Wpływ Ścierwojadów na ekosystem

Obiektem moich badań są Ścierwojady - ptaki nieloty z rodziny kurowatych, które dość powszechnie występują w Araulenie. Charakteryzują się przede wszystkim jedzeniem padliny oraz nie należą do najgroźniejszych zwierząt, które można spotkać na trakcie lub w lesie, przez co często padają łupem bardzo mało ambitnych łowczych, których nie brakuje w królestwie. Istotnym jest fakt, że z natury zwierzęta te są nieagresywne oraz bardzo strachliwe - atakują jedynie tych, którzy podchodzą do nich zbyt blisko, chociaż atak zawsze poprzedzany jest ostrzegawczym gdakaniem. Lata ciężkiej pracy ekologów nad działaniem oraz budową ich ciała ustaliły, że ich żołądki zawierają specjalne trawienne kwasy żołądkowe, które zabijają wiele chorób oraz zarazków, co powala im bez konsekwencji pożerać padlinę, a żarłoczne są to stworzenia.

Kiedy wyruszałem z Kapituły z zamiarem napisania Pracy Magisterskiej, miałem zamiar udowodnić, że te małe stworzenia są w stanie znacząco wpłynąć na zwalczenie zaraz oraz chorób, których nie brakuje po Arauleńskiej Wojnie Domowej. Swoje badania rozpocząłem w Josaborough, gdzie udało mi się uzyskać pozwolenie Barona var Broadwaya na działania oraz przekonać go do udzielenia mi wszelkiego wsparcia w postaci ludzi oraz dofinansowania. Dzięki sile i mądrości moich argumentów przekonałem go do wynajęcia profesjonalnej grupy łowców potworów, którzy oczyścili okoliczne pobojowisko z gniazd trupojadów, które osiedliły się tam po bitwie zwabione ogromną ilością ciał.

Kiedy łowcy potworów skończyli swoją pracę, ogrodziłem teren, tworząc w nim swego rodzaju zagrodę dla ścierwojadów, które chronione przez strażników poddały się procesowi kilkutygodniowego obżarstwa. Co dziwne sama obecność ścierwojadów wystarczyła, żeby trupojady, które rzekomo zawsze wracały, straciły zainteresowanie tym pobojowiskiem. Dzięki temu osiągnięciu namówiłem Barona do wprowadzeniu na terenie jego Baronatu kategorycznego zakazu zabijania ścierwojadów. Przez kolejne tygodnie otworzyłem kolejne zagrody dla ścierwojadów na pobojowiskach, likwidując martwe, gnijące ciała w sposób naturalny.

Zaobserwowałem też, że po wprowadzeniu zakazu polowania na ścierwojady życie w pobliskich lasach wróciło do normy, a natura zdała się przezwyciężyć działania rąk ludzkich. Wystarczyło zaprzestać zabijania w przerażającej ilości jednego rodzaju istoty i cały ekosystem Baronatu Josaborough wrócił do normy. Dzięki moim działaniom z pomocą pozornie bezużytecznych istot udało się zmniejszyć liczbę zachorowań w Josaborough o całe 35%, co jest wynikiem więcej niż zadowalającym. Moje poprzednie badania natomiast udowadniają, że w domenach, w których jest większa ilość ścierwojadów na tysiąc mieszkańców, ludzie chorują rzadziej, a trupojady występują zauważalnie rzadziej, co wpływa na bezpieczeństwo na traktach.

Być może dzięki moim badaniom uda się w królestwie wprowadzić regulacje ograniczające ilość zabijanych poprzez polowania ścierwojadów.