Josephine Hailey

Josephine cechuje się delikatną urodą i, pomimo przybywania jej kolejnych lat, nie traci młodego wyglądu. Jej smukła, zgrabna sylwetka jest wynikiem samodyscypliny i lat spędzonych na podróżach oraz walce. Josephine zdecydowanie wyróżniają długie, ciemnobrązowe, gęste włosy, a także intensywnie barwne oczy spoglądające spod długich rzęs. Jej spojrzenie potrafi przeszywać na wskroś - głębią ciepłego szmaragdu jej prawego oka i mroczną czerwienią jej lewego oka, które jest wynikiem Magii Krwi, której czarodziejka niegdyś padła ofiarą.

Od kiedy Josephine udało się uciec ze złowieszczych szponów trądu, niezwykle dba o swój wygląd, przede wszystkim zaś o stan swojej skóry, co dobrze widać. Wszystko to sprawia, że czarodziejkę można niewątpliwie nazwać zjawiskową i przyciąga ona niejedno spojrzenie.

Josephine zwykle ubiera się dosyć elegancko, a w jej stylu można wyczuć niewątpliwe hintervoldzkie naleciałości. Kolorystyka jej ubioru jest stonowana i często zawiera wiele czerni, która w zasadzie stała się znakiem rozpoznawalnym Magister Hailey.

Josephine na szyi zawsze nosi Larme de Coeur. Jest to hintervoldzka ozdoba noszona ku pamięci zmarłych ukochanych, a jej nazwa oznacza dosłownie Łzę Serca. Larme de Coeur Josephine ofiarowane jest dwóm osobom. Jego główny kamień przedstawia lilię wykonaną z białego i różowego kwarcu. Nosi go ona ku pamięci swojej wieloletniej przyjaciółki i ukochanej, Leliany, której imię oznacza właśnie lilię - została ona zamordowana wiele lat wcześniej przez biologiczną matkę Josephine, jednak w wyniku traumy pozostała u boku czarodziejki jako iluzja, którą Josephine uważała za prawdziwą. Prawdę poznała dopiero w Cesarstwie Middënhutën - od tej pory nosie żałobny naszyjnik jako wyraz swojej tęsknoty oraz miłości do Leliany.

Tuż poniżej kamienia w Larme de Coeur wszyty jest pierścień, który Josephine otrzymała niegdyś od swojego ukochanego, Aryana Oppiusa Parlathana. Aryan poświęcił życie, aby powstrzymać Opiekuna Lanosa i uratować Josephine oraz resztę swoich przyjaciół.

Josephine na przedramieniu nosi karwasz, będący regaliami Kapituły Amarantu. Otrzymała go od swojego mistrza i przyjaciela, Alcreda var Pyke-Pontfielda, Przewodniczącego Kapituły. Karwasz to sprytne magiczne urządzenie komunikacyjne, które pozwala Josephine rozmawiać z towarzyszami nawet na dalekie dystanse.

Josie jest fajna dowo, czerpie dużo inspiracji od innych i potrafi szybko myśleć. Poza tym wykorzystuje eter i kontrolę umysłu do robienia taktyk.

Josephine posiada szereg umiejętności o podłożu magicznym. Najlepiej rozwiniętą z jej zdolności jest Onejromancja - sztuka czytania snów oraz wspomnień. Magister Hailey przez wiele lat rozwijała swoje umiejętności, a do tego posiada również coś, co można nazwać wrodzonym talentem do magii snów - możliwe, że ma to związek z jej wysokim poziomem empatii, jako że podczas swoich sesji onejromantycznych Josephine często bazuje na ładunku emocjonalnym wspomnień. Poza tym Josephine jest również wprawną rytualistką.

Josephine posiada szeroką wiedzę na temat alchemii i zielarstwa, oraz duże doświadczenie w przygotowywaniu nawet skomplikowanych mikstur. Zawdzięcza to wieloletniej nauce, którą rozpoczęła już w wieku nastoletnim, oraz szlifowaniu swojej techniki.

Mówi się, że różni magowie czerpią swoją siłę z różnych źródeł. Magia Josephine jest silnie związana z jej emocjami na poziomie, który pozwala jej wyzwolić siłę emocji podczas rzucania zaklęć ofensywnych, co znacząco wzmacnia ich siłę rażenia. Jest to chaotyczny rodzaj magii, którego nie da się wyzwolić na zawołanie i oparty jest wyłącznie na stanie emocjonalnym czarodziejki. Na ten moment zdolność ta objawia się poprzez magię Aeroturgii w formie Błyskawic Uczuć o różnych kolorach.

Krwistoczerwone błyskawice są przepełnione nienawiścią, chaotycznym gniewem lub pragnieniem zemsty. Czarne błyskawice przepełnione są bólem lub przytłaczającą rozpaczą. Złote błyskawice przepełnione są miłością, oddaniem lub pragnieniem ochrony za wszelką cenę.

Rodzaj emocji, które wyzwalają Błyskawice Uczuć jest istotny, ponieważ więź emocji Josephine z jej magią jest tak silna, że mogą je odczuć nawet jej przeciwnicy, będący celem zaklęcia. Ładunek emocjonalny Błyskawic Uczuć miesza się z uczuciami celu, który dosięgają, wprowadzając w jego umyśle chaos, który może osiągnąć różny poziom w zależności do siły uczuć Josephine, a także siły woli jej przeciwnika.

Wachlarz umiejętności magicznych Josephine jest bardzo zróżnicowany, jako że Magister postawiła sobie za cel zostanie jak najbardziej wszechstronnym magiem. Zdecydowanie specjalizuje się w Aeroturgii, magii błyskawic, która jest jej głównym narzędziem podczas bitew. Osiągnęła również bardzo wysoki poziom w Magii Eteru, wykorzystując ją z powodzeniem zarówno w czasie walki, jak i do celów politycznych. Poza tym Josephine jest również magiem Polimorfii, a także wprawnie posługuje się Magią Srebra, którą sama z resztą przywróciła w poczet współczesnej magii. Cała jej wiedza magiczna doskonale przydaje się również podczas przygotowywania rytuałów, do których czarodziejka ma mocno nowatorskie podejście.

Chociaż Josephine w pierwszej kolejności jest magiem, to w całokształcie swojego stylu walki, tak samo jak w magii, stara się być wszechstronna. Skłoniło ją to do rozwoju także fizycznej strony walki, czyniąc ją dość samowystarczalną - Josephine doskonale opanowała sztukę zwinnej walki, która pozwala jej na unikanie ataków przeciwników i umykanie bezpośredniemu zagrożeniu. Oczywiście w tej kwestii niezwykle przydatna okazuje się Aeroturgia, która jeszcze bardziej wzmacnia jej wypracowane przy pomocy treningu zdolności.

Josephine urodziła się w Hintervoldzie jako córka i jedyna dziedziczka dobrze prosperującego rodu Dalterion. Całe dzieciństwo była bardzo chorowita, co sprawiło, że jej matka, w obawie o przyszłość rodu, zamknęła ją za murami posiadłości niczym w złotej klatce. Pomimo, że miała wszystko, czego mogła pragnąć, Josephine była samotna. Sytuacji nie poprawiała jej relacja z matką, która była kontrolująca i nadopiekuńcza do tego stopnia, że momentami potrafiła się uciekać do przemocy - zarówno mentalnej, jak i fizycznej. Jedynymi towarzyszami Josephine w tamtych czasach był jej opiekun, Harald, oraz Leliana, córka służącej, która za spotykanie się z Josephine została zabita na rozkaz pani Dalterion.

Kiedy Josephine miała 17 lat, zachorowała na trąd, co odrzuciło od niej matkę, która w tym czasie aranżowała dla niej polityczne małżeństwo - nie mając więcej pożytku z córki, porzuciła ją w Srebrnych Marchiach, licząc na to, że młoda dziewczyna nie przeżyje trudnej, srebrnomarchijskiej zimy.

Josephine udało się jednak dotrzeć do małego miasteczka, Fosy Despair, gdzie poznała Hazorytę, brata Gregory'ego. Wprowadził on ją do swojego zakonu, który składał się w całości z trędowatych i dał jej dom. Po pewnym czasie Gregory stał się dla dziewczyny jak prawdziwy ojciec, a Srebrne Marchie stały się jej domem. Poznała nowych przyjaciół i, pomimo choroby, po raz pierwszy mogła żyć normalnie. W Fosie Despair Josephien poznała również highlanderów, Wulfritha i Henry'ego, z którymi bardzo się zżyła - cała trójka przez lata stała się w zasadzie jak przyszywane rodzeństwo. Josephine kilka lat w Srebrnych Marchiach spędziła na pomaganiu mieszkańcom Fosy jako Hazorytka, a także na podróżach highlanderskich z Wulfrithem i Henrym. Rozwijała także dalej swoje zdolności magiczne oraz alchemiczne.

Całe życie Josephine zmieniło się, kiedy poznała swoich towarzyszy z drużyny i wyruszyła na niebezpieczną misję - tak rozpoczęła walkę z Opiekunami i poszukiwania Kamieni Świata. Podróż ta niezwykle odmieniła młodą dziewczynę, zmuszając ją do zmierzenia się z najokrutniejszymi realiami świata. Jeszcze w Srebrnych Marchiach Josephine po raz pierwszy zetknęła się z jedną z Czarnych Bram, Astarothem, który bardzo szybko zrewidował jej naiwne spojrzenie jakoby w każdym dało się znaleźć dobro. Konfrontacja z Astarothem była brutalna, a w jej wyniku dziewczyna utraciła swojego ojca, Gregory'ego, którego poświęcenie zapewniło drużynie zwycięstwo. Astaroth na zawsze zmienił sposób myślenia Josephine - w pewien sposób uczynił ją silniejszą, jednak jednocześnie zaszczepił w niej niepochamowane pragnienie zemsty, które zaczęło napędzać ją równie mocno co jej misja.

Jedyną przeciwwagą dla niego stała się Lynn, z którą Josephine bardzo mocno się związała - do tego stopnia, że zaczęła pełnić w jej życiu rolę prawdziwej matki. W chwilach, kiedy gniew, ból i poczucie straty wprowadzały chaos w myślach Josephine, to właśnie Lynn potrafiła najlepiej do niej dotrzeć, dzięki ogromnemu wzajemnemu zaufaniu, którym się darzą.

Droga, którą poprowadziła Josephine jej misja, była długa i wyboista - najpierw przez Morberg, a później daleko na Drainię, do Vendormu i Cesarstwa Middënhutën. Droga ta bardzo zmieniła czarodziejkę, która ze słodkiej, niewinnej i dosyć naiwnej dziewczyny stała się dużo twardszą i pewniejszą swojej sprawy kobietą - z czasem zrozumiała, że nie ocali wszystkich, a poświęcenia są nieuniknione. Największym z tych poświęceń stała się choroba jej matki, która prawie zginęła w Vendormie, aby okiełznać moc Kamienia Przestrzeni niszczącego miasto. Czekanie na jej wybudzenie się ze śpiączki było przerażające, ale stało się też dla Josephine punktem zwrotnym - to właśnie wtedy w pełni wzięła na siebie odpowiedzialność za misję i swoich bliskich, i weszła na ścieżkę do zostania prawdziwym przywódcą.

Josephine w Srebrnych Marchiach rozpoczęła swoje badania nad cywilizacją Dratagran i ich owianą legendą Magią Srebra, której inni nie dawali wiary. Czarodziejka nie zamierzała się jednak poddać i w końcu dotarła do sedna sprawy - badając starożytne menhiry i zapiski udało jej się odtworzyć podstawy Magii Srebra, a to z kolei pozwoliło jej do odtworzenia dawnych zaklęć i opracowania paru nowych.

Josephine wybrała właśnie Magię Srebra na temat swojej Pracy Magisterskiej, która zapewniła jej miejsce w szeregach Kapituły Amarantu. Obecnie jej głównym celem w organizacji jest rozpowszechnienie Magii Srebra i wprowadzenie jej do ogólnodostępnego użytku w Amarancie, a później i w pozostałych częściach świata - Josephine wierzy, że ta odkryta na nowo magia może okazać się rewolucyjna dla całego przemysłu metalurgicznego.

Wszystko zaczęło się od eksperymentów Josephine. W Hintervoldzie skupiała się głównie na nauce Magii Eteru, w której osiągnęła naprawdę dobry poziom. Drugą magią, którą się zainteresowała, było Przywołanie, jednak, od kiedy zaczęła się o nim uczyć, mierził ją fakt, że przywołańce nie mają własnej woli i są całkowicie zależne od stanu maga, który nimi steruje. Chciała wykorzystać swoją wiedzę na temat umysłu, aby zbudować więź między własnym umysłem, a przywołańcem, która wytworzy pewnego rodzaju jego własną świadomość, która pozwoli mu korzystać z jej wiedzy i zdolności do własnych działań. Szło to jednak niezbyt dobrze - podtrzymanie takiej więzi z przywołańcem było niestabilne i prawie od razu się ona zrywała.

Pewnego dnia Josephine myszkowała w rzeczach jednego z gości matki, który był znanym magiem z Hintervoldzkiej Szkoły Magicznej - nie mogła się powstrzymać, żeby zobaczyć, co przywiózł ze swoich podróży, jako że nigdy nie miała dostępu do takich rzeczy. Znalazła u niego Czarny Kryształ Dusz - wtedy jeszcze nie znała w pełni ich natury, wiedziała jedynie, że są silniejsze niż zwykłe kryształy dusz. Josephine zabrała kryształ, a kiedy mag wyjechał, użyła go do swoich eksperymentów - liczyła, że duży ładunek esencji magicznej dostarczony przez Czarny Kryształ Dusz pozwoli na podtrzymanie więzi z przywołańcem.

Jednak specyfika Czarnego Kryształu Dusz, który napełniony jest duszą rozumnej istoty, sprawiła, że w trakcie eksperymentu doszło do anomalii, a dusza, zamiast dostarczyć esencji magicznej, została związana z wykreowaną przez więź świadomością przywołańca i w ten sposób permanentnie pozostał on w tym świecie, nabywając swojego rodzaju samoświadomość zbudowaną na podstawie umysłu Josephine. Choć czarodziejka była podekscytowana, to bała się też, co będzie, jeśli ktoś się dowie o tym, co się stało - tego dnia zrezygnowała z nauki Przywołania u swojego nauczyciela i zajęła się Aeroturgią, a nad rozwojem stworzonej przez siebie istoty zaczęła pracować w samotności.

Kula Eteru to wyjątkowy przywołaniec posiadający własną wolę. Kula Eteru ma dostęp do wiedzy Josephine, jednak nie potrafi korzystać z jej zdolności w takiej formie jak ona - jest w pewnym sensie połączona z czymś, co można by nazwać źródłem magicznym Josephine i posługuje się bardzo czystą formą magii. Wyjątkowa więź z czarodziejką sprawia, że Kula Eteru może ingerować w jej organizm oraz umysł, aby ją wzmacniać, przyśpieszać jej regenerację, czy też chronić ją. Wykonuje także polecenia Josephine, jednak jest w tym dużo bardziej samodzielna niż zwykły przywołaniec. Ataki Kuli Eteru nie są bardzo silne, jednak ich głównym atutem jest to, że oznaczają przeciwnika, wzmacniając ataki Josephine przeciwko niemu.

TODO