Broń Palna

Broń palna oparta na Ognistym Prochu jest owocem współpracy Kapituły Amarantu oraz inżynierów z Thraegu. Ta wyjątkowa konstrukcja wykorzystuje magiczną mieszankę alchemiczną, znaną się jako Mieszanka Grifaldi, stworzoną przez nebraskiej alchemiczki Nicolettę Grifaldi, która ustaliła idealne proporcje składników - opalony Flambys, węgiel drzewny i siarkę w proporcjach 4:1:1.

Broń oparta na Ognistym Prochu, będąc symbolem nowoczesności i siły, odgrywa kluczową rolę w różnorodnych sferach życia, od militariów po straże miejskie, a nawet w walce z potworami i demonami. Jej wszechstronne zastosowanie wynika z potężnej siły i znacznego zasięgu, które czynią ją nieocenionym narzędziem.

Pomimo tego, że broń palna nie zawsze zastąpi tradycyjne łuki czy kusze, to zdecydowanie wyróżnia się jako najlepsza opcja w starciach z opancerzonymi przeciwnikami. Jej siła przebijania jest niezrównana, umożliwiając skuteczne pokonywanie nawet najtwardszych pancerzy. W walce z oddziałami, których pancerz potrafi być niemal nieprzenikniony dla tradycyjnych broni, broń oparta na Ognistym Prochu staje się kluczowym narzędziem, zdolnym zrównać z ziemią nawet najpotężniejsze bestie.

Nie tylko skuteczność czyni tę broń wyjątkową, ale także jej wszechstronność. Może być dostosowana do różnych rodzajów amunicji i celów, od strzałów przeciwpancernych po rażenie masowych formacji przeciwnika. To właśnie ta elastyczność sprawia, że broń oparta na Ognistym Prochu jest nie tylko narzędziem obrony, ale także ataku, stanowiąc główny filar strategii wojskowej wielu narodów i organizacji.

Broń palna oraz amunicja do niej są znacznie droższe od pozostałych rodzajów broni, co sprawia, że mogą pozwolić sobie na nią jedynie elitarne oddziały oraz majętni wojownicy. Ta wysoka cena wynika z zaawansowanych technologii użytych do produkcji oraz zastosowania specjalnych materiałów, które zapewniają doskonałą jakość i skuteczność broni opartej na Ognistym Prochu.

Dla wielu narodów i organizacji broń oparta na Ognistym Prochu stanowi nie tylko narzędzie obrony, ale także ataku, co czyni ją nieodłącznym elementem strategii militarnych. Jej obecność na polu bitwy może często decydować o losach całych kampanii wojennych, co podkreśla jej niezastąpioną rolę w dzisiejszym świecie.

Moździerz, potężne narzędzie oblężnicze, został skonstruowany przez grupę inżynieryjną Mistrza Durvaka Khama w ramach współpracy Kapituły Amarantu oraz krasnoludów z Thraegu. To monumentalne dzieło inżynieryjne, które wykorzystuje Ognisty Proch do generowania ogromnej siły wybuchu, zapewniając strategiczną przewagę w wojnach oblężniczych.

Proces działania moździerza rozpoczyna się od umieszczenia w jego komorze odpowiednio przygotowanego pocisku oraz precyzyjnie odmierzonych ładunków Ognistego Prochu. Po załadowaniu, specjalna mieszanka Grifaldi zostaje podpalona, inicjując gwałtowną eksplozję. Siła tego wybuchu wyrzuca pocisk w górę, skąd opada na cel z ogromną siłą, rażąc przeciwnika z wysokości.

W przeciwieństwie do armaty, która strzela w linii prostej, moździerz wystrzeliwuje pociski pod kątem, co czyni go niezwykle skutecznym w niszczeniu umocnień, fortyfikacji i zwartej piechoty wroga. Broń ta została zaprojektowana z myślą o oblężeniach, gdzie jej zdolność do ostrzału zza murów i przeszkód czyni ją niezastąpionym elementem arsenału wojennego.

Moździerz Mistrza Durvaka Khama wyróżnia się precyzyjną konstrukcją oraz możliwością dostosowania kąta ostrzału, co pozwala na elastyczne prowadzenie ognia w zależności od sytuacji na polu bitwy. Jego skuteczność w walce udowodniła, że jest to jedno z najważniejszych osiągnięć krasnoludzkiej myśli wojskowej, zapewniające przewagę nad armiami, które dotąd nie znały siły broni miotającej pociski na taką skalę.

Główną różnicą między moździerzem a armatą jest ich sposób działania – armata skupia się na precyzyjnych strzałach na dalekie dystanse, podczas gdy moździerz koncentruje się na obszarowej destrukcji, rozrywając wrogie siły eksplozjami spadających pocisków. Dzięki temu wynalazek Mistrza Durvaka Khama stał się symbolem krasnoludzkiej potęgi inżynieryjnej i nową bronią, która na zawsze odmieniła taktykę oblężeń i pola bitwy.

Armata oparta na Ognistym Prochu, majestatyczna w swej potędze, została opracowana przez zręcznych krasnoludzkich inżynierów z Thraegu.

Wykorzystując energię wybuchową generowaną przez mieszankę Grifaldi, ta monumentalna broń wojenna zdolna jest wystrzeliwać pociski na olbrzymie odległości.

Proces działania rozpoczyna się od precyzyjnego załadowania armaty odpowiednio skonstruowanymi pociskami oraz niezbędną ilością Ognistego Prochu. Gdy wszystko jest gotowe do strzału, mieszanka Grifaldi zostaje zapalona, wyzwalając nieokiełznaną potęgę, która gwałtownie wypycha pocisk przez lufę z zawrotną prędkością.

Ta skomplikowana machina, pieczołowicie wypracowana przez krasnoludzkie ręce, staje się niezastąpionym elementem arsenałów wojennych, zdolnym nękać przeciwnika z daleka, zanim ten zbliży się na dystans walki pieszej.

Organki, potężne narzędzie łączące w sobie nowoczesność i tradycję, zostały opracowane w hutach Nebrazzy. Skonstruowane przez mistrzowskich ludzkich inżynierów, te wielolufowe baterie rakietowe, znane również jako "organki", stanowią symfonię technologii i magii, wykorzystując Ognisty Proch do generowania energii potrzebnej do wystrzeliwania potężnych rakiet.

Składa się z wielu gładkościennych luf mniejszego kalibru, które są zamontowane równolegle na wspólnym łożu kołowym lub na obrotowym bębnie wokół wału. Dzięki wykorzystaniu Ognistego Prochu, każda z tych luf staje się potężnym instrumentem, zdolnym wystrzeliwać salwy rakietowe w kierunku wroga.

Organki są ładowane od przodu, a strzelano z nich najczęściej salwami, rzadziej ogniem ciągłym. Z luf osadzonych szeregowo ładunki są odpalane kolejno rzędami, natomiast z bębnowych organków rakietowych ładunki są wystrzeliwane obrotowo po kolei z każdej lufy.

Ta potężna broń, znana jako organki, stanowi niezastąpione wsparcie ogniowe na polu bitwy. Jej zdolność do wystrzeliwania potężnych rakiet, połączona z magią Ognistego Prochu, sprawia, że ​​jest to narzędzie, które przewyższa swoich przeciwników i wznosi się na wyżyny wojennej muzyki.

Rusznica, przełomowa broń palna, została skonstruowana przez grupę inżynieryjną Aratza Frontiery w ramach współpracy Kapituły Amarantu oraz krasnoludów z Thraegu. Ich połączony geniusz inżynieryjny doprowadził do stworzenia tej potężnej broni, która odmieniła oblicze konfliktów i polowań.

Centralnym elementem rusznicy jest jej precyzyjnie wykonana lufa, w której umieszcza się amunicję, zazwyczaj w postaci kuli lub innego rodzaju pocisku. Do wystrzelenia amunicji wykorzystuje się Ognisty Proch, którego siła wybuchowa zapewnia potężny strzał.

Działanie rusznicy, choć skomplikowane, zostało uproszczone dzięki innowacyjnym rozwiązaniom opracowanym przez badaczy pod przewodnictwem Aratza. Po załadowaniu amunicji i prochu, rusznica jest gotowa do strzału. Naciśnięcie spustu inicjuje zapłon w lufie, który powoduje eksplozję Ognistego Prochu, wyrzucając pocisk z lufy w kierunku celu.

To, co wyróżnia rusznicę stworzoną przez zespół Aratza Frontiery, to nie tylko jej skuteczność i precyzja, ale także zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych, które czynią ją bardziej niezawodną i łatwiejszą w obsłudze. Jest to broń, która nie tylko zmienia sposób prowadzenia bitew, ale także znacząco podnosi skuteczność myśliwską, stanowiąc jednocześnie symbol postępu inżynieryjnego.

Pistolet, wynalazek krasnoludów z Thraegu, stanowi rewolucyjne narzędzie w dziedzinie broni palnej, charakteryzujące się kompaktowym rozmiarem i szybkostrzelnością. Jego konstrukcja umożliwia skuteczne rażenie celów na krótkim dystansie, czyniąc go popularnym wyborem w walkach na bliską odległość.

Głównym elementem pistoletu jest jego krótka lufa, która umożliwia szybkie i celne strzały, oraz komora na amunicję i Ognisty Proch. Dzięki zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań konstrukcyjnych, pistolet jest łatwy w obsłudze i skuteczny w działaniu.

Proces działania pistoletu jest prosty i szybki: po załadowaniu amunicji i prochu, użytkownik może szybko odpalić kolejne strzały poprzez naciskanie spustu. Zapłon Ognistego Prochu generuje wystarczającą siłę wybuchową, by wypchnąć pocisk z lufy z dużą prędkością.

Dzięki swojej kompaktowej budowie i szybkostrzelności, pistolety są często wykorzystywane w walkach na krótkim dystansie, jako broń osobista dla żołnierzy oraz jako narzędzie samoobrony dla cywilów. Ich uniwersalność i skuteczność sprawiają, że pistolety skonstruowane przez krasnoludów z Thraegu są cenione przez użytkowników na całym świecie, stanowiąc niezastąpiony element arsenałów wojskowych i służb policyjnych.

Strzelba wyborowa, opracowana przez grupę inżynieryjną Aratza Frontiery w ramach współpracy Kapituły Amarantu oraz krasnoludów z Thraegu, to monumentalne dzieło inżynieryjne, które rewolucjonizuje pojęcie broni palnej. Mimo że jest cięższa i mniej poręczna od tradycyjnej rusznicy, jej potężna konstrukcja i długa lufa umożliwiają zadawanie większych obrażeń oraz osiąganie wyjątkowej celności na dalekim dystansie.

Kluczowym elementem strzelby wyborowej jest jej wydłużona lufa, zaprojektowana specjalnie dla celów precyzyjnego strzelania na znaczne odległości. Dzięki zastosowaniu starannie wykonanej amunicji oraz Ognistego Prochu, strzelba jest w stanie trafiać cele oddalone o kilkaset metrów, co czyni ją wyjątkową w swojej klasie.

Mimo że proces jej działania przypomina tradycyjną rusznicę, wymaga on bardziej wyrafinowanej technologii oraz precyzyjniejszej konstrukcji, co zapewnia większą skuteczność i dokładność na długim dystansie.

Strzelba wyborowa stanowi znaczący krok naprzód w dziedzinie broni palnej, oferując strzelcom wyborowym i oddziałom specjalnym wyjątkowe możliwości rażenia. Dzięki niej walka na otwartych przestrzeniach zyskała nowy wymiar, gdzie zasięg i precyzja decydują o sukcesie na polu bitwy.

Proch produkowany jest w:

• Nebrazzie,

• Międzygórzu,

• Kresach,

• Thraegu.

Natomiast broń oraz działa produkowane są w:

• Araulenie,

• Hintervoldzie,

• Nebrazzie,

• Lidze Srebrnomarchijskiej,

• Thraegu.

Kapituła Amarantu oraz Thraeg zobowiązali się do dziesięcioletniego przestrzegania umowy współpracy nad projektem. Zawarcie takiej umowy było możliwe ze względu na monopolistyczne praktyki Aurinów oraz potrzebę utrzymania technologii w Amarancie na wypadek wojny z Imperium Kalladańskim, na czym zależało Kapitule. Technologia broni oraz prochu może zostać udostępniona jedynie za zgodą obu stron. Strony zobowiązały się do handlu produkowanymi dobrami jedynie między sobą oraz z podmiotami posiadającymi odpowiednią technologię.

Poniżej znajduje się pełna lista osób należących do grupy, która była odpowiedzialna za wynalezienie broni palnej.

Od strony Kapituły Amarantu:

• Przewodniczący Alcred var Pyke-Pontfield, jako koordynator główny

• Archont Lorenzo Campagna, koordynator projektu od strony alchemicznej

• Magister Nicoletta Grifaldi, alchemiczka

• Magister Glavrriel Maethor, alchemiczka

• Aratz Frontiera, inżynier

• Harold Reviee, inżynier

• Beverly Reids, inżynier

Od strony Thraegu:

• Wielki Barik Grumi, koordynator projektu od strony inżynieryjnej

• Flombek Tir, alchemik

• Durvak Kham, inżynier

• Dwama Fratu, inżynierka

• Darri Hanar, inżynierka

• Leó Rubirola, inżynier

• Broń palna w Uniwersum Angvalion jest słabsza niż w realnym świecie, głównie po to, aby była cennym dodatkiem do settingu świata, a nie rewolucją, która wyprze część pozostałych broni;

• Autor świata przez cztery lata wzbraniał się przed dodaniem broni palnej, mimo nacisków graczy, powstał nawet mem "Bobi, kiedy broń palna?". W końcu autor sam na pewnym etapie stwierdził, że chce ją dodać jako część skoku technologicznego świata.