Jimmy Cenwulf

Król Jimmy Cenwulf to postać, która budzi skrajne emocje i trudno ją jednoznacznie ocenić. Jako leśny półelf, Jimmy łączy w sobie cechy leśnego elfa oraz człowieka, co nadaje mu wyjątkowego charakteru i wyglądu.

Jego włosy są białe, a krótko przystrzyżona broda dodaje mu powagi i elegancji. Twarz Jimmy’ego jest surowa i wyrazista, z ostrymi rysami, które zdradzają zarówno jego elfickie, jak i ludzkie pochodzenie. Oczy Jimmy’ego są przenikliwe i pełne głębi, co wskazuje na jego skomplikowaną naturę i wieloletnie doświadczenie zarówno w walce, jak i w polityce.

Jego wygląd i ubiór są pełne kontrastów. Nosząc ciemne, bogato zdobione szaty, Jimmy prezentuje się zarówno jako władca, jak i wojownik. Jego strój, choć elegancki, ma w sobie elementy surowości i pragmatyzmu. Na jego palcach widoczne są rękawice, a całokształt jego prezencji wskazuje na gotowość do walki oraz na kontrolowanie swojego otoczenia.

Jego postawa na tronie jest pełna majestatu i pewności siebie. Trudno jednoznacznie określić, czy Jimmy jest bardziej wyzwolicielem, wizjonerem, czy tyranem. Jedni widzą w nim zbawcę, który nie boi się podejmować trudnych decyzji i dążyć do wielkich celów, inni zaś widzą w nim bezwzględnego władcę, który nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć swoje ambicje.

Król Jimmy Cenwulf to postać pełna sprzeczności, łącząca w sobie elegancję i surowość, łagodność i bezwzględność. Jego wygląd, sposób bycia i sposób rządzenia sprawiają, że jest postacią fascynującą i budzącą zarówno podziw, jak i obawę.

Jimmy, tak jak jego matka, jest Psionikiem - magiem, który talent magiczny pozwala na czytanie w myślach oraz stałą zmianę uczuć innej istoty poprzez dotyk. W ten sposób może sprawić, że cel zaczyna go nienawidzić lub bezwględnie kocha. Najcześciej spotykanym użyciem tej mocy jest rozkochanie w sobie celu do granic możliwości, sprawiając, że staje się bezgranicznie oddana i bezkrytycznie wobec Psionika. Używanie tej mocy w ten sposób spotykane jest w ogromnym sprzeciwem, szczególnie, że nie istnieje żaden znany sposób na jego odwrócenie.

Jimmy jest świetnym i charyzmatycznym przywódcą - zarówno jako głowa państwa oraz w bitwie. Potrafi jednać sobie ludzi i ich prowadzić. Przy okazji jest z tym zadziwiająco przyzwoity - wszyscy z jego wewnętrznego kręgu oraz najbardziej lojalne jednostki są złożone z istot, które chciały mu dobrowolnie służyć.

Dzięki swojej długowieczności oraz świetnym nauczycielom takim jak jego ojciec lub Cypher Clagon, Jimmy jest świetnym szermierzem. Choć po przejęciu władzy przez brak czasu na treningi jego umiejętności walki bronią białą rozwijały się wolniej to zdecydowanie można wliczyć go w grono najlepszych wojowników Amarantu oraz Eudarii.

Jimmy, poza walką oraz byciem Psionikiem, urodził się z ponadprzeciętnym talentem magicznym, który przyszło mu rozwijać pod okiem Starszego Magistra Ralpha var Faqua oraz reszty mistrzów Arauleńskiej Kapituły. Specjalizował się w Międzyświecie, ale w późniejszym czasie zaczął trenować Pirokinezę, polifmorfię oraz magię eteru. Zarówno przed, jak i po powstaniu Drakarii spędzał setki godzin na poszerzaniu swojej rozległem wiedzy magicznej, najbardziej skupiając się na swoim talencie. Uczył się też Magii Rozpraszania wzorem swojej matki.

Jimmy Cenwulf urodził się w burzliwych czasach II Wojny Amarantu jako syn Acealdo i Alawai Cenwulf, bohaterów bitwy pod Azmarin. Mieszkanie w hintervoldzkim Stuggardzie pozwoliło jego rodzicom na wychowanie syna z dala od szalejącego konfliktu wojennego. Ich miłość i wsparcie wypełniły jego dzieciństwo, a starania o przekazanie najważniejszych wartości oraz staranne kształcenie były priorytetem. Jimmy od najmłodszych lat uczył się piśmienia, historii i sztuki walki. Bliskie relacje rodziny Cenwulfów z hintervoldzką rodziną królewską Clagonów umożliwiły mu wgląd w świat polityki oraz naukę sztuki walki u samego króla Cyphera Clagona, znanego jako wybitny szermierz. Przyjaźń z wnukami króla, Beartonem i Daranisem, pogłębiała jego zainteresowanie tymi dziedzinami. W wieku czterech lat powitał na świecie siostrę, Naomi, z którą łączyła go silna więź rodzeństwa, gotowość do wzajemnego wsparcia i oddanie. Gdy dorosłeli, Jimmy i Naomi zaangażowali się w interesy ojca, który prowadził rodzinny interes handlowy. Acealdo marzył, aby cała rodzina brała udział w prowadzeniu przedsiębiorstwa, a po jego śmierci rodzeństwo przejęło zarządzanie firmą, działając wspólnie.

Psionik, aby mieć dzieci muszę wpierw nagiąć swojego partnera do swojej woli. W przypadków matki Jimmiego, Arauleńska Kapituła opracowała rytuał, które pozwalał zajść jej w ciążę bez krzywdzenia jej męża. Warunkiem przeprowadzenia rytuału było, że jeśli którekolwiek z dzieci urodzi się Psionikiem będzie musiało być szkolone przez Kapitułę. W wieku 14 lat Jimmy manifestuje swoją moc, a co za tym idzie zgodnie z obietnicą Alvea oraz Acealdo powiadamiają Kapitułę. Cała rodzina Cenwulfów udała się do Starego Armektu, gdzie Jimmy stanął przed Kapitułą. Niestety, od czasu zawarcia umowy między rodzicami a Kapitułą, skład zarządu uległ znaczącym zmianom. Magistrowie otwarcie debatowali nad losem Jimmy'ego, obawiając się, że Psionicy zawsze stają się tyranami. W obronie chłopca stanął Ralph var Faqua, a jego przemówienie przeważyło decyzję Kapituły o przyjęciu Jimmy'ego do ich szeregów. To właśnie Ralph var Faqua został jego mistrzem.

Jimmy jest świetnym uczniem, na którego wszyscy nauczyciele patrzą z niezwykłym dumą. W międzyczasie, gdy Ralph przyjmuje nową uczennicę o imieniu Lynn, z którą Jimmy szybko znajduje wspólny język. Poza tym, Ralph przygarnia elfa z amnezją, Verisana, którego znaleźli w Międzyświecie. Szybko odnajdują wspólny język, stając się najlepszymi przyjaciółmi. Jimmy pozwala Verisanowi zamieszkać w swoim apartamencie, za który płacą jego rodzice. Jimmy cały czas powtarzał, że chce wykorzystać swoją moc do czynienia dobra.

Jimmy postanawia podjąć pracę magisterską, którą chce oprzeć na tematyce Międzyświata. W międzyczasie trwa wojna, a marzeniem Jimmiego jest uczestnictwo w niej, tak jak jego rodzice. Starszy Magister Pollard, przeciwnik Ralpha, próbuje wykorzystać to, by zmusić Jimmy'ego do napisania pracy na temat jego mocy, blokując tym samym jego prace o Międzyświecie. Jimmy poddaje się presji Pollarda. Po zdaniu egzaminu zostaje Magistrem, co umożliwia mu wzięcie udziału w bitwie o Quintus Sectum z Imperium Kalladańskim.

Bitwa o Quintus Sectum miała być nie tylko decydującym starciem z Imperium, ale przede wszystkim miała zadawać olbrzymi cios ich niewolniczemu interesowi. Arauleńczycy dążyli do unicestwienia największego handlarza niewolników, arbertera Danariusa Parlathana, oraz uwolnienia jego niewolników. Dla Jimmiego ostatni cel miał szczególne znaczenie, głównie ze względu na jego idealizm oraz niewolniczą przeszłość jego matki. Podczas bitwy bardziej niż na walce koncentrował się na ratowaniu jak największej liczby niewolników z rąk imperialnych oprawców. W trakcie starcia zostaje rozdzielony z Ralphem, a następnie dociera do pałacu Parlathana, gdzie spotyka się z Pollardem, który zmanipulował go, aby wykorzystał swoją moc do skłonienia Danariusa do swojej woli. Gdy zorientował się, co się stało, w gniewie zabija Pollarda oraz całą rodzinę Danariusa, oszczędzając tylko jego syna. Po tych wydarzeniach Jimmy staje przed sądem wojskowym, który postanawia go uniewinnić.

Wydarzenia na Quintus Sectum zmieniają Jimmiego: staje się zamknięty w sobie, przestaje angażować się w życie w Kapitule i oddala się od przyjaciół i rodziny. Często wyrusza na samotne misje oraz spędza dużo czasu w Silmaaroonie, gdzie zamieszkała większość uwolnionych niewolników z Imperium. Młody Magister bardzo zaangażowany jest w pomoc im. Wśród byłych niewolników staje się niemal legendą. Każdy z nich zna jego imię i opowiada swoim dzieciom o tym, kto najpierw ich uratował, a teraz troszczy się o ich dobro.

Pewnego dnia dochodzi do katastrofy w Starym Armekcie - grupa nieznanych magów wykonuje potężny rytuał, mający za zadanie zniszczyć pałac królewski z pomocą śnieżycy, aby dokonać zamachu na króla i jego najważniejszych urzędników, aby przejąć władzę. Jednak rytuał wymyka się spod kontroli, spowijając całe miasto w śnieżycy. W chaosie Jimmy zbiera grupę ludzi, którym pomaga wydostać się z miasta. Następnie udaje się z nimi do Josaborough, gdzie za ich namową ogłasza utworzenie nowego państwa - Drakarii, którego będzie władcą.

Wokół dotychczasowych wydarzeń narosło wiele nieścisłości oraz teorii. Przeciwnicy Jimmiego twierdzą, że tak naprawdę to on stał za zniszczeniem Starego Armektu, co pozwoliło mu na wyprowadzenie tych ludzi i ogłoszenie się bohaterem. Szczególnie zaraz po utworzeniu Drakarii rozpoczął polowania na byłych członków Kapituły. Choć tłumaczył to tym, że są niebezpiecznymi zdrajcami, wielu twierdzi, że w ten sposób chciał pozbyć się świadków. Istnieją też przesłanki, że Jimmy mógł użyć swoich mocy, aby zyskać poparcie ludzi, którzy za nim poszli.

Po utworzeniu Drakarii zostaje wysłane poselstwo do wszystkich arauleńskich prowincji i wicekrólestw informuje o nowej władzy, nakazując lokalnym władcom stawienie się w Josaborough i złożenie przysięgi lojalności nowemu Królowi. Pierwsza odmowa następuje ze strony Haltal, gdzie Hrabia Daranis var Lustinna, przyjaciel z dzieciństwa odmawia. W międzyczasie do nowego królestwa dołączają dwie nowe prowincje: Morberg i Moorhaven. Jimmy eusa na Haltal - wojna trwa krótko, zakończona spaleniem Haltal z powodu miażdżącej przewagi Drakarii. Nieposłuszny hrabia ucieka do Hintervoldu, rządzonego przez swojego brata - Beartona Clagona.

Kolejna odmowa pochodzi ze Srebrnych Marchii, gdzie Hrabia Cynnath var Horn przygotowuje wojsko do obrony granic. Konflikt trwa dwa lata, a Srebrnomarchijczycy, znani z waleczności i znajomości terenu, stanowią poważne wyzwanie dla Drakarii. Wtedy też przeciwko Jimmiemu staje caly arauleński kościoł Aglosa z paladynami na czele. Srebrnomarchijczycy, wspierani przez Whisperhout oraz kościół, choć bliscy zwycięstwa, ostatecznie ulegają doskonałej taktyce Drakarii, a miasto Silver City zostaje zniszczone. Ostatecznie George var Barkley, ostatni władca Srebrnych Marchii, uznaje zwycięstwo Drakarii i ulega nowemu królowi. Jimmy, aby złamać przeciwnika delegalizuje wiarę w Aglosa.

Hazardczycy są przerażeni, widząc potęgę Drakarii, i rozważają sojusz z Drakarią. W międzyczasie kolejne prowincje przyłączają się do Drakarii, która rządzi już większością Araulenem. Jimmy kieruje swoje działania na Silmaaroon, a wkrótce rozpoczyna oblężenie Łabędziej Przystani. Jednak smok Mapunteon niszczy armię Whisperhout i Morbergu, powodując ogromne straty przed samym oblężeniem miasta. Jimmy z pomocą swojej mocy rozkochuje smoka smoka, naginając w ten sposób do swojej woli, a niewolnicy, których Jimmy wcześniej uratował, otwierają bramy, umożliwiając zwycięstwo Drakarii. Silmaaroon zostaje przekształcony w stolicę Drakarii - Dragmaaroon.

Na wieść o tym, że Jimmy ma smoka, do Dragmaaroonu przybywają władca Birchton, aby założyć mu hołd oraz Hazardu z propozycją sojuszu. Nawet Langverowie z Kirlan uznają władzę Jimmy'ego. Drakaria rozciąga swoje wojska na dwa fronty - przeciwko Imperium Kalladańskiemu oraz Hintervoldowi. Kampania w Hintervoldzie kończy się szybko, gdy diukowie klękają przed potęgą Drakarii. Wojna w Kalladanie również zakończyła się sukcesem, dzięki pomocy Mapunteona.

Drakaria przystępuje do pobicia Hush-waq. Pomoc Astalonu okazuje się kluczowa, a król Drakarii docenia gest Octavianusa, władcy Astalonu, obiecując mu część łupów i pierwszeństwo w handlu z nowo podbitymi ziemiami. Północna część Dah’harry pada, a reszta królestw uznaje nową władzę. W ten sposób Król Cenwulf staje się władca królestwa, które rozciąga się na cały Amarant oraz Eudarię.

Jimmy jako władca postawił przede wszystkim na równość i wolność, będąc absolutnie nieugiętym w kwestii niewolnictwa, którego zakazał. Jego polityka opierała się na integracji z zachowaniem lokalnej kultury i tradycji. W jego królestwie panowała swobodna migracja ludzi i wymiana towarów, co sprzyjało kulturalnej wymianie między narodami. Dzięki jego rządom elfy powróciły do Kalladanu, pod jego protektoratem. Mimo że Drakaria wyrosła na gruncie wojny, udało mu się utrzymać pokój wewnątrz królestwa aż do jego upadku. Jednakże, jako władca wielu narodów, musiał podejmować trudne decyzje, czasem zmuszony do wyboru, który mógłby zranić jedną z grup.

Jimmy napotkał najwięcej oporu w Amarancie, szczególnie podczas podbijania tych terenów. Jego decyzje, takie jak polowanie na Kapitułę, delegalizacja wiary w Aglosa i okupacja Hintervoldu, spotkały się z wielkim oporem, szczególnie w tej ostatniej krainie, która nigdy nie była traktowana jako część królestwa, a bardziej jak okupowane państwo. Mimo to, największe poparcie dla Drakarii było w Dragmaaroonie i dawnych państwach gregoriańskich, podczas gdy poparcie w większości Araulenu i Hintervoldu było niewielkie. Po zakończeniu wojen, Drakaria zaczęła relatywnie luzować pewne zakazy, jak na przykład zakaz wiary w Aglosa, który ostatecznie został zniesiony przez króla. Niektóre napięcia między narodami Amarantu a Drakarią wynikały także z częstego obsadzania stanowisk władzy przez ludzi z centralnej stolicy, co lokalne społeczności traktowały jako ingerencję w ich sprawy.

W Kalladanie Jimmy postanowił zastosować inną strategię niż w pozostałych częściach królestwa. Zamiast centralizować władzę, postawił na lokalnych władców, którym mógł zaufać, aby zmienić mentalność regionu. Pracując razem z nimi, próbowali przedefiniować wartości kalladańskie i przeobrazić gospodarkę, opartą dotychczas na wyzysku niewolników. Wspierano arberterów i zwykłych ludzi, by nawiązywali kontakty z innymi narodami i rasami, choć pokonywanie zakorzenionego w społecznościach rasizmu i imperializmu nie było łatwe. Jimmy wierzył, że poprzez dobre intencje uda mu się naprawić sytuację w Kalladanu. Niestety, w kluczowym momencie brakowało mu stanowczości oraz gotowości do poświęceń, co doprowadziło do odrodzenia się Imperium Kalladańskiego.

Hush-waq, region w Drakarii, wyróżniał się największą autonomią. Mieszkańcy pustyni często przyjmowali nową władzę bez walki, ciesząc się z powitania zmian. Podobnie jak w Kalladanie, imperializm w Hush-waq ma swoje odmienne znaczenie - mieszkańcy pustyni chętnie integrują się z większym państwem i czerpią z niego korzyści. Bycie częścią większego imperium daje im poczucie bezpieczeństwa oraz dumy z wielkości wspólnoty do której należą. Pod rządami Drakarii Hush-waq przeżyło okres rozkwitu po wielu latach kryzysu, a miejscowi kupcy zaczęli sprzedawać swoje towary w całym królestwie.

Jimmy Cenwulf jest władcą bardzo kontrowersyjnym. Ta sekcja skupi się na krytyce wobec jego poczynań oraz rządów.

Podstawową krytyką wobec Jimmiego jest brak jasności co do okoliczności, w jakich objął tron. Odpowiedzialność za katastrofę w Starym Armekcie zrzucił na Kapitułę, jednak nigdy nie wyjaśnił szczegółów tamtego dnia. Istnieją także podejrzenia, że mógł wykorzystać swój talent do manipulacji ludźmi, aby zdobyć ich poparcie. Dodatkowo, brakowało mu legalnych podstaw do przejęcia władzy, co wskazuje na bezprawność jego rządów. Te niejasne okoliczności stawiają go w roli uzurpatora, co budzi kontrowersje i sprzeciw wśród wielu osób.

Krytycy zarzucają mu też autorytaryzm i dążenie do centralizacji władzy, co prowadziło do ograniczenia autonomii i wolności lokalnych społeczności. Niektórzy oskarżają go o nadmierne użycie siły i brutalność w realizacji swoich celów, szczególnie wobec opozycji politycznej i dysydentów.

Jimmy spotkał się z krytyką za zbyt brutalne traktowanie niektórych grup społecznych. Gdy kościół Aglosa stanął przeciwko niemu w Srebrnych Marchiach, Jimmy, dążąc do ich podporządkowania, zakazał wiary w Aglosa, co mocno dotknęło prostych ludzi, którzy w nim wierzyli. Niekonsekwentne podejście do różnych grup społecznych wskazywało na brak spójności w jego polityce rządzenia. Podobne niezrównoważenie było widoczne w przypadku Hintervoldu, który, będąc częścią królestwa, znajdował się pod stałą okupacją, nie ciesząc się takimi samymi przywilejami jak inne regiony. Ta niespójność w traktowaniu różnych grup wywołała falę krytyki wobec Jimmiego.

Największym grzechem Jimmiego było jego otoczenie, w dużej mierze składające się z osób, które działając na szkodę niektórych grup, łamały otwarcie prawo. Pomimo skutecznej walki z korupcją i nadużyciami, wiele osób z najwyższego szczebla w Drakarii unikało odpowiedzialności prawnej, co pozwoliło na wzrost wpływu ludzi takich jak Donovan Kirkland, uznawanego za jednego z największych drakarańskich zbrodniarzy. Ta sytuacja budziła wiele kontrowersji i krytyki wobec rządów Jimmiego, którego otoczenie stanowiło główny czynnik wspierający tę niestabilność.

Rządy Jimmiego i sposób, w jaki doszedł do władzy, pozostawiają wiele ofiar jego mocy, w tym postacie, które zostały nagięte do jego woli, aby osiągnąć jego cele, jak np. Mapunteon. W okresie pokoju powołano urząd Stanowicieli, którzy pełnili funkcję sędziów. Ich cechą charakterystyczną było to, że każdy z nich był pod wpływem władzy Jimmy'ego, który używał swojej mocy, by zjednać sobie ich przychylność. Mimo że osoby te wyrażały na to zgodę, takie rozwiązanie stworzyło najbardziej obiektywny sąd na świecie, lecz kosztem wolności wielu ludzi. Nawet jeśli Stanowiciele dobrowolnie zgodzili się na pozbawienie innych ich wolności, było to uznawane za nieetyczne i zbrodnię przeciwko podstawowym prawom istot żywych przez wielu krytyków.

Dodatkowo, ze względu na naturę Psioników, niemożliwe jest dokładne określenie liczby ofiar ich działań. Istnieje moment, w którym nie sposób ustalić, ile osób faktycznie poparło Jimmiego ze względu na swoje przekonania, a ile zostało do tego zmuszonych za pomocą magii. Ta niejasność sprawia, że skala wpływu i ofiar jego działań pozostaje nieuchwytna i trudna do zdefiniowania.

W końcowych latach swojego panowania drakarański wywiad odkrywa, że w Alasaprze powstał araulenski rząd na wygnaniu zwany Wewnętrznym Kręgiem, który szykuje się do wojny z Drakarią i odzyskania swoich ziem. W obawie przed rozprzestrzenieniem się buntu, Najwyższy Król Drakarii zdecydował się stłumić konflikt jeszcze przed jego rozwinięciem - co doprowadziło do wybuchu Konfliktu Alasparskiego.

Porażka Drakarii w Konflikcie Alasparskim była wynikiem nie tylko niekorzystnych warunków pustynnego kraju, ale także rozprężającego się Konfliktu Imperialnego w Kalladanie, który wymusił podział sił stacjonujących w Alasparze.

Konflikt Imperialny doprowadził do oderwania się Kalladanu od Drakarii, co zaowocowało powstaniem nowego Imperium Kalladańskiego na tych terenach. To był pierwszy sygnał dla Amarantu, że potęga Drakarii zaczyna chwiać się. Klęska Drakarii w Kalladanie i Alasparze, oraz jej izolacja od rządzonej przez Drakarię pustynii Hush-waq, pobudziły przeciwników króla Cenwulfa do działania. Wewnętrzny Krąg zaczął wysyłać sygnały do arauleńskich możnowładców, przygotowując ich do buntu w Araulen. W tym czasie jedna z dawnych arauleńskich prowincji, Srebrne Marchie, odłączyła się od Drakarii. Możnowładcy z podległych Drakarii Srebrnych Marchii porzucili lojalność wobec Najwyższego Króla po tym, jak zostali pozostawieni samym sobie podczas najazdu ze strony Hazardu.

W ten sposób wybucha III Wojna Amarantu, podczas, której cały Amarant jednoczy się przeciwko Drakarii. W jej efekcie Drakaria upada, a Jimmy Cenwulf oraz jego lojaliście stają przed sądem.

Jimmy zostaje wygnany z Amarantu pod karą śmierci. Nikt nie wie gdzie znajduje się obecnie.

Jimmy Cenwulf, Najwyższy Król Drakarii, stał się obiektem kultu jako Smoczy Król, zwłaszcza w regionach Kalladanu i Hush-waq. Jego imponujące zdolności magiczne oraz charyzmatyczne przywództwo sprawiły, że wielu ludzi zaczęło postrzegać go jako bóstwo. Smoczy Kapłani, kapłani nowego kultu, głosili jego boskość i propagowali wiarę w Smoczego Króla, podkreślając jego niebiańskie pochodzenie i moc.

Chociaż sam Jimmy Cenwulf nigdy oficjalnie nie ogłosił się bogiem, jego doradcy radzili mu, by pozwolił ludziom go wyznawać, co umocniło jego władzę i autorytet. Dzięki temu kult Smoczego Króla rozrósł się, stając się ważnym elementem religijnym w Drakarii. Mimo upadku Drakarii i wygnania Jimmiego, kult Smoczego Króla przetrwał. Jimmy Cenwulf jest nadal czczony przez wielu jako boski władca, a jego legendę podtrzymują Smoczy Kapłani, którzy szerzą wiarę w jego powrót i boskie panowanie. Kult Smoczego Króla stał się szczególnie silny w Drakstanie.

Thyra Fluviana-Cenwulf to córka arberterki Leanory Fluviany, z którą Jimmy nawiązał romans podczas Wojen Drakarańskich w Kalladanie. Leanora nigdy go nie kochała i chciała zdobyć jego zaufanie, aby go otruć. Po nieudanym zamachu Jimmy, w gniewie, użył swojej mocy, aby rozkochać w sobie Leanorę. Po kilku tygodniach romansu, do którego Leanora była zmuszona za pomocą jego mocy, Jimmy zdał sobie sprawę z popełnionej zbrodni i wygnał ukochaną. Leanora, po wygnaniu, odkryła, że jest w ciąży. Urodziła dziecko, a następnie, nie będąc w stanie żyć bez ukochanego, popełniła samobójstwo.

Ich córka, Thyra była wychowywana w nienawiści do ojca, a jej dzieciństwo było naznaczone traumą po śmierci matki. Kiedy dorosła, dołączyła do Imperialistów pod przywództwem Marcusa Sestiusa. Podczas Kryzysu Imperialnego została zdemaskowana jako córka Najwyższego Króla Drakarii przez Quinna Marshalla, który ją porwał i sprowadził do Dragmaaroonu, gdzie miała odpowiedzieć przed ojcem.

Ku zaskoczeniu wszystkich, Jimmy nie skazał jej za zdradę, ale ucieszył się z jej istnienia. Zarządził dla niej areszt, podczas którego poznali się lepiej i odbyli wiele rozmów o matce Thyry oraz ojcostwie Jimmiego. Pogodzili się i wybaczyli sobie. Jimmy nauczył Thyrę walczyć i korzystać z talentu Psionika, który po nim odziedziczyła, choć jej moc była bardzo słaba. Gdy uznał, że jest gotowa, powierzył jej zwierzchnictwo nad kluczowym regionem w południowym Hush-waq.

Thyra okazała się świetnym zarządcą i dowódcą. Broniła Hush-waq przed najazdami Imperium Kalladańskiego, pozostając lojalną wobec ojca. Po upadku Drakarii, zebrała lojalistów ojca, licząc na jego powrót. Gdy Jimmy został wygnany i zaginął, drakarańscy lojaliści ogłosili Thyrę spadkobierczynią Jimmiego. Utworzyła nowe państwo - Drakstan, do którego zbiegło wielu lojalistów z Amarantu. Thyra pragnie powrotu ojca, ale wie, że ten moment nigdy nie nadejdzie, a Jimmy na zawsze osunął się w cień. Tęskni za ojcem, ale wie, że jego zniknięcie będzie dla niego najlepsze.

Relacja Jimmy’ego Cenwulfa z jego córką Thyrą Fluviana-Cenwulf była pełna napięć, ale ostatecznie przerodziła się w wzajemne zrozumienie i szacunek. Początkowo Thyra była wychowywana w nienawiści do ojca przez swoją matkę Leanorę, jednak po porwaniu przez Quinna Marshalla i sprowadzeniu do Dragmaaroonu, Jimmy nie skazał jej za zdradę, lecz postanowił poznać swoją córkę. Spędzili wiele czasu na rozmowach o przeszłości, co pozwoliło im pogodzić się. Jimmy nauczył Thyrę sztuk walki i korzystania z jej magicznego talentu. Ich relacja stała się silna, a Thyra zyskała zaufanie ojca, stając się kluczową postacią w Drakarii. Po wygnaniu Jimmiego Thyra utworzyła w Hush-waq państwo Drakstan i kontynuowała jego dzieło.

Po utworzeniu Drakarii, relacje między Jimmym a jego matką, Alwai, były napięte. Dla Alwai Jimmy stał się uosobieniem tego, czego nigdy nie chciała w sobie widzieć. Widok syna, który tak chętnie korzystał z odziedziczonego po niej talentu, był dla niej spełnieniem najgorszych obaw. Przez wiele lat trwało jej zaakceptowanie i zrozumienie jego działań. Kiedy w końcu to się stało, przeniosła się do Dragmaaroonu, gdzie służyła synowi radą, gdy ten jej potrzebował. Osoby z najbliższego królewskiego otoczenia twierdzą, że miała ogromny wpływ na wiele decyzji Jimmiego i była jedną z niewielu osób, które potrafiły na niego wpłynąć. Przypisuje się jej także umiarkowanie młodego króla i nakierowanie go po podboju Amarantu, co przejawiało się w jego podejściu do rządzenia pozostałymi podbitymi terytoriami. W trakcie upadku Drakarii uciekła ze swoim przyjacielem, Achille'm, do Hränil Nämari'nel, gdzie otrzymała azyl od elfów.

Śmierć ojca, Acealdo, w kluczowym dla Jimmiego momencie życia, tuż po powstaniu Drakarii, miała ogromny wpływ na niego. Jimmy spędzał z ojcem wiele czasu i często szukał u niego wsparcia oraz rad. Acealdo umarł w chwili, gdy nie był już świadomy wydarzeń, co pogłębiło smutek i poczucie straty u syna. Jimmy wierzył, że ojciec zrozumiałby i wspierałby swoją żonę w tym trudnym okresie.

Jimmy miał świetne relacje ze swoją siostrą, Naomi. Na początku powstania Drakarii była zachwycona działaniami brata i entuzjastycznie wspierała jego wysiłki. Jednak po śmierci ich ojca, kiedy przejęła jego firmę handlową wraz z mężem, jej poglądy na działania Jimmy'ego zaczęły się zmieniać. Życie w okupowanym Hintervoldzie otworzyło jej oczy na niesprawiedliwość, jakiej doświadczały tamtejsze społeczności pod rządami jej brata. Z biegiem czasu jej krytyka wobec Jimmiego narastała, głównie ze względu na coraz bardziej restrykcyjne działania władzy Drakarii w Hintervoldzie. Ich relacje znacząco się pogorszyły, a po pierwszej publicznej krytyce przestali ze sobą rozmawiać. W kulminacyjnym momencie, podczas Rewolucji Hintervoldzkiej, Naomi opowiedziała się po stronie buntowników, otwarcie sprzeciwiając się swojemu bratu.

Jimmy uważał, że w Kapitule miał drugą rodzinę, w skład której wchodzili Ralph var Faqua, Lynn Hailey oraz Verisan. Traktował ich z taką samą miłością i szacunkiem, jak swoich biologicznych bliskich. Zawsze darzył Ralpha wielkim szacunkiem jako swego mistrza, troszczył się o Lynn, traktując ją jak drugą siostrę, a Verisan był dla niego najlepszym przyjacielem, a ich relacja budziła podejrzenia, że między nimi może być coś więcej. Jednak kiedy Jimmy rozpoczął polowania na Kapitułę po powstaniu Drakarii, każdy członek Smoczego Korpusu został poinstruowany, aby odnaleźć i dostarczyć do niego każdego z tej trójki. Wierzył, że poprą to, co robi, i staną u jego boku. Jednak rzeczywistość okazała się zupełnie inna.

W wyniku katastrofy w Starym Armekcie zginęła cała rodzina Ralpha, w tym jego żona i syn. Ralph szczerze znienawidził Jimmiego, uważając, że to on stoi za katastrofą, a przemiana Jimmiego była dla niego osobistą porażką. Nigdy jednak nie miał okazji skonfrontować się z Jimmym bezpośrednio. Ralph umarł, nie mając więcej możliwości porozmawiania ze swoim uczniem o tym, co się wydarzyło.

Lynn, podobnie jak Ralph, uważa Jimmy'ego za źródło zła. Obwinia go za to, że wraz z katastrofą i powstaniem Drakarii upadł cały jej świat, a od tamtej pory musi zmagać się z traumą tamtych wydarzeń.

Verisan, spośród całej trójki, wyróżnia się tym, że uważa, iż Jimmy popełnił wiele błędów, ale wierzy, że miał swoje powody. Boli go to, że nie był przy nim, kiedy to wszystko się działo. Zamiast obwiniać go za to, co się stało, wolałby z nim porozmawiać i poznać jego punkt widzenia.

• Acealdo zaplątywał Jimmiemu warkocz na skroni, którego później Jimmy się wstydził. Kiedy jego ojciec umarł zaplątywał sobie taki warkocz codziennie. Podczas swojego sądu prosił, że jeśli zastanie skazany na śmierć mają ciąć tak, aby warkocz został nienaruszony;

• Początkowo Jimmy miał być bezwzględnym tyranem;

• Verisan uważa, że manipulacje Pollarda uczyniły go tym kim się stał po powstaniu Drakarii;

• Jimmy twierdził, że Pollard potrafił myśleć w taki sposób, aby manipulować nim, kiedy ten korzystał ze swojej mocy, aby zaglądać do jego umysłu;

• Jimmy uwielbia lasagne - było to popisowe danie jego matki;

• Jimmy zanim utworzył nową grupę Smoczego Korpusu, jego elitarnej jednostki, zapraszał na rozmowę potencjalnych członków - chciał w ten sposób ich poznać oraz dać im poznać trochę siebie;

• Jimmy przez cały czas wierzył, że robi dobrze. Choć uważa, że dążył do dobra, dopiero podczas swojego sądu zrozumiał jak wiele istnień skrzywdził;

• Jimmy miał wiele adoratorek oraz kochanek, ale nigdy nie pokochał żadnej kobiety ani mężczyzny miłością romantyczną.