Bläthan Länn'gälis, Ulubienica Księcia Haywooda

Bläthan Länn'gälis wyróżniała się głębokim pragnieniem luksusu i wystawności, które stały się motorem jej życiowych decyzji. Od młodości gardziła tradycyjnym stylem życia leśnych elfów, uważając go za prymitywny i ograniczający. Marzyła o życiu wśród ludzi, których postrzegała jako bardziej cywilizowanych, co skłoniło ją do porzucenia własnego klanu i elfickich wierzeń.

Jej charakter cechowała wyjątkowa pewność siebie połączona z umiejętnością manipulacji, co pozwoliło jej zdobyć pozycję ulubienicy księcia Haywooda var Ainsleya. Dumna i próżna, uważała pracę w książęcym haremie za przywilej, wierząc że jej uroda i wdzięk zapewnią jej dostatek i społeczne uznanie. Z czasem rozwinęła się w świetną uwodzicielkę, opanowując sztukę miłości do perfekcji.

Po utracie pozycji na dworze, jej charakter uległ znacznemu pogorszeniu. Zgorzkniała i zniszczona, żyła w nędzy utrzymując się z przypadkowych klientów. Gdy spotkała po latach własną córkę, okazała się arogancka, wyniosła i okrutna, gardząc Verili'isil jako mieszańcem i obwiniając ją za utratę dawnego życia.

Bläthan Länn'gälis urodziła się w społeczności Leśnych Elfów na Złotym Wybrzeżu, gdzie wychowywała się w tradycyjnym klanie hołdującym zasadom Dziedzictwa i harmonii z naturą. Od najmłodszych lat jednak odczuwała głęboką niechęć do elfickiego stylu życia, który uważała za prymitywny i ograniczający jej aspiracje. Marzyła o luksusie, bogactwie i życiu wśród ludzi, których postrzegała jako bardziej cywilizowanych i rozwiniętych.

Jej młodzieńczy bunt przeciwko tradycjom własnej rasy stopniowo przerodził się w otwarte odrzucenie elfickiego dziedzictwa. Bläthan gardziła prostotą życia w lesie, rytuałami harmonii z naturą i wszystkimi zasadami, które według niej krępowały jej wolność. Pragnęła wystawności, miękkich jedwabi, klejnotów i zapachu kadzideł – wszystkiego, co kojarzyło jej się z ludzkim przepychem i wygodą.

W poszukiwaniu lepszego życia Bläthan porzuciła swój klan i elfią wiarę, udając się do Miasta Książęcego Kinlaig. Jej niezwykła uroda i wdzięk szybko zwróciły uwagę mieszkańców, a ona sama postanowiła wykorzystać te atuty do zdobycia bogactwa i pozycji. Zaczęła zarabiać jako prostytutka, przekonana że jej elficka uroda i umiejętności zapewnią jej dostatnie życie wśród ludzi.

Szybko zdobyła sławę jako jedna z najpiękniejszych elfek w Birchton, a jej pewność siebie i talent do manipulacji otworzyły jej drogę na książęcy dwór. Trafiła do haremu księcia Haywooda var Ainsleya, który po Wojnie Pokutnej pogrążył się w rozpuście i otoczył się najpiękniejszymi kobietami księstwa. Bläthan stała się jego ulubienicą, zaspokajając księcia jak nikt inny i wzbudzając zazdrość innych kobiet z haremu.

Los Bläthan diametralnie się odmienił, gdy zaszła w ciążę z Haywoodem. Książę, rozwścieczony i pełen pogardy, wyrzucił ją z haremu, nazywając hańbą i poniżeniem swojego rodu. Pozbawiona środków do życia i statusu, Bläthan wróciła do portowych zaułków Kinlaig, gdzie próbowała na nowo zarabiać jako prostytutka. Jednak ciąża zniszczyła jej ciało i dawną urodę, przez co nie potrafiła już przyciągać klientów jak niegdyś.

W dniu Vaernir urodziła córkę Verili'isil, którą natychmiast porzuciła w kanałach Książęcego Miasta. Przeklinała dziecko, obwiniając je o utratę dawnego życia i pozycji. Bläthan żyła potem w skrajnej nędzy, zgorzkniała i zniszczona, utrzymując się z przypadkowych klientów i taniego wina, pogrążając się w coraz większej rozpaczy.

Gdy po trzynastu latach Verili'isil odnalazła ją, by wypełnić wolę swojej bogini, Namory, Bläthan nie okazała skruchy ani czułości. Była arogancka, wyniosła i okrutna wobec własnej córki, śmiejąc się z jej wiary i mówiąc, że jest pomyłką, która nigdy nie powinna się narodzić. Gardziła Verili'isil, twierdząc, że to ona powinna ją zabić, bo córka zniszczyła jej ciało i odebrała wszystko, co miała wartościowego.

Bläthan brzydziła się Verili'isil również dlatego, że była elfką półkrwi, którą uważała za mieszańca niegodnego życia. Jej pogarda dla własnego dziecka była tak głęboka, że Verili'isil, słysząc te słowa, bez wahania ją zabiła. Śmierć Bläthan stała się symbolicznym końcem kobiety, która całe życie uciekała od własnego pochodzenia, natury i Dziedzictwa, tracąc w ten sposób wszystko, co mogło nadać sens jej istnieniu.