Josephine Hailey

Josephine cechuje się delikatną urodą i, pomimo przybywania jej kolejnych lat, nie traci młodego wyglądu. Jej smukła, zgrabna sylwetka jest wynikiem samodyscypliny i lat spędzonych na podróżach oraz walce. Josephine zdecydowanie wyróżniają długie, ciemnobrązowe, gęste włosy, a także intensywnie barwne oczy spoglądające spod długich rzęs. Jej spojrzenie potrafi przeszywać na wskroś - głębią ciepłego szmaragdu jej prawego oka i mroczną czerwienią jej lewego oka, które jest wynikiem działania Magii Krwi, której czarodziejka niegdyś padła ofiarą.

Od kiedy Josephine udało się uciec ze złowieszczych szponów trądu, niezwykle dba o swój wygląd, przede wszystkim zaś o stan swojej skóry, co dobrze widać. Wszystko to sprawia, że czarodziejkę można niewątpliwie nazwać zjawiskową i przyciąga ona niejedno spojrzenie.

Josephine zwykle ubiera się dosyć elegancko, a w jej stylu można wyczuć niewątpliwe hintervoldzkie naleciałości. Kolorystyka jej ubioru jest stonowana i często zawiera wiele czerni, która w zasadzie stała się znakiem rozpoznawalnym Magister Hailey.

Josephine na szyi zawsze nosi Larme de Coeur. Jest to hintervoldzka ozdoba noszona ku pamięci zmarłych ukochanych, a jej nazwa oznacza dosłownie Łzę Serca. Larme de Coeur Josephine ofiarowane jest dwóm osobom. Jego główny kamień przedstawia lilię wykonaną z białego i różowego kwarcu. Nosi go ona ku pamięci swojej wieloletniej przyjaciółki i ukochanej, Leliany, której imię oznacza właśnie lilię - została ona zamordowana wiele lat wcześniej przez biologiczną matkę Josephine, jednak w wyniku traumy pozostała u boku czarodziejki jako iluzja, którą Josephine uważała za prawdziwą. Prawdę poznała dopiero w Cesarstwie Middënhutën - od tej pory nosie żałobny naszyjnik jako wyraz swojej tęsknoty oraz miłości do Leliany.

Kamień ten upamiętnia jednak również drugą osobę - Aryana Oppiusa Parlathana, którego Josephine również darzyła miłością, jednak jego śmierć w boju nigdy nie pozwoliła ich uczuciu rozkwitnąć. Aryan poświęcił życie, aby powstrzymać Opiekuna Lanosa i uratować Josephine oraz resztę swoich przyjaciół. To właśnie Aryan wykonał dla niej ową lilię po odejściu Leliany.

Josephine na przedramieniu nosi karwasz, będący regaliami Kapituły Amarantu. Otrzymała go od swojego mentora oraz przyjaciela, Alcreda var Pyke-Pontfielda, Przewodniczącego Kapituły. Karwasz to sprytne magiczne urządzenie komunikacyjne, które pozwala Josephine rozmawiać z towarzyszami nawet na dalekie dystanse.

Josephine posiada szereg umiejętności o podłożu magicznym. Najlepiej rozwiniętą z jej zdolności jest Onejromancja - sztuka czytania snów oraz wspomnień. Magister Hailey przez wiele lat rozwijała swoje umiejętności, a do tego posiada również coś, co można nazwać wrodzonym talentem do magii snów - możliwe, że ma to związek z jej wysokim poziomem empatii, jako że podczas swoich sesji onejromantycznych Josephine często bazuje na ładunku emocjonalnym wspomnień.

Podczas sesji onejromantycznych czarodziejka jest bardzo dokładna, starając się przede wszystkim dobrze poznać pacjenta - według Josephine problem nie zawsze jest tym, czym wydaje się na pierwszy rzut oka, a skuteczna Onejromancja wymaga przede wszystkim zaufania, otwartości oraz uważnego słuchania. To właśnie pozwalają odkryć pozornie niewielkie szczegóły, które mogą okazać się przełomowe.

Josephine posiada szeroką wiedzę na temat alchemii i zielarstwa, oraz duże doświadczenie w przygotowywaniu nawet skomplikowanych mikstur. Zawdzięcza to wieloletniej nauce, którą rozpoczęła już w wieku nastoletnim, oraz szlifowaniu swojej techniki.

Niestety, choć nie brak jej wiedzy, to w wyniku niebezpiecznej podróży między płaszczyznami, zdolności manualne czarodziejki bardzo mocno się pogorszyły - robi jednak wszystko, aby wrócić do dawnej świetności.

Wachlarz umiejętności magicznych Josephine jest bardzo zróżnicowany, jako że magister postawiła sobie za cel zostanie jak najbardziej wszechstronnym magiem. Zdecydowanie specjalizuje się w Aeroturgii, magii błyskawic, która jest jej głównym narzędziem podczas bitew. Wiele lat nauki tej magii pozwoliło Josephine zyskać w niej niezwykłe wyczucie, które przekłada się na dużą pewność siebie na polu walki.

Magia Josephine jest silnie związana z jej emocjami na poziomie, który pozwala jej wyzwolić siłę emocji podczas rzucania zaklęć ofensywnych, co znacząco wzmacnia ich siłę rażenia. Jest to chaotyczny rodzaj magii, którego nie da się wyzwolić na zawołanie i oparty jest wyłącznie na stanie emocjonalnym czarodziejki. Zdolność ta objawia się poprzez magię Aeroturgii w formie Błyskawic Uczuć o różnych kolorach.

Rodzaj emocji, które wyzwalają Błyskawice Uczuć jest istotny, ponieważ więź emocji Josephine z jej magią jest tak silna, że mogą je odczuć nawet jej przeciwnicy, będący celem zaklęcia. Ładunek emocjonalny Błyskawic Uczuć miesza się z uczuciami celu, który dosięgają, wprowadzając w jego umyśle chaos, który może osiągnąć różny poziom w zależności do siły uczuć Josephine, a także siły woli jej przeciwnika.

Josephine praktykuje również Magię Umysłu, która pozwala jej wpływać na ludzi wokół niej, a także wykorzystywać ich zmysły przeciwko nim samym. Naturalna empatia czarodziejki sprawia, że w jej rękach magia ta stanowi niebezpieczne narzędzie - zwykle jest w stanie dość szybko ocenić, w jaki sposób najlepiej może wpłynąć na daną osobę.

Choć Josephine preferuje zachowanie rozwagi w wykorzystaniu Magii Umysłu, to w naprawdę istotnych sytuacjach nie waha się korzystać z jej pełnych możliwości.

Josephine osiągnęła także dużą wprawę w Magii Srebra - dziedzinie magicznej, którą sama wprowadziła w poczet współczesnej magii. Ta zaginiona przez setki lat dziedzina magiczna została na powrót odkryta przez czarodziejkę w Srebrnych Marchiach.

Josephine jest autorką większości podstawowych zaklęć Magii Srebra, a sama specjalizuje się w jej bojowym wykorzystaniu, z jej pomocą tworząc magiczne bronie oraz przedmioty, które zarówno wzmacniają jej magię, jak i pozwalają jej rzucać wyzwanie w walce na krótki dystans.

Josephine urodziła się w Hintervoldzie jako córka i jedyna dziedziczka dobrze prosperującego rodu Dalterion. Całe dzieciństwo była bardzo chorowita, co sprawiło, że jej matka, w obawie o przyszłość rodu, zamknęła ją za murami posiadłości niczym w złotej klatce. Pomimo, że miała wszystko, czego mogła pragnąć, Josephine była samotna. Sytuacji nie poprawiała jej relacja z matką, która była kontrolująca i nadopiekuńcza do tego stopnia, że momentami potrafiła się uciekać do przemocy - zarówno mentalnej, jak i fizycznej. Jedynymi towarzyszami Josephine w tamtych czasach był jej opiekun, Harald, oraz Leliana, córka służącej, która za spotykanie się z Josephine została zabita na rozkaz pani Dalterion.

Kiedy Josephine miała 16 lat, zachorowała na trąd, co odrzuciło od niej matkę, która w tym czasie aranżowała dla niej polityczne małżeństwo - nie mając więcej pożytku z córki, porzuciła ją w Srebrnych Marchiach, licząc na to, że młoda dziewczyna nie przeżyje trudnej, srebrnomarchijskiej zimy.

Josephine udało się jednak dotrzeć do małego miasteczka, Fosy Despair, gdzie poznała Hazorytę, brata Gregory'ego. Wprowadził on ją do swojego zakonu, który składał się w całości z trędowatych i dał jej dom. Po pewnym czasie Gregory stał się dla dziewczyny jak prawdziwy ojciec, a Srebrne Marchie stały się jej domem. Poznała nowych przyjaciół i, pomimo choroby, po raz pierwszy mogła żyć normalnie. W Fosie Despair Josephien poznała również highlanderów, Wulfritha i Henry'ego, z którymi bardzo się zżyła - cała trójka przez lata stała się w zasadzie jak przyszywane rodzeństwo. Josephine kilka lat w Srebrnych Marchiach spędziła na pomaganiu mieszkańcom Fosy jako Hazorytka, a także na podróżach highlanderskich z Wulfrithem i Henrym. Rozwijała także dalej swoje zdolności magiczne oraz alchemiczne.

Całe życie Josephine zmieniło się, kiedy poznała swoich towarzyszy z drużyny i wyruszyła na niebezpieczną misję - tak rozpoczęła walkę z Opiekunami i poszukiwania Kamieni Świata. Podróż ta niezwykle odmieniła młodą dziewczynę, zmuszając ją do zmierzenia się z najokrutniejszymi realiami świata. Jeszcze w Srebrnych Marchiach Josephine po raz pierwszy zetknęła się z jedną z Czarnych Bram, Astarothem, który bardzo szybko zrewidował jej naiwne spojrzenie jakoby w każdym dało się znaleźć dobro. Konfrontacja z Astarothem była brutalna, a w jej wyniku dziewczyna utraciła swojego ojca, Gregory'ego, którego poświęcenie zapewniło drużynie zwycięstwo. Astaroth na zawsze zmienił sposób myślenia Josephine - w pewien sposób uczynił ją silniejszą, jednak jednocześnie zaszczepił w niej gniew, który zaczął napędzać ją równie mocno co jej misja.

Jedyną przeciwwagą dla niego stała się Lynn, z którą Josephine bardzo mocno się związała - do tego stopnia, że zaczęła pełnić w jej życiu rolę prawdziwej matki. W chwilach, kiedy gniew, ból i poczucie straty wprowadzały chaos w myślach Josephine, to właśnie Lynn potrafiła najlepiej do niej dotrzeć, dzięki ogromnemu wzajemnemu zaufaniu, którym się darzą.

Droga, którą poprowadziła Josephine jej misja, była długa i wyboista - najpierw przez Morberg, a później daleko do Vendormu, Cesarstwa Middënhutën oraz na Wyspy Dwóch Braci. Droga ta bardzo zmieniła czarodziejkę, która ze słodkiej, niewinnej i dosyć naiwnej dziewczyny stała się dużo twardszą i pewniejszą swojej sprawy kobietą - z czasem zrozumiała, że nie ocali wszystkich, a poświęcenia są nieuniknione. Jednym z większych stała się choroba jej matki, która prawie zginęła w Vendormie, aby okiełznać moc Kamienia Przestrzeni niszczącego miasto. Czekanie na jej wybudzenie się ze śpiączki było przerażające, ale stało się też dla Josephine punktem zwrotnym - to właśnie wtedy w pełni wzięła na siebie odpowiedzialność za misję i swoich bliskich, i weszła na ścieżkę do zostania prawdziwym przywódcą.

Josephine posiada nie tylko silny talent magiczny, ale również wyjątkowo ukierunkowany. Należy ona do grona Śniących - magów, którzy są w stanie dostrzegać oraz odczytywać Echa Wydarzeń, co w zasadzie pozwala im widzieć przeszłość, nieważne jak odległą. Talent ten należy do niezwykle rzadkich.

Póki co Josephine dopiero poznaje swoje zdolności, jednak wierzy, że mogą okazać się one niezwykle przydatne w walce z Opiekunami. Choć nie zrobiła tego świadomie, to była już w stanie dwukrotnie odczytać Echa Wydarzeń. Obecnie Josephine poszukuje nauczyciela, który będzie mógł wskazać jej drogę w tej trudnej sztuce.

Josephine w Srebrnych Marchiach rozpoczęła swoje badania nad cywilizacją Dratagran i ich owianą legendą Magią Srebra, której inni nie dawali wiary. Czarodziejka nie zamierzała się jednak poddać i w końcu dotarła do sedna sprawy - badając starożytne menhiry i zapiski udało jej się odtworzyć podstawy Magii Srebra, a to z kolei pozwoliło jej do odtworzenia dawnych zaklęć i opracowania paru nowych.

Josephine wybrała właśnie Magię Srebra na temat swojej Pracy Magisterskiej, która zapewniła jej miejsce w szeregach Kapituły Amarantu. W wyniku wydarzeń na Wyspach Dwóch Braci Josephine nie mogła oglądać rozwoju Magii Srebra na Amaranacie, która pod jej nieobecność została spopularyzowana przez Kapitułę. Josephine jest jednak dumna ze swojego odkrycia i wkładu jaki miało ono w polepszenie jakości życia na kontynencie - w szeregach Kapituły natomiast zapewniło jej ono szacunek, a dla niektórych urosła wręcz do rangi legendy.

Jednym z członków Kręgu Powierników jest Sidth - wyjątkowa Ellerian o nienaturalnym wyglądzie. Sidth w pewnym sensie jest dzieckiem Josephine, a w zasadzie została przez nią stworzona przy pomocy magii.

Wpierw była ona magicznym bytem, określanym przez Josephine jako Kula Eteru. Czarodziejka stworzyła ją w wyniku magicznej anomalii powstałej podczas jednego z jej magicznych eksperymentów, które w tajemnicy przed rodziną prowadziła podczas swoich pierwszych lat nauki magii, jeszcze w Hintervoldzie. Młoda Josephine nieświadomie wykorzystała Kamień Dusz, który ukradła magowi odwiedzającemu ich posiadłość, a znajdująca się w jego wnętrzu dusza została z nią związana, stając się na lata jej magicznym towarzyszem - Kula Eteru dzieliła z Josephine myśli i była w stanie wzmacniać jej magiczne zdolności.

Podczas Koniunkcji Żywej Magii Josephine zdecydowała się przeprowadzić magiczny rytuał, aby uwolnić związaną z nią duszę - pragnęła dać Kuli Eteru prawdziwą niezależność. Rytuał nie przebiegł jednak dokładnie tak, jak planowała, a magiczna dusza znalazła naczynie w postaci znajdującej się nieopodal martwej Ellerian. W ten sposób Sidth zyskała jednak własne ciało oraz umysł, i zdecydowała się wyruszyć w drogą u boku czarodziejki.