Ród Wyndhame

Ród Wyndhame wywodzi się bezpośrednio od założycieli Araulenu, dynastii Ectów, a jego historia zaczyna się od Aegenwulfa, pierworodnego syna króla Tristana Budowniczego. Aegenwulf, przez to że urodził się z magicznym talentem, został odsunięty przez ojca od dziedziczenia tronu, ponieważ Tristan oraz społeczeństwo w tamtych czasach nie ufało magom. Po latach edukacji w Aspin i powrocie do Araulenu, Aegenwulf został głównym generałem w kampaniach wojennych swojego brata, króla Ecberta, zyskując sławę dzięki swojej niezwykłej umiejętności walki konnej połączonej z magią. Dzięki pomysłowi oraz edyktowi brata, Aegenwulf założył własną rodzinę, tworząc ród Wyndhame, który od tego czasu odgrywał znaczącą rolę w historii Araulenu.

Po śmierci Ecberta, Aegenwulf skupił się na rozwijaniu swoich włości w Dolinie Jednorożców, którą otrzymał jako prezent ślubny. Rozbudował tam dawną siedzibę rodu Harleye, tworząc twierdzę Aegenborough, które stało się centrum handlu i nauki w regionie. Aegenwulf stworzył również elitarną jednostkę wojskową, Kawalerzystów Jednorożca, złożoną z magów bojowych jeżdżących na jednorożcach, którzy stali się symbolem potęgi rodu Wyndhame. Jego wsparcie dla Uniwersytetu Whisperhout i Kapituły Arauleńskiej umocniło pozycję rodu jako mecenasa nauki i magii w królestwie. Aegenwulf został również mianowany Wicekrólem przez królową Raylę, wnuczkę Ecberta, co pozwoliło mu jeszcze bardziej zacieśnić więzi z królewskim dworem.

Po śmierci Rayli Zwycięskiej, Aegenwulf wrócił do Aegenborough, gdzie osiedlił się na stałe, poślubiając Shelley z rodu Edrial, wchodząc w drugie małżeństwo. Ród Wyndhame stanął na krawędzi konfliktu, gdy w prowincji Whisperhout wybuchła wojna o tron hrabiego między rodami Windbloom i Sabelrot, znana jako Czarna Jesień. Aegenwulf początkowo popierał Sulivana var Sabelrota, lecz z czasem postanowił zachować neutralność. Konflikt zakończył się interwencją króla Egerwalda Krzywonosego, który oddał władzę w Whisperhout rodowi Windbloom i przekazał część włości Sabelrotów rodowi Wyndhame. W ten sposób ród Wyndhame zyskał nowe ziemie i znaczące wpływy w regionie, co umocniło ich pozycję. Sam Aegenwulf został Baronem.

W późniejszych latach Aegenwulf, niegdyś potężny i szanowany władca, popadł w coraz większą obsesję na punkcie śmierci i starzenia się. Przerażony nieuchronnym upływem czasu, zaczął desperacko poszukiwać sposobów na przedłużenie swojego życia. Skupił się na badaniach nad nekromancją, magią uznawaną za mroczną i niebezpieczną, często prowadzącą do moralnego upadku. Aegenwulf zaczął eksperymentować z zakazanymi rytuałami, odizolował się od świata, zamykając się w swoim zamku w Aegenborough, gdzie poświęcał coraz więcej czasu na badania nad tajemnicami życia i śmierci.

Jego eksperymenty stawały się coraz bardziej niebezpieczne i odważne, aż w końcu przestał liczyć się z konsekwencjami swoich działań. Pomimo ostrzeżeń ze strony najbliższych i doradców, kontynuował swoje poszukiwania, coraz bardziej zatracając się w szaleństwie. Ostatecznie jeden z jego eksperymentów z nekromancją poszedł tragicznie źle, co doprowadziło do jego śmierci w 2:285 roku. Śmierć Aegenwulfa zakończyła złoty wiek rządów rodu Wyndhame, pozostawiając za sobą dziedzictwo wielkości, ale również przestrogi przed zgubnym wpływem mrocznej magii.

Po jego śmierci, jego córka Leigh przejęła stery rodu. Mimo trudnych okoliczności, Leigh zdołała podźwignąć rodzinę z kryzysu, skutecznie poprowadziła ród przez trudne czasy, zyskując szacunek i lojalność swojej rodziny oraz poddanych. Dzięki swojej determinacji i mądrości, udało jej się odbudować reputację rodu, a także zabezpieczyć jego przyszłość na kolejne pokolenia.​

Leigh var Wyndhame, córka Aegenwulfa, odziedziczyła zdolności przywódcze i magiczne, które uczyniły ją godną następczynią swojego ojca. Jej rządy były naznaczone trudnym okresem wojny domowej, która wybuchła pod koniec jej życia. Konflikt ten toczył się między dynastią Ectów, z której wywodził się ród Wyndhame, a rodem Lustinnów, który dążył do przejęcia tronu Araulenu.

Ród Wyndhame, lojalny wobec swoich kuzynów, stanął po stronie Ectów, wspierając ich w walce o zachowanie władzy. Niestety, wojna okazała się wyniszczająca dla rodu Wyndhame. Leigh została pojmana przez siły Lustinnów i osadzona w areszcie domowym w Aegenborough. Gdy dotarła do niej wieść o przegranej wojnie oraz egzekucji całej rodziny Ectów na rozkaz nowego króla, Roberta Walecznego z rodu Lustinn, Leigh zmarła na zawał serca. Jej śmierć zakończyła okres jej rządów w cieniu wojny domowej, pozostawiając go w stanie głębokiej żałoby i niepewności co do przyszłości.

Wilfred var Wyndhame, syn Leigh, znany był jako jeden z największych kawalerzystów w historii Araulenu. Jego umiejętności walki konnej i przywództwa sprawiły, że stał się legendą już za życia. Jego rządy przypadły na czas dwóch wielkich konfliktów: Wojny Czterech Sztandarów oraz II Wojny Amarantu. W czasie Wojny Czterech Sztandarów ród Wyndhame, solidarnie z Sabelrotami, którym podlegali jako ich chorąży, stał po stronie króla Erysa Tyrana, walcząc przeciwko buntowniczym hrabiom, którzy próbowali obalić monarchię. Wilfred osobiście dowodził kawalerią w kilku decydujących bitwach, które zaważyły na losach wojny.

Niedługo po zakończeniu Wojny Czterech Sztandarów, Araulen wciągnięty został w II Wojnę Amarantu, konflikt z potężnym Imperium Kalladańskim. Wilfred, jako doświadczony dowódca, ponownie stanął na czele wojsk swojego rodu, zyskując sławę za swoje sukcesy na polu bitwy.

Po latach pokoju ród Wyndhame przeżył jedną z najtragiczniejszych chwil w swojej historii, znaną jako Rzeź Jednorożców. Wydarzenie to miało miejsce na tle upadku Starego Armektu i powstania nowego państwa, Drakarii, które zagroziło równowadze sił w regionie. Windbloomowie, wykorzystując chaos, zdradzili swoich dotychczasowych sojuszników, rodów Wyndhame i Sabelrot, mordując niemal wszystkich ich członków w przeddzień decydującej bitwy. Z tej masakry ocalał jedynie Nash var Wyndhame, jego żona Nell oraz ich syn, Taron, który urodził się w niewoli.

To brutalne morderstwo, nazwane Rzezią Jednorożców, stało się symbolem zdrady, która wstrząsnęła całym Araulenem. Ocalały Taron dorastał w cieniu tej tragedii, niosąc brzemię przetrwania swojego rodu i pragnienie odzyskania utraconej pozycji oraz honoru. Jako dorosły, zdeterminowany przywódca, Taron walczył o odbudowę rodu Wyndhame, stając się kluczową postacią w historii królestwa.

Taron var Wyndhame, syn Nasha, dorastał w niewoli, ale dzięki wsparciu Sir Eardwulfa var Bardsleye’a nauczył się sztuki walki i strategii, stając się silnym przywódcą. Podczas III Wojny Amarantu, Taron uciekł z niewoli i przyłączył się do wojsk Arauleńczyków, zyskując sławę jako wybitny dowódca. Po zakończeniu wojny, Taron został mianowany hrabią Whisperhout, gdzie zajął się odbudową zniszczonej prowincji, rozwijając handel, naukę i kulturę. Jego rządy przyniosły Whisperhout dobrobyt, a Taron zyskał miłość i lojalność swoich poddanych.

Wojna Dwóch Koron była kluczowym momentem w historii rodu Wyndhame, podczas której Taron var Wyndhame, znany jako Ostatni Jednorożec, otwarcie zakwestionował prawo Edgara var Langvera do tronu Araulenu. Konflikt ten wybuchł, gdy Taron ogłosił się prawowitym dziedzicem tronu, twierdząc, że Edgar, będący bękartem, został koronowany niezgodnie z tradycją i bez pełnego uznania przez kościół. Niezadowolenie Tarona wobec polityki Edgara, szczególnie w kwestii zajęcia księstwa Casterville przez Hintervold, oraz jego rosnąca popularność wśród lordów, doprowadziły do otwartego buntu.

Wojna Dwóch Koron podzieliła królestwo, zmuszając wielu lordów do opowiedzenia się po jednej ze stron. Taron, wspierany przez swoich sojuszników, w tym hrabiego Haywooda var Sabelrota i księcia Hildreda var Fyre, skutecznie zbudował koalicję przeciwko Edgarowi.

Obecnie ród Wyndhame znajduje się na szczycie swojej potęgi, a Taron var Wyndhame, znany jako Ostatni Jednorożec, jest uznawany przez połowę królestwa za prawowitego króla Araulenu. Po obaleniu Edgara var Langvera, Taron kontynuuje konsolidację swojej władzy i zyskuje coraz większe poparcie w królestwie. Taron zawarł małżeństwo z Earline var Fyre, członkinią potężnego rodu Fyre, co dodatkowo umocniło jego pozycję polityczną. Obecnie para spodziewa się dziedzica, co zapewni ciągłość rodu i wzmocni legitymację Tarona jako króla.

W ramach konsolidacji swojej władzy Taron przekazał rządy w prowincji Whisperhout swojemu bliskiemu przyjacielowi, Haywoodowi var Sabelrot. Haywood nie tylko zarządza prowincją jako hrabia, ale również został mianowany Wicekrólem Wysokiej Rady Tarona, co czyni go jednym z najważniejszych doradców nowego króla. Ta decyzja pokazuje zaufanie Tarona do swojego przyjaciela oraz dążenie do stabilizacji i rozwoju całego królestwa.

Ród Wyndhame odznacza się kilkoma unikalnymi cechami, które przez wieki wyróżniały jego członków na tle innych rodów Araulenu. Te znaki szczególne są nie tylko symbolem ich potęgi, ale także odzwierciedleniem ich bogatej historii, magicznego dziedzictwa i silnych więzi z tradycjami królestwa.

Ród Wyndhame wywodzi się bezpośrednio z królewskiego rodu Ectów, założycieli królestwa Araulen. Jako potomkowie jednej z najstarszych i najbardziej szanowanych dynastii, Wyndhame’owie dziedziczą prawa i obowiązki związane z zarządzaniem krajem. Ich bliskie powiązania z rodziną królewską zawsze zapewniały im istotne miejsce w procesie dziedziczenia tronu oraz kluczowe role w strukturach państwowych.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech rodu Wyndhame jest ich wyjątkowa więź z jednorożcami. Prawie każdy członek tego rodu ma swojego jednorożca, z którym tworzy nierozerwalną więź. Ta więź nie jest jedynie symbolicznym związkiem, ale integralną częścią tożsamości rodu, odzwierciedlającą ich magiczne dziedzictwo i wojskowe tradycje. Kawalerzyści Jednorożca, elitarna formacja stworzona przez założyciela rodu Aegenwulfa, stanowi dowód na głęboki związek Wyndhame’ów z tymi magicznymi stworzeniami.

Ród Wyndhame wyróżnia się wśród innych rodów Araulenu dzięki wysokiemu stopniowi zdolności magicznych. Wielu jego członków urodziło się z potężnym talentem magicznym, szczególnie w dziedzinie magii żywiołów i magii bojowej. Te umiejętności były starannie pielęgnowane i wykorzystywane zarówno w celach obronnych, jak i ofensywnych, przyczyniając się do sławy i potęgi rodu na przestrzeni wieków. Magiczne zdolności Wyndhame’ów są również silnie związane z ich rolą w Arauleńskiej Kapitule, gdzie pełnili kluczowe funkcje i wnosili istotny wkład w rozwój magicznych tradycji królestwa.

Wyndhame’owie zawsze przykładali ogromną wagę do doboru odpowiednich małżonków, kierując się zarówno pozycją polityczną, jak i potencjałem magicznym przyszłego partnera. Ta strategia zapewniała im nie tylko sojusze polityczne, ale także możliwość dalszego wzmacniania ich magicznego dziedzictwa. Dzięki temu ród Wyndhame utrzymał swoją dominującą pozycję w Araulenie, zarówno pod względem politycznym, jak i magicznym.

Ród Wyndhame od zawsze dysponował olbrzymim majątkiem, który pomógł im w umacnianiu swojej pozycji w królestwie. Ich bogactwo pochodziło nie tylko z ziemi, ale także z działalności handlowej, inwestycji w rozwój nauki, a także z licznych kopalń, w tym złota, które znajdowały się na ich terenach. To bogactwo umożliwiło im bycie wielkimi sponsorami nauki oraz sztuki, co z kolei przyczyniło się do wzmocnienia ich reputacji i wpływów w całym Araulenie.

Wyndhame’owie od zawsze odgrywali kluczową rolę w rozwoju nauki w Araulenie. Jako mecenasi wielu uniwersytetów, a szczególnie Uniwersytetu Whisperhout, inwestowali ogromne sumy w badania naukowe, kształcenie nowych pokoleń uczonych oraz rozwój magicznych tradycji. Ich zaangażowanie w edukację i naukę było jednym z fundamentów, na którym zbudowali swoją potęgę i wpływy, zapewniając sobie miejsce wśród najbardziej szanowanych rodów królestwa. Jako ród mieli również spory udział w stworzeniu oraz rozwoju Kapituły Arauleńskiej, która później została przekształcona w Kapitułę Amarantu.

Ród Wyndhame od samego początku istnienia cieszył się wyjątkowo dobrą opinią wśród szlachty Araulenu. Byli lojalnymi wasalami, oddanymi swojemu królestwu i nigdy nie zdradzili swoich lordów, co dało im szacunek zarówno wśród władców, jak i poddanych. Przez wieki aktywnie uczestniczyli w wielu kluczowych wydarzeniach w historii królestwa, od kampanii wojennych po rozwój nauki i magii, a także w działaniach mających na celu zachowanie porządku i stabilności w Araulenie. Ich niezmiennie honorowa postawa i lojalność wobec króla i ojczyzny uczyniły ich jednymi z najbardziej szanowanych rodów w królestwie.

Jednakże, na samym początku istnienia rodu Wyndhame, przeciwnicy rodu próbowali zaszkodzić ich reputacji, rozpowszechniając złośliwe plotki na temat pochodzenia Aegenwulfa, założyciela rodu. Mówiono, że jego matka, królowa-żona Halsey var Ect z domu Paytone, zdradziła swojego męża, króla Tristana Budowniczego, co miało rzekomo dowodzić, że Aegenwulf nie był prawowitym synem króla, lecz bękartem. Plotki te były podsycane dwoma argumentami: po pierwsze, Aegenwulf posiadał brązowe włosy, co było niezwykłe, ponieważ Ectowie słynęli z bardzo silnych genów, a ich potomstwo niemal zawsze było blondynami. Po drugie, Aegenwulf miał wrodzony talent magiczny, który był rzadkością wśród Ectów, co wzbudziło podejrzenia, że nie jest ich prawdziwym potomkiem.

Mimo tych oskarżeń, nigdy nie przedstawiono żadnych dowodów na potwierdzenie plotek, a ród Wyndhame szybko zyskał na znaczeniu dzięki wielkim czynom Aegenwulfa i jego potomków. W miarę jak ród umacniał swoją pozycję w królestwie, plotki z czasem zniknęły, a ich reputacja została ugruntowana jako lojalnych, szlachetnych i honorowych członków arauleńskiej szlachty. Dziś ród Wyndhame jest symbolem oddania i niezachwianej lojalności wobec królestwa, a ich zasługi w historii Araulenu przysłaniają wszelkie dawne wątpliwości dotyczące ich pochodzenia.

Kawalerzyści Jednorożca to elitarna formacja stworzona przez Aegenwulfa, składająca się z magów-kawalerzystów, którzy jeżdżą na jednorożcach. Formacja ta odgrywała kluczową rolę w wielu bitwach, a jej członkowie są znani z wyjątkowej mocy uderzenia, zdolnej przełamać linie obronne wroga. Kawalerzyści Jednorożca stanowią również honorową straż rodu Wyndhame, chroniąc ich ziemie i członków rodziny.

Założyciel rodu, znany jako Pierwszy Jednorożec. Wybitny mag i dowódca wojskowy, twórca formacji Kawalerzystów Jednorożca. Był doradcą kilku królów Araulenu i odegrał kluczową rolę w utworzeniu Araulenskiej Kapituły.

Córka Aegenwulfa, która odziedziczyła po ojcu zdolności magiczne i polityczne. Skupiała się na rozwoju rodu, rozbudowie włości oraz wspieraniu Kapituły. Zmarła na zawał po przegranej wojnie domowej, w której jej kuzyni z rodu Ectów zostali wyeliminowani.

Znany jako najlepszy kawalerzysta w historii Araulenu, zginął podczas Rzezi Jednorożców.

Znany jako Ostatni Jednorożec, odważny dowódca, który odegrał kluczową rolę w III Wojnie Amarantu i późniejszej odbudowie Whisperhout. Ogłosił się prawowitym dziedzicem tronu Araulenu i rozpoczął rebelię przeciwko królowi Edgarowi var Langverowi.

Kopia Pierwszego Jednorożca to symboliczna relikwia, którą ród Wyndhame przechowuje od czasów swojego założyciela, Aegenwulfa, znanego jako Pierwszy Jednorożec. Jest to ceremonialna broń, która symbolizuje związek rodu z magicznymi jednorożcami. Używana jest podczas najważniejszych uroczystości rodowych, takich jak koronacje, śluby i pogrzeby. Kopia Pierwszego Jednorożca jest także symbolem lojalności i honoru, które od wieków stanowią fundament wartości rodu Wyndhame.

Edykt Ecberta Zdobywcy to dokument, który legitymizuje ród Wyndhame. Został wystawiony przez króla Ecberta, który uznał Aegenwulfa i jego potomków za prawowitych władców Doliny Jednorożców oraz nadał im tytuł szlachecki. Edykt ten jest jednym z najcenniejszych artefaktów rodu, symbolizującym ich historyczne prawa i przywileje. Przechowywany jest w rodowej skarbnicy jako dowód ich długiej i bogatej historii.

Jednorożce są nie tylko symbolem rodu Wyndhame, ale również ich największym skarbem. Ród ten od wieków ma silną więź z tymi magicznymi stworzeniami, które odgrywają kluczową rolę w ich tradycjach i kulturze. Każdy członek rodu, który ma potencjał magiczny, jest szkolony w sztuce oswajania i jazdy na jednorożcu. Te majestatyczne stworzenia są także częścią elitarnej formacji wojskowej, Kawalerzystów Jednorożca, których uderzeniowa siła na polu bitwy jest legendarna.

Księżycowe Ostrze to miecz, który Taron var Wyndhame otrzymał jako prezent ślubny od swojego rywala, króla Edgara var Langvera. Miecz wykonany jest z rzadkiego ebonu i zawiera odłamek księżyca Zümer-Zemlin, co nadaje mu unikalne właściwości. Taron nazwał go Księżycowym Ostrzem i ogłosił, że stanie się ono relikwią przekazywaną z pokolenia na pokolenie w jego rodzie. Miecz ten symbolizuje nie tylko siłę i potęgę rodu Wyndhame, ale także skomplikowane relacje między Tarona a Edgarem, które ostatecznie doprowadziły do buntu i wojny.

Aegenborough to twierdza rodowa rodu Wyndhame, położona w górach za rzeką Greyhan, na granicy z Morbergiem oraz Thraegiem. Zamek, znany ze swojej warowności, był przez wieki systematycznie rozbudowywany, aby pomieścić coraz większą rodzinę i magów, którzy żyją dłużej niż przeciętni ludzie. Wewnątrz twierdzy znajduje się ogromna sala biesiadna, spora biblioteka, stajnie oraz arena rycerska, na której organizowane są lokalne turnieje, a na co dzień trenują Kawalerzyści Jednorożca.

W pobliżu zamku znajduje się także kopalnia złota oraz odosobniona polana między górami, na której żyją jednorożce. Po licznych wojnach i rządach rodu Windbloom, Aegenborough stracił wiele ze swojego dawnego blasku, lecz Taron var Wyndhame podejmuje starania, aby przywrócić twierdzy jej dawną świetność.