Ellerian

Ellerian wyróżniają się charakterystycznymi cechami fizycznymi, które od razu odróżniają ich od innych ras Angvalionu. Mają skórę o bardzo głębokim, czarnym odcieniu, kontrastującą z ich oczami, które mogą być czerwone lub srebrne. Włosy Ellerian są zawsze czarne, co nadaje im jeszcze bardziej jednolity i surowy wygląd.

Ze względu na unikalny pakiet genetyczny Ellerian, ich ciała często dotykają choroby skóry, co prowadzi do licznych blizn, szram oraz deformacji twarzy. Mężczyźni zazwyczaj mają surowe, ostre rysy twarzy, które niektórzy uznają za budzące strach, podczas gdy kobiety mają wyraziste oblicza, które przyciągają uwagę, lecz jednocześnie budzą respekt. Te cechy, w połączeniu z ich wysoką posturą i smukłą sylwetką, sprawiają, że Ellerian budzą jednocześnie podziw i niepokój.

Ellerian, są rasą nieufną i wycofaną. W ich społeczeństwie panuje niechęć do innych ras, co prowadzi do izolacjonizmu, choć utrzymują ograniczone kontakty handlowe i naukowe. Skupienie na własnym interesie oraz surowa hierarchia sprawiają, że Ellerian są często postrzegani jako zdradliwi i wyrachowani. Życie innych istot traktują pragmatycznie – jako zasób, a nie wartość samą w sobie.

Ich psychika jest ukształtowana przez życie w brutalnym społeczeństwie, gdzie status wyznacza moc magiczna. To czyni Ellerian determinowanymi i ambitnymi, ale jednocześnie bezwzględnymi w realizacji celów. Konflikty wewnętrzne w historii Wysp Dwóch Braci oraz militarystyczny charakter Hegemonii Ellerian na Wyspach Krańca Świata jeszcze bardziej wzmocniły ich pragmatyczne i bezlitosne podejście do świata.

Pomimo tego, Ellerian wykazują głęboką lojalność wobec swoich rodzin i magicznych kręgów, które stanowią fundament ich społeczeństwa. Jednak w kulturze, gdzie władza i potęga są najwyższymi wartościami, zdrada często bywa akceptowalnym narzędziem w grze o wpływy.

Ellerian wyróżniają się szeregiem unikalnych zdolności, które czynią ich wyjątkowymi na tle innych ras Angvalionu. Są to istoty o nadzwyczajnej odporności psychicznej, co pozwala im przetrwać w brutalnym i wymagającym społeczeństwie, gdzie każda słabość jest bezlitośnie wykorzystywana. Ich fizjologia, choć charakteryzuje się częstymi wadami genetycznymi i chorobami skóry, jednocześnie wykształciła zdolność szybkiej regeneracji drobnych ran, co stanowi adaptację do ich surowego środowiska.

Ellerian posiadają też wyostrzone zmysły, co ułatwia im orientację w gęstych, grzybowych dżunglach Wysp Dwóch Braci i Wysp Krańca Świata. Szczególnie dobrze rozwinięty mają wzrok w ciemności, co pozwala im doskonale funkcjonować w zacienionych lasach i podziemiach, gdzie światło słoneczne niemal nie dociera.

Dzięki swojemu naturalnemu talentowi magicznemu Ellerian są również wybitnymi magami bojowymi. Ich zdolności w sztukach wojennych obejmują zarówno klasyczne szkolenie w walce wręcz, jak i wyjątkowe umiejętności łączenia magii z walką, co czyni ich niebezpiecznymi przeciwnikami na polu bitwy.

Ellerian wyróżniają się wrodzonym talentem magicznym, który jest jedną z najważniejszych cech definiujących tę rasę. Ich zdolności magiczne są na najwyższym poziomie w całym Angvalionie, a liczba wybitnych magów wśród Ellerian przewyższa proporcjonalnie każdą inną rasę. Magia jest integralnym elementem ich codziennego życia i kultury, kształtując zarówno ich społeczeństwo, jak i hierarchię polityczną.

Talent magiczny Ellerian manifestuje się wcześnie i z niezwykłą siłą. To w ich społeczeństwie pojawiają się magowie zdolni osiągać poziomy mocy niemal niemożliwe do wyobrażenia dla innych ras. Wpływ magii przenika każdy aspekt życia Ellerian – od codziennych rytuałów, przez sztukę, aż po wojskowość i rządy.

Ich zdolności magiczne wynikają nie tylko z ich genetycznych predyspozycji, ale także z intensywnego szkolenia oraz kulturowego nacisku na rozwijanie tego potencjału. Ellerian potrafią z łatwością przyswajać złożone teorie magiczne, a ich ciała wydają się być naturalnie dostosowane do przepływu i manipulacji magią. Ich związki z magią są tak silne, że w sytuacjach ekstremalnych potrafią instynktownie wyzwalać ogromne pokłady mocy, co czyni ich nieprzewidywalnymi i groźnymi.

Ellerian wykazują również niezwykłą intuicję magiczną, co oznacza, że często potrafią wyczuć magię w swoim otoczeniu bez użycia zaklęć. Ta cecha sprawia, że są niezwykle skuteczni zarówno jako magowie, jak i łowcy magicznych anomalii. Talent magiczny Ellerian stanowi fundament ich kultury, przyczyniając się do ich izolacji i budząc zarówno podziw, jak i obawy wśród innych ras Angvalionu.

Przeciętna długość życia Ellerian wynosi około 50 lat, co jest zbliżone do innych ras wywodzących się z grupy Eordiren, które również wywodzą się z Äadry. Osiągają dojrzałość w wieku 14 lat, co pozwala im szybko przystosować się do wymogów społecznych i w pełni funkcjonować w swoich społecznościach. Jednak w wyniku rzadkiej mutacji genetycznej niektórzy Ellerian stają się długowieczni, co czyni ich odpornymi na śmierć ze starości. Mutacja ta jest niezwykle rzadka i występuje u mniej niż 1% populacji, ale osoby obdarzone tą cechą stają się często wyjątkowo wpływowymi postaciami w kręgach magicznych i politycznych. W przypadku długowiecznych Ellerian proces starzenia znacznie zwalnia po osiągnięciu dojrzałości, a ich zdolności magiczne wydają się jeszcze bardziej rozwinięte.

Ciąża Ellerian trwa 7 miesięcy, co jest charakterystyczne dla ich rasy. W wyniku specyficznej struktury genetycznej około 80% narodzin to dziewczynki. Ta dominacja kobiet w populacji znacząco wpływa na strukturę społeczną i kulturę Ellerian, gdzie kobiety odgrywają kluczowe role w polityce, magokracji oraz życiu codziennym.

Rodziny Ellerian często mają charakter wielożeństwa, z jednym mężczyzną łączącym się z kilkoma kobietami. Taki model gwarantuje ciągły wzrost populacji, ale jest również źródłem konfliktów wewnętrznych, zwłaszcza o dziedzictwo po śmierci mężczyzny.

Ellerian mogą rozmnażać się z Ludźmi i Krasnoludami, lecz ich unikalna genetyka sprawia, że dzieci z takich związków zawsze są żeńskimi Ellerian. Mutacje genetyczne sprawiają, że żadne inne rasy, w tym hybrydy, nie mogą się narodzić z takich związków. Ten mechanizm sprawia, że Ellerian pozostają genetycznie odrębni, nawet w przypadku mieszania się z innymi rasami.

Takie międzyrasowe związki są postrzegane różnie w zależności od społeczności Ellerian. W Hegemonii Ellerian są one rzadkie, ale akceptowane w kontekście strategicznych sojuszy. Na Wyspach Dwóch Braci natomiast takie relacje są często traktowane z większą podejrzliwością, zwłaszcza przez bardziej konserwatywne rody.

Ellerian zamieszkują dwa główne terytoria w Angvalionie: Hegemonię Ellerian oraz Wyspy Dwóch Braci, które różnią się zarówno pod względem organizacji politycznej, jak i kultury. Choć oba te obszary łączy wspólne dziedzictwo oraz magia, ich historia i obecna sytuacja znacząco się od siebie różnią.

Mimo różnic, Wyspy Dwóch Braci i Hegemonia Ellerian pozostają połączone wspólnym dziedzictwem magicznym i religijnym. Na Wyspach Dwóch Braci dominują kult Boga Wulkanu i wiara w Siódemkę – potężnych przodków uznawanych za bogów. W Hegemonii natomiast głównym obiektem czci jest Sarasen, postrzegany jako bóstwo i wzór idealnego władcy.

Hegemonia Ellerian, położona na Wyspach Krańca Świata, jest potężnym i ekspansywnym państwem o ściśle magokratycznym charakterze. Uznawana za duchowe i polityczne centrum Ellerian, Hegemonia została założona przez Sarasena – legendarnego władcę, który zjednoczył Ellerian i ustanowił swoje imperium na krańcu znanego świata. Po tajemniczym zniknięciu Sarasena, władza została przekazana Radzie Suwerena, złożonej z przedstawicieli najpotężniejszych rodów Ellerian.

Hegemonia charakteryzuje się niezwykle hierarchiczną strukturą, gdzie na szczycie władzy znajdują się magowie wywodzący się z elitarnych kręgów magicznych. Rada Suwerena zarządza państwem kolegialnie, co pozwoliło utrzymać stabilność, mimo braku jednego dominującego przywódcy. W kulturze Hegemonii głęboko zakorzeniona jest wiara w powrót Sarasena, który zgodnie z legendą przywróci dawne porządki i ukarze tych, którzy naruszyli jego wolę.

Pod względem gospodarczym Hegemonia opiera się na handlu rzadkimi surowcami pochodzącymi z tropikalnych grzybowych dżungli Wysp Krańca Świata. Eksportują alchemiczne składniki, egzotyczne rośliny i minerały, co czyni ich kluczowym graczem na rynku magicznym Angvalionu. Jednak zależność od handlu zewnętrznego czyni ich wrażliwymi na polityczne i ekonomiczne naciski innych państw.

Wyspy Dwóch Braci, położone w Drainii, to ojczyzna Ellerian, naznaczona tragiczną historią wyniszczających wojen domowych. Wyspy te były kiedyś rządzone przez trójkę braci: Sarasena, Ifvenasa i Egrana. Po krwawej Wojnie Braci i późniejszym odejściu Sarasena, społeczność Ellerian na wyspach pogrążyła się w chaosie i konflikcie. Liczne wojny między rodami, podsycane przez dwugłowego Boga Wulkanu, doprowadziły do niemal całkowitej zagłady tej społeczności.

Obecnie Wyspy Dwóch Braci znajdują się pod okupacją Aspin i Midennhüten, które narzuciły Ellerian swoją władzę, kończąc ich wewnętrzne wojny. Ellerian na wyspach są jednak rasą wymierającą – liczebność ich populacji dramatycznie spadła, a kultura uległa znacznej degradacji. Choć formalnie podlegają władzy okupantów, niektóre rody Ellerian nadal próbują odbudować swoją pozycję, choć ich możliwości są mocno ograniczone.

Społeczeństwo Ellerian jest skrajnie hierarchiczne i zdominowane przez kręgi magiczne, które pełnią rolę zarówno instytucji edukacyjnych, jak i struktur politycznych oraz militarnych. Magokracja jest podstawą organizacji społecznej – magowie decydują o losach zarówno jednostek, jak i całych rodów. Status w społeczeństwie zależy od siły magicznej i przynależności do prestiżowego kręgu, co prowadzi do rywalizacji zarówno między jednostkami, jak i rodami.

W Hegemonii Ellerian Rada Suwerena, złożona z najważniejszych rodów, sprawuje kolektywną władzę nad państwem, choć rywalizacja o wpływy nigdy nie ustaje. Na Wyspach Dwóch Braci społeczeństwo jest podzielone i zrujnowane przez wieki wojen domowych. Wyraźny jest kult przodków i magicznych liderów, którzy wciąż inspirują Ellerian do prób odbudowy dawnej świetności, mimo dramatycznej sytuacji demograficznej.

Kobiety, stanowiące większość populacji, odgrywają kluczowe role w polityce, wojsku i magii, co wynika zarówno z ich liczebności, jak i z tradycji matrylinearnych. Mężczyźni, postrzegani jako symbole piękna, często są przedmiotem artystycznych przedstawień, a ich role w rodzinie i społeczeństwie mają charakter bardziej ceremonialny niż praktyczny.

Ellerian, wywodzący się z płaszczyzny Äadra, przybyli do Angvalionu jako Lud Katalongu. Ich pojawienie się na Wyspach Dwóch Braci w Drainii zapoczątkowało nową erę w historii Angvalionu. Migracja była prowadzona przez trzech braci: Sarasena, najstarszego i najpotężniejszego, Ifvenasa, bardziej pragmatycznego, i Egrana, najmłodszego, ale równie ambitnego. Archipelag, na którym osiedli, został szybko podzielony – Sarasen objął we władanie największą wyspę, Ifvenas mniejszą, a Egran, pozbawiony ziemi, czuł się wykluczony i pomijany.

Rozpoczęła się wyniszczająca Wojna Braci, prowadzona z inicjatywy Egrana, który przekonał Ifvenasa do wspólnego ataku na Sarasena. Konflikt rozdarł wyspy, dzieląc rody na lojalne wobec jednego z braci. Sarasen, choć odniósł zwycięstwo, musiał zmierzyć się z nienawiścią pozostałych braci i ich stronników. Wyspy Dwóch Braci zostały spustoszone, a lojalność rodów podzielona.

Ifvenas i Egran, nie mogąc pogodzić się z klęską, udali się do wulkanu położonego w sercu większej wyspy, gdzie – jak głosi legenda – scalili swoje ciała i dusze, stając się dwugłowym Bogiem Wulkanu. Tymczasem Sarasen, niezadowolony z napiętej sytuacji na wyspach, zebrał swoich najwierniejszych zwolenników i opuścił Drainię. Wraz z najlepszymi magami, wojownikami i lojalnymi rodami udał się na Wyspy Krańca Świata, położone na zachodnim krańcu Morza Tysiąca Wysp.

W Drainii wybuchły kolejne wojny. Bóg Wulkanu, wykorzystując swoją boską moc, zsyłał kataklizmy na rody przeciwników, jednak z czasem stracił zainteresowanie konfliktem. Rody, pozostawione same sobie, walczyły z coraz większą brutalnością, aż wojna zamieniła Wyspy Dwóch Braci w spustoszoną krainę, której nieliczne społeczności ledwie przetrwały. Dopiero połączona interwencja Aspin i Midennhüten zakończyła te konflikty, podporządkowując wyspy pod obce rządy. Niemniej dla wielu było już za późno – Ellerian na Wyspach Dwóch Braci stali się rasą wymierającą.

W tym czasie Sarasen zbudował na Wyspach Krańca Świata Hegemonię Ellerian – magokratyczne państwo oparte na hierarchii magicznej i brutalnej dyscyplinie. Ogłosił się Suwerenem, jedynym władcą, którego wola była prawem. Zjednoczył rody przez system małżeństw z przedstawicielkami każdej rodziny, cementując swoją władzę. Hegemonia stała się centrum magicznym i militarnym, które, mimo tyranii Sarasena, rozwijało się prężnie.

Po tajemniczym zniknięciu Sarasena rody, obawiając się jego powrotu, utworzyły Radę Suwerena, kolektywnie zarządzając Hegemonią. Ich rządy utrzymały porządek i rozwój, choć były naznaczone konfliktami wewnętrznymi i ekspansją zewnętrzną. Wrogowie liczyli na rozpad państwa po odejściu Sarasena, lecz Ellerian zadziwili wszystkich, podtrzymując stabilność dzięki strachowi przed powrotem swojego władcy.

Ellerian zmagają się obecnie z diametralnie różnymi realiami w dwóch regionach. Na Wyspach Dwóch Braci Aspin i Midennhüten interweniowały, kończąc wyniszczające konflikty między rodami i podporządkowując sobie wyspy. Jednak okupacja nie przyniosła Ellerian pełnej stabilizacji. Zniszczone przez wojny społeczności, brak zasobów i utrata niezależności sprawiły, że Ellerian na Wyspach Dwóch Braci są rasą wymierającą. Ich kultura jest w odwrocie, a nieliczne próby odbudowy dawnej potęgi napotykają na bariery polityczne i społeczne.

W Hegemonii Ellerian sytuacja jest znacznie lepsza. Pomimo surowych i często brutalnych rządów Rady Suwerena, Hegemonia kwitnie jako centrum magiczne i militarne, znane z produkcji potężnych artefaktów i handlu unikalnymi zasobami. Relacje z innymi państwami są napięte, szczególnie ze względu na nielegalne praktyki magiczne i agresywną ekspansję. Mimo to Ellerian w Hegemonii zachowują swoją tożsamość, rozwijając sztukę, magię i naukę w sposób, który czyni ich jedną z najbardziej wyjątkowych ras Angvalionu.

Dieta Ellerian opiera się na unikalnych warunkach ich środowiska – tropikalnych grzybowych dżunglach. Grzyby, zarówno jadalne, jak i magiczne, stanowią podstawę ich codziennego jadłospisu. Są one źródłem białka i niezbędnych składników odżywczych, a także podstawą ich alchemicznych eksperymentów. Wiele gatunków grzybów wykorzystywanych przez Ellerian posiada właściwości psychoaktywne lub magiczne, co dodatkowo wzmacnia ich zdolności magiczne oraz pozwala na kontakt z duchowymi siłami, szczególnie w trakcie rytuałów.

Poza grzybami, Ellerian spożywają mięso dzikich zwierząt zamieszkujących dżungle. Łowiectwo i polowania są zarówno formą zdobywania jedzenia, jak i okazją do wykazania się odwagą i siłą. Mięso jest często marynowane w ziołowych pastach o magicznych właściwościach lub wędzone w dymie z rzadkich gatunków drewna, co nadaje mu unikalny smak i zapach.

Na Wyspach Krańca Świata dieta jest bardziej zróżnicowana dzięki wymianie handlowej, obejmując ryby, owoce morza oraz egzotyczne owoce, które uzupełniają ich grzybową kuchnię. Jednak wciąż ich styl żywienia jest oszczędny i skoncentrowany na przetrwaniu oraz wzmacnianiu ciała i ducha.

Ellerian postrzegają siebie jako wyjątkowych, wybranych przez los spadkobierców magicznej potęgi. Ich światopogląd kształtuje się wokół hierarchii opartej na sile, zarówno fizycznej, jak i magicznej. Wierzą, że ich zdolności i talent magiczny nadają im prawo do dominacji nad innymi rasami, które postrzegają jako słabsze i niegodne pełnoprawnego szacunku.

Ich więź z magią jest głęboko zakorzeniona w filozofii życia – świat jest dla nich strukturą, którą należy kształtować i podporządkowywać za pomocą mocy magicznej. Naturę traktują instrumentalnie – jako zasób, z którego czerpią energię magiczną i surowce potrzebne do przetrwania. Jednocześnie technologia, rozumiana jako inżynieria, jest dla nich obca – ich rozwój cywilizacyjny opiera się wyłącznie na magii.

Ellerian postrzegają życie jako ciągłą walkę o przetrwanie i miejsce w hierarchii społecznej. Wartość jednostki określają jej osiągnięcia, zdolności i lojalność wobec społeczności, co odzwierciedla ich militarystyczne i pragmatyczne podejście do życia.

Kultura Ellerian odzwierciedla ich pragmatyzm, militarystyczne podejście i głębokie oddanie magii. Sztuka, choć rzadko rozwinięta w tradycyjnym rozumieniu, skupia się na przedstawianiu siły, dominacji i hierarchii. Mężczyźni, rzadko występujący w społeczeństwie, są traktowani jako ideał piękna, co znajduje wyraz w rzeźbach, freskach i pieśniach.

Życie codzienne Ellerian kręci się wokół kręgów magicznych, które pełnią zarówno funkcję edukacyjną, jak i polityczną. To w kręgach młodzi Ellerian uczą się magii, a także zasad, które rządzą ich społeczeństwem. Kręgi są także miejscem rywalizacji i walki o pozycję, co czyni je centrum życia społecznego.

W społeczeństwie Ellerian kobiety odgrywają kluczowe role, zarówno z powodu liczebności, jak i wszechobecnej hierarchii talentu. Mężczyźni, choć rzadcy, często pełnią funkcje ceremonialne lub symboliczne. Ich społeczeństwo charakteryzuje się dużymi, wieloosobowymi rodzinami, w których rywalizacja o dziedzictwo i pozycję jest normą.

Podstawowe wartości Ellerian to siła, pragmatyzm i lojalność wobec wspólnoty, co odzwierciedla ich bezkompromisowe podejście do życia i nieufność wobec obcych. Choć postrzegani są jako brutalni i zdradliwi, sami uważają się za rasę, która najlepiej rozumie, czym jest prawdziwa potęga i przetrwanie.

• Egran
• Ifvenas
• Mandure Elemalvel
• Sarasen