Sarasen

Sarasen był ucieleśnieniem determinacji, pragmatyzmu i bezwzględności. Jego charakter ukształtowała nieustanna walka o dominację i przetrwanie. Był niezwykle charyzmatyczny, co pozwalało mu zdobywać lojalność zarówno magów, jak i wojowników, którzy wierzyli w jego wizję wielkości rasy Ellerian.

Sarasen nie tolerował słabości ani zdrady, ale w przeciwieństwie do wielu tyranów był zdolny do myślenia strategicznego i odróżniania pragmatycznych decyzji od impulsywnych działań. W jego postępowaniu brakowało miejsca na sentymenty – wartość każdej istoty oceniał przez pryzmat jej przydatności dla jego celów. Był także wyjątkowo ambitny i wizjonerski, wierząc, że Ellerian są przeznaczeni do dominacji nad światem.

Pomimo swej bezwzględności, Sarasen potrafił być sprawiedliwy. Jego brutalna egzekucja woli była równoznaczna z utrzymaniem porządku i stabilności, co zyskiwało mu szacunek nawet wśród tych, którzy go się obawiali. Jego wyznawcy wierzyli, że działał z zamysłem boskim, co dodawało jego postaci niemalże sakralnego wymiaru.

Sarasen był najstarszym z trójki braci, którzy przewodzili Ellerianom podczas ich migracji z Äadra do Angvalionu. Jego młodsi bracia, Ifvenas i Egran, choć utalentowani i ambitni, nigdy nie dorównywali jego charyzmie i mocy magicznej. Sarasen od młodości wykazywał niezwykły talent magiczny i zdolności przywódcze, które uczyniły go niekwestionowanym liderem migracji. Był uosobieniem autorytetu, a jego siła i determinacja sprawiły, że Ellerian uznali go za swojego naturalnego wodza.

Po osiedleniu się na Wyspach Dwóch Braci Sarasen podzielił archipelag między siebie i swoich braci. Największą wyspę objął on sam, mniejszą oddał Ifvenasowi, a najmłodszy Egran został z niczym. Ta niesprawiedliwość stała się zarzewiem konfliktu, który przerodził się w Wojnę Braci. Ifvenas i Egran, zmotywowani nienawiścią i zazdrością, sprzymierzyli się przeciwko Sarasena, planując podział jego ziem. Jednak ich sojusz upadł pod ciężarem genialnych strategii Sarasena i jego niezrównanej siły militarnej.

Sarasen wygrał wojnę, a jego bracia zostali zmuszeni do podporządkowania się jego woli. Jednak lojalność wśród wielu rodów Ellerian pozostawała podzielona, co stało się kolejnym problemem dla jego rządów.

Ifvenas i Egran, niepogodzeni z porażką, podjęli desperacką decyzję, by udać się do wulkanu na największej wyspie i przeprowadzić magiczny rytuał. Połączyli swoje ciała i moce, stając się Bogiem Wulkanu, dwugłową boską istotą. W tym czasie Sarasen, nieświadomy zagrożenia, które stanowili jego bracia, zebrał lojalne mu rody oraz najlepszych magów i wojowników i opuścił Wyspy Dwóch Braci, udając się na północ

Sarasen osiedlił się na Wyspach Krańca Świata, gdzie stworzył potężne państwo znane jako Hegemonia Ellerian. Ogłosił się Suwerenem, absolutnym władcą i żywym bogiem, wymagając od swoich poddanych nie tylko lojalności, ale także absolutnej wiary w jego boskość. Władza Sarasena była tyranią, lecz zapewniała stabilność i siłę jego imperium. Pod jego rządami Ellerian stali się dominującą siłą na Morzu Tysiąca Wysp.

Sarasen związał się małżeństwem z kobietami z każdego z ważniejszych rodów Ellerian, cementując ich lojalność wobec swojej osoby. Choć jego rządy były bezwzględne, były również sprawiedliwe w swoim okrutnym pragmatyzmie. Sarasen tłumił konflikty zbrojne między rodami, karząc obie strony równie brutalnie, co skutecznie zniechęcało do otwartych buntów.

Pewnego dnia Sarasen po prostu zniknął. Jego odejście wprowadziło początkowy chaos w Hegemonii, jednak Ellerian, zamiast rzucić się w wir bratobójczych wojen, stworzyli Radę Suwerena, złożoną z przedstawicieli wszystkich rodów. Podzielili władzę między siebie, jednocześnie żyjąc w strachu przed ewentualnym powrotem Sarasena i jego karą za zdradę.

Z biegiem czasu Sarasen obrósł w mit. Dla Ellerian stał się bogiem, a jego legenda motywowała kolejne pokolenia do współpracy i jedności. Hegemonia Ellerian, choć wciąż toczy wojny i rozwija się, pozostaje pod wpływem dziedzictwa Sarasena.

Sarasen jako władca był ucieleśnieniem absolutnej władzy. Ogłosił się Suwerenem – władcą nad władcami – i żądał od swoich poddanych nie tylko posłuszeństwa, ale również pełnego podporządkowania umysłu i ducha. Każde działanie i myśl w Hegemonii Ellerian musiały być zgodne z jego wolą. Jego rządy opierały się na prostych zasadach: siła, lojalność i posłuszeństwo były nagradzane, a nieposłuszeństwo karane natychmiastową, często brutalną egzekucją.

Sarasen zrewolucjonizował strukturę władzy Ellerian, centralizując ją wokół siebie i eliminując rywalizacje między rodami. Był niezwykle mądrym politykiem, który rozumiał, że jedność jest kluczem do siły. W ramach swojej polityki małżeństw strategicznych związał się z kobietami z najpotężniejszych rodów Ellerian, cementując ich lojalność wobec swojej osoby.

Jako władca dbał o rozwój magii i militariów, czyniąc Hegemonię Ellerian jedną z najpotężniejszych sił w regionie Morza Tysiąca Wysp. Tłumił wewnętrzne konflikty między rodami, karząc obie strony równie surowo, co czyniło go nie tylko tyranem, ale także gwarantem pokoju w państwie.

Sarasen był jedną z najpotężniejszych istot, jakie kiedykolwiek żyły w Angvalionie. Jego talent magiczny, nieustanne doskonalenie się w sztukach walki i jego zdolności przywódcze uczyniły go niemalże niepokonanym. Dysponował mocą, która przewyższała zdolności większości znanych magów i wojowników – nawet najpotężniejsi Ellerian uznawali go za boskiego przywódcę.

Nie tylko był mistrzem w dziedzinie magii, ale również posiadał zdolność manipulowania ludźmi i światem wokół siebie. Jego siła leżała zarówno w magii, jak i w jego zdolnościach dyplomatycznych oraz wojskowych. Potrafił jednoczyć skłócone frakcje, niszczyć opozycję i podporządkowywać sobie zarówno Ellerian, jak i inne rasy.

Jednak w całej historii Angvalionu istniała jedna postać, która przewyższała Sarasena swoją mocą – Beliar, legendarny czarnoksiężnik z Karath, uznawany za najpotężniejszą istotę znanego świata. Beliar, dzięki swojemu absolutnemu mistrzostwu w czarnej magii, zdobył potęgę, której nawet Sarasen nie mógł się równać. Mimo to, Sarasen pozostaje w historii jako drugi po Beliarze, nie tylko z powodu swojej mocy, ale także wpływu, jaki miał na losy rasy Ellerian i regionu Morza Tysiąca Wysp.

Sarasen uosabiał brutalną sprawiedliwość, nieugiętą wolę i niesamowity talent magiczny. Był zarówno tyranem, jak i zbawcą swojego ludu, a jego imię jest synonimem siły i dominacji. Symbol Sarasena, czarna korona otoczona płomieniami, jest wciąż używany przez Hegemonię jako znak boskiego dziedzictwa.

Ellerian w Hegemonii wierzą, że Sarasen stał się bogiem i nadal obserwuje ich czyny. Jego kult jest głęboko zakorzeniony w społeczeństwie, a świątynie wzniesione na jego cześć są miejscami kultu, modlitwy i składania ofiar.