Dorian Salvierra

Dorian Salvierra to Gnom o niezwykłym umyśle inżynierskim, którego życie zostało naznaczone zarówno osobistymi tragediami, jak i wielkimi osiągnięciami. Jego charakter to mieszanka uporu, kreatywności i głębokiej wrażliwości, ukrytej pod pozorami twardego, praktycznego podejścia do życia. Trauma wojenna i straty osobiste uczyniły go ostrożnym, lecz niepozbawionym współczucia dla innych.

Od najmłodszych lat wykazywał się niezależnością i pragnieniem samodzielnego kształtowania swojego losu. Mimo że wychowany w tradycji gnomijskiego rzemiosła, zawsze dążył do przekraczania granic – zarówno w inżynierii, jak i w życiu osobistym. Jego determinacja pozwoliła mu przetrwać najcięższe chwile, w tym okrucieństwa III Wojny Amarantu, gdzie z bezradnego żołnierza przekształcił się w twórcę przełomowych rozwiązań.

W relacjach z innymi Dorian jest lojalny, choć początkowo zdystansowany. Wojna nauczyła go nieufności, ale gdy już komuś zaufa, staje się oddanym przyjacielem i partnerem. Jego przyjaźń z Arno Jean Stonebladem czy Alcredem var Pyke-Pontfieldem pokazuje, że potrafi docenić tych, którzy rozumieją jego pasję do wynalazków i szanują jego przeszłość.

Jednocześnie nosi w sobie głęboki smutek i poczucie winy związane z tym, że przeżył, gdy inni zginęli. Koszmary z Doliny Zbożowej i prześladowania w Czarnym Nurcie po wojnie odcisnęły na nim trwałe piętno, czyniąc go niekiedy zbyt ostrożnym lub wycofanym. Mimo to nie poddaje się melancholii – zamiast tego przelewa emocje na pracę, traktując inżynierię zarówno jako ucieczkę, jak i sposób na pozostawienie po sobie czegoś trwałego.

Jako wynalazca Dorian łączy gnomijską precyzję z niekonwencjonalnym myśleniem. Nie boi się eksperymentować, czego dowodem są jego balisty przeciwko smokowi Mapunteonowi czy późniejsza rusznica. Jednocześnie jest perfekcjonistą – każdy projekt dopracowuje do ostatniego szczegółu, co czasem prowadzi do konfliktów z bardziej niecierpliwymi współpracownikami.

Choć na pierwszy rzut oka wydaje się twardy i skupiony wyłącznie na pracy, w głębi duszy pozostaje osobą, która szuka swojego miejsca w świecie. Jego decyzja o nauczeniu się walki po wojnie czy zaangażowanie w pomoc Nino przy zakładaniu lecznicy pokazują, że pragnie nie tylko tworzyć, ale i czynić świat lepszym – na swój praktyczny, niezależny od religii czy polityki sposób.

Dorian Salvierra to wybitny inżynier, którego umiejętności w dziedzinie konstrukcji i wynalazczości są szeroko uznawane. Jego największym osiągnięciem jest skonstruowanie balisty, która dwukrotnie zraniła smoka Mapunteona podczas III Wojny Amarantu, co zapewniło zwycięstwo pod Whisperhout. Jego zdolność do improwizacji w ekstremalnych warunkach pozwoliła mu przetrwać oblężenie w Dolinie Zbożowej, gdzie wykorzystał szczątki zniszczonych machin do stworzenia prowizorycznej broni.

Po wojnie Dorian kontynuował rozwój swoich umiejętności, specjalizując się w projektowaniu machin oblężniczych i urządzeń górniczych. Jego współpraca z Arno Jean Stoneblade'em zaowocowała stworzeniem pompy do osuszania kopalni flambysu, która stała się przełomem w inżynierii górniczej Międzygórza. Jego wiedza w dziedzinie mechaniki i konstrukcji maszyn jest niezwykle głęboka, co potwierdzają również krasnoludzcy inżynierowie z Thraegu, z którymi współpracował przy rozwoju broni palnej.

Dorian odegrał kluczową rolę w rozwoju broni palnej w świecie Angvalion. Jego współpraca z Kapitułą Amarantu i krasnoludami z Thraegu zaowocowała stworzeniem rusznicy, która stała się jego autorskim wynalazkiem. Broń ta, precyzyjna i stosunkowo łatwa w obsłudze, szybko zyskała uznanie wśród elitarnych oddziałów. Dorian posiada również wiedzę na temat produkcji i zastosowania Ognistego Prochu, co czyni go ekspertem w dziedzinie nowoczesnej technologii wojennej.

Jego doświadczenie w obsłudze i konstrukcji machin wojennych, takich jak balisty czy moździerze, czyni go nieocenionym specjalistą w dziedzinie oblężeń. Jego umiejętności zostały docenione przez Kyree'go de Byrda, który zaproponował mu udział w projektach militarnych dla Kapituły Amarantu. Dorian potrafi nie tylko projektować broń, ale także szkolić innych w jej użytkowaniu, co świadczy o jego wszechstronności.

Choć Dorian nie jest naturalnym wojownikiem, jego doświadczenia z czasów wojny zmusiły go do nauki podstaw walki. Po powrocie do Czarnego Nurtu postanowił szkolić się pod okiem Gännriel, by zyskać pewność siebie w sytuacjach zagrożenia. Jego styl walki jest praktyczny i opiera się na wykorzystaniu otoczenia oraz improwizacji, co odzwierciedla jego inżynierskie podejście do problemów.

Dorian posiada również podstawową wiedzę taktyczną, zdobytą podczas służby w armii Kyree'go de Byrda. Potrafi analizować pole bitwy i przewidywać ruchy przeciwnika, co czyni go wartościowym doradcą w sytuacjach militarnych. Jego doświadczenie w oblężeniach i walkach w trudnym terenie, takich jak Dolina Zbożowa, daje mu unikalną perspektywę na strategię wojenną.

Dorian wykazuje się również talentem w dziedzinie zarządzania projektami i organizacji pracy. Jego współpraca z różnymi grupami, od krasnoludów po Kapitułę Amarantu, wymagała od niego umiejętności koordynacji działań i rozwiązywania konfliktów. W Międzygórzu udowodnił, że potrafi skutecznie zarządzać zespołami inżynierskimi, co zaowocowało udanymi projektami, takimi jak pompa górnicza czy konstrukcja karczmy w Redpool.

Jego zdolność do nawiązywania kontaktów i budowania relacji zawodowych jest imponująca. Dorian potrafi dostosować się do różnych środowisk, od wojskowych po kupieckie, co czyni go uniwersalnym specjalistą. Jego współpraca z Alcredem var Pyke-Pontfieldem pokazuje, że potrafi działać zarówno jako niezależny wynalazca, jak i członek większego zespołu.

Wojenne doświadczenia pozostawiły trwały ślad w psychice Doriana. Mimo że zmaga się z koszmarami i paranoją, nauczył się funkcjonować pomimo traumy. Jego determinacja, by nie dać się złamać, przejawia się w ciągłym dążeniu do rozwoju i podejmowaniu nowych wyzwań. Jego historia jest świadectwem siły charakteru i zdolności do adaptacji w obliczu przeciwności.

Dorian znajduje ukojenie w pracy, która stała się dla niego formą terapii. Jego projekty, takie jak budowa domu w Międzygórzu czy współpraca z lokalną społecznością, pokazują, że potrafi znaleźć równowagę pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Jego umiejętność radzenia sobie z trudnymi emocjami czyni go nie tylko utalentowanym inżynierem, ale także inspirującą postacią dla tych, którzy zmagają się z podobnymi problemami.

Dorian Salvierra urodził się w Czarnym Nurcie w czasach drakarańskiej okupacji. Jego dzieciństwo przypadło na okres głębokich niepokojów społecznych i politycznych, co ukształtowało jego niezależny charakter. Rodzice, oboje wykwalifikowani rzemieślnicy, od najmłodszych lat wpajali mu zasady mechaniki i inżynierii, rozwijając jego naturalne zdolności.

W wieku czterech lat, co stanowi wiek dorosłości wśród Gnomów, Dorian postanowił rozpocząć samodzielne życie. Osiadł w centralnej dzielnicy Czarnego Nurtu, gdzie założył skromny warsztat inżynierski. Choć początkowo zarabiał niewiele, każdą zarobioną koronę inwestował w narzędzia i materiały, stopniowo rozbudowując swoje przedsięwzięcie.

Planując opuszczenie miasta w poszukiwaniu lepszych perspektyw, Dorian otrzymał druzgocącą wiadomość - jego matka zginęła podczas zwiadu, a ojciec, który wyruszył na jej poszukiwania, padł ofiarą bandytów. Wstrząśnięty tymi wydarzeniami, wrócił do rodzinnego domu, gdzie całkowicie oddał się pracy, próbując zagłuszyć ból po stracie.

Przez następne lata żył w izolacji, poświęcając się doskonaleniu swojego warsztatu. To właśnie w tym okresie rozwinął swoje niezwykłe umiejętności konstruktorskie, tworząc pierwsze prototypy mechanizmów, które później przyniosły mu sławę.

Gdy wybuchła III Wojna Amarantu, Dorian został wcielony do armii Araulenu pod dowództwem marszałka Kyree'go de Byrda. Ze względu na brak predyspozycji do walki wręcz, przydzielono go do obsługi machin wojennych. Jego sytuacja zmieniła się diametralnie podczas bitwy pod Caldwell, gdzie jego oddział został otoczony przez Drakarańczyków i osaczony przez smoka Mapunteona w Dolinie Zbożowej.

Przez tygodnie ukrywali się w wykopanych tunelach w zboczu góry, podczas gdy bestia dziesiątkowała ich towarzyszy. Świadkiem tych wydarzeń, Dorian postanowił działać - wykorzystując szczątki zniszczonych machin, skonstruował prowizoryczną balistę, którą zranił smoka, podnosząc morale całego oddziału.

Dzięki pomocy innych inżynierów, Dorian zbudował pełnowymiarową balistę, która ostatecznie zmusiła Mapunteona do odwrotu. Ten wyczyn przyniósł mu uznanie wśród żołnierzy i samego marszałka de Byrda. Jego konstrukcja okazała się kluczowa dla zwycięstwa pod Whisperhout, gdzie dwukrotnie trafił smoka, decydująco wpływając na przebieg bitwy.

Po zakończeniu wojny, mimo propozycji dalszej służby u de Byrda, Dorian postanowił wrócić do cywilnego życia. Wojna pozostawiła w nim jednak trwałe ślady - nocne koszmary i zwiększoną podejrzliwość stały się jego stałymi towarzyszami.

Wróciwszy do rodzinnego miasta, Dorian znalazł się w zupełnie nowej rzeczywistości - pod rządami Dominica Kierana Gnomy i inne młodsze rasy stały się obiektem prześladowań. Zamieszkał w karczmie Roberta Lintone'a, gdzie poznał jego córkę Odettę. To właśnie w tym okresie postanowił nauczyć się sztuki walki, by nigdy więcej nie być bezradnym wobec przemocy.

Jego życie nabrało nowego kierunku, gdy poznał Haywooda, który zwerbował go do misji przejęcia dokumentów podczas wymiany niewolników między Riggë a Imperium Kalladańskim. Świadom swoich ograniczeń bojowych, Dorian zwerbował do pomocy elficzną najemniczkę Gännriel, z którą stworzył niezwykle skuteczny zespół.

Po udanej misji, Dorian i jego towarzysze stali się celem poszukiwań w Czarnym Nurcie, co zmusiło ich do ucieczki do Międzygórza. Tam Gnoma zauważył Arno Jean Stoneblade, który docenił jego talent i zaproponował współpracę. Ich pierwszym wspólnym projektem była pompa do osuszania kopalni flambysu - przełomowe rozwiązanie w inżynierii górniczej.

W Międzygórzu Dorian rozwinął skrzydła jako wynalazca i konstruktor. Pomógł lekarzowi Hira'estelowi Nino Ileív'inärelowi w wyposażeniu lecznicy, a dla Odetty Lintone zbudował nowoczesną karczmę w Redpool, która stała się architektoniczną sensacją regionu.

Gdy do Międzygórza przybyła rodzina de Vittocce, królewska rodzina Nebrazzy, Dorian przeszedł szkolenie z nebraskiej etykiety pod okiem Lily, narzeczonej Arno. W tym czasie ponownie spotkał Kyree'go de Byrda, który namawiał go do powrotu do służby wojskowej. Choć odmówił, przyjął propozycję udziału w projekcie rozwoju broni palnej dla Kapituły Amarantu.

W Silmaaroonie poznał Alcreda var Pyke-Pontfielda, który stał się jego patronem. Wspólnie z krasnoludzkimi inżynierami z Thraegu pracowali nad udoskonaleniem technologii broni palnej. To właśnie wtedy Dorian opracował swoją słynną rusznicę - precyzyjną i niezawodną broń, która stała się jego znakiem rozpoznawczym.

Po zakończeniu projektu broni palnej, Dorian powrócił do Międzygórza, gdzie wybudował własny dom i umocnił swoją pozycję jako czołowy inżynier regionu. Nawiązał ścisłą współpracę z miejscowym merem, uczestnicząc w rozwoju infrastruktury miasta. Mimo zawodowych sukcesów, wciąż zmagał się z traumą wojenną i paranoją, które stały się nieodłączną częścią jego życia.

Przez kolejne lata kontynuował prace badawcze i konstruktorskie, regularnie odwiedzając przyjaciela Alcreda w Silmaaroonie. Jego wynalazki i rozwiązania techniczne na trwałe zapisały się w historii Międzygórza i całego regionu.

Dorian Salvierra to Gnom o niezwykłym talencie inżynierskim, którego wynalazki i konstrukcje wpłynęły znacząco na bieg wydarzeń w świecie Angvalion. Urodzony w Czarnym Nurcie w czasach drakarańskiej okupacji, od najmłodszych lat przejawiał zainteresowanie mechaniką i rzemiosłem, co zawdzięczał rodzicom, którzy przekazali mu podstawy wiedzy technicznej. Jego wczesne życie było naznaczone buntem i poszukiwaniem własnej drogi, co ostatecznie doprowadziło go do otwarcia własnego warsztatu w centralnej części miasta.

Tragedia, która spotkała jego rodzinę – śmierć matki na zwiadzie i ojca z rąk bandytów – na zawsze zmieniła Doriana. Pogrążony w żalu, całkowicie poświęcił się pracy, zagłuszając ból poprzez tworzenie coraz bardziej skomplikowanych mechanizmów. To właśnie wtedy zaczął rozwijać swoje umiejętności, które później miały okazać się kluczowe dla losów wielu bitew i konfliktów.

Podczas III Wojny Amarantu Dorian został wcielony do armii Araulenu pod dowództwem marszałka Kyree’go de Byrda. Choć początkowo przydzielono go do obsługi machin wojennych, jego prawdziwy talent ujawnił się w krytycznym momencie pod Caldwell, gdy jego oddział został uwięziony w Dolinie Zbożowej przez smoka Mapunteona. W obliczu zagrożenia Dorian wykazał się nie tylko pomysłowością, ale i determinacją, konstruując prowizoryczną balistę, która zraniła bestię i dała oddziałowi szansę na przetrwanie.

Po wojnie Dorian wrócił do Czarnego Nurtu, gdzie jednak sytuacja Gnoma pod rządami Dominica Kierana stała się trudna. Prześladowania młodszych ras zmusiły go do opuszczenia miasta i poszukiwania nowego miejsca. W Międzygórzu znalazł schronienie i nowe możliwości, nawiązując współpracę z Arno Jean Stoneblade’em. Ich wspólny projekt pompy do osuszania kopalni flambysu stał się przełomem w inżynierii górniczej, przynosząc obu sławę i uznanie.

Dorian Salvierra to nie tylko genialny wynalazca, ale także człowiek głęboko naznaczony przez wojnę. Jego trauma i paranoja są stałymi towarzyszami, jednak nie przeszkadzają mu w dalszym doskonaleniu swojego rzemiosła. Jego największym osiągnięciem jest rusznica, broń palna jego autorstwa, która stała się symbolem jego kunsztu. Dziś Dorian pozostaje jednym z najbardziej cenionych inżynierów w Międzygórzu, a jego dzieła wciąż wpływają na rozwój technologii w świecie Angvalion.