Czarny Nurt

Czarny Nurt to niezależne państwo uznane na arenie międzynarodowej dzięki ingerencji Imperium Kalladańskiego podczas Pierwszego Szczytu Amarantu. Państwo nie posiada linii dynastycznej. Rządzone jest przez wojskowego dyktatora, Lorda-Zarządcę Dominica Kierana, który sprawuje pełnię władzy i stoi ponad prawem. Kieran prowadzi politykę autorytarną, opartą na dyktaturze wojskowej, ucisku i represjach, gdzie wszelka opozycja jest brutalnie tłumiona, a społeczeństwo kontrolowane jest strachem.

Dominic Kieran zrządza Czarnym Nurtem z nieograniczoną władzą, wykorzystując swoje umiejętności wojskowe i polityczne, aby lawirować między Imperium Kalladańskim a państwami Amarantu. Jego rządy opierają się na skomplikowanej grze dyplomatycznej, w której każda ze stron ma nadzieję, że Kieran ostatecznie stanie po ich stronie. Czarny Nurt jest kluczowym punktem strategicznym, a jego położenie może zadecydować o przewadze w potencjalnym konflikcie. Dlatego zarówno Imperium Kalladańskie, jak i Amarant liczą na wsparcie Kierana, mimo że uważają go za niepewnego sojusznika, czasami nawet wroga.

Stosunki Czarnego Nurtu z Imperium Kalladańskim są pełne napięć i wzajemnych manipulacji. Kieran i Imperator Kalladanu utrzymują nieustanną grę pozorów, gdzie każdy z nich jest przekonany, że manipuluje tym drugim. Kieran uważa, że z powodzeniem kontroluje Imperatora, wykorzystując go do swoich celów, podczas gdy Imperator wierzy, że to on ma przewagę, postrzegając Kierana jako tymczasową przeszkodę do pełnej kontroli nad Czarnym Nurtem. Ta wzajemna manipulacja tworzy skomplikowaną dynamikę, która stawia Czarny Nurt w niepewnej, lecz strategicznie istotnej pozycji. Dzięki temu Kieran nieustannie lawiruje między ustępstwami a prowokacjami, utrzymując równowagę, która może zdecydować o przyszłym kierunku konfliktu.

Warunkiem uzyskania niezależności przez Czarny Nurt było powołanie Rady Doradczej, złożonej z dyplomatów reprezentujących państwa Amarantu. Jej głównym zadaniem jest utrzymywanie dobrych relacji z Kieranem oraz nadzorowanie pokoju w regionie. Jednak w rzeczywistości Rada nie posiada żadnego realnego autorytetu ani wpływu na decyzje Lorda-Zarządcy. Kieran otwarcie ignoruje jej członków i traktuje ich jedynie jako formalność narzuconą przez warunki porozumienia. W praktyce Rada stanowi jedynie fasadę, która nie jest w stanie powstrzymać dyktatora przed prowadzeniem swojej własnej, niezależnej polityki, co sprawia, że jej istnienie ma jedynie symboliczne znaczenie.​

Czarny Nurt to miasto o niejasnych początkach, którego historia sięga czasów sprzed powstania Królestwa Eldëvir. Legenda głosi, że miasto założył Quirino Magdallen, uznawany za najpotężniejszego z ludzi, który uwiódł boginię Goddejkę, co zaowocowało narodzinami ich syna Donadeo. Po przejęciu władzy po ojcu, Donadeo założył państwo Kedron oraz dynastię Magdallenów, która na wieki wpisała się w historię regionu.

Kedron był przez wieki jednym z najpotężniejszych ludzkich państw, ale jego potęga zaczęła słabnąć wraz z rozwojem Imperium Kalladańskiego na północy. Wojny o kontrolę nad południową Eudarią znacząco osłabiły Kedron, a ciągłe konflikty, przerwana linia Magdallenów i sojusz z Zakonem Gregoriańskim sprawiły, że państwo stało się zależne od swoich sojuszników. W trakcie II Wojny Amarantu Imperium Kalladańskie podbiło Czarny Nurt i większość regionów Devronu oraz Revnaru, które zostały odbite dopiero po zaangażowaniu się wszystkich państw Amarantu. Arauleńczycy ostatecznie odbili Czarny Nurt, lecz miasto pozostało pod ich kontrolą.

Wraz z powstaniem Drakarii, Czarny Nurt stał się miejscem styku między drakarańskim Amarantem a drakarańskim Kalladanem, zamieniając się w kulturalny i etniczny tygiel. Miasto podzieliło się na południową część, zamieszkałą przez amarantian, i północną, zamieszkałą przez harcerów z dawnego Imperium, co prowadziło do licznych napięć i konfliktów, łagodzonych przez obecność drakarańskiej administracji.

Podczas III Wojny Amarantu Czarny Nurt został zdobyty przez Arauleńczyków, którzy uczynili z niego główną bazę wypadową do inwazji na Drakarię. Marszałek Kyree Byrd, będąc zmuszonym do wyruszenia na południe, powierzył tymczasowe rządy w mieście Dominicowi Kieranowi, który z czasem zaczął budować swoją własną siłę i wpływy. Pod nieobecność Byrda, Kieran zgromadził lojalistów i przeprowadził przewrót, zabijając arauleńskich oficerów i ogłaszając się Lordem-Zarządcą.

Kieran, początkowo liczący na przyłączenie się do zwycięzcy, szybko zrozumiał, że zwycięstwo Byrda nad smokiem Mapunteonem wyklucza jakąkolwiek szansę na zjednoczenie sił z Araulenem. W obliczu możliwej zemsty marszałka, Kieran zdecydował się na porozumienie z Imperium Kalladańskim, licząc na to, że taka współpraca zabezpieczy jego pozycję. Na Pierwszym Szczycie Silmaaroonu, w towarzystwie elektora Marcusa Crassusa, Kieran zażądał uznania Czarnego Nurtu za niezależne państwo pod rządami Kierana. Choć Araulen stanowczo sprzeciwił się takiemu rozwiązaniu, decyzja została przegłosowana przez inne państwa.

Dominic Kieran zręcznie lawirował między Amaranten a Imperium Kalladańskim, utrzymując swoją niezależność i manipulując sytuacją polityczną na swoją korzyść. Choć każdy z tych sojuszy traktował go z podejrzliwością, jego umiejętność balansowania między dwiema stronami uczyniła go kluczowym graczem w regionie. Pomimo prób podważenia jego władzy przez Kyree’ego Byrda i innych przeciwników, Kieran utrzymał kontrolę nad Czarnym Nurtem, czyniąc z niego niezależne miasto-państwo z wpływową Radą Doradczą, co zakończyło wiekowe konflikty o ten strategicznie istotny teren.

Czarny Nurt jest tyglem kulturowym i etnicznym, w którym ścierają się różne narodowości, tradycje i religie. Miasto, od wieków zamieszkane przez przedstawicieli różnych ras i grup etnicznych, jest pełne konfliktów wewnętrznych, które regularnie przeradzają się w zamieszki i uliczne starcia. Ulice Czarnego Nurtu często przypominają małe pola bitwy, gdzie skonfliktowane społeczności i narody walczą o wpływy i przetrwanie. Władza Dominica Kierana umiejętnie wykorzystuje te podziały, podsycając wzajemną wrogość i utrzymując kontrolę nad społeczeństwem. Wiele konfliktów jest celowo inicjowanych lub pogłębianych przez rządzących, aby utrudnić mieszkańcom zjednoczenie się przeciwko dyktaturze.

Dominic Kieran dodatkowo podsyca niechęć wobec młodszych ras, takich jak orkowie, krasnoludy, czy elfy, wykorzystując uprzedzenia mieszkańców do wdrażania licznych represji. Rząd przeprowadza masowe konfiskaty majątków przedstawicieli tych grup, finansując w ten sposób reżim i zasilając jego machiny wojenne. Życie codzienne większości mieszkańców Czarnego Nurtu to ciągła walka z ubóstwem, przymusową pracą na rzecz państwa oraz surowymi ograniczeniami, w tym godzinami policyjnymi. Dodatkowo, Dominic Kieran wprowadził zakaz opuszczania miasta bez zgody władz, co skutecznie uczyniło z jego mieszkańców zakładników reżimu, odciętych od reszty świata i pozbawionych możliwości ucieczki.

Pomimo represji i trudnych warunków, w Czarnym Nurcie działają liczne grupy humanitarne, które starają się pomóc lokalnej ludności i przeciwdziałać brutalności reżimu. Najbardziej wpływową z tych grup są mulvaryści, którzy nie tylko wspierają biednych i uciskanych, ale także otwarcie przeciwstawiają się władzy Kierana. Sytuację dodatkowo destabilizuje obecność licznych agentów obcych państw i mocarstw, realizujących w mieście swoje własne interesy. Różne frakcje starają się zyskać przewagę, wykorzystując chaos i słabości reżimu na swoją korzyść. Na południu od miasta, za granicą z Nebrazzą, stacjonuje armia Kyreego de Byrda, czekająca na odpowiedni moment do rozpoczęcia oblężenia Czarnego Nurtu, co tylko zwiększa napięcia w regionie i podsyca lęki mieszkańców o przyszłość ich miasta.

Gospodarka Czarnego Nurtu jest ściśle kontrolowana przez państwo i w pełni podporządkowana potrzebom wojskowym. Cała produkcja i handel są nastawione na utrzymanie oraz wyposażenie ogromnego garnizonu liczącego aż 40 tysięcy żołnierzy, co stanowi gigantyczne obciążenie dla miasta. Czarny Nurt produkuje szeroką gamę towarów, od broni i zbroi po inne wyroby rzemieślnicze, które są sprzedawane zarówno do Amarantu, jak i Imperium Kalladańskiego. Pomimo intensywnej produkcji, miasto nie posiada własnych farm ani zdolności do samowystarczalności żywieniowej, zmuszając reżim do zakupu ogromnych ilości żywności, która jest magazynowana na wypadek wojny lub oblężenia. Taki model gospodarczy prowadzi do częstych niedoborów i wymusza wysokie podatki oraz przymus pracy, co dodatkowo obciąża mieszkańców.

Reżim Dominica Kierana nie stroni od współpracy z przemytnikami i piratami, którzy dzięki wsparciu władz mogą nieoficjalnie przewozić towary przez Czarny Nurt, przemycając je do różnych regionów. Ten nielegalny handel przynosi reżimowi ogromne zyski, choć oficjalnie Kieran nie przyznaje się do tych praktyk. Czarny Nurt stał się także jednym z najważniejszych punktów przerzutowych niewolników, którzy trafiali na Riggë, co wywołało międzynarodowy skandal. Pod presją światowej opinii publicznej i zarzutów wobec jego rządu, Kieran umył od tego ręce, twierdząc, że nie miał pojęcia o działalności przemytników.

Model gospodarczy Czarnego Nurtu jest jednak na dłuższą metę nie do utrzymania i nieuchronnie prowadzi do finansowego lub społecznego upadku miasta. Krytycy Kierana ostrzegają, że dalsze podtrzymywanie takiego systemu wyczerpie zasoby miasta i doprowadzi do katastrofy. Lord-Zarządca, choć świadom tych zagrożeń, liczy na to, że obecna sytuacja geopolityczna szybko się wyklaruje, a Czarny Nurt znajdzie swoje miejsce w nowym układzie sił. Mimo surowej krytyki, Kieran kontynuuje swoją politykę, argumentując, że utrzymanie silnej armii i odpowiednich zasobów w obecnych warunkach jest jedyną drogą do przetrwania Czarnego Nurtu w czasie napięć między Amarantem a Imperium Kalladańskim.

Czarny Nurt jest miejscem zderzenia wielu religii, które od wieków współistnieją w napięciu i rywalizacji. Od upadku Kedronu, a zwłaszcza po otwarciu Mostu Magdalleńskiego w czasach Drakarii, miasto stało się tyglem kulturowym i religijnym, gdzie wpływy różnych wyznań przenikają się z półświatkiem przestępczym. Brak silnej, centralnej władzy religijnej sprzyjał powstaniu gangów religijnych, które przejęły kontrolę nad działalnością wyznaniową w mieście, działając poza oficjalnymi strukturami kościołów. Religia w Czarnym Nurcie jest nie tylko kwestią wiary, ale także władzy i wpływów, co prowadzi do nieustannych konfliktów na tle religijnym.

Na północy miasta dominują wyznawcy smoka śmierci, Kerlitha. Jego świątynia kontroluje sieć gangów, z których każdy pełni inną funkcję, od przestępczej działalności po egzekucje religijne. Najpotężniejszy z nich, gang Krwawego Smoka, działa jako siła zbrojna świątyni i walczy ze stroną amarantiańską. Inne wpływowe grupy to Beztwarzowcy, specjalizujący się w morderstwach i działalności szpiegowskiej, oraz Synowie Zardyna, znani ze swoich brutalnych polowań na młodsze rasy, których zabijają lub sprzedają do niewoli w Imperium. Ta przestępcza działalność gangów religijnych nie tylko destabilizuje miasto, ale także stanowi realne zagrożenie dla jego mieszkańców.

W południowej części miasta, kontrolowanej przez amarantiańskich wyznawców, brak jest jednolitej władzy religijnej, a głównymi graczami są gang Słońce Południa, wyznawcy Aglosa, boga sprawiedliwości, oraz Kościół Goddejki, który rośnie w siłę po upadku Drakarii. Choć obie grupy mają napięte relacje, łączy je wspólny wróg — świątynia Kerlitha. Słońce Południa jest wiodącą siłą w walce z północą, a według pogłosek wspiera ich Kyree Byrd, były arauleński generał. Działania religijne są dodatkowo komplikowane przez obecność bezimiennego gangu Mulvara, który wymierza brutalną sprawiedliwość w całym mieście, zdobywając popularność wśród uciśnionej ludności. Choć ich interwencje czasami wchodzą w konflikt z Słońcem Południa, tymczasowo tolerują ich obecność, świadomi, że mogą stać się cennym sojusznikiem w dalszej walce o dominację w Czarnym Nurcie.

Zatem w Czarnym Nurcie są przedstawiciele następujących bogów:

• Kalladańskie Upadłe Smoki

• Aglos

• Goddejka

• Mulvar

Czarny Nurt, był niegdyś stolicą Kedronu i pozostaje jednym z najbardziej imponujących miast w Amarancie i Eudarii, Miasto jest zbudowane po obu stronach kanału kedrońskiego, dzielącej je na północną część znajdującą się w Eudarii i południową na Amarancie. Miasto jest poprzecinane licznymi kanałami i składa się z trzech pierścieni, oddzielonych od siebie murami, które dodatkowo wzmacniają jego obronność. Każdy pierścień pełni inną funkcję: wewnętrzny mieści dzielnicę rzemieślniczą, doki oraz główne rynki, środkowy jest w większości zamieszkany przez mieszczaństwo, a zewnętrzny to obszar magazynów, hut i biedniejszych dzielnic.

Centralnym punktem miasta jest Most Magdalleński, który jest jednocześnie największym i najbardziej ufortyfikowanym mostem na świecie. Most pełni rolę traktu łączącego Amarant z Eudarią, ale także jest pełnoprawną dzielnicą, z licznymi budynkami mieszkalnymi, sklepami i tawernami. Na moście wznosi się pałac królewski, dawniej siedziba władców Kedronu, a dziś rezydencja lorda-zarządcy Dominica Kierana. Pałac otoczony jest dodatkowymi fortyfikacjami i uważany jest za jeden z cudów świata, słynący z niezwykłej architektury, pełnej płaskorzeźb, strzelistych wież i wspaniałych okien. Most Magdalleński to najbardziej prestiżowa część miasta, gdzie zamieszkanie graniczy z cudem, a ceny nieruchomości są astronomiczne.

Miasto jest podzielone na różne dzielnice, z których każda pełni specyficzną rolę. Wewnętrzny pierścień, ze swoimi dokami, rzemieślnikami i rynkami, jest najbardziej chronioną częścią miasta, zgodnie z filozofią dawnych władców Kedronu, że w czasie wojny najważniejsze są złoto i stal. Środkowy pierścień to głównie zabudowa mieszkalna z licznymi sklepami i tawernami, natomiast zewnętrzny, najmniej kontrolowany przez władze, to dzielnica biedoty, magazynów i hut. Wiele z tych terenów zamieszkują nieludzie, którzy osiedlili się jak najdalej od północnej, kalladańskiej strony miasta, gdzie panuje silna wrogość wobec innych ras. Bagna otaczające miasto zwiększają jego obronność, jednocześnie ograniczając możliwości rolnicze, co zmusza Czarny Nurt do importowania większości żywności.

Czarny Nurt jest unikalnie położonym miastem rozciągającym się na dwóch kontynentach - Amarancie i Eudarii - które łączy Kanał Kedroński, niezwykle ważna i strategiczna droga wodna. Kanał przecina miasto na pół, tworząc naturalną granicę między północną, kalladańską częścią miasta a południową, amarantiańską. Jego wody są kluczowym elementem infrastruktury Czarnego Nurtu, zarówno dla transportu, jak i handlu.

Miasto jest otoczone przez rozległe i zdradliwe bagna, które rozciągają się po obu stronach Kanału Kedrońskiego. Te nieprzebyte tereny stanowią naturalną barierę obronną, znacznie utrudniając dostęp do miasta oraz potencjalne oblężenia. Trakty prowadzące przez bagna są nieliczne i wąskie, często błotniste, co czyni je trudnymi do przebycia, zwłaszcza dla dużych armii i ciężkiego sprzętu wojskowego.

Bagna te są również źródłem surowców, takich jak torf i węgiel, które wykorzystywane są w miejskiej gospodarce. Jednak ich główna wartość leży w obronności — stanowią trudny do sforsowania pas terenu, który spowalnia wrogie armie i utrudnia logistykę. Dzięki temu Czarny Nurt jest jednym z najlepiej zabezpieczonych miast w regionie, choć sam Kanał Kedroński pozostaje punktem, który łączy, ale i dzieli mieszkańców miasta.

• Między złotem a wiarą
• Upadek Czarnego Nurtu pod Rządami Dominica Kierana

• Bezimienny Gang Mulvara
• Beztwarzowcy
• Białe Panie
• Kościół Goddejki
• Rada Doradcza Czarnego Nurtu
• Słońce Południa
• Synowie Zardyna

• Aratz Frontiera
• Dominic Kieran
• Harlow Miedzianobrody
• Klement
• Odetta Lintone
• Robert Lintone

• II Wojna Amarantu
• III Wojna Amarantu
• Wojna Ognia i Stali

• Drugi Szczyt Amarantu w Silmaaroonie
• Konklawe Odrodzenia
• Niewolniczy Skandal na Riggë
• Pierwszy Szczyt Amarantu w Silmaaroonie