierać znaczny nacisk na decyzje władców Hintervoldu, pilnując interesów Kościoła - głowieni dzięki doskonałym zdolnościom manipulacyjnym, strategicznemu myśleniu oraz silnym powiązaniom z wpływowymi Wysokimi Rodami. Biała Rada urzęduje w Wysokiej Katedrze Donvauye, będącej główną siedzibą Kościoła w Hintervoldzie.

Hintervoldzki wywiad, noszący miano Nénuphar, to organizacja wywiadowcza działająca w Hintervoldzie, służąca Koronie i chroniąca interesy królestwa zarówno wewnątrz, jak i poza jego granicami. Nazwa organizacji pochodzi od symbolu lilii wodnej, który jest subtelnym znakiem rozpoznawczym agentów. Lilie wodne, jako dyskretny, lecz symboliczny element, są noszone przez agentów i służą jako dowód ich przynależności do wywiadu - symbol jest bardzo drobiazgowy, charakterystyczny i trudny do podrobienia, a jego znaczenie nie jest podane do publicznej informacji. Agenci nigdy nie noszą symbolu na widoku, ujawniając go jedynie w przypadku potrzeby udowodnienia swojej tożsamości.

Struktura wywiadu Nénuphar jest wyjątkowo mocno zdecentralizowana. Agenci rzadko kiedy znają się z imienia czy nazwiska. Większość operacji prowadzona jest samodzielnie, co minimalizuje ryzyko zdrady lub dekonspiracji. W Nénuphar istnieją dwa typy agentów – agenci uśpieni oraz ci realizujący konkretne misje. Agenci uśpieni żyją na co dzień jak zwykli mieszkańcy Hintervoldu lub innych krain, zdobywając informacje bez wzbudzania podejrzeń. Ich zadaniem jest obserwacja, gromadzenie danych oraz subtelne wpływanie na otoczenie, aż do momentu, gdy Korona zdecyduje się ich aktywować.

Drugi typ agentów to ci, którzy dostają konkretne misje od Korony. W zależności od zlecenia mogą podejmować się zadań szpiegowskich, sabotażu, infiltracji obcych struktur lub manipulacji politycznej. Działając niezależnie, mają pełną swobodę w realizacji celów, a informacje zwrotne przekazują wyłącznie do swoich tajnych kontaktów, co zapewnia maksymalną dyskrecję w ich operacjach.

Nénuphar to organizacja działająca w cieniu, na granicy prawa, lojalna wyłącznie Koronie Hintervoldu.

Rada Cechowa zajmuje się organizacją i nadzorem nad funkcjonowaniem Rycerstwa Hintervoldzkiego, będącego jedną z najważniejszych instytucji wojskowych w królestwie. Rada ta koordynuje działalność wszystkich Cechów Rycerskich, które pełnią kluczową rolę w utrzymaniu porządku, ochronie obywateli oraz obronie kraju. To właśnie Rada Cechowa odpowiada za rekrutację nowych rycerzy oraz ich wszechstronne szkolenie.

Rada ustala także wysokość żołdów dla rycerzy, których stawki są corocznie rewidowane i dopasowywane do aktualnych potrzeb. Rada monitoruje również działalność poszczególnych rycerzy i Cechów, kontrolując ich zaangażowanie w lokalne sprawy oraz współpracę z rodami szlacheckimi, które często zatrudniają rycerzy jako swoich osobistych obrońców i doradców wojskowych.

Na czele Rady stoi Królewski Namiestnik Cechu, będący głównym przedstawicielem rycerstwa na dworze królewskim. Jest on odpowiedzialny za utrzymywanie relacji między rycerstwem a Koroną oraz za przedstawianie królowi spraw związanych z działalnością Cechów Rycerskich. Królewski Namiestnik Cechu pełni także funkcję mediatora w konfliktach między rycerzami a szlachtą, dbając o to, aby honor rycerstwa pozostał nienaruszony, a decyzje związane z przydzielaniem zleceń i misji były sprawiedliwe.