Upadek Czarnego Nurtu pod Rządami Dominica Kierana

Dominic Kieran nie jest władcą, a uzurpatorem, który zdobył władzę poprzez zdradę, kłamstwo i krew niewinnych. Jego rządy są zaprzeczeniem wszystkiego, co Cywilizacja powinna bronić: sprawiedliwości, honoru i wolności. To człowiek, który przemocą przejął kontrolę nad miastem, mordując oficerów i sojuszników, którzy śmieli mu się przeciwstawić. Jego reżim, zbudowany na strachu i ucisku, dusi Czarny Nurt jak wąż oplatający swoje ofiary, nie pozostawiając miejsca na nadzieję czy bunt. Każdego dnia niewinni obywatele są bici, gwałceni, wywożeni w kajdanach jako niewolnicy do Kalladanu, a ich majątki konfiskowane na rzecz wojennej machiny Kierana.

Kieran wprowadził w mieście godziny policyjne, przymusową pracę, a ulicami patrolują oddziały jego żołnierzy, gotowe zabić każdego, kto śmie podnieść głos sprzeciwu. Świątynie płoną, nieludzie są łapani i torturowani, a dzieci wyrastają w cieniu lęku i nienawiści. Tak wygląda Czarny Nurt pod rządami tego mordercy, a my — świat, Amarant i wszyscy, którzy twierdzą, że dbają o wolność — stoimy bezczynnie i patrzymy.

Rada Doradcza Czarnego Nurtu, utworzona rzekomo po to, by kontrolować Kierana i chronić miasto przed jego tyranią, jest niczym więcej jak zbiorem tchórzy i marionetek, które stały się częścią tej groteskowej gry. Dyplomaci, którzy mieli być głosem sprawiedliwości i obrońcami wolności, siedzą cicho, przekupieni lub zastraszeni. Nie mają żadnego wpływu na decyzje Kierana, ich głosy są ignorowane, a ich obecność jest niczym więcej jak zasłoną dymną, mającą uspokoić sumienia rządów Amarantu, które w imię fałszywego pokoju tolerują tę zbrodnię.

Rada, która miała być gwarantem pokoju, stała się groteskowym teatrem, gdzie przedstawiciele wielkich państw bezsilnie obserwują, jak miasto zmienia się w bastion ciemności. Ich próby mediacji, błagania i protesty są dla Kierana powodem do śmiechu — ten człowiek nie uznaje niczyjego autorytetu poza własnym, a Rada jest jedynie jego żałosną karykaturą. Zamiast działać, poddają się grze Kierana, dając mu wolną rękę do popełniania kolejnych zbrodni.

Wiele mówi się o wartościach i honorze państw Amarantu, lecz w przypadku Czarnego Nurtu słowa te okazują się pustymi deklaracjami. Jak długo jeszcze będziemy patrzeć na cierpienie i śmierć setek tysięcy ludzi, usprawiedliwiając własną bezczynność politycznymi kalkulacjami i fałszywą nadzieją na pokój? Amarant, ze swoją dumą, tradycją i rycerskością, pozwala, by w jego cieniu rosło zło, które z każdym dniem będzie coraz trudniejsze do wykorzenienia.

Nie można dłużej udawać, że Czarny Nurt to problem, który można rozwiązać dyplomacją czy cichymi umowami. Każdy dzień, w którym Dominic Kieran rządzi, to kolejny gwóźdź do trumny wszystkiego, co Amarant deklaruje bronić. Jest tylko jedno wyjście: zbrojna interwencja. Krew może oczyścić tę ziemię, a zniszczenie Kierana to jedyny sposób, by uratować Czarny Nurt przed całkowitą zgubą. Musimy działać teraz, zanim zło zapuści swoje korzenie tak głęboko, że już nigdy nie uda nam się ich wyrwać.

Historia nie zapamięta tych, którzy stali z boku i patrzyli, jak świat płonie. Historia zapamięta tych, którzy mieli odwagę działać. Nie możemy pozwolić, aby Czarny Nurt, miejsce o tysiącletniej historii i dumie, stało się pomnikiem naszej własnej bezczynności. Musimy chwycić za miecz, stanąć naprzeciw tyranii i pokazać światu, że nie będziemy milczeć w obliczu zła. Czarny Nurt musi zostać wyzwolony, a Dominic Kieran musi zapłacić za swoje zbrodnie. Inaczej wszyscy jesteśmy winni.