Tarczownicy Adamantu

Hufiec Tarczowników Adamantu to elitarna jednostka piechoty ciężkiej, stworzona i wyszkolona osobiście przez marszałka Deana var Crawforde

zwanego "Żelaznym". Powstała jako odpowiedź na doświadczenia wyniesione z III Wojny Amarantu

III Wojna Amarantu

III Wojna Amarantu to konflikt między państwami Amarantu a Drakarią, która przez kilkadziesiąt lat okupowała kontynent. Konflikt obejmuje Wojnę Nieugiętych Serc, Hintervoldzką Rewolucję oraz Wojnę Płonących Wież.

, stanowiąc połączenie tradycyjnej wytrzymałości średniowiecznej piechoty z nowoczesną siłą ognia broni palnej

Broń Palna

Broń palna oparta na Ognistym Prochu jest wynikiem współpracy Kapituły Amarantu oraz krasnoludów z Thraegu. Ta niezwykła konstrukcja łączy w sobie magiczne właściwości Ognistego Prochu z zaawansowaną technologią, tworząc potężną broń o wielu zastosowaniach.

.

Jednostka ta jest dumą rodu Crawforde

i stanowi trzon Chorągwi Crawforde'ów. Szkolenie rekrutów odbywa się w Forcie Adamant, położonym w rodzinnej Dolinie Crawforde'ów, gdzie pod okiem najlepszych instruktorów przyszli tarczownicy przechodzą wyjątkowo wymagające przygotowanie bojowe.

Hufiec wyróżnia się unikalną doktryną walki, opracowaną przez samego Deana, zwaną "Żelaznym Murem". Łączy ona w sobie nieruchomą siłę ognia z możliwością szybkiego przejścia do kontrataku. Innowacyjność tej formacji polega na wykorzystaniu specjalnych pawęży stalowych, które pełnią podwójną funkcję - zarówno osłony dla żołnierzy, jak i stabilnej podstawy dla ciężkich rusznic.

Dean var Crawforde osobiście nadzorował proces formowania jednostki i do dziś czuwa nad jej rozwojem. To właśnie potrzeby Hufca Tarczowników napędziły rozwój manufaktur broni palnej w Dolinie Crawforde'ów, czyniąc z niej jeden z najnowocześniejszych ośrodków produkcyjnych w królestwie.

Tarczownicy Adamantu stosują wyjątkową taktykę walki, opracowaną osobiście przez Deana var Crawforde

, zwaną "Żelaznym Murem". Podstawą ich działania jest połączenie nieruchomej siły ognia z precyzyjnie zaplanowanymi kontratakami. Unikalność tej formacji polega na wykorzystaniu pawęży nie tylko jako osłony, ale również jako stabilnej podstawy dla ciężkich rusznic.

Pierwsza faza walki polega na błyskawicznym rozstawieniu pawęży w linię lub szyk schodkowy, co zapewnia optymalne pole ostrzału. Każdy pawęż jest wyposażony w specjalną podstawę, która umożliwia stabilne osadzenie w ziemi nawet na nierównym terenie. Żołnierze zajmują pozycje w ściśle określonych odstępach, tworząc zwartą formację przypominającą ruchomą fortecę.

W fazie drugiej Tarczownicy rozpoczynają rotacyjny ogień rusznicowy, prowadzony przez specjalne strzelnice w pawężach. System ten pozwala na ciągłe utrzymanie ognia, gdyż podczas gdy jeden oddział przeładowuje broń, drugi prowadzi ostrzał. Dean opracował specjalne metody celowania, uwzględniające balistykę ciężkich rusznic i właściwości terenu.

Gdy amunicja się wyczerpie lub wróg zbytnio się zbliży, następuje przejście do fazy trzeciej - kontrataku. Żołnierze szybko przechodzą do szyku włóczniczego, formując trzyrzędowy "mur" z włóczni. Najbardziej doświadczeni Tarczownicy potrafią dokonać tej zmiany w ciągu kilkunastu sekund, zachowując pełną kontrolę nad polem bitwy. Ta elastyczność sprawia, że jednostka jest skuteczna zarówno w obronie, jak i w ataku.

Specjalnością Tarczowników jest również taktyka "ruchomej fortecy", pozwalająca na przemieszczanie całej formacji w trakcie walki. Dzięki specjalnemu systemowi sygnalizacji i doskonałemu wyszkoleniu, potrafią oni zmieniać pozycję, nie tracąc przy tym zdolności bojowych. Ta umiejętność wielokrotnie decydowała o zwycięstwie w bitwach, gdzie tradycyjne formacje byłyby skazane na porażkę.

Tarczownicy Adamantu wyróżniają się unikalnym i specjalnie zaprojektowanym wyposażeniem, które stanowi połączenie tradycyjnej zbroi z nowoczesną bronią palną

. Ich ekwipunek został opracowany przez samego Deana var Crawforde'a

Dean var Crawforde

Dean "Żelazny" Crawforde to wybitny dowódca Araulenu, specjalista od artylerii. Genialny taktyk z czasów III Wojny Amarantu, obecnie Marszałek Polny w Wojnie Dwóch Koron. Jego życie prywatne naznaczone jest miłością do Meredith II var Langver i córką Elfridą Steel.

, by maksymalnie wykorzystać zarówno defensywne, jak i ofensywne możliwości jednostki.

Podstawowym elementem wyposażenia są ciężkie pawęże stalowe, wyposażone w specjalne podstawy oraz strzelnice. Te masywne tarcze, wykonane z niklowej stali

, służą nie tylko jako ochrona przed pociskami i bronią białą, ale także jako stabilne podstawy dla ciężkich rusznic. Każdy pawęż posiada regulowaną podstawę, pozwalającą na szybkie rozstawienie w terenie, oraz precyzyjnie wycięte szczeliny umożliwiające prowadzenie ognia bez konieczności odsłaniania się.

Główną bronią ofensywną Tarczowników są długie rusznice, specjalnie przystosowane do strzelania zza pawęży. Te ciężkie egzemplarze broni palnej charakteryzują się zwiększoną donośnością i celnością, kosztem nieco dłuższego czasu przeładowania. Każdy żołnierz nosi przy sobie również włócznię bojową, służącą zarówno do walki w zwarciu, jak i do formowania defensywnych szyków po wyczerpaniu amunicji.

Ochronę osobistą stanowią półzbroje płytowe, wzmocnione dodatkowymi osłonami twarzy. Zbroje te, choć ciężkie, zostały zaprojektowane tak, by zapewnić maksymalną ochronę przy zachowaniu możliwości sprawnego poruszania się. Dodatkowym elementem są miecze boczne, służące jako broń zapasowa w bezpośrednich starciach.

Kompletne wyposażenie Tarczownika waży około 30-35 kg, co wymaga od żołnierzy wyjątkowej kondycji fizycznej. Każdy element ekwipunku został precyzyjnie dopasowany do pozostałych, tworząc spójny system bojowy, który sprawdza się zarówno w defensywie, jak i ofensywie.

Strategiczne znaczenie formacji uwidacznia się szczególnie w konfrontacji z ciężką kawalerią, która dotąd dominowała na polach bitew Angvalionu

. Dzięki połączeniu masywnych pawęży i precyzyjnego ognia rusznicowego, Tarczownicy potrafią skutecznie powstrzymywać nawet najbardziej zdeterminowane szarże, zmieniając dotychczasową hierarchię sił na polu walki.

Równie istotna jest rola jednostki w niszczeniu piechoty przeciwnika. System rotacyjnego ognia opracowany przez Deana var Crawforde'a

pozwala na utrzymanie ciągłej presji na wrogu, podczas gdy tradycyjni łucznicy nie są w stanie przebić się przez zbroje ciężkiej kawalerii. Ta przewaga ogniowa często decyduje o wyniku starcia, zanim dojdzie do bezpośredniego starcia wręcz.

Jako elitarne oddziały bezpośrednio podległe rodowi Crawforde

, Tarczownicy Adamantu pełnią również funkcję polityczną. Ich istnienie wzmacnia pozycję rodu w strukturach władzy, a jednocześnie stanowi namacalny dowód militaryzacyjnych ambicji królestwa Araulenu

Araulen

Araulen to ludzkie królestwo zlokalizowane w centralnej części kontynentu Amarant. Założone zostało w roku 0 kalendarza Arauleńskiego przez Henryego var Ecta, który zjednoczył kilka księstw przeciwko narastającej agresji ulokowanego na południu Hazardu, w trakcie I Wojny Arauleńskiej.

. Fort Adamant, gdzie szkolą się rekrutaci, stał się symbolem nowoczesnego podejścia do wojskowości, przyciągając najlepszych strategów z całego Araulenu.