Czarna Magia

Czarna Magia jest magią opartą na poświęceniu i destrukcji. Jej esencją jest naginanie naturalnych procesów życia i śmierci oraz manipulowanie mocami, które są poza zasięgiem większości magów. Ta dziedzina magii wymaga nie tylko ogromnej wiedzy, ale także niebywałej determinacji i gotowości do podejmowania moralnie wątpliwych decyzji.

Każda forma Czarnej Magii wiąże się z ryzykiem nieodwracalnego wpływu na użytkownika, zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Magowie praktykujący te sztuki często kończą jako wykluczeni ze społeczeństwa, a ich dusze uważane są za skażone przez Kapitułę Amarantu i większość wyznań religijnych.

Magia Krwi czerpie swoją moc z esencji życiowej – krwi. Używając własnej krwi lub krwi innych istot, magowie tej dziedziny mogą rzucać potężne zaklęcia, składać ofiary lub kontrolować ciała i umysły. Choć oferuje nieograniczoną moc, cena, jaką płaci użytkownik, jest wysoka – zarówno fizyczna, jak i moralna.

Nekromancja to sztuka przywracania życia martwym w formie nieumarłych. Magowie nekromancji potrafią tworzyć armie szkieletów, ghuli czy bardziej złożonych nieumarłych istot. Ich zaklęcia wymagają głębokiej znajomości anatomii i rytuałów, a także nieustannej energii do kontrolowania tych istot.

Klątwy to zaklęcia destrukcji, które nakładają na cel długotrwałe efekty, takie jak pech, choroby, czy psychiczne cierpienie. Magowie specjalizujący się w klątwach muszą doskonale rozumieć strukturę magiczną swoich ofiar, aby precyzyjnie skierować swoje zaklęcie.

Najbardziej potępianą formą Czarnej Magii są pakty z demonami, w których magowie wymieniają swoją wolność lub duszę na nadprzyrodzone moce. Takie umowy mogą prowadzić do niewyobrażalnych zdolności, ale niemal zawsze kończą się tragicznie dla maga, który zostaje zniewolony przez siły piekielne.

Czarnoksiężnicy wyróżniają się determinacją i gotowością do przekraczania moralnych granic. Są zazwyczaj indywidualistami, którzy szukają potęgi kosztem własnego człowieczeństwa. Często odizolowani od społeczeństwa, spędzają większość życia na badaniu mrocznych zaklęć i praktykowaniu ich w ukryciu. Ich dusze, skażone przez kontakt z mrocznymi siłami, są często przedstawiane jako zgubione na zawsze.

Czarna Magia jest niezwykle skuteczna jako narzędzie wojenne. Armie nieumarłych, klątwy rzucane na przeciwników czy rytuały powodujące masowe zniszczenie są przykładami jej brutalnego zastosowania w konfliktach.

Magowie wykorzystujący magię krwi lub klątwy potrafią przejmować kontrolę nad przeciwnikami, łamać ich psychikę lub fizycznie paraliżować.

Niewielu środków wymaga wywołanie chaosu i strachu, jak publiczne użycie Czarnej Magii. Samo jej istnienie często destabilizuje lokalne społeczności, które boją się jej destrukcyjnych skutków.

Magowie Czarnej Magii są jednymi z niewielu, którzy potrafią odprawiać rytuały wymagające nieetycznych ofiar lub kontaktu z piekielnymi siłami, co czyni ich zarówno niebezpiecznymi, jak i potężnymi.

• Almadrius Sestius Viator Plautus
• Aulus Cloelius
• Balthasar var Faqua
• Nekrokról
• Sarasen
• Shila var Sabelrot
• Tamara Egorova

Czarna Magia niesie ze sobą znaczące ryzyka zarówno dla czarnoksiężników, jak i ich otoczenia. Praktykowanie tej dziedziny wymaga manipulowania energią życiową, klątwami czy mocami demonicznymi, co prowadzi do wyniszczających konsekwencji. Czarnoksiężnicy narażają się na fizyczne i psychiczne wyniszczenie, szczególnie przy korzystaniu z magii krwi, nekromancji czy zawieraniu paktów z demonami. Długotrwałe użycie tych mocy może prowadzić do degradacji ciała oraz umysłu, często kończąc się szaleństwem i całkowitym zatraceniem moralności.

Nieprzewidywalność i trudności w kontrolowaniu Czarnej Magii stanowią kolejne ryzyko. Przywoływanie demonów czy nieumarłych często wymyka się spod kontroli, co grozi katastrofalnymi skutkami. Nawet drobne błędy w zaklęciach mogą powodować poważne konsekwencje, takie jak wyzwolenie nieokiełznanych mocy, zakłócenia magiczne lub nieodwracalne zmiany w otoczeniu.

W większości państw na świecie Czarna Magia jest zakazana, a czarnoksiężnicy są uznawani za zagrożenie dla społeczeństwa. Ich działalność traktowana jest jako ciężkie przestępstwo, za które grożą surowe kary, nierzadko śmierć. Ograniczenia te wymuszają na czarnoksiężnikach działanie w ukryciu, co dodatkowo potęguje ich izolację oraz odcięcie od reszty społeczności.

Dodatkowym ograniczeniem jest stygmatyzacja społeczna. Czarnoksiężnicy są powszechnie postrzegani jako budzący grozę i odrazę, co prowadzi do ich wykluczenia. Strach i uprzedzenia wobec nich utrudniają zdobycie zaufania i akceptacji, skazując ich na życie poza marginesem społeczeństwa, w którym często stają się jeszcze bardziej destrukcyjni.

• Necronomicon I: Tragedia Kazimira
• Necronomicon II: Techniki Nekromancji
• Necronomicon III: Spis Plugastw
• Necronomicon IV: Kult Martwej Ręki
• Necronomicon V: Cesarstwo Nazaira
• Necronomicon VI: Tarasha i Czarny Krąg
• Necronomicon VII: Trupia Mgła
• Podstawy Neutralizacji Klątw
• Rytuał Magicznej Harmonizacji