III Wojna Handlowa

Czasy względnego spokoju spowodowanego odbudową kraju po II Wojnie Handlowej dobiegły końca w 2:145 roku - ponownie za sprawą walk między frakcjami handlowymi. Zwiększająca się ciągle liczba frakcji, a co za tym idzie rozdrobnienie wpływów, spowodowały w końcu wybuch nowych walk o władzę. III Wojna Handlowa od początku przybrała dosyć brutalny obrót. Frakcje handlowe prześcigały się z wynajmowaniem najemników z innych państw, co w pewnym momencie doprowadziło do wzrostu bezprawia na terenach Cieśniny Mew. W pewnym momencie frakcja Paon Jaune zaczęła stopniowo zdobywać przewagę nad przeciwnikami - wygrali oni szereg bitew z czego największą w Vallée aux Mille Chemins. Dobrze przygotowane i wprawione w poruszaniu się po wąskich korytarzach doliny siły Paon Jaune dały radę pokonać w pojedynkę dwie przeciwne armie na raz. To zasądziło o ostatecznym zwycięstwie frakcji.

W 2:150 roku jej kanclerz, José Baillieu, oficjalnie odebrał kapitulację pozostałych przy życiu frakcji handlowych.

José Baillieu nie poprzestał jednak tylko na tym - korzystając z faktu, iż ma pod sobą wszystkie frakcje, wcielił ich terytoria do terenów Paon Jaune, a następnie podczas ceremonii w mieście Samiteux, siedzibie frakcji, koronował się na pierwszego króla nowo powstałego państwa, które nazwał Hintervold. W herbie państwa umieścił Żółtego Pawia odzianego w Samit, czyli symbol frakcji Paon Jaune oraz jej najpopularniejszy towar eksportowy.

Król Baillieu, wykorzystując posiadaną władzę, od razu zabrał się za nakładanie restrykcji na pozostałe frakcje handlowe, aby zapewnić swojej monopol na rynku hintervoldzkim. Działania te szybko spotkały się z niezadowoleniem i zdecydowaną reakcją innych frakcji - niespełna rok po koronacji król Baillieu został zrzucony z tronu przez kanclerza frakcji Faucon Azur, Patrick'a Chevalier. Ten z kolei po czterech miesiącach sprawowania władzy został zamordowany przez ludzi pracujących dla Hirondelle Rouge, dzięki czemu ich kanclerz przejęła władzę. Ciągłe zmiany na tronie Hintervoldu trwały aż do 2:155 roku, kiedy to nad krajem zawisło widmo kolejnej wojny - tym razem z leżącym na południu Vuldarem.