Szepczący

Trudno powiedzieć, kiedy pojawili się pierwsi Szepczący. Nie stanowią oni jednej sekty, a sama nazwa została im nadana przez innych elfritan. Szepczący to samotnicy, którzy nie otwierają się nawet przed podobnymi sobie. Kwintesencja ich życia jest nieskończone zdobywanie potęgi oraz wiedzy, i wieczna rywalizacja z innymi. Choć wyznają oni Gridwyn, Córę Chciwości, to nie każdy z nich wcześniej wyznawał Elfrit - część z nich natrafiła na Gridwyn jako pierwszą, podzielając jej filozofię chciwości, podczas gdy inni stali niegdyś po stronie dobra, ale pogoń za potęgą pchnęła ich w objęcia Córy Chciwości.

Stosunek Szepczących do innych religii jest jednoznacznie wrogi, szczególnie wobec wyznawców Aglosa, których uważają za ograniczonych dogmatyków. Wobec pozostałych sekt elfritańskich zachowują dystans, traktując je instrumentalnie - współpracują, gdy im to odpowiada, by potem bez wahania zdradzić sojuszników. Wyjątkową nienawiścią pałają do wyznawców Naihild, odzwierciedlając rywalizację swoich bogiń, choć rzadko występują przeciwko nim otwarcie - nigdy jednak nie przepuszczą okazji, aby im zaszkodzić bez ujawniania się.

Szepczący oddają cześć przede wszystkim Gridwyn, jednej z sześciu Cór Nocy, córce Elfrit. Gridwyn znana jest jako Córa Chciwości, a jej domeną jest ludzka chciwość, zazdrość oraz niepohamowane pragnienie posiadania. W przeciwieństwie do innych bóstw mroku, Gridwyn nie dąży do otwartego konfliktu czy totalnego zniszczenia, lecz wykorzystuje słabości śmiertelników, by ich skłócać i prowadzić do samozagłady.

Gridwyn to bóstwo kapryśne i pełne sprzeczności. Z jednej strony pragnie władzy i uznania, z drugiej zaś jest zbyt niepewna, by otwarcie przeciwstawić się swojej siostrze Naihild, której zazdrości pozycji u boku Elfrit. Ta ambiwalencja znajduje odzwierciedlenie w postępowaniu jej wyznawców, którzy choć pałają nienawiścią do sług Naihild, rzadko decydują się na bezpośrednią konfrontację.

Głównym celem Gridwyn jest manipulowanie śmiertelnikami poprzez ich najgłębsze pragnienia. Ofiarowuje im obietnice potęgi, bogactwa i wiedzy, by następnie obserwować, jak ich chciwość prowadzi do upadku. W przeciwieństwie do innych Cór Nocy, Gridwyn nie dąży do fizycznej destrukcji świata, lecz do jego moralnego rozkładu poprzez podsycanie egoizmu, zdrady i nieustannej rywalizacji.

Szepczący, jako wyznawcy Gridwyn, Córy Chciwości, kierują się doktryną opartą na skrajnym egoizmie i niepohamowanej żądzy władzy. Ich wierzenia skupiają się wokół idei, że wiedza i potęga są najwyższymi wartościami, a zdobycie ich usprawiedliwia wszelkie środki. W przeciwieństwie do innych kultów Elfrit, nie wierzą w zbiorowe zbawienie czy apokaliptyczne wizje – każdy Szepczący dąży do osobistego wyniesienia ponad śmiertelników i innych wyznawców mroku.

Główną cnotą w oczach Szepczących jest bezwzględne dążenie do mocy, niezależnie od kosztów. Zdrada, kradzież wiedzy, a nawet mordowanie rywali są nie tylko akceptowane, ale wręcz pochwalane jako przejaw determinacji. Największym grzechem jest natomiast dzielenie się wiedzą lub okazywanie słabości – litości, współczucia czy lojalności. Szepczący wierzą, że tylko ci, którzy są gotowi poświęcić wszystko dla potęgi, zasługują na łaskę Gridwyn.

Wizja Szepczących jest prosta i brutalna: świat to arena, na której silni wykorzystują słabych, a wiedza jest narzędziem dominacji. Nie interesują ich cykle zniszczenia i odrodzenia typowe dla innych kultów Elfrit – liczy się tylko osobiste zwycięstwo. Gridwyn obiecuje swoim wyznawcom nieśmiertelność poprzez zdobycie zakazanej wiedzy, która pozwoli im przezwyciężyć śmierć. Jednak ta obietnica jest zawsze dwuznaczna, bowiem sama Gridwyn rzadko wynagradza swoich sług, a częściej obserwuje, jak chciwość prowadzi ich do zguby.

Wiara Szepczących nie oferuje pocieszenia ani wspólnoty – tylko zimną pewność, że każdy jest kowalem własnego losu. Ich największym marzeniem jest osiągnięcie takiej potęgi, by stać się równym bogom, choć historia pokazuje, że większość kończy jako narzędzia w rękach Gridwyn lub ofiary własnej ambicji.

Szepczący, jako samotnicy, nie posiadają formalnej hierarchii ani struktur organizacyjnych. Każdy z nich działa w całkowitej izolacji, kierując się wyłącznie własnym pragnieniem mocy i wiedzy. Nie istnieją wśród nich tytuły czy stopnie, gdyż każdy Szepczący uważa się za wyjątkowego i niepodlegającego żadnej władzy poza własną wolą.

Relacje między Szepczącymi są naznaczone skrajną nieufnością i rywalizacją. Choć czasem zawierają tymczasowe sojusze, są one kruche i oparte wyłącznie na wzajemnej korzyści. Zdrada jest normą, a lojalność nie istnieje. Jedynym wyjątkiem są sytuacje, gdy Szepczący zostaje związany magiczną przysięgą lub przekleństwem, jednak nawet wtedy szuka sposobu, by obejść swoje zobowiązania.

Szepczący nie uznają żadnej władzy, jednak nawet oni muszą ulec woli Czarnego Konklawe. Mimo to wielu z nich stara się uciec od tego zobowiązania, aby w pełni oddać się własnej pracy. Dla Szepczącego najwyższą wartością jest jego własna potęga i aby ją powielać nie omieszka się przeciwdziałać innym wyznawcom Elfrit.

Szepczący, oddani Gridwyn, Córze Chciwości, zgłębiają najciemniejsze zakątki magii, sięgając po wiedzę, która dla większości pozostaje nieznana lub celowo zapomniana. Ich dogmaty opierają się na przekonaniu, że każda forma mocy jest warta zdobycia, bez względu na cenę. Wierzą, że poprzez zgłębianie zakazanych arkanów mogą osiągnąć stan bliski boskości, choć droga ta wiedzie przez niezliczone ofiary i utratę człowieczeństwa.

Szepczący specjalizują się również w przywoływaniu istot z Międzyświata, choć ich metody różnią się od tych stosowanych przez Bractwo Cienia. Zamiast współpracować z demonami, próbują je wykorzystać. Wielu z nich doprowadziło to do ich własnej zguby, ale ci, którzy przetrwali, zyskali potężne, choć nieufne sługi.

Najbardziej niepokojącym aspektem wierzeń Szepczących jest ich stosunek do samej Gridwyn. W przeciwieństwie do innych wyznawców Elfrit, nie widzą w niej jedynie bóstwa do czczenia — uważają, że można ją przechytrzyć, a nawet okraść z mocy. Jest to szczyt chciwości, który docenia nawet sama bogini.